Celtics @ 80s - The Larry Bird saga

[ssoulliss]

Ματσάρα!! Οι Κέλτες κέρδισαν μετά από δύο παρατάσεις τους Ταύρους με 135-131. Ο Jordan ,σαν sophomore, κάνει όργια στη σειρά με 43,7 πόντους Μ.Ο. Όμως το παιχνίδι του μπορεί να το πεις λίγο άγουρο. Προς το παρόν!

* Στην κανονική διάρκεια οι Celtics προηγούνται με δύο έχουν την μπάλα, χάνουν την επίθεση, ο Μιχαλάκης στα 6" σουτάρει για τρεις αστοχεί αλλά οι κόρακες βλέπουν φάουλ . Το φάουλ θεωρείτε ΜΕΤΑ το σουτ και οι βολές είναι δύο(παλιός καλός κανονισμός)!! (1:51:00)
* Στην πρώτη παράταση ισοφαρίζει ο Ainge με lay-up στα 12" (2:02:20). Ο Jordan χάνει ένα εύκολο σουτάκι για να δώσει τη νίκη.
* Ο Μιχάλης σκοράρει 63 που είναι και το ρεκόρ του για play-offs.
* Συνοδοιπόρος σε εκείνο το παιχνίδι ήταν ο Woolridge με 24 πόντους (έπαιξε στην Ιταλία στα γεράματα). Υπήρχε ακόμη ο νεανίας Oakley αλλά και ο Gervin στα τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του.
* Οι Celtics σε όλη τη σεζόν+play-offs έχασαν μία φορά εντός έδρας (από τους Blazers)!
* Οι Mchale-Bird κάνουν όλοι τη δουλειά με τον Ainge να είναι ίσως ο καλύτερος. Την μπουγάδα πάντως την καθαρίζει ο Parish στο τέλος(σε άμυνα και επίθεση). Υπάρχει και ο Rick Carlisle που παίζει ελάχιστα.

Τέτοιοι αγώνες play-offs νομίζω πως πλέον δεν υπάρχουν. Ειδικά στους πρώτους γύρους.

[basket72]

Ματσάρα!! Οι Κέλτες κέρδισαν μετά από δύο παρατάσεις τους Ταύρους με 135-131. Ο Jordan ,σαν sophomore, κάνει όργια στη σειρά με 43,7 πόντους Μ.Ο. Όμως το παιχνίδι του μπορεί να το πεις λίγο άγουρο. Προς το παρόν!

* Στην κανονική διάρκεια οι Celtics προηγούνται με δύο έχουν την μπάλα, χάνουν την επίθεση, ο Μιχαλάκης στα 6" σουτάρει για τρεις αστοχεί αλλά οι κόρακες βλέπουν φάουλ . Το φάουλ θεωρείτε ΜΕΤΑ το σουτ και οι βολές είναι δύο(παλιός καλός κανονισμός)!! (1:51:00)
* Στην πρώτη παράταση ισοφαρίζει ο Ainge με lay-up στα 12" (2:02:20). Ο Jordan χάνει ένα εύκολο σουτάκι για να δώσει τη νίκη.
* Ο Μιχάλης σκοράρει 63 που είναι και το ρεκόρ του για play-offs.
* Συνοδοιπόρος σε εκείνο το παιχνίδι ήταν ο Woolridge με 24 πόντους (έπαιξε στην Ιταλία στα γεράματα). Υπήρχε ακόμη ο νεανίας Oakley αλλά και ο Gervin στα τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του.
* Οι Celtics σε όλη τη σεζόν+play-offs έχασαν μία φορά εντός έδρας (από τους Blazers)!
* Οι Mchale-Bird κάνουν όλοι τη δουλειά με τον Ainge να είναι ίσως ο καλύτερος. Την μπουγάδα πάντως την καθαρίζει ο Parish στο τέλος(σε άμυνα και επίθεση). Υπάρχει και ο Rick Carlisle που παίζει ελάχιστα.

Τέτοιοι αγώνες play-offs νομίζω πως πλέον δεν υπάρχουν. Ειδικά στους πρώτους γύρους.

Μαζεμένος όλος ο καλός ο κόσμος. Εμένα με ιντριγκάρει να δω τον Γκέρβιν στο τελευταίο του ματς αλλά και Γούρλιτζ ( εγώ τον θυμάμαι κι από τους Λέικερς κι εννοείται στην Ιταλία) όπως κι όλη την παλιοπαρέα των Σέλτικς.
Ο δε Τζόρνταν στα πρώτα του πέρα από το είναι άγουρος είναι κι πιο ελαφρύς. Την επόμενη χρονιά έβαλε όγκο στο γυμναστήριο.
Σε αυτή του την κοψιά είναι όπως τον είχαμε δει και στο Παλαί ντε Σπορ. ;)

[ssoulliss]

Μαζεμένος όλος ο καλός ο κόσμος. Εμένα με ιντριγκάρει να δω τον Γκέρβιν στο τελευταίο του ματς αλλά και Γούρλιτζ ( εγώ τον θυμάμαι κι από τους Λέικερς κι εννοείται στην Ιταλία) όπως κι όλη την παλιοπαρέα των Σέλτικς.
Ο δε Τζόρνταν στα πρώτα του πέρα από το είναι άγουρος είναι κι πιο ελαφρύς. Την επόμενη χρονιά έβαλε όγκο στο γυμναστήριο.
Σε αυτή του την κοψιά είναι όπως τον είχαμε δει και στο Παλαί ντε Σπορ. ;)

Δεν ξέρω τι είχε παιχτεί με τον Gervin, διότι από πενταδάτος στην regular season έπαιξε ελάχιστα στα Play-offs. Σαν...να του έκοψαν το μπάσκετ εκεί στο Σικάγο. Πήγε στο καμπιονάτο μετά.

[ssoulliss]

Επείδή αναφέρθηκε σε buzzer-beater ο benchwarmer εδώ είναι η ματσάρα του 1987. Το λεγόμενο "Bird steals it, Johnson lay-up, Boston one second left"(1:51:00). Τελικό σκορ 108-107 και 3-2 οι Κέλτες. Το παλέψαμε μετά , πουλήσαμε ακριβά το τομάρι μας αλλά...τελικά Βοστώνη. Στις τελευταίες επιθέσεις έχουμε καλάθι Laimbeer και 106-105, άστοχο hook από Bird, in-your-face από Thomas σε Ainge και 106-107, λάθος του Sichting και τα υπόλοιπα τα ξέρετε

* Ο Bird είχε 36 πόντους, 12 ριμπάουντ και 9 ασίστ + το κλέψιμο της βραδυάς.
* Johnson και McHale κάνουν επίσης ματσάρα. Ο Darren Daye(έπαιξε στη Scavollini αργότερα εναντίον του Άρη) ήταν πολύ καλός όσο αγωνίστηκε.
* Οι Thomas και Laimbeer είχαν double-double ενώ ο μεταγραφείς Dantley ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας με 25. Ο Rodman ήταν rookie και όχι ακόμη καλός ριμπάουντερ.
* O Bill Walton τραβάει τα μαλλιά του και μετά ...πανηγυρίζει.1:51:41

Υ.Γ. Και πείτε μου γατάκια του Lebron, πότε ο μεγαλειώτατος σας έχει κάνει τέτοιο Play αυτοθυσίας σε τέτοια στιγμή play-offs. (Η τάπα στον Iguadola δεν μετράει φαινόταν από μακρυά ότι κλέβει εκκλησία.)

Υ.Γ2. Έχουμε προσφέρει ως ομάδα αμέτρητες στιγμές χαράς στους αντιπάλους μας. Διαχρονικά θα έλεγα.

[ggr]

Υ.Γ. Και πείτε μου γατάκια του Lebron, πότε ο μεγαλειώτατος σας έχει κάνει τέτοιο Play αυτοθυσίας σε τέτοια στιγμή play-offs. (Η τάπα στον Iguadola δεν μετράει φαινόταν από μακρυά ότι κλέβει εκκλησία.)

Καλός ο Λεμπρόν αλλά το μυαλό του Μπερντ δεν το είχε κανένας.

[ssoulliss]

Το έβδομο παιχνίδι της σειράς, ημιτελικός Ανατολής, είναι η επική μονομαχία μετάξύ Bird-Dominique. Η Βοστώνη κερδίζει με 118-116 σε έναν αγώνα που ήταν ντέρμπι σε όλη τη διάρκεια. Ήταν η μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία για την Ατλάντα για να διεκδικήση θέση σε τελικό.

* Ο Bird με τον McHale είχαν 34 και 33 πόντους αντίστοιχα. Ο Dominique 47!!! Ο Bird στο τέλος παίρνει την ομάδα στην πλάτη του και με συνεχόμενα καλάθια την οδηγεί στη νίκη.
* Προπονητής των Γερακιών ο Fratello(με μαλλιά, χωρίς περούκα και με σγουρό μαλλάκι)
* Για τους Κέλτες στον πάγκο υπάρχει και παίζει λίγο, ήταν rookie, ο Reggie Lewis που λίγα χρόνια αργότερα -το 1993- κατέρρευσε στο παρκέ με αποτέλεσμα να πεθάνει(μέσα στο καλοκαίρι).
* Στα Γεράκια υπάρχουν πολλές γνώριμες φιγούρες. Ο εξαιρετικός two-way Doc Rivers (16 πόντοι -18 ασσίστ), ο πάντα χρήσιμος Kevin Willis (10 πόντοι-11 ριμπάουντ) αλλά και ο Antoine Carr με τις χαρακτηριστικές γιαλούμπες, ο έκτος παίκτης της ομάδας, που πέρασε και δεν ακούμπησε από την ΑΕΚ στα γεράματα.
* Με μικρό ρόλο εμφανίζεται στο παρκέ , ο κοντορεβυθούλης Spudd Webb που είχε κερδίσει και διαγωνισμό καρφωμάτων πριν δύο χρόνια!!! Ενώ ελάχιστα παίζει ο Cliff Levingston που ήρθε στον ΠΑΟΚ αργότερα (το 1992) και λίγο πριν πάει στους Bulls για να φωνάζει "What time is it?" πριν από τα παιχνίδια των Ταύρων.

[basket72]

Το θυμάμαι αυτό το ματς, φίλε μου!
Ή τα έδειχνε απευθείας ή αργότερα σε κονσέρβα. Μάλλον το δεύτερο, τώρα που το σκέφτομαι.

Ο Ντομινίκ ήταν απόλαυση εκείνη τη βραδιά. Και το λευκό δίδυμο από την άλλη, κλασσικά άλλωστε!

[ssoulliss]

Τα παιχνίδια πρέπει να τα έδειχνε 2-3 ημέρες μετά, μπορεί και περισσότερο. Το συγκεκριμμένο πειχνίδι το είχα δει σε βιντεοκασέτα αρκετά μετά.

[ssoulliss]

Ο τέταρτος και καθοριστικός τελικός το 1986 για την ανάδειξη του πρωταθλητή, ανάμεσα σε Rockets και Celtics. Οι φιλοξενούμενοι κέρδισαν με 106-103 και έσπασαν την έδρα κατακτώντας μετά το πρωτάθλημα με 4-2. Θεωρείται ως η κορυφαία ομάδα των Κελτών σε μια σεζόν καθώς περα των ρεκόρ έπαιξαν και μπασκετάρα. Πάσα-πάσα-πασα για να βρεθεί ο ελεύθερος συμπάικτης.

* Ο αγώνας είναι ντέρμπι σε όλη τη διάρκεια του. Οι δύο νίκες που κατάφεραν οι Rockets στη σειρά ήταν άθλος καθώς οι Celtics κυριολεκτικά δεν είχαν αντίπαλο.

* Από τους Κέλτες κορυφαίος είναι ο Dennis Johnson ο οποίος θυμάται τα νιάτα του και κάνει σπουδαίο επιθετικό παιχνίδι. Στο τέλος βέβαια την μπουγάδα την καθαρίζει ο μεγάλος Larry με ένα τρίποντο και ο McHale με δύο συνεχόμενες άμυνες. Οι Celtics είχαν σαν έκτο παίκτη τον Walton (με το βάρος των πολλών τραυματισμών), ο οποίος τους βοήθησε πολύ σε εκεινό το ματς.

* Οι Rockets είχαν μπροστάρηδες το δίδυμο των ψηλών τους (Akeem τότε-Sampson) ενώ πολύ καλός ήταν και ο Robert Reed. Σε αυτό το παιχνίδι πήρε χοντρά λεπτά ο μετέπειτα πατησιώτης Wiggins ενώ αυτός μαζί με τον Lloyd είναι και η αιτία που οι Ρουκέτες (όχι τα σάπια πόδια του Sampson) τα επόμενα χρόνια δεν είχαν ανάλογη συνέχεια. Ο λόγος ήταν η κοκαίνη.

* Σε αυτό το παιχνίδι εκτελέστηκαν 9 τρίποντα συνολικά -τα 3 οι Rockets! Τα τρία εξ'αυτών στα τελευταία λεπτά (1 εύστοχο, 2 άστοχα). Πως αλλάζουν οι καιροί!

[ggr]

Οι Rockets είχαν ήδη κάνει την υπέρβαση στους τελικούς της Δύσης αποκλείοντας τους Lakers αλλά στους τελικούς δεν είχαν καμία τύχη. Οι Celtics του 1986 απλά δεν έχαναν από κανέναν και το μπάσκετ που έπαιζαν ήταν απλά πανέμορφο. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι δεν είχαν πολλά συστήματα αλλά οι περισσότερες φάσεις τους έβγαιναν πηγαία. Λογικό όταν έχεις στην ομάδα τόσους παίχτες με υψηλό μπασκετικό iq.

[ggr]

[tanasen01]

Κατά πολλούς (και για μένα) ναι ήταν ίσως η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών.

Βάζω και το παρακάτω βίντεο για όποιον δεν το 'χει δει. 5 λεπτά που συνοψίζουν τέλεια το πώς έπαιζε εκείνη η υπερομάδα. Η επιτομή της πάσας και του ομαδικού παιχνιδιού.

[ggr]

Κατά πολλούς (και για μένα) ναι ήταν ίσως η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών.

Βάζω και το παρακάτω βίντεο για όποιον δεν το 'χει δει. 5 λεπτά που συνοψίζουν τέλεια το πώς έπαιζε εκείνη η υπερομάδα. Η επιτομή της πάσας και του ομαδικού παιχνιδιού.

Το πιο τρομακτικό γι' αυτή την ομάδα είναι η δήλωση που είχε κάνει ο Carlisle σε ένα ντοκιμαντέρ γι' αυτούς, ότι δεν είχαν πολλά επιθετικά συστήματα αλλά τα plays έβγαιναν πηγαία από τους παίχτες. Αυτό γίνεται όταν συνδυάζεις το κορυφαίο μπασκετικό IQ (Bird) με τους Mchale και Walton. Σκέψου πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, αν δεν είχε πεθάνει και ο Bias.

Προσωπικά, είμαι ανάμεσα σ' αυτούς και τους Lakers του 1987. Το Σικάγο του 1996 το τοποθετώ μετά από αυτές τις δύο. Θεωρώ τα 80's την κορυφαία περίοδο στην ιστορία του ΝΒΑ, λόγω αυτών των δύο ομάδων αλλά και των ανταγωνιστών τους. Αν και δεν τις υποστηρίζω, τις σέβομαι, αφού αυτές είναι ουσιαστικά το ΝΒΑ και χάρη σ' αυτές αναγεννήθηκε από τις στάχτες του τη δεκαετία του '80 και έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο στη συνέχεια.

[tanasen01]

Το πιο τρομακτικό γι' αυτή την ομάδα είναι η δήλωση που είχε κάνει ο Carlisle σε ένα ντοκιμαντέρ γι' αυτούς, ότι δεν είχαν πολλά επιθετικά συστήματα αλλά τα plays έβγαιναν πηγαία από τους παίχτες. Αυτό γίνεται όταν συνδυάζεις το κορυφαίο μπασκετικό IQ (Bird) με τους Mchale και Walton. Σκέψου πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, αν δεν είχε πεθάνει και ο Bias.

Προσωπικά, είμαι ανάμεσα σ' αυτούς και τους Lakers του 1987. Το Σικάγο του 1996 το τοποθετώ μετά από αυτές τις δύο. Θεωρώ τα 80's την κορυφαία περίοδο στην ιστορία του ΝΒΑ, λόγω αυτών των δύο ομάδων αλλά και των ανταγωνιστών τους. Αν και δεν τις υποστηρίζω, τις σέβομαι, αφού αυτές είναι ουσιαστικά το ΝΒΑ και χάρη σ' αυτές αναγεννήθηκε από τις στάχτες του τη δεκαετία του '80 και έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο στη συνέχεια.

Χαίρομαι γιατί οι απόψεις μας ταυτίζονται. Επίσης και ο DJ ήταν μεγάλος παίκτης και ίσως ο πιο υποτιμημένος point guard των 80's.

[basket72]

Κατά πολλούς (και για μένα) ναι ήταν ίσως η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών.

Βάζω και το παρακάτω βίντεο για όποιον δεν το 'χει δει. 5 λεπτά που συνοψίζουν τέλεια το πώς έπαιζε εκείνη η υπερομάδα. Η επιτομή της πάσας και του ομαδικού παιχνιδιού.

Το πιο τρομακτικό γι' αυτή την ομάδα είναι η δήλωση που είχε κάνει ο Carlisle σε ένα ντοκιμαντέρ γι' αυτούς, ότι δεν είχαν πολλά επιθετικά συστήματα αλλά τα plays έβγαιναν πηγαία από τους παίχτες. Αυτό γίνεται όταν συνδυάζεις το κορυφαίο μπασκετικό IQ (Bird) με τους Mchale και Walton. Σκέψου πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, αν δεν είχε πεθάνει και ο Bias.

Προσωπικά, είμαι ανάμεσα σ' αυτούς και τους Lakers του 1987. Το Σικάγο του 1996 το τοποθετώ μετά από αυτές τις δύο. Θεωρώ τα 80's την κορυφαία περίοδο στην ιστορία του ΝΒΑ, λόγω αυτών των δύο ομάδων αλλά και των ανταγωνιστών τους. Αν και δεν τις υποστηρίζω, τις σέβομαι, αφού αυτές είναι ουσιαστικά το ΝΒΑ και χάρη σ' αυτές αναγεννήθηκε από τις στάχτες του τη δεκαετία του '80 και έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο στη συνέχεια.

Νομίζω ότι αυτές ήταν οι 3 καλύτερες ομάδες. Ενδεχομένως οι Λέηκερς του 87' που λες να ήταν και η καλύτερη όλων, αλλά μπορεί να είναι κι υποκειμενική άποψη καθότι φίλος τους, από το 82, όταν έμαθα τον Έρβινγ Τζόνσον (έπαιζε ακόμα πολύ το μικρό του, μέχρι κάποια στιγμή να αντικατασταθεί από το" Μάτζικ¨).
Πολύ εύστοχη η παρατήρηση του Καρλάιλ για το μυαλό/τακτική μες το παρκέ των Σέλτικς. Οσο μεγάλωνα τόσο περισσότερο τους θαύμαζα. Παράλληλα πάντως ήταν και πολύ σκληρή ομάδα κι ας μην της φαινόταν.
Συμφωνώ και στο ότι ήταν υποτιμημένος ο Τζόνσον ως άσσος, το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τον Πάρις όμως. Όταν έχεις μες το παρκέ τον Μπερντ και από πίσω τον εξωφρενικά καλό Μακχέηλ, λογικό είναι να σου ¨"κλέβουν" από την αξία.