yorgos έγραψε: ↑Πέμ Μαρ 12, 2020 9:53 am[
Κυρία-κυρία ο basket72 με αντιγράφει!!!
/quote]
:smile:Στο έγραψε ο ssoulis πιο πάνω βρε συ. Ο Παύλος ήτο. Έβαλε και βιντεάκι. Αυτό με την Μπαϊρόιτ προφανώς κι ήρθε κατόπιν ψαξιματικής. Το μόνο που θυμάμαι από τη χρονιά του Ντίνκινς με Ντούντα, ήταν το πόσο είχε εντυπωσιάσει εμένα και κάνα 2 φίλους μπασκετικούς, ο Βύρωνας.yorgos έγραψε: ↑Πέμ Μαρ 12, 2020 9:53 amΚι επειδή είσαι και fact finder θέλω να δεις αν όντως δεν μπούκαρε ΚΑΙ ο Θανάσης στο επίμαχο ματς με τον Πανιώνιο. Νομίζω ότι τον θυμάμαι (ήμουνσ το γήπεδο) αν τους πηγαίνει καροτσάκι στο ημίχρονο και να τραβάει έναν από το μανίκι. Μετά από τόσα χρόνια βέβαια, ασθενής η μνήμη (βλέπε Μπαϊρόιτ).
Κορυφαίος ξένος sf στην ιστορία της Α1
Συντονιστής: Captains
- benchwarmer
- Reactions: 1435
- Δημοσιεύσεις: 8150
- Εγγραφή: Κυρ Δεκ 23, 2007 5:50 pm
- Αγαπημένη θέση: Bench
- Προειδοποιήσεις:
0
Νομίζω ο Νάκιτς ήταν ο μόνος εκ των ελληνοποιημένων (αυτοί που αναφέρεις συν πάρα πολλοί άλλοι) που ελληνοποιήθηκε λόγω του πατέρα του που ήταν προπονητής στο πόλο, και όχι από "παιδομάζωμα".ssoulliss έγραψε: ↑Πέμ Μαρ 12, 2020 10:00 amΓια όσους δεν θυμούνται ο Bodiroga είχε έρθει Ελλάδα μαζί με Tomic, Nakic, Tarlac Peja, Gurovic και Jaric. Όλοι οι παραπάνω ελληνοποιήθηκαν εκτός από εκείνον(δεν ήθελε) που πήγε στη Στεφανέλ Τριέστε και έπεισε τον Τάνιεβιτς να του δώσει τη θέση του δεύτερη ξένου. Τότε το Ιταλικό πρωτάθλημα ήταν πολύ ανταγωνιστικό και ακριβό. Νομίζω τότε ο πρώτος ξένος της Στεφανέλ ήταν ο Λαμπλέϊ που πέρασε και δεν ακούμπησε αργότερα από τον ΠΑΟΚ.
Όταν η ομάδα πήγε στο Μιλάνο(την επόμενη χρονιά) ο Bodiroga ήταν ήδη αναντικατάστατος. Έπαιξε μαζί με τον Blackman της ΑΕΚ, εκεί.
Γι αυτό και είναι ο μόνος που δεν έχει και έξτρα ελληνικό επίθετο, όπως το Στογιάκοβιτς-Κίνης και όλα τα υπόλοιπα (το πιο αστείο εκ των οποίων με βάση το πώς εξελίχτηκαν τα πράγματα είναι το Τόμιτς-Γιαννακόπουλος )
0
Τι εννοείς ελληνοποιήθηκαν; Δεν ήταν δηλαδή Έλληνες όπως κι ο Ρότσα, ο Σούμποτιτς, κι ο Πρέλεβιτς.ο Γιέλιτς, ο Ζεβροσένκο, Ζουπένκο; Αποκλείεται να γινόντουσαν τέτοια πράγματα στην Ελλάδα. Να το κοιτάξεις σε παρακαλώ.
*Ήταν κι ο Νεστέροβιτς στον ΠΑΟΚ στη λίστα αυτή...
* Υπάρχουν και κανονικοί ομογενείς βέβαια (βλ. ΑΧΕΠΑ) τύπου Διάκουλα, Μελίνι, Καστρινάκη, Γιατζόγλου, Κόρφα, Στεργάκου, Καλιγκάρη, Γκάλη(Γεωργαλή :smile: ) και πάει λέγοντας στους σύγχρονους.
Με πρόλαβες. Στην περίπτωση του Νάκιτς δεν υπάρχει καμιά ζαβολιά. :smile:benchwarmer έγραψε: ↑Πέμ Μαρ 12, 2020 10:06 am
Νομίζω ο Νάκιτς ήταν ο μόνος εκ των ελληνοποιημένων (αυτοί που αναφέρεις συν πάρα πολλοί άλλοι) που ελληνοποιήθηκε λόγω του πατέρα του που ήταν προπονητής στο πόλο, και όχι από "παιδομάζωμα".
- ssoulliss
- Reactions: 3222
- Δημοσιεύσεις: 6041
- Εγγραφή: Τρί Απρ 19, 2011 7:38 pm
- Αγαπημένη θέση: PG
- Αγαπημένος παίκτης: Φάνης Χριστοδούλου
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
basket72 έγραψε: ↑Πέμ Μαρ 12, 2020 10:14 amΟ μόνος τίμιος ήταν ο Jelic του Πανιωνίου που πήγε και φαντάρος κανονικότατα. Ο Peja παρουσίαστηκε και αυτός, σαν NBAer αλλά προφανώς δεν ολοκλήρωσε τη θητεία του. Όλοι δέθηκαν με την Ελλάδα αλλά νομίζω πως ο Peja έχει ένα διαφορετικό δέσιμο με τη χώρα μας.basket72 έγραψε: ↑Πέμ Μαρ 12, 2020 10:14 amΤι εννοείς ελληνοποιήθηκαν; Δεν ήταν δηλαδή Έλληνες όπως κι ο Ρότσα, ο Σούμποτιτς, κι ο Πρέλεβιτς.ο Γιέλιτς, ο Ζεβροσένκο, Ζουπένκο; Αποκλείεται να γινόντουσαν τέτοια πράγματα στην Ελλάδα. Να το κοιτάξεις σε παρακαλώ.
*Ήταν κι ο Νεστέροβιτς στον ΠΑΟΚ στη λίστα αυτή...
* Υπάρχουν και κανονικοί ομογενείς βέβαια (βλ. ΑΧΕΠΑ) τύπου Διάκουλα, Μελίνι, Καστρινάκη, Γιατζόγλου, Κόρφα, Στεργάκου, Καλιγκάρη, Γκάλη(Γεωργαλή :smile: ) και πάει λέγοντας στους σύγχρονους.
Για τον Nakic δεν το θυμόμουν. Ο πατέρας του ήταν προπονητής στην εθνική πόλο και ίσως να είχε γεννηθεί εδώ.benchwarmer έγραψε: ↑Πέμ Μαρ 12, 2020 10:06 am
Νομίζω ο Νάκιτς ήταν ο μόνος εκ των ελληνοποιημένων (αυτοί που αναφέρεις συν πάρα πολλοί άλλοι) που ελληνοποιήθηκε λόγω του πατέρα του που ήταν προπονητής στο πόλο, και όχι από "παιδομάζωμα".
Γι αυτό και είναι ο μόνος που δεν έχει και έξτρα ελληνικό επίθετο, όπως το Στογιάκοβιτς-Κίνης και όλα τα υπόλοιπα (το πιο αστείο εκ των οποίων με βάση το πώς εξελίχτηκαν τα πράγματα είναι το Τόμιτς-Γιαννακόπουλος )
0
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος ssoulliss την Πέμ Μαρ 12, 2020 11:42 am, έχει επεξεργασθεί 2 φορές συνολικά.
- yorgos
- Reactions: 3924
- Δημοσιεύσεις: 11017
- Εγγραφή: Δευ Οκτ 19, 2009 10:55 pm
- Τοποθεσία: Αβάνα
- Αγαπημένη θέση: SF
- Αγαπημένος παίκτης: Στηβ Νας
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
0
Αρκτικός Κύκλος, Σιβηρία, Ταταρστάν, Βόλγας, Καύκασος κι άλλα κομμάτια της μητέρας Ρωσίας
tinyurl.com/2axatenv
tinyurl.com/2axatenv
- yorgos
- Reactions: 3924
- Δημοσιεύσεις: 11017
- Εγγραφή: Δευ Οκτ 19, 2009 10:55 pm
- Τοποθεσία: Αβάνα
- Αγαπημένη θέση: SF
- Αγαπημένος παίκτης: Στηβ Νας
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Να που΄με ότι υπάρχει και ο μύθος που είχε πει κάποιος καλεσμένος του Σκουντή (δε θυμάμαι ποιος) ότι από τους μετέπειτα ελληνοποιημένους ο Ιωαννίδης διάλεξε Τόμιτς (επειδή του θύμιζε τη μάνα του... ε τον εαυτό του ήθελα να πω) και Τάρλατς λόγω ύψους (εκείνη την εποχή στην Ελλάδα αν γεννιόσουν όπως ο Παπαγιάννης 2.13 ήσουν αυτομάτως μπασκετμπολίστας, δεν υπήρχαν κορμιά) και απέρριψε σαφώς πιο ταλαντούχους.
Σε άλλα νέα, μου είπε αξιόπιστη πηγή πως ο Σκαριόλο από το παιδομάζωμα που είχε γίνει στην Αργεντινή κράτησε τρεις και απέρριψε το Τζινόμπιλι (που κάρφωνε με τον αγκώνα από τα 17 του) λέγοντας "αυτός δε θα παίξει μπάσκετ ποτέ". Μεγάλη πετυχεσιά.
Σε άλλα νέα, μου είπε αξιόπιστη πηγή πως ο Σκαριόλο από το παιδομάζωμα που είχε γίνει στην Αργεντινή κράτησε τρεις και απέρριψε το Τζινόμπιλι (που κάρφωνε με τον αγκώνα από τα 17 του) λέγοντας "αυτός δε θα παίξει μπάσκετ ποτέ". Μεγάλη πετυχεσιά.
0
Αρκτικός Κύκλος, Σιβηρία, Ταταρστάν, Βόλγας, Καύκασος κι άλλα κομμάτια της μητέρας Ρωσίας
tinyurl.com/2axatenv
tinyurl.com/2axatenv
ΑΚόμα κι αν πήγαν φαντάροι (να έβγαλε θητεία κι ο Γέλιτς εκείνα τα χρόνια το θεωρώ απίθανο, αλλά μετράει ότι παρουσιάστηκε κι έβγαλε τη βασική :smile: ) αυτό έγινε κατόπιν εορτής. Οκ, τίμιοι οι Γέλιτς, Πέτζα αλλά όταν έγινε το "κόλπο" δεν είχαν την παραμικρή επαφή με Ελλάδα. Αυτό πρέπει να καυτηριάζουμε. Την δια της πλαγίου.
Ο Νάκιτς και 12 να ήρθε εδώ, το δικαιούταν το διαβατήριο και τυπικά αλλά και ουσιαστικά αφού εδώ πήγε γυμνάσιο- λύκειο το παιδί. Κι αθλητής να μην ήταν, πάλι θα είχε πάρει την υπηκοότητα.
Συγγνώμη για το εκτός τόπικ.
Ο Νάκιτς και 12 να ήρθε εδώ, το δικαιούταν το διαβατήριο και τυπικά αλλά και ουσιαστικά αφού εδώ πήγε γυμνάσιο- λύκειο το παιδί. Κι αθλητής να μην ήταν, πάλι θα είχε πάρει την υπηκοότητα.
Συγγνώμη για το εκτός τόπικ.
- yorgos
- Reactions: 3924
- Δημοσιεύσεις: 11017
- Εγγραφή: Δευ Οκτ 19, 2009 10:55 pm
- Τοποθεσία: Αβάνα
- Αγαπημένη θέση: SF
- Αγαπημένος παίκτης: Στηβ Νας
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Εννοειται! Κάμψη, σκάσιμο μπάλας 3 φορές με τα δύο χέρια, ανάσα και χλατς.
Το αντέγραφα για πολύ καιρό με μεγάλη επιτχία με μπάλες από κάλτσες που σούταρα στο κουρτινόξυλο.
0
Αρκτικός Κύκλος, Σιβηρία, Ταταρστάν, Βόλγας, Καύκασος κι άλλα κομμάτια της μητέρας Ρωσίας
tinyurl.com/2axatenv
tinyurl.com/2axatenv
Είμαι ανάμεσα σε Πάσπαλι και Μποντιρόγκα.
Μετά την εποχή Γκάλη, αυτοί οι δύο είναι οι παίκτες που επηρέασαν με τις επιδόσεις τους την αλλαγή πορείας στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος με τόσο καταλυτικό τρόπο.
Ο πρώτος έβαλε από το πουθενά (κυριολεκτικά από το πουθενά) στο χάρτη μια ομάδα, που ως όνομα και αντίστοιχο πρεστίζ δεν δημιουργούσε μέχρι τότε κανένα λογικό συνειρμό όταν το όνομά της συνδυαζόταν σε μια πρόταση με το μπάσκετ χωρίς να προκαλεί γέλιο στο φίλαθλο κοινό (η εποχή του Γιατζόγλου και των Ελληνοαμερικανών φάνταζε στα μάτια του μέσου Έλληνα οπαδού -δεν υπήρχαν μπασκετικοί τότε ή ήταν υπό διαμόρφωση- σαν ιστορία της πρωτόγονων από την εποχή των παγετώνων) και έσπασε την κυριαρχία της Θεσσαλονίκης στο άθλημα ακυρώνοντας εν τη γενέσει της την ανερχόμενη αυτοκρατορία του ΠΑΟΚ, θα έλεγε κανείς στο σημείο βρασμού, τη στιγμή που φαίνεται να έχει υποσκελίσει ξεκάθαρα τον Άρη και παλεύει με σημαντικές πιθανότητες να κατακτήσει ακόμη και την κορυφή της Ευρώπης.
Ο δεύτερος πέρα από τις εκπληκτικές παραστάσεις που έδωσε γενικά, εκτός από το γεγονός ότι μας σύστησε τον ρόλο του point-forward σε όλη του μεγαλοπρέπεια, έσπασε με μεγάλο μπασκετικό τσαμπουκά το '99, το κόμπλεξ της κατηφόρας του ΣΕΦ για τον Παναθηναϊκό της εποχής και μ' αυτό ξεκίνησε μια τρελή, αλυσιδωτή πορεία γεγονότων με αυτοκαταστροφικές επιλογές του Ολυμπιακού εκείνο το καλοκαίρι (που αδυνατούσε να διαχειριστεί το ψυχολογικό κομμάτι του break και κατέληξε σε μακροχρόνια παρακμή) και άνοιξε τον δρόμο για τον Ζοτς να ξεκινήσει από διαφορετική -πιο εύκολη- αφετηρία την προσπάθεια για την καταξίωση στην Ευρώπη.
Βλέποντας τις συνθήκες και τους συμπαίκτες με τους οποίους κλήθηκε ο καθένας να σπάσει το κατεστημένο και να κάνει την ομάδα του χαλίφη στη θέση του χαλίφη, το κατόρθωμα του Ζάρκο μοιάζει, μάλλον, πιο δύσκολο γιατί ξεκίνησε την προσπάθεια από το μηδέν με συμπαραστάτες τον ανύπαρκτο κορμό Ελλήνων κάποιου επιπέδου (μιλάμε πάντα για την προ Μποσμάν εποχή των δύο ξένων ή την Α1 του ενός ξένου) και με τους ταλαντούχους αλλά πολύ νέους και παντελώς άπειρους νατουραλιζέ (πρωτίστως Τάρλατς, Τόμιτς και λιγότερο Νάκιτς). Από την άλλη ο Ντέκι ήρθε ως κερασάκι στην τούρτα σε μια ομάδα που έσπρωχνε πολύ χρήμα για μια εξαετία, ο Παναθηναϊκός ήταν ήδη από τις καλές ομάδες της Ευρώπης (φυσικά σε καμία περίπτωση η καλύτερη ακόμη και το '96 που πήρε το πρώτο ευρωπαϊκό) με καλούς, έμπειρους Έλληνες και ακόμη καλύτερους κοινοτικούς συν τον μεγάλο Ντίνο που είχε βοηθήσει στην κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος μετά το '84. Υπήρχε δηλαδή έτοιμη μαγιά.
Εν πάση περιπτώσει, ανεξάρτητα από το ποιος από τους δύο θεωρείται για τον καθένα κορυφαίος, θεωρώ εαυτόν αρκετά τυχερό που τους είδα να παίζουν στην Α1 στα καλύτερα χρόνια της καριέρας τους, όπως και αρκετούς από τους υπόλοιπους υποψήφιους που βρίσκονται στη λίστα του poll.
- Λοτζέσκι, Ουόλς, Έντουαρντς, Έλις βρίσκονται καταχρηστικά στη λίστα...
- Τζος Τσίλντρες, τα πιο πεταμένα λεφτά που δόθηκαν ποτέ στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.
- Ραμούνας Σισκάουσκας, κανονική λατρεία. Δυστυχώς, του έκοψε με άσχημο τρόπο την καριέρα κι αυτού και του Διαμαντίδη, ο Βασίλης Χοψωνίδης. :rofl:
- Ντομινίκ και Έντι: Υψηλοτάτου επιπέδου αθλητές, άφησαν δυνατό στίγμα με μόλις μια σεζόν. Σκεφτείτε να έμεναν περισσότερο τι θα είχαμε να πούμε...
- Αρτούρας Καρνισόβας, το μεγάλο what if άμα δεν τραυματιζόταν. Μέχρι τον τραυματισμό πάντως οι εμφανίσεις του ήταν μποντιρογκικού επιπέδου. Πολυσύνθετο παιχνίδι στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του απ' όλες τις απόψεις. Με την επιστροφή του μιλάμε για άλλο παίκτη. Από πρωταγωνιστής μεταμορφώθηκε σε ρολίστα πολυτελείας.
Μετά την εποχή Γκάλη, αυτοί οι δύο είναι οι παίκτες που επηρέασαν με τις επιδόσεις τους την αλλαγή πορείας στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος με τόσο καταλυτικό τρόπο.
Ο πρώτος έβαλε από το πουθενά (κυριολεκτικά από το πουθενά) στο χάρτη μια ομάδα, που ως όνομα και αντίστοιχο πρεστίζ δεν δημιουργούσε μέχρι τότε κανένα λογικό συνειρμό όταν το όνομά της συνδυαζόταν σε μια πρόταση με το μπάσκετ χωρίς να προκαλεί γέλιο στο φίλαθλο κοινό (η εποχή του Γιατζόγλου και των Ελληνοαμερικανών φάνταζε στα μάτια του μέσου Έλληνα οπαδού -δεν υπήρχαν μπασκετικοί τότε ή ήταν υπό διαμόρφωση- σαν ιστορία της πρωτόγονων από την εποχή των παγετώνων) και έσπασε την κυριαρχία της Θεσσαλονίκης στο άθλημα ακυρώνοντας εν τη γενέσει της την ανερχόμενη αυτοκρατορία του ΠΑΟΚ, θα έλεγε κανείς στο σημείο βρασμού, τη στιγμή που φαίνεται να έχει υποσκελίσει ξεκάθαρα τον Άρη και παλεύει με σημαντικές πιθανότητες να κατακτήσει ακόμη και την κορυφή της Ευρώπης.
Ο δεύτερος πέρα από τις εκπληκτικές παραστάσεις που έδωσε γενικά, εκτός από το γεγονός ότι μας σύστησε τον ρόλο του point-forward σε όλη του μεγαλοπρέπεια, έσπασε με μεγάλο μπασκετικό τσαμπουκά το '99, το κόμπλεξ της κατηφόρας του ΣΕΦ για τον Παναθηναϊκό της εποχής και μ' αυτό ξεκίνησε μια τρελή, αλυσιδωτή πορεία γεγονότων με αυτοκαταστροφικές επιλογές του Ολυμπιακού εκείνο το καλοκαίρι (που αδυνατούσε να διαχειριστεί το ψυχολογικό κομμάτι του break και κατέληξε σε μακροχρόνια παρακμή) και άνοιξε τον δρόμο για τον Ζοτς να ξεκινήσει από διαφορετική -πιο εύκολη- αφετηρία την προσπάθεια για την καταξίωση στην Ευρώπη.
Βλέποντας τις συνθήκες και τους συμπαίκτες με τους οποίους κλήθηκε ο καθένας να σπάσει το κατεστημένο και να κάνει την ομάδα του χαλίφη στη θέση του χαλίφη, το κατόρθωμα του Ζάρκο μοιάζει, μάλλον, πιο δύσκολο γιατί ξεκίνησε την προσπάθεια από το μηδέν με συμπαραστάτες τον ανύπαρκτο κορμό Ελλήνων κάποιου επιπέδου (μιλάμε πάντα για την προ Μποσμάν εποχή των δύο ξένων ή την Α1 του ενός ξένου) και με τους ταλαντούχους αλλά πολύ νέους και παντελώς άπειρους νατουραλιζέ (πρωτίστως Τάρλατς, Τόμιτς και λιγότερο Νάκιτς). Από την άλλη ο Ντέκι ήρθε ως κερασάκι στην τούρτα σε μια ομάδα που έσπρωχνε πολύ χρήμα για μια εξαετία, ο Παναθηναϊκός ήταν ήδη από τις καλές ομάδες της Ευρώπης (φυσικά σε καμία περίπτωση η καλύτερη ακόμη και το '96 που πήρε το πρώτο ευρωπαϊκό) με καλούς, έμπειρους Έλληνες και ακόμη καλύτερους κοινοτικούς συν τον μεγάλο Ντίνο που είχε βοηθήσει στην κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος μετά το '84. Υπήρχε δηλαδή έτοιμη μαγιά.
Εν πάση περιπτώσει, ανεξάρτητα από το ποιος από τους δύο θεωρείται για τον καθένα κορυφαίος, θεωρώ εαυτόν αρκετά τυχερό που τους είδα να παίζουν στην Α1 στα καλύτερα χρόνια της καριέρας τους, όπως και αρκετούς από τους υπόλοιπους υποψήφιους που βρίσκονται στη λίστα του poll.
- Λοτζέσκι, Ουόλς, Έντουαρντς, Έλις βρίσκονται καταχρηστικά στη λίστα...
- Τζος Τσίλντρες, τα πιο πεταμένα λεφτά που δόθηκαν ποτέ στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.
- Ραμούνας Σισκάουσκας, κανονική λατρεία. Δυστυχώς, του έκοψε με άσχημο τρόπο την καριέρα κι αυτού και του Διαμαντίδη, ο Βασίλης Χοψωνίδης. :rofl:
- Ντομινίκ και Έντι: Υψηλοτάτου επιπέδου αθλητές, άφησαν δυνατό στίγμα με μόλις μια σεζόν. Σκεφτείτε να έμεναν περισσότερο τι θα είχαμε να πούμε...
- Αρτούρας Καρνισόβας, το μεγάλο what if άμα δεν τραυματιζόταν. Μέχρι τον τραυματισμό πάντως οι εμφανίσεις του ήταν μποντιρογκικού επιπέδου. Πολυσύνθετο παιχνίδι στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του απ' όλες τις απόψεις. Με την επιστροφή του μιλάμε για άλλο παίκτη. Από πρωταγωνιστής μεταμορφώθηκε σε ρολίστα πολυτελείας.
1
1
1
1
Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς
Oι κανονισμοί του forum
Οδηγίες για ένα καλό post
https://dragon.mochahosted.com/basketfo ... index.html
Oι κανονισμοί του forum
Οδηγίες για ένα καλό post
https://dragon.mochahosted.com/basketfo ... index.html
Βλεπω το κουρτινομπασκετ ηταν διεδομενο, με τον αδερφο μου ειχαμε διαλυσει τα υπνοδωματια μας σε επικα μονα με μπαλες τενιςyorgos έγραψε: ↑Πέμ Μαρ 12, 2020 12:12 pmΕννοειται! Κάμψη, σκάσιμο μπάλας 3 φορές με τα δύο χέρια, ανάσα και χλατς.
Το αντέγραφα για πολύ καιρό με μεγάλη επιτχία με μπάλες από κάλτσες που σούταρα στο κουρτινόξυλο.
2
1
1
Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς
Oι κανονισμοί του forum
Οδηγίες για ένα καλό post
https://dragon.mochahosted.com/basketfo ... index.html
Oι κανονισμοί του forum
Οδηγίες για ένα καλό post
https://dragon.mochahosted.com/basketfo ... index.html
- benchwarmer
- Reactions: 1435
- Δημοσιεύσεις: 8150
- Εγγραφή: Κυρ Δεκ 23, 2007 5:50 pm
- Αγαπημένη θέση: Bench
- Προειδοποιήσεις:
0
1
1
Volunteer έγραψε: ↑Πέμ Μαρ 12, 2020 4:02 pmΕίμαι ανάμεσα σε Πάσπαλι και
....
- Λοτζέσκι, Ουόλς, Έντουαρντς, Έλις βρίσκονται καταχρηστικά στη λίστα...
- Τζος Τσίλντρες, τα πιο πεταμένα λεφτά που δόθηκαν ποτέ στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.
- Ραμούνας Σισκάουσκας, κανονική λατρεία. Δυστυχώς, του έκοψε με άσχημο τρόπο την καριέρα κι αυτού και του Διαμαντίδη, ο Βασίλης Χοψωνίδης. :rofl:
- Ντομινίκ και Έντι: Υψηλοτάτου επιπέδου αθλητές, άφησαν δυνατό στίγμα με μόλις μια σεζόν. Σκεφτείτε να έμεναν περισσότερο τι θα είχαμε να πούμε...
- Αρτούρας Καρνισόβας, το μεγάλο what if άμα δεν τραυματιζόταν. Μέχρι τον τραυματισμό πάντως οι εμφανίσεις του ήταν μποντιρογκικού επιπέδου. Πολυσύνθετο παιχνίδι στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του απ' όλες τις απόψεις. Με την επιστροφή του μιλάμε για άλλο παίκτη. Από πρωταγωνιστής μεταμορφώθηκε σε ρολίστα πολυτελείας.
Κι εδώ συμφωνώ σε όλα πλην του Έντουαρντς. Έπαιξε σε 2 ομάδες, ( στον ΠΑΟΚ 2 φορές αν θυμάμαι καλά_ και ήταν καθοριστικός. Κι ο Έλις ήταν πολύ καλός- κι αυτός με παρουσία σε 2 ομάδες (ή μήπως και τρίτη πλην ΑΡΗ - Απ. Πατρών;)