Δεν υπήρξε ποτέ όντως ο σούπερ ντουπερ τακτικά αναλυτής και τεχνοκράτης
Σε λες και επιεικη. Εκτός ότι από το 95 κι έπειτα που το κοουτσαρισμα πήγε σε πιο επιστημονικό/ στατιστικό επίπεδο ο ίδιος έμεινε πίσω, μιλάμε για άνθρωπο που έπαιρνε τακτικες αποφάσεις ανάλογα με το αν περασε μαύρη γάτα, πού τράκαρε, ποιος παίκτης έχει γενέθλια και σε ποια μπάσκετ σουτάρουν.
-Έντονη προσωπικότητα (έστω και τραχεως τύπου) ώστε να επιβαλλεται στους παιχταραδες που κοουτσαρε
Όντως είχε πειθαρχία στις ομάδες του. Από κει και πέρα ο απαίσιος χαρακτήρας του είναι ίσως και ο βασικότερος λόγος που και στην εθνική τα έκανε μαντάρα και δεν πήρε Ευρωλίγκα.
-μεγαλη ικανότητα στο διάβασμα των αδυναμιών του αντιπάλου
Το πάλευε, συμφωνώ. Μέχρι εκεί, με τους τοπ επιπέδου απέναντι του, υστερουσε στο συγκεκριμένο πάντως.
-διςξηγαγε εκπληκτικες ψυχολογικές επιχειρήσεις σε διαιτητές και αντιπαλους παίκτες
Νομίζω ήταν το βασικότερο του προσόν: πατούσε επί πτωμάτων, χρησιμοποιούσε κάθε αθέμιτο μέσο, με τα θεμιτά δε νομίζω να ασχολήθηκε και ποτέ. Ό,τι βρωμεροτερο έχουμε δει σε πάγκο κι ό,τι πιο μισαλλόδοξο επίσης.
-προικισμενος επικοινωνιακά στα αποδυτήρια αλλά και εκτός , έφερνε πάντα το καράβι εκεί που ήθελε
Δε θα τον έλεγα καλό επικοινωνιακά. Ασυνάρτητες δηλώσεις , μονίμως εκτός εαυτού, καμία ανθρωπιά απέναντι σε αντιπάλους ή δικούς του παίκτες, άφησε ελεεινες εντυπώσεις ακόμη και σε δικά του παιδιά. Επικές κοτσάνες, ανακρίβειες ψέμματα σε συνεντεύξεις τύπου, σνσκολουθος στην προσωπική και πολιτική του ζωη, δειλός στην πραγματικότητα.
-αντιμετωπισε ΤΑ μεγαθήρια στο πικ τους
Νομίζω είναι υπερβολή αυτό. Πρακτικά οι χρονιές ξεκινούσαν με 4-5 φαβορί, ένα εκ των οποίων ήταν ο Άρης,οι υπόλοιπες ομάδες ήταν για τα μπάζα. Θεωρητικά θα έπρεπε στο 80% των περιπτώσεων να πηγαίνει στο Φ4, που δεν το πέτυχε, τα μη φαβορί ήταν πολύ χαμηλής δυναμικότητας ομάδες. Ε από τα 6-7 Φ4 που θα έπρεπε να έχει πάει, στατιστικά θα έπρεπε να πάρει 1-2 , αυτός δεν κέρδισε ποτέ του ημιτελικό.
και έπεσε πάνω στο φαινόμενο Ομπράντοβιτς και επί αυτοκράτορα Άρεως στις εξωπραγματικες ομαδαρες της εποχής
Ομαδάρα ήταν κι ο Άρης. Είχε Γκάλη-Γιαννακη και του ελληνοποιουσε η κυβέρνηση σε ένα βραδυ όποιον Γιουγκοσλαβο ήθελε, απ τον Σουμποτιτς και τον Πετσαρσκι μέχρι τον Ταρλατς και τον Τόμιτς (που τον προτίμησε από τον Μποντιρογκα ο γάτος, όπως και τον Ταρλατς από τον Τομασεβιτς).
-σχεδον σε ΟΛΕΣ τις περιπτώσεις που άγγιξε το Δισκοποτηρο τον "πρόδωσαν" αγωνιστικά τα πρωτοπαλίκαρα του έναντι θέσει με τον Ομπράντοβιτς
Λογικό, με το κοουτσαρισμα και τις προετοιμασίες που έκανε. Στον τελικό του Τελ Αβίβ έκανε μία αλλαγή σε όλο το δεύτερο ημίχρονο με αποτέλεσμα να μην μπορούν ούτε βολή να βάλουν, τον Πρελεβιτς τον έβαλε να κάνει έξτρα βάρη πριν το Φ4 με την ΑΕΚ και δεν μπορούσε να σηκώσει τα χέρια του, με τη Μπανταλονα ο άλλος έπαιζε με Φεραν και Τομπσον κι αυτός τους άφηνε στο τρίποντο όταν το μόνο που έκαναν στην καριέρα τους ήταν να βάζουν τρίποντα. Ειδικά για τον Τομπσον, μιλάμε για βομβαρδιστικό από το τρίποντο ήδη από τις χρονιές στην Ιταλία κι ο ξανθός στις συνεντεύξεις του μιλούσε για "Παρά φύσιν τρίποντα ", είναι πολλά, παρά πολλά. Βασικός λόγος που δεν πήρε Ευρωλίγκα είναι ο ίδιος του ο εαυτός.
.
