Όλα αυτά που περιγράφετε είναι τα απότοκα των "Μα τι σφυράει ο Ζιχ!!" ή "Βάλτο αγορί μου!" ή "ο Άη Γιώργης του Ολυμπιακού" κλπ. Δεν αφορά τους Bucks αυτό, είναι νοοτροπία, μενταλιτέ. Προσωπικά δε θα είχα κανένα πρόβλημα αν ο ίδιος τόνος φωνής/περιγραφής ήταν και όταν έμπαιναν μεγάλα καλάθια των αντιπάλων μας όμως κάτι τέτοιο δε συμβαίνει.
Αρκεί φυσικά κάποιος να ακούσει τον τρόπο που περιγράφουν π.χ. οι Ισπανοί τα μεγάλα καλάθια των αντιπάων τους (αυτό το επαναλαμβανόμενο "Triple-Triple-Triple" είναι ενδεικτικό). Για τους Αμερικανούς δεν το συζητάω, πέρα από την αγάπη που μπορεί να έχουν για μια ομάδα π.χ. ο Paschke που αποχώρησε πρόπερσι ήταν Bucks ωστόσο η περιγραφές του δεν ήταν καφενειακές. Το ίδιο ισχύει και για τον Marv Albert και τη Νέα Υόρκη.
Αυτό εύχομαι ότι θα εκλείψει σε λίγα χρόνια όταν με την απόσυρση του Γιάννη δε θα υπάρχει κανένας λόγος να τσιρίζουν στις περιγραφές, πλην των αιωνίων που θα έχουν γίνει Gleague-άτες όμαδες.
Αρκεί φυσικά κάποιος να ακούσει τον τρόπο που περιγράφουν π.χ. οι Ισπανοί τα μεγάλα καλάθια των αντιπάων τους (αυτό το επαναλαμβανόμενο "Triple-Triple-Triple" είναι ενδεικτικό). Για τους Αμερικανούς δεν το συζητάω, πέρα από την αγάπη που μπορεί να έχουν για μια ομάδα π.χ. ο Paschke που αποχώρησε πρόπερσι ήταν Bucks ωστόσο η περιγραφές του δεν ήταν καφενειακές. Το ίδιο ισχύει και για τον Marv Albert και τη Νέα Υόρκη.
Αυτό εύχομαι ότι θα εκλείψει σε λίγα χρόνια όταν με την απόσυρση του Γιάννη δε θα υπάρχει κανένας λόγος να τσιρίζουν στις περιγραφές, πλην των αιωνίων που θα έχουν γίνει Gleague-άτες όμαδες.
, έφερες ως αντιπαράδειγμα στον Χάρη Σταύρου τον Marv Albert; Θα ασπρίσει και η βαφή στα μαλλιά του τελευταίου! Κι ο δικός μας ο Blaha καλός είναι πάντως 
