Κορυφαίος PF στην ιστορία του ΝΒΑ

Συντονιστής: Captains

Ποιος είναι ο κορυφαίος pf στην ιστορία του NBA?

Giannis Antetokounmpo
3
3%
Charles Barkley
17
15%
Tim Duncan
30
27%
Kevin Garnett
12
11%
Pau Gasol
1
1%
Elvin Hayes
2
2%
Karl Malone
25
23%
Bob McAdoo
1
1%
Kevin McHale
2
2%
Dirk Nowitzki
15
14%
Bob Pettit
2
2%
Dennis Rodman
1
1%
άλλος
0
Δεν υπάρχουν ψήφοι
 
Σύνολο ψήφων: 111
basket72
Reactions:
Προειδοποιήσεις: 0

Παρ Απρ 03, 2020 4:33 pm

benchwarmer έγραψε:
Παρ Απρ 03, 2020 1:57 pm

Ναι ίσως να μην χρησιμοποίησα τις σωστές λέξεις. Αυτό που εννοούσα είναι ότι, ανεξάρτητα με ποιον αντίπαλο έπαιζαν, θεωρώ πολύ δύσκολο να θεωρήσω κάποιον τον κορυφαίο στην θέση του (και κάποιον από τους 8-10 κορυφαίους όλων των εποχών) αν έχει 0 πρωταθλήματα...
Και το λέω εγώ, που προσωπικά απολαμβάνω πολύ περισσότερο να βλέπω τον Μαλόουν και τον Μπάρκλεϊ, από τον Ντάνκαν.
Κι εγώ στα ίδια είμαι αναφορικά με το ποιους παίκτες προτιμώ να βλέπω, άσχετα με το αν τοποθετώ τον Ντάνκαν στο νούμερο ένα. Σίγουρα οι τίτλοι ή έστω η διαρκής παρουσία στο πιο ψηλό επίπεδο (ας πούμε τελικοί περιφέρειας και σιγουρα, τελικοί ΝΒΑ) είναι ένα στοιχείο που βαραίνει καταλυτικά στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Για μένα όμως είναι κι ο τρόπος που έπαιξε το παιχνίδι σε 2 διαφορετικές φάσεις της ομάδας, τη μία δίπλα σε έναν από τους 5-6 καλύτερους σέντερ όλων των εποχών (Ναυάρχος)
και την άλλη με διαφορετικό ρόλο, χωρίς ποτέ να στηρίζεται στα αθλητικά του προσόντα τόσο πολύ αλλά με πάρα πολύ μπάσκετ.

Αυτός είναι κι ο λόγος που δεν μπορώ καν να βάλω ποτέ στην ίδια κουβέντα (περί goat)τον Λεμπρόν με τον Τζόρνταν γιατί ο πρώτος στηρίζεται σημαντικά πιο πολύ στα αθλητικά του προσόντα και λιγότερο στο μπάσκετ και το μπασκετικό μυαλό- που εννοείται ότι κι αυτά τα διαθέτει σε πολή ηψηλό επίπεδο. Αλλά δεν μιλάμε για στίβο και δεκαθλητές (τύπου Ντάλεϊ Τόμπσον για όποιον θυμάται :smile: ) αλλά για μπάσκετ, το πιο όμορφο ομαδικό άθλημα. ;)

Άβαταρ μέλους
shtarkws

Site Admin
Reactions: 2581
Δημοσιεύσεις: 7768
Εγγραφή: Σάβ Ιουν 12, 2010 9:22 pm
Προειδοποιήσεις: 0

Δευ Απρ 06, 2020 4:34 pm

Νούμερο 1 Τιμ Ντανκαν, περίπτωση Χακιμ, εκανε τα παντα τέλεια μπροστά και πίσω με μεγάλη διάρκεια και winning mentality

Νούμερο 2 Charles Barkley , ο ορισμός του undersized ψηλού κυριάρχησε αν και ειναι σκαρτα 2 μετρα. Αν είχε μπει στην λιγκα σε μια άλλη ομάδα η αν δεν χει μπει την ιδια εποχή με τον mike η καριέρα του θα είχε σιγουρα δαχτυλίδια

Για το νούμερο 3 είμαι torned μεταξύ Dirk και Rodman. Και οι 2 ήταν κορυφαίοι στην μια πλευρά του παρκέ και άφησαν το στίγμα τους στο παιχνίδι, ο ενας έδειξε για πρώτη φορα ότι ο ψηλός δεν είναι μονο μια κολόνα αλλα μπορεί και να σουτάρει ανοίγοντας το παρκέ και δίνοντας κατι καινούργιο στο μπάσκετ, ο rodman έδειξε πως μπορείς μα κυριαρχήσεις σε εναν αγωνα χωρίς να σκοράρεις ούτε ενα πόντο. Οποιος μπορεί ας δει την σειρά τελικών μεταξύ ταύρων και Sonics όπου ηταν για μενα ο mvp. Ο καημένος ο brickowski θα βλέπει ακομα εφιάλτες.

Υγ ο Malone έγραψε μεν απίστευτα νούμερα, εκμεταλλευόμενος ομως τις ασίστ του Στοκτον. Αρκετά λιγοψυχος στα δύσκολα, κόστισε στους τζαζ ενα δαχτυλίδι (κλέψιμο jordan ενω θα μπορούσε να κλειδώσει τον τελικό) και αρκετές χαμένες κρίσιμες βολές σε τελικούς περιφέρειας.

Υγ1 εχω παρακολουθήσει ολη την καριέρα του Γκαρνετ, τρομερά υπερτιμημένος παίκτης

1
1 Εικόνα
Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς

Oι κανονισμοί του forum

Οδηγίες για ένα καλό post

https://dragon.mochahosted.com/basketfo ... index.html
Άβαταρ μέλους
ssoulliss

 champion
Reactions: 3197
Δημοσιεύσεις: 6017
Εγγραφή: Τρί Απρ 19, 2011 7:38 pm
Αγαπημένη θέση: PG
Αγαπημένος παίκτης: Φάνης Χριστοδούλου
Αγαπημένη ομάδα: Detroit-Pistons
Προειδοποιήσεις: 0

Δευ Απρ 06, 2020 4:41 pm

shtarkws έγραψε:
Δευ Απρ 06, 2020 4:34 pm
Υγ ο Malone έγραψε μεν απίστευτα νούμερα, εκμεταλλευόμενος ομως τις ασίστ του Στοκτον. Αρκετά λιγοψυχος στα δύσκολα, κόστισε στους τζαζ ενα δαχτυλίδι (κλέψιμο jordan ενω θα μπορούσε να κλειδώσει τον τελικό) και αρκετές χαμένες κρίσιμες βολές σε τελικούς περιφέρειας.

Υγ1 εχω παρακολουθήσει ολη την καριέρα του Γκαρνετ, τρομερά υπερτιμημένος παίκτης
Είσαι λίγο άδικος και για τους δύο. Ο Malone ήταν και τρομερός πασέρ εκτός των άλλων. Επίσης αν δεν ήταν εκείνος δε θα φτάναμε ποτέ σε έκτο παιχνίδι και στις δύο χρονιές. Έχει κάνει παπάδες στα πέμπτα ματς των σειρών.

Ο Garnett δεν τον λες υπερτιμημένο, ξανάδωσε νόημα στη Βοστώνη την προηγούμενη δεκαετία. Είχε υψηλό leadership εντός παρκέ.

0
κουτάλα

 
Reactions: 1
Δημοσιεύσεις: 8
Εγγραφή: Δευ Απρ 13, 2020 6:51 pm
Προειδοποιήσεις: 0

Δευ Απρ 13, 2020 9:26 pm

shtarkws έγραψε:
Δευ Απρ 06, 2020 4:34 pm
Νούμερο 1 Τιμ Ντανκαν, περίπτωση Χακιμ, εκανε τα παντα τέλεια μπροστά και πίσω με μεγάλη διάρκεια και winning mentality
Διαφωνώ, έκαναν από καλά ως άριστα αρκετά πράγματα, αλλά κανένας από τους δυο δεν έκανε τα πάντα τέλεια, ούτε καν στο απόλυτο απόγειό τους. Για παράδειγμα, κανένας από τους δυο δεν ήταν ιδιαίτερα καλός στην πάσα, πόσο μάλλον στο σουτ.
basket72 έγραψε:
Παρ Απρ 03, 2020 4:33 pm
Για μένα όμως είναι κι ο τρόπος που έπαιξε το παιχνίδι σε 2 διαφορετικές φάσεις της ομάδας, τη μία δίπλα σε έναν από τους 5-6 καλύτερους σέντερ όλων των εποχών (Ναυάρχος)
και την άλλη με διαφορετικό ρόλο, χωρίς ποτέ να στηρίζεται στα αθλητικά του προσόντα τόσο πολύ αλλά με πάρα πολύ μπάσκετ.
Σ' αυτό παίζουν ρόλο και αυτά που βρήκε στους Σπέρς. Όσο δεν θα ήταν ίδια η καριέρα του Πόποβιτς χωρίς τον Ντάνκαν, άλλο τόσο, ίσως και περισσότερο, δεν θα ήταν ίδια η καριέρα του Ντάνκαν χωρίς τον Πόποβιτς και τον τρόπο με τον οποίο τον χρησιμοποίησε και τους παίχτες με τους οποίους τον πλαισίωσε. Πρόκειται για μια από τις κορυφαίες συνεργασίες προπονητή-παίχτη, αν όχι για την κορυφαία. Υπό μια έννοια, έδεσαν σχεδόν όσο έδεσαν και οι Μαλόουν-Στόκτον. Περιπτώσεις δηλαδή όπου δεν μπορείς εύκολα να κρίνεις ποιος επωφελήθηκε περισσότερο από τη μεταξύ των συνεργασία. Απλώς, για διάφορους λόγους, η πρώτη απέδωσε σχεδόν τα μέγιστα σε ομαδικό επίπεδο και η δεύτερη σχεδόν τίποτα. Και προφανώς, όπως σωστά λες κι εσύ, δεν μπορεί όλοι οι λόγοι να είναι άσχετοι με την καθαυτό αξία των παικτών.

Α, και μη ξεχνάμε ότι τις πρώτες δυο χρονιές του, ο Ντάνκαν έπαιξε πολλές φορές ως τριάρι, δίπλα σε Ρόμπινσον και Περντιού! :shock: :D

basket72 έγραψε:
Παρ Απρ 03, 2020 4:33 pm
Αυτός είναι κι ο λόγος που δεν μπορώ καν να βάλω ποτέ στην ίδια κουβέντα (περί goat)τον Λεμπρόν με τον Τζόρνταν γιατί ο πρώτος στηρίζεται σημαντικά πιο πολύ στα αθλητικά του προσόντα και λιγότερο στο μπάσκετ και το μπασκετικό μυαλό- που εννοείται ότι κι αυτά τα διαθέτει σε πολή ηψηλό επίπεδο. Αλλά δεν μιλάμε για στίβο και δεκαθλητές (τύπου Ντάλεϊ Τόμπσον για όποιον θυμάται :smile: ) αλλά για μπάσκετ, το πιο όμορφο ομαδικό άθλημα. ;)
Διαφωνώ! Αν και μεγάλη συζήτηση, τα "αθλητικά προσόντα" έρχονται σε διάφορες μορφές, όχι μόνο με τη μορφή τεράστιων ομοπλατών, δύναμης και εκρηκτικότητας. Ο Τζόρνταν είναι άνετα ανάμεσα στους πιο αθλητικούς καλαθοσφαιριστές που έχουν υπάρξει. Δεν έχω κάτσει να αναλύσω και να συγκρίνω ένα προς ένα τα διαφορετικά στοιχεία της αθλητικότητας των δυο για να βάλω τον έναν πάνω από τον άλλο, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θα έλεγα ότι ο ένας στηρίζεται σημαντικά πιο πολύ από τον άλλο στα αθλητικά του προσόντα.

Αν ο Τζόρνταν δεν είχε τόσο δυνατά πόδια για να πηδάει όσο ψηλά πηδούσε, αν δεν είχε τόσο δυνατό κορμό για να κρατάει και να ελέγχει το σώμα του στον αέρα όπως το έκανε, αν δεν είχε τόσο μακριά και δυνατά δάχτυλα για να ελέγχει την μπάλα όπως την έλεγχε και τέτοια αντοχή ώστε να βρίσκει δυνάμεις να κάνει ό,τι χρειαστεί μετά από 45 λεπτά παιχνιδιού, θα ήταν ένα καλό διαροτριάρι με καλή αίσθηση του παιχνιδιού. Αυτό που τον βάζει πάνω από τους άλλους, αν τον βάζει, είναι ότι είχε και τα δυο σε τεράστιο βαθμό, η συνέργεια κάνει τη διαφορά. Άσε που ο Τζέιμς υπήρξε πάντοντε ομαδικότερος του Τζόρνταν. Και σωστά. Δεν είχε ποτέ το δολοφονικό ένστικτο του Τζόρνταν στο τελείωμα των φάσεων, όπως άλλωστε και ο Τζόρνταν δεν είχε ποτέ σεζόν όπως η τελευταία του Τζέιμς.

0
basket72
Reactions:
Προειδοποιήσεις: 0

Δευ Απρ 13, 2020 9:41 pm

κουτάλα έγραψε:
Δευ Απρ 13, 2020 9:26 pm

Διαφωνώ! Αν και μεγάλη συζήτηση, τα "αθλητικά προσόντα" έρχονται σε διάφορες μορφές, όχι μόνο με τη μορφή τεράστιων ομοπλατών, δύναμης και εκρηκτικότητας. Ο Τζόρνταν είναι άνετα ανάμεσα στους πιο αθλητικούς καλαθοσφαιριστές που έχουν υπάρξει. Δεν έχω κάτσει να αναλύσω και να συγκρίνω ένα προς ένα τα διαφορετικά στοιχεία της αθλητικότητας των δυο για να βάλω τον έναν πάνω από τον άλλο, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θα έλεγα ότι ο ένας στηρίζεται σημαντικά πιο πολύ από τον άλλο στα αθλητικά του προσόντα.

Αν ο Τζόρνταν δεν είχε τόσο δυνατά πόδια για να πηδάει όσο ψηλά πηδούσε, αν δεν είχε τόσο δυνατό κορμό για να κρατάει και να ελέγχει το σώμα του στον αέρα όπως το έκανε, αν δεν είχε τόσο μακριά και δυνατά δάχτυλα για να ελέγχει την μπάλα όπως την έλεγχε και τέτοια αντοχή ώστε να βρίσκει δυνάμεις να κάνει ό,τι χρειαστεί μετά από 45 λεπτά παιχνιδιού, θα ήταν ένα καλό διαροτριάρι με καλή αίσθηση του παιχνιδιού. Αυτό που τον βάζει πάνω από τους άλλους, αν τον βάζει, είναι ότι είχε και τα δυο σε τεράστιο βαθμό, η συνέργεια κάνει τη διαφορά. Άσε που ο Τζέιμς υπήρξε πάντοντε ομαδικότερος του Τζόρνταν. Και σωστά. Δεν είχε ποτέ το δολοφονικό ένστικτο του Τζόρνταν στο τελείωμα των φάσεων, όπως άλλωστε και ο Τζόρνταν δεν είχε ποτέ σεζόν όπως η τελευταία του Τζέιμς.
Τα αθλητικά προσόντα αφορούν το σύνολο του σώματος και προφανώς δεν περιορίζονται στο πάνω μέρος του σώματος ενός αθλητή. Εννοείται ότι ο Τζόρνταν ξεχείλιζε από τα αθλητικά του προσόντα όμως βασιζόνταν εξίσου ή τουλάχιστον σε ένα σημαντικό βαθμό και στο ταλέντο του. Στην αντίληψη του για το μπάσκετ, τη φαντασία του και τη σπιρτάδα του. Ο Λεμπρόν βασίζεται πιο πολύ στα αθλητικά του προσόντα που και όπως και στον Τζόρνταν δεν περιορίζονται στο πάνω μέρος του κορμιού αλλά και στον κορμό κι εννοείται, τα πόδια. :smile: Παρεμπιπτόντως, τα πόδια είναι η αρχή του παντός σε κάθε άθλημα.

Τα προφανή νομίζω ότι κουβεντιάζουμε, τώρα.

κουτάλα

 
Reactions: 1
Δημοσιεύσεις: 8
Εγγραφή: Δευ Απρ 13, 2020 6:51 pm
Προειδοποιήσεις: 0

Τρί Απρ 14, 2020 6:16 am

Οκ, διαφωνούμε περίπου στα πάντα :D

0
Άβαταρ μέλους
ssoulliss

 champion
Reactions: 3197
Δημοσιεύσεις: 6017
Εγγραφή: Τρί Απρ 19, 2011 7:38 pm
Αγαπημένη θέση: PG
Αγαπημένος παίκτης: Φάνης Χριστοδούλου
Αγαπημένη ομάδα: Detroit-Pistons
Προειδοποιήσεις: 0

Παρ Μάιος 08, 2020 7:06 am



Ο Ταχυδρόμος!!

0
Άβαταρ μέλους
Timemaster

 nba
Reactions: 12
Δημοσιεύσεις: 2258
Εγγραφή: Σάβ Απρ 04, 2009 12:12 pm
Προειδοποιήσεις: 0

Κυρ Σεπ 06, 2020 3:29 pm

αν κρίνω από όσα έχω διαβάσει και ακούσει η τριάδα Hayes, Pettit, McAdoo πρέπει να είναι η καλύτερη
όμως επειδή δεν έχω μεγάλη γνώση σε αυτούς τους παίχτες και τα κατορθώματά τους ψήφισα βάση αυτών που ξέρω καλά.

Ντάνκαν επειδή ήταν απίστευτα καλός σε άμυνα και επίθεση και επειδή ήταν πάντα ακόμα καλύτερος στους τελικούς. Το quadruple που του έκλεψαν τα λέει όλα.

Ο Μαλόουν έρχεται δεύτερος στην λίστα μου γιατί ενώ ήταν κορυφαίος σκορερ και καθοριστικός αμυντικός στα δύσκολα ήταν συνήθως ο μοιραίος.

Ο τρίτος είναι ο Γκαρνέτ που έδειξε σε Σελτικς τι θα μπορούσε να είχε κάνει αν δεν έτρωγε τα νιάτα του στην Μινεσότα. Απίστευτα στατιστικά και λατρεμένος παίχτης.

Ο Ρόντμαν μπορεί να ήταν εργαλείο αλλά μόνο όταν δεν είχε τάσεις αυτοκτονίας και φυσικά δε μπορείς να τον πεις αναντικατάστατο σε μία ομάδα. Τα ριμπάουντ και την άμυνά του την έχουμε δει και σε άλλους παίχτες που έβαζαν και μερικά καλάθια.
Ο Μπάρκει ήταν τρομερός αλλά για εμένα το ότι είχε αυτό το ύψος δε θα του δώσει μπόνους για να τον ανεβάσω στην κατάταξη.
Ενώ από αυτή την λίστα θεωρώ υπερτιμημένο τον Ντιρκ μιας και από άμυνα δεν έκανε και πολλά πράγματα στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του.

Γενικά όταν σε όλες τις θέσεις υπάρχουν τουλάχιστον από 2 παίχτες που μπορείς για κάποιους λόγους να τους πεις GOAT σε αυτή με το ζόρι μπορείς να χαρακτηρίσεις έστω και έναν.

0
Μπακ το δε μπεισικ
Απάντηση

Επιστροφή στο “Γενικά για το NBA”