Το παρακατω το απαντησα σε καποιον που εγραψε οτι οι δημοσιογραφοι δε γουσταρουν Αταμαν λογω εθνικοτητας κι επειδη δεν ειναι του κυκλωματος. Αλλα γενικα αποτελει την κριτικη μου για το ευρωπαϊκό μπασκετ.
Λαθος, δεν εχει καμια σχεση με την εθνικοτητα ήτην προσωπικοτητα του Αταμαν.
Γενικως το ευρωπαϊκό μπασκετικο συστημα δε γουσταρει το μπασκετ τυπου Αταμαν γιατι ειναι ενα μπασκετ οπου ο προπονητης ειναι σ εδον θεατης, με παρεμβατικοτητα κοντα στο 0. Η Ευρωπη μεγαλωσε με τους Ντουντα και τους Ομπραντοβιτς , με το προπονητοκεντρικο μπασκετ οπου καθεπςριστροφη, ακομηκαι με ποιον ωμο κάνει ο παικτης το σκριν επαιζε ρολο. Ε αυτο αλλαζει και δεν υπαρχει μεγαλυτερος πρεσβευτης στην αμερικανοποιηση , στο "παρτε τα γκαρντ τη μπαλα και καντε ό,τι νομιζετε" απο τον Αταμαν. Ειναι ενα μπασκετ πιο απλοϊκό, πιο 1vs1, πιο αμερικανικο, προσαρμοσμενο σε εποχες που δεν υπαρχει χρονος για προετοιμασια των αγωνων, πουο κοουτς ειναι διαχειριστης προσωπικοτητων, αυτο που ο Γκριγκονις ειπε χτες "μπορει να ειμαι χαζός αλλα δεν καταλαβαινω πώς ο Αταμαν κερδιζει κουπες, αλλα τις κερδιζει". Ειναι ενα μπασκετ ποθ ευχαριστιουνται πιο πολυ οι παικτες (ο Λαρκιν το ειχε πει ξεκαθαρα οτι ο Αταμαν ουτε στις προπονησεις δεν παει και το λατρευει), πιο ευνοητο για τους φιλαθλους, πιο ευχαριστο στο ματι για τους μη μυημένους.
Κοινώς η μη αποδοχη του Αταμαν απο ολοκληρο το προπονητικό κατεστημενο της Ευρωπης, μη σου πω και το δημοσιογραφικο παροτι ειναι ακρως δημοσιογραφικος με τις γραφικες δηλωσεις του, ειναι οτι ειναι ο θανατος αυτου που εκανε το ευρωπαϊκό μπασκετ ξεχωριστό. Αυτο αργοπεθαίνει, το ειδαμε και με την Παρτιζαν. Πλεον ειμαστε στο μπακσετ οπου μια ομαδα χωρις κατευθυνση, που δεν εμπαινε ουτε οκταδα ετσι οπως επαιζε παιρνει εναν και μονονπαικτη Νοεμβριο μηνα και της αλλαζει ολη την πορεια παιζοντας iso και νταμπα ντουμπα, το ακριβως αντιθετο απο το μπαρτζωκικο (σχεδον κομουνιστικο) ή ομπραντοβιτσικο (εμμονικα στοχευμενο σε καθε play) που αγαπησαμε. Κι εγω Παναθηναϊκός ειμαι και ΔΕΝ ηθελα να υο παρει η ομαδα μου επειδη δημιουργειται trend ταφόπλακα σε αυτο που εμαθα, μου αρεσει και αγαπαω.
Εδω ο κυριος το εξηγει καλυτερα απο μενα:
Το μπασκετ θα γινει πιο εμπορικο, πιο κατανοητο, πιο απλο, πιο αμερικανικο, πιο πατατακηδες. Μονο ετσι μπορει να γινει και βιωσιμο εμπορικά, τι να κανουμε. Θα επιπλεουν πλεον ολο και περισσοτεροι Αταμανηδες. Δε χρειαζεται πια να χτίζεις ομαδες , θα ειναι τοσο απλο που και με ολοκαινοουρια ομαδα δε θες μονταρισμα, τα "χτισιματα" τελειωσαν. Για μενα θλιβερό, αλλα νομιζω για νεους φιλαθλους πιο ελκυστικό. Πιτινοποιουμαστε.
Λαθος, δεν εχει καμια σχεση με την εθνικοτητα ήτην προσωπικοτητα του Αταμαν.
Γενικως το ευρωπαϊκό μπασκετικο συστημα δε γουσταρει το μπασκετ τυπου Αταμαν γιατι ειναι ενα μπασκετ οπου ο προπονητης ειναι σ εδον θεατης, με παρεμβατικοτητα κοντα στο 0. Η Ευρωπη μεγαλωσε με τους Ντουντα και τους Ομπραντοβιτς , με το προπονητοκεντρικο μπασκετ οπου καθεπςριστροφη, ακομηκαι με ποιον ωμο κάνει ο παικτης το σκριν επαιζε ρολο. Ε αυτο αλλαζει και δεν υπαρχει μεγαλυτερος πρεσβευτης στην αμερικανοποιηση , στο "παρτε τα γκαρντ τη μπαλα και καντε ό,τι νομιζετε" απο τον Αταμαν. Ειναι ενα μπασκετ πιο απλοϊκό, πιο 1vs1, πιο αμερικανικο, προσαρμοσμενο σε εποχες που δεν υπαρχει χρονος για προετοιμασια των αγωνων, πουο κοουτς ειναι διαχειριστης προσωπικοτητων, αυτο που ο Γκριγκονις ειπε χτες "μπορει να ειμαι χαζός αλλα δεν καταλαβαινω πώς ο Αταμαν κερδιζει κουπες, αλλα τις κερδιζει". Ειναι ενα μπασκετ ποθ ευχαριστιουνται πιο πολυ οι παικτες (ο Λαρκιν το ειχε πει ξεκαθαρα οτι ο Αταμαν ουτε στις προπονησεις δεν παει και το λατρευει), πιο ευνοητο για τους φιλαθλους, πιο ευχαριστο στο ματι για τους μη μυημένους.
Κοινώς η μη αποδοχη του Αταμαν απο ολοκληρο το προπονητικό κατεστημενο της Ευρωπης, μη σου πω και το δημοσιογραφικο παροτι ειναι ακρως δημοσιογραφικος με τις γραφικες δηλωσεις του, ειναι οτι ειναι ο θανατος αυτου που εκανε το ευρωπαϊκό μπασκετ ξεχωριστό. Αυτο αργοπεθαίνει, το ειδαμε και με την Παρτιζαν. Πλεον ειμαστε στο μπακσετ οπου μια ομαδα χωρις κατευθυνση, που δεν εμπαινε ουτε οκταδα ετσι οπως επαιζε παιρνει εναν και μονονπαικτη Νοεμβριο μηνα και της αλλαζει ολη την πορεια παιζοντας iso και νταμπα ντουμπα, το ακριβως αντιθετο απο το μπαρτζωκικο (σχεδον κομουνιστικο) ή ομπραντοβιτσικο (εμμονικα στοχευμενο σε καθε play) που αγαπησαμε. Κι εγω Παναθηναϊκός ειμαι και ΔΕΝ ηθελα να υο παρει η ομαδα μου επειδη δημιουργειται trend ταφόπλακα σε αυτο που εμαθα, μου αρεσει και αγαπαω.
Εδω ο κυριος το εξηγει καλυτερα απο μενα:
Το μπασκετ θα γινει πιο εμπορικο, πιο κατανοητο, πιο απλο, πιο αμερικανικο, πιο πατατακηδες. Μονο ετσι μπορει να γινει και βιωσιμο εμπορικά, τι να κανουμε. Θα επιπλεουν πλεον ολο και περισσοτεροι Αταμανηδες. Δε χρειαζεται πια να χτίζεις ομαδες , θα ειναι τοσο απλο που και με ολοκαινοουρια ομαδα δε θες μονταρισμα, τα "χτισιματα" τελειωσαν. Για μενα θλιβερό, αλλα νομιζω για νεους φιλαθλους πιο ελκυστικό. Πιτινοποιουμαστε.
2
2
) και ότι επ'ουδενί δεν αξίζει ούτε 2Μ, όχι τα κοντά στα 3 που πήρε. O Nunn δεν ήταν καν στη διοργάνωση και όταν τον πήραμε ήταν τεράστιο στοίχημα, πόσοι τέτοιοι έχουν περάσει και δεν ακούμπησαν στην EL? Τον Grant τον έφερε από τo Eurocup, ας μη μιλήσουμε για το κράξιμο που έφαγε γι'αυτή τη μεταγραφή (συμπεριλαμβανομένου κ εμού).
