Κορυφαίος PG στην ιστορία του NBA

Συντονιστής: Captains

Ποιος είναι ο κορυφαίος pg στην ιστορία του NBA?

Bob Cousy
3
2%
Steph Curry
15
12%
Walt Frazier
0
Δεν υπάρχουν ψήφοι
Magic Johnson
38
31%
Jason Kidd
6
5%
Steve Nash
14
11%
Chris Paul
4
3%
Gary Payton
1
1%
Oscar Robertson
15
12%
John Stockton
18
15%
Isiah Thomas
8
7%
Russell Westbrook
0
Δεν υπάρχουν ψήφοι
άλλος
1
1%
 
Σύνολο ψήφων: 123
ilpostino

 nba
Reactions: 8
Δημοσιεύσεις: 2744
Εγγραφή: Πέμ Ιούλ 23, 2009 4:39 pm
Τοποθεσία: Νεοχώρι
Αγαπημένη θέση: PG
Αγαπημένος παίκτης: Mήτσος-Σπαν
Αγαπημένη ομάδα: Panathinaikos
Προειδοποιήσεις: 0

Τετ Μαρ 25, 2020 3:39 pm

Ματζικ λόγω σωματικών προσόντων στο Νο1.Μεγάλη καριέρα,μεγάλοι συμπαίκτες,μεγάλος ραιλι,4 δαχτυλίδια.

Η δική μου καψούρα είναι ο κιντ. Ευφυία στο έπακρο.

Τρίτη επιλογή ο πολ,τον οποίο έχω υποτιμήσει αρκετά έως τώρα.

Υ.γ δεν έχω άποψη για big O ,ενώ αν και παικταράς δε συμπάθησα ποτέ Ησαΐα Τόμας. Τον καρι δεν τον έχω ως ποιντ στο μυαλό μου.

0
Άβαταρ μέλους
nikolas12

allstar
Reactions: 764
Δημοσιεύσεις: 4023
Εγγραφή: Κυρ Δεκ 23, 2007 8:36 pm
Αγαπημένη θέση: SG
Αγαπημένος παίκτης: Kobe Bryant, Σπανούλης
Αγαπημένη ομάδα: Olympiacos
Προειδοποιήσεις: 0

Τετ Μαρ 25, 2020 5:27 pm

Νούμερο 1 επιλογή για μένα ο μεγάλος Magic. Πρωτοποριακός στο παιχνίδι του, συνδυάζοντας ουσία και θέαμα, ένας παικταράς-ορόσημο τόσο για το μπάσκετ της εποχής όσο και για τους Lakers με τα δαχτυλίδια που μας χάρισε.

Δεύτερη επιλογή μου ο Stockton. Το δίδυμο με Malone και το ανίκητο pnr τους δυστυχώς δεν εδέησε να δει ένα δαχτυλίδι, αλλά ήταν απόλαυση στο παρκέ.

Τώρα από σύγχρονους ήμουν ανάμεσα σε Kidd, Nash και Paul, γιατί έχω ζήσει τις εποχές και των 3 και τους λατρεύω σαν παίκτες. Οριακά κατέληξα στο να ψηφίσω τον Nash, ήταν ανέκαθεν καψούρα μου οι Suns του D' Antoni της Run & Gun εποχής με μαέστρο τον μεγάλο Steve.

0
Για μουσική, σειρές, ταινίες, βιβλία και καφροραδιοφωνικές εκπομπές: anthem.gr

Επίσης μία στο τόσο γράφω κι εδώ: Super Hero News

Τσεκ :D
Άβαταρ μέλους
Conan1982

Moderator
Reactions: 1876
Δημοσιεύσεις: 5141
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 12, 2014 10:43 am
Τοποθεσία: Κρήτη
Αγαπημένη θέση: PG
Αγαπημένος παίκτης: Παπαλουκάς, Chris Weber
Αγαπημένη ομάδα: Olympiacos
Προειδοποιήσεις: 0

Πέμ Μαρ 26, 2020 10:07 am

Για τον Robertson δεν αμφιβάλλω ότι ήταν σπουδαίος παίκτης αλλά σε μια άλλη εποχή όπου το μπάσκετ ήταν τελείως διαφορετικό. Γι' αυτό και δεν ψηφίζω τόσο παλιούς παίκτες.
Για τους υπόλοιπους ο Magic βλέπω ότι έχει άνετα την πρωτιά οπότε δεν θα τον ψηφίσω.
Επίσης αποφάσισα (κατόπιν ωρίμου σκέψεως :lol: ) να ψηφίσω για τους κορυφαίους Play Maker, μια θέση που μάλλον δεν υπάρχει πλέον, οπότε απέρριψα και τον Κάρυ που θα είχε μια ψήφο από μένα και έτσι καταλήγω στους ούτως ή άλλως 3 αγαπημένους μου από αυτούς:
Στόκτον, Νας, Τζέισον
Αν είχα άλλη μια ψήφο θα ήταν για τον Πέιτον κρίμα που δεν τον έχει επιλέξει κανείς, αξίζει σίγουρα κάποιους ψήφους.

0
Άβαταρ μέλους
ggr

 nba
Reactions: 1122
Δημοσιεύσεις: 2991
Εγγραφή: Τετ Φεβ 23, 2011 1:57 pm
Τοποθεσία: Φθιώτιδα
Αγαπημένη θέση: SF, PF
Αγαπημένος παίκτης: Φ.Χριστοδούλου, Ν. Γκάλης
Αγαπημένη ομάδα: Panionios
Αγαπημένη ομάδα: Πανιώνιος
Προειδοποιήσεις: 0

Πέμ Μαρ 26, 2020 10:45 am

Μagic Johnson
I. Thomas
Jason Kidd

0
Άβαταρ μέλους
benchwarmer

Captain
Reactions: 1435
Δημοσιεύσεις: 8148
Εγγραφή: Κυρ Δεκ 23, 2007 5:50 pm
Αγαπημένη θέση: Bench
Προειδοποιήσεις: 0

Πέμ Μαρ 26, 2020 3:06 pm

Conan1982 έγραψε:
Πέμ Μαρ 26, 2020 10:07 am
Για τους υπόλοιπους ο Magic βλέπω ότι έχει άνετα την πρωτιά οπότε δεν θα τον ψηφίσω.
Τίμιος, μοιράζεις το παιχνίδι, στους πλέι-μέικερς είμαστε εξάλλου :rofl:


Για τον Curry πάντως, μπορεί να απέχει αρκετά από το πρότυπο του πλέι-μέικερ που έχουμε οι περισσότεροι στο μυαλό μας, αλλά πλέι-μέικερ είναι, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Και δεν είναι κάποιο δίλημμα του τύπου Σπανούλη στον Ολυμπιακό, αν τον θεωρούμε 1 ή 2 δηλαδή, στους Warriors όλα αυτά τα χρόνια είναι καθαρά 1 ο Στεφ και 2 ο Κλέι.
Το κατά πόσον ισχύουν πλέον οι παραδοσιακές θέσεις στο σύγχρονο ΝΒΑ είναι άλλη πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα, και το κατά πόσον βέβαια ο ίδιος ο Στεφ με το είδος του παιχνιδιού του έχει πάει το άθλημα ένα βήμα παραπέρα (προς το καλύτερο, ή προς το χειρότερο για κάποιους).

0
Άβαταρ μέλους
Conan1982

Moderator
Reactions: 1876
Δημοσιεύσεις: 5141
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 12, 2014 10:43 am
Τοποθεσία: Κρήτη
Αγαπημένη θέση: PG
Αγαπημένος παίκτης: Παπαλουκάς, Chris Weber
Αγαπημένη ομάδα: Olympiacos
Προειδοποιήσεις: 0

Πέμ Μαρ 26, 2020 5:46 pm

benchwarmer έγραψε:
Πέμ Μαρ 26, 2020 3:06 pm
Conan1982 έγραψε:
Πέμ Μαρ 26, 2020 10:07 am
Για τους υπόλοιπους ο Magic βλέπω ότι έχει άνετα την πρωτιά οπότε δεν θα τον ψηφίσω.
Τίμιος, μοιράζεις το παιχνίδι, στους πλέι-μέικερς είμαστε εξάλλου :rofl:


Για τον Curry πάντως, μπορεί να απέχει αρκετά από το πρότυπο του πλέι-μέικερ που έχουμε οι περισσότεροι στο μυαλό μας, αλλά πλέι-μέικερ είναι, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Και δεν είναι κάποιο δίλημμα του τύπου Σπανούλη στον Ολυμπιακό, αν τον θεωρούμε 1 ή 2 δηλαδή, στους Warriors όλα αυτά τα χρόνια είναι καθαρά 1 ο Στεφ και 2 ο Κλέι.
Το κατά πόσον ισχύουν πλέον οι παραδοσιακές θέσεις στο σύγχρονο ΝΒΑ είναι άλλη πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα, και το κατά πόσον βέβαια ο ίδιος ο Στεφ με το είδος του παιχνιδιού του έχει πάει το άθλημα ένα βήμα παραπέρα (προς το καλύτερο, ή προς το χειρότερο για κάποιους).
Ναι δεν αμφιβάλλω, απλώς ο ρόλος που είχαμε συνηθίσει παλιότερα μάλλον πλέον δεν υπάρχει σε τέτοιο βαθμό, ότι ο Κάρυ παίζει στην θέση 1 είναι αναμφισβήτητο, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τον Στόκτον ή τον Κίντ. Κι εξάλλου κάπως έπρεπε να δικαιολογήσω κι εγώ αυτούς που ήθελα να βάλω. :D

0
Άβαταρ μέλους
Μορφή

Moderator
Reactions: 343
Δημοσιεύσεις: 6277
Εγγραφή: Τρί Μαρ 21, 2006 2:36 pm
Τοποθεσία: Αιγάλεω
Αγαπημένη θέση: PG, SG
Αγαπημένος παίκτης: Larry Bird
Αγαπημένη ομάδα: Olympiacos
Αγαπημένη ομάδα: Boston Celtics
Προειδοποιήσεις: 0

Παρ Μαρ 27, 2020 9:38 am

Πρώτα απ’όλα κρίνω απαραίτητο να προσδιορίσουμε τη θέση του point guard, με την έννοια του τι ζητάει ο καθένας μας από αυτήν και ύστερα να πάρουμε τη πρωτοβουλία να φτιάξουμε τη προσωπική μας λίστα. Θα ήθελα λοιπόν για αρχή να επισημάνω τρεις περιπτώσεις play maker, που τουλάχιστον εγώ έχω διακρίνει μέσα στο παρκέ καθώς και για να γίνω πιο κατανοητός και τους παίκτες που τις αντιπροσωπεύουν:

Περίπτωση 1η - Pass first
Μιλάμε για το point guard ο οποίος το μόνο που τον νοιάζει είναι να βρίσκει τους συμπαίκτες του και μόνο αυτό. Δεν θα κυνηγήσει το ριμπάουντ και δεν θα επιδιώξει να σκοράρει πόντους. Αν θέλει τα μπορεί, αλλά δεν είναι προτεραιότητα για αυτόν είτε από προσωπική επιδίωξη, είτε γιατί του το επιτρέπουν οι συνθήκες. Πλέον αποκαλούνται παίκτες παλαιάς κοπής.
Αντιπροσωπευτικοί παίκτες: Rajon Rondo, Jason Williams, Tiny Archibald (εποχή Βοστόνης).

Περίπτωση 2η – Τα κάνει όλα
Πάνω απ’όλα θα φτιάξει το παιχνίδι της ομάδας του αλλά θα κάνει και παραπάνω από αυτό. Και όχι μόνο μία φορά, αλλά όσες χρειαστεί. Έχουμε δει point guard να παίζουν στο 2, στο 4 και στο 5 καθώς και να κάνουν το ένα triple-double μετά το άλλο.
Αντιπροσωπευτικοί παίκτες: Bob Cousy, Magic Johnson, Oscar Robertson.

Περίπτωση 3η – Με επιθετικό προσανατολισμό
Είναι ο point guard που για μένα ξεκίνησε να εμφανίζεται τη δεκαετία του ’90 και έφτασε μέχρι αυτή του 2000. Προτεραιότητα για αυτόν ήταν να σκοράρει και ύστερα να βρει τον ελεύθερο συμπαίκτη του.
Αντιπροσωπευτικοί παίκτες: Ron Harper, Stephon Marbury.

Οι περιπτώσεις είναι και άλλες αλλά αυτές είναι οι πιο βασικές. Με βάση αυτές λοιπόν θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να διαλέξουμε τι ακριβώς επιζητούμε και να αρχίσουμε να φτιάχνουμε τη λίστα μας. Οι επιλογές μας προφανέστατα θα βασίζονται πρώτα στα ατομικά στοιχεία του κάθε παίκτη αφού μιλάμε κυρίως ατομικά και λιγότερο ομαδικά.

Αφού λοιπόν έχω τρεις μόνο επιλογές, θα πάω με τις εξής:
1) Magic Johnson. Μη λέμε ότι θέλουμε, ο τύπος έπαιξε (πετυχημένα) σέντερ σε αγώνα τελικών NBA και όταν επέστρεψε από την απόσυρση του πέρασε χρόνο σαν power forward. Η πάσα του είναι η καλύτερη (μαζί με κάποιου άλλου που θα αναφέρω ύστερα) στην ιστορία του μπάσκετ ενώ ταυτόχρονα μιλάμε για ένα παίκτη που αυτά που έκανε σε συνδυασμό με τα σωματικά του προσόντα, κυριάρχησε στην ίσως καλύτερη περίοδο στην ιστορία του μπάσκετ όλου του κόσμου, κάνοντας τον το καλύτερο και πιο κυρίαρχο μπασκετμπολίστα της εποχής εκείνης.
2) Jason Kidd. Η περίπτωση πάσας που είπα πως θα αναφέρω αργότερα; Σαν point guard δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα από το Magic. Το μυαλό του σκεφτόταν πριν από το σώμα του, πριν καν από τους συμπαίκτες του! Δεν είναι τυχαίο πως ο Kobe είχε δηλώσει στους Ολυμπιακούς του ’08 πως «είμαι μόνος μου, και δεν ξέρω ότι είμαι μόνος μου».
Η μόνη του διαφορά από το Johnson είναι τα σωματικά προσόντα του, αφού ο Kidd έχοντας «φυσιολογική» σωματοδομή δεν μπορούσε να παίξει σε παραπάνω από μία θέση ενώ ήταν και πιο διαχειρίσιμος. Εδώ βέβαια υπάρχει και η άποψη πως ύψος και κιλά να του δίναμε κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί πως θα έκανε και πάλι τα ίδια. Σωστό θα έλεγα.
Επίσης για όποιον τολμήσει πραγματικά να αμφιβάλλει για τις ηγετικές του ικανότητες, να του θυμισω απλά πως μία ανταλλαγή έγινε το καλοκαίρι του 2001 στους Nets, η δική του, και η ομάδα του New Jersey που μέχρι τότε ήταν ο περίγελος του πρωταθλήματος έφτασε δύο (ΔΥΟ!) φορές σε τελικούς NBA την ώρα που η πρώην του ομάδα δεν κατάφερε κάτι το αξιόλογο.
3) Oscar Robertson. Ο καλύτερος πασέρ της δεκαετίας του ’60 και ίσως ο πιο πλήρης point guard που έχουμε δει. Εννοώ πιο πλήρης με την έννοια πως τα έκανε όλα και μάλιστα στο ύψιστο επίπεδο από τη πρώτη στιγμή που μπήκε στο πρωτάθλημα. Δε νομίζω πως χρειάστηκε καν να βελτιωθεί σε κάποιο τομέα αφού από την αρχή ήταν εξαιρετικός σε όλους. Μόλις βρέθηκε με συμπαίκτη αντίστοιχης αξίας σήκωσε και το πρωτάθλημα. Το αναφέρω για να δείξω πως και πριν αγωνίστηκε σε αξιόλογες ομάδες (1963-64 Royals) αλλά αν βγάλουμε αυτόν από την εξίσωση τότε θα μιλάμε με τελείως διαφορετικά δεδομένα για αυτές. Πιστεύω πως μόνο η τετράδα Russell - Chamberlain - West - Robertson ήταν που αν τους έβγαζες εκτός τότε θα βλέπαμε μία άλλη μπασκετική ιστορία.

Οι παίκτες είναι πραγματικά τρελά πολλοί, απλά να αναφέρω μόνο λίγα σχόλια για τις υπόλοιπες επιλογές που μου δίνει η συγκεκριμένη λίστα:
- Bob Cousy. Ο καλύτερος των 50’s, ο πρώτος πετυχημένος point guard της λίγκας. Πιστεύω όμως πως λίγα θα κατάφερνε απέναντι σε πολλούς από τους επόμενους που ακολούθησαν (ή έστω όχι τόσα πολλά).
- Steph Curry. Όλοι τον ξέρουμε, ο καλύτερος των 2010’s. Με χαλάει μόνο που οι επιδόσεις του στους τελικούς δεν είναι και τόσο αντάξιοι όσο τις σεζόν που προηγήθηκαν.
- Walt Frazier. Στεκόμαστε κυρίως στο Willis Reed και ξεχνάμε τη συνεισφορά του στο πρωτάθλημα των Knicks. Μεγάλος, τα έκανε όλα, θα επιμείνω όμως, ανήκει στους μεγάλους της εποχή του. Πιστεύω πως σε μία λίστα με τους 10-15 καλύτερους δεν θα ήταν μέσα.
- Steve Nash. Ναι, τόσο τρελός που ήταν από τους καλύτερους που έχουμε δει ποτέ, μπορεί και καλύτερος από τον προαναφερθέντα Frazier. Όλα αυτά βέβαια με ένα μεγάλο μειονέκτημα: ήταν looser. Όχι τόσο γιατί δεν πήρε πρωτάθλημα, αλλά για τις μηδενικές συμμετοχές του σε τελικούς καθώς και τους τόσους άδοξους αποκλεισμούς από τα playoff. Το παραδέχομαι, φταίει και ο D’Antoni, αλλά φταίει και αυτός.
- Chris Paul. Πιστεύω ο μεγαλύτερος της γενιάς του, με εξαιρετικές εμφανίσεις κυρίως όταν το παιχνίδι είναι σε κρίσιμα σημεία. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πόσο μικρότεροι από αυτόν ήταν οι συμπαίκτες του (ορισμένες φορές) στη Νέα Ορλεάνη αλλά το πόσα πολλά κατάφερε. Να, για παράδειγμα, όπως φέτος…
- Gary Payton. Αμυντικό τέρας, αλλά το ότι οι περισσότεροι τον θυμούνται κυρίως για αυτό λέει πολλά. Πολύ καλός παρ’όλα αυτά για τη γενιά του, αλλά μέχρι εκεί.
- John Stocton. Ιερό τέρας, σίγουρα, αλλά θα ήταν το ίδιο όμως αν δεν είχε δίπλα του έναν ίδιο ακριβώς παίκτη-σκόρερ και βρισκόταν σε καταστάσεις όπως για παράδειγμα ο Chris Paul ή ακόμη και ο John Wall; Για να μην παρεξηγηθώ, τον θεωρώ καλύτερο από το Wall, αλλά ίσως να μην είχε τον ίδιο θρύλο αν είχε πάρει μέρος σε τέτοιου είδους ομάδες και ειδικά χωρίς κάποιον Malone δίπλα του.
- Isiah Thomas. Δεν τον θεώρησα ποτέ μου κάποιον θρύλο του αθλήματος, γνώμη μου είναι πως ταίριαξε πάρα πολύ με τη φιλοσοφία των Pistons, το προπονητή του και τους συμπαίκτες του. Μεγάλος όπως και να’χει και αυτός, αδιαμφισβήτητο.
- Russell Westbrook. Ο τύπος έκανε κάτι που είχαμε να δούμε παραπάνω από 50 χρόνια και μάλιστα όχι μόνο μία φορά. Είναι από τα καλύτερα point guard που έχουν γεννηθεί ποτέ καθώς και από τα πιο πλήρη. Στην αρχή της καριέρας του τον έτρωγε η ανωριμότητα του, ελάττωμα το οποίο το έχει βελτιώσει, τουλάχιστον όσο έχει μπορέσει. Ατομικά είναι στο απόγειο του αθλήματος μπάσκετ, μένει μόνο να το δείξει και στον ηγετικό τομέα, τομέας που προς το παρών υστερεί και ειδικά απέναντι στο Robertson (καταλαβαίνεται γιατί η σύγκριση με αυτόν).
- Jerry West. Επειδή αναφέρθηκε από κάποιους, δεν είναι καθαρό point guard, εγώ προσωπικά δεν θεωρώ καν ότι ανήκει σε αυτή τη θέση.

Αυτά. Και μην ξεχνάμε, τη δεκαετία που πέρασε και γιατί όχι και μέχρι σήμερα, ζούμε ίσως τη καλύτερη γενιά point guard που έχουμε δει ποτέ στην ιστορία του NBA.

5
5 Εικόνα
FIBA sucks!
Άβαταρ μέλους
ssoulliss

 champion
Reactions: 3200
Δημοσιεύσεις: 6020
Εγγραφή: Τρί Απρ 19, 2011 7:38 pm
Αγαπημένη θέση: PG
Αγαπημένος παίκτης: Φάνης Χριστοδούλου
Αγαπημένη ομάδα: Detroit-Pistons
Προειδοποιήσεις: 0

Παρ Μάιος 08, 2020 7:04 am



Ωραίο βιντεάκι, πολύ σωστή ανάλυση, εύστοχες οι παρατηρήσεις για τον "κοντό".

1
1 Εικόνα
Άβαταρ μέλους
Timemaster

 nba
Reactions: 12
Δημοσιεύσεις: 2258
Εγγραφή: Σάβ Απρ 04, 2009 12:12 pm
Προειδοποιήσεις: 0

Παρ Σεπ 04, 2020 2:42 pm

Εφόσον υπάρχουν τρεις επιλογές για εμένα είναι η πιο εύκολη ψηφοφορία.

Ο Μάτζικ γιατί είναι άδικο να βρίσκεται σε οποιαδήποτε ψηφοφορία θέσεις μιας και πήρε πρωτάθλημα ως σέντερ και έπαιζε σε όλες τις θέσεις κάνοντάς τον τον κορυφαίο all-around παίχτη όλων των εποχών και φυσικά έναν κορυφαίο playmaker

Τον Στόκτον επειδή είναι ο ορισμός του πάσα πρώτα παίχτη με το ρεκόρ σε ασίστ και κλεψίματα στην ιστορία του ΝΒΑ με τεράστια διάρκεια καριέρας χωρίς να χάνει παιχνίδια και μάλιστα σε ζόρικα χρόνια. Όσο και αν δε του φαινόταν ήταν από τους πιο σκληρούς παίχτες.

Και φυσικά ο Big-O που ήταν μπροστά από την εποχή του στον τρόπο που έπαιζε.

0
Μπακ το δε μπεισικ
Άβαταρ μέλους
Pat Riley

 nba
Reactions: 203
Δημοσιεύσεις: 2938
Εγγραφή: Τετ Φεβ 14, 2007 7:40 am
Τοποθεσία: Pefki, Athens
Αγαπημένη θέση: PF
Αγαπημένος παίκτης: Wade
Αγαπημένη ομάδα: Miami-Heat
Προειδοποιήσεις: 0

Τρί Μαρ 08, 2022 10:43 am

Βλέποντας τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας και διαβάζοντας τα ποστ των παιδιών παραπάνω συνειδητοποίησα πόσο - τεράστια - αδικημένος και υποτιμημένος είναι ο παικταράς που λέγεται Isaiah Tomas.
Μιλάμε για τον παίκτη που το 1988 κέρδισε τον Μιχάλη, τον Larry και βρέθηκε στους τελικούς απέναντι στον Magic από τον οποίο έχασε στο 7ο ματς αφού συνολικά στους τελικούς έγραψε μία από τις μεγαλύτερες εποποιίες. 25 πόντοι σε ΜΙΑ περίοδο στο 6ο παιχνίδι (ρεκόρ που δεν έχει καταρριφθεί) αλλά το πιο απίστευτο είναι πως το κατάφερε παίζοντας με ένα πόδι μετά από διάστρεμμα.
Το 1989 ξανακερδίζει Larry και Μιχάλη και στους τελικούς παίρνει ρεβάνς από τους Lakers με ένα περιποιημένο σκουπέτο.
Και φτάνουμε στο 1990 που κερδίζει Μιχάλη για 3η σερί χρονιά , ξαναφτάνει τελικούς και κάνει το back to back.
Πέρασαν 30 και βάλε χρόνια για να ξαναδούμε πρωταθλήτρια ομάδα και καλύτερο παίκτη τον άσο της (GSW- Steph)

2
1 Εικόνα 1 Εικόνα
NBA Champions 2006, 2012, 2013...
Απάντηση

Επιστροφή στο “Γενικά για το NBA”