Εμένα με μπέρδεψαν αρκετά οι Ράπτορς με αυτά που είδα χτες.
Καταρχάς όπως είπαν και οι εκφωνητές μας δεν καταλαβαίνεις αν η πεντάδα τους είναι "κοντή" ή "ψηλή" με αυτούς που έχουν μέσα. Λείπει δηλαδή ο κλασικός σέντερ (δηλωμένος αν κατάλαβα καλά ήταν ο Μπαρνς που πήγε και στο τζάμπολ) αλλά υπάρχουν αρκετά ψηλά κορμιά κι ακόμα παραπάνω αυτοί που έρχονται από τον πάγκο ύστερα (με μόνο ένα γκαρντ να μπαίνει αλλαγή χτες) κι έλειπαν και Ανουνόμπι με Πρέσιους που είναι τραυματίες.
Πριν αρχίσει το ματς έβγαλε μία κάρτα σύμφωνα με την οποία το Τορόντο ηγείται του ΝΒΑ σε πόντους από αιφνιδιασμό, πόντους από επιθετικά ριμπάουντ, κάνει τα λιγότερα λάθη και νομίζω πως υποχρεώνει και τους αντιπάλούς του στα περισσότερα λάθη. Δεν ξέρω πως γίνεται να έχει τόσες πρωτιές και το ρεκόρ του να είναι αρνητικό.
Ως μεγάλο του μειονέκτημα είναι πως "κλείνουν" πολύ στην ρακέτα στην άμυνα και δε μαρκάρουν ιδιαίτερα στην περιφέρεια. Έτσι μας άφησαν πολλά ελεύθερα τρίποντα και το πλήρωσαν, δεν ξέρω αν ήταν η τακτική τους τέτοια βλέποντας τα ποσοστά των προηγούμενων αγώνων αλλά σε εκείνα τα ματς τα σουτ μας δεν ήταν και υπό τις καλύτερες προϋποθέσεις και για αυτό και ήταν άστοχα άλλωστε τα περισσότερα.
Επίσης είναι σαν να παίζουν 3 τριάρια μαζί, κουτουλάνε μεταξύ τους και παρόλο που στο 1ο ημίχρονο έκλεβαν μπάλες ή εμείς κάναμε λάθη ή χάναμε αρκετά σουτ δεν έβγαζαν αιφνιδιασμό με τίποτα. Ακόμα ένα θέμα είναι πως με την απουσία κλασικού ψηλού ο Σαμπόνις σάρωνε τα ριμπάουντ και στις δύο ρακέτες. Αυτό όμως που μου έκανε την χειρότερη εντύπωση, πιο πολύ ως φίλο των Κινγκς βέβαια, είναι πως παίζουν αρκετά ύπουλα, κάνουν εύκολα flopping (2 φορές ο και επίσημα ηθοποιός από πέρσι "Μπο Κρουζ") ενώ αυτός ο VanVleet είναι κάτι σαν κόπια του Lowry. Θα "πάρει σφυρίγματα με την εμπειρία του" όπως λένε με διακριτικό τρόπο οι σχολιαστές μας.
Στα θετικά ως ομάδα πως πολλές φορές αλλάζουν συνεχώς ρόλους στην επίθεση μιας και σχεδόν όλοι (πλην του Γιανγκ από τους βασικούς) μπορούν να οργανώσουν το παιχνίδι κι έτσι συχνά πυκνά οι δικοί μας κοντοί έπεφταν πάνω στον Σιάκαμ ή τον Μπαρνς και ήταν αρκετά δύσκολο να τους μαρκάρουν ειδικά κοντά στο καλάθι.
Κολόκο και Μπουσέρ (εγώ νόμιζα πως τον έλεγαν "Μπούτσερ" μέχρι πρότινος) δεν ξέρω γιατί δεν έπαιξαν πολύ χρόνο ενώ πχ ο Χερνανγκόμεζ έμεινε αρκετά παραπάνω στο παρκέ χωρίς να κάνει πολλά πράγματα.
Αν και γενικά μου έβγαλαν μία αντιπάθεια (κυρίως λόγω των διαιτητών με τον Μπράουν που είναι γενικά ήρεμος να βγαίνει εκτός εαυτού) νομίζω πως θα περάσουν κάποιες ομάδες σαν την Ιντιάνα πχ εφόσον είναι σχετικά υγιείς (έχω την αίσθηση πως κατά καιρούς έλειπαν διάφοροι παίκτες με τραυματισμούς) και θα τερματίσουν μες στην 8αδα ή έστω θα μπουν στα play in.