Πρώτο ματς που δεν παρακολούθησα καθόλου (μαζεύτηκαν πολλά ποδόσφαιρα αυτές τις μέρες και δε μένει χρόνος) και αναμενόμενη ήττα με κάτω τα χέρια στους Σίξερς με 123-103.
Βλέποντας highlights και διαβάζοντας το report (από τη μεριά του Σακραμέντο θα καταλάβετε γιατί το αναφέρω) αλλά ακούγωντας και τις δηλώσεις του Μπράουν μετά το ματς, για άλλη μια φορά τίποτα δεν πήγε καλά και χάσαμε 3ο ματς στη σειρά (με εξαίρεση τη νίκη στο Κλίβελαντ) χάνοντας κατά κράτος στον τομέα "physicality" το ίδιο δηλαδή που συνέβη στο Μιλγουόκι (που ωστόσο παλέψαμε για αρκετή ώρα ας πούμε) και προχθές στη Νέα Υόρκη.
Η επιστροφή του Φοξ δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα μιας και για άλλη μια φορά ήταν πολύ άστοχος ενώ είχε και φτωχή συγκομιδή στην οργάνωση του παιχνιδιού. Οι Σίξερς χωρίς Μέλτον και Μάξεϊ θεωρητικά είχαν θέματα στα γκαρντ αλλά ο Χάρντεν μάλλον έπαιξε και για τους απόντες σκοράροντας και μοιράζοντας πολλές ασίστ ενώ αρκετά ανεβασμένος ήταν κι ο Χάρις που φαινόταν πεσμένος φέτος (με τις φήμες να τον θέλουν στο trade block της ομάδας του). Η μεγαλύτερη απειλή βέβαια ήταν ξανά ο Εμπίντ που έχει βάλει πλώρη για το βραβείο MVP αν συνεχίσει τις ίδιες εμφανίσεις και η ομάδα του πλασαριστεί σε υψηλότερες θέσεις στη βαθμολογία.
Το ματς λοιπόν κατά τον Μπράουν και τα τοπικά μέσα χάθηκε στα 2 γρήγορα φάουλ των Σαμπόνις και Μάρεϊ που "χάλασαν" τον ρυθμό των Κινγκς από πολύ νωρίς στο παιχνίδι με τον Λιθουανό σέντερ να χρεώνεται σχετικά γρήγορα και το 3ο φάουλ του στο ξεκίνημα της 2ης περιόδου. Εκείνο ήταν και το σημείο που οι γηπεδούχοι ξέφυγαν στο σκορ έχοντας ως όπλο τον αιφνιδιασμό (20 πόντοι στο ημίχρονο ενώ έχουν 13 μέσο όρο ανά παιχνίδι) και τα εύστοχα τρίποντα, κάνοντας ένα σερί 28-2 που πήγε τη διαφορά πολύ ψηλά στην ανάπαυλα με το σκορ στο 80-55. Για άλλη μια φορά "χτίζαμε" από το τρίποντο (4/25 με τους Σίξερς να έχουν 10/19 εκείνη την ώρα), ενώ τα λάθη ήταν παραπάνω από τις ασίστ.
Αν και με ένα 14-2 η διαφορά έπεσε στους 15 στα μέσα περίπου της 3ης περιόδου, σύντομα ξαναπήγε πάνω από τους 20 με τον Μπράουν να δίνει την ευκαιρία στους παγκίτες στο μεγαλύτερο διάστημα του 4ου 12λέπτου.
Γενικά η ομάδα δείχνει να έχει τις ίδιες αδυναμίες στα τελευταία ματς που την οδήγησαν στις ήττες και ο Φοξ (που πιθανόν να προφυλαχθεί πάλι απόψε σε back to back παιχνίδι) δε θυμίζει σε τίποτα αυτά που έκανε πριν από 3-4 εβδομάδες. Τα ίδια μέσες άκρες ισχύουν και για τον Χουέρτερ που το σχεδόν 50% που είχε στα τρίποντα έχει πάει περίπατο και η μόνη σταθερά παραμένει ο Σαμπόνις που έχει τα περισσότερα νταμπλ νταμπλ στη λίγκα αλλά συχνά πυκνά έχει προβλήματα με φάουλ και δεν υπάρχει ικανός αντικαταστάστης του σε αυτό το ρόλο του "πόιντ σέντερ" που έχει κατά κάποιο τρόπο. Μπαρνς και Μάρεϊ έχουν πολλές μεταπτώσεις στο παιχνίδι τους ενώ τον τελευταίο καιρό ο Μονκ έχει ρίξει κι αυτός κατά πολύ τα νούμερά του.
Βλέποντας highlights και διαβάζοντας το report (από τη μεριά του Σακραμέντο θα καταλάβετε γιατί το αναφέρω) αλλά ακούγωντας και τις δηλώσεις του Μπράουν μετά το ματς, για άλλη μια φορά τίποτα δεν πήγε καλά και χάσαμε 3ο ματς στη σειρά (με εξαίρεση τη νίκη στο Κλίβελαντ) χάνοντας κατά κράτος στον τομέα "physicality" το ίδιο δηλαδή που συνέβη στο Μιλγουόκι (που ωστόσο παλέψαμε για αρκετή ώρα ας πούμε) και προχθές στη Νέα Υόρκη.
Η επιστροφή του Φοξ δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα μιας και για άλλη μια φορά ήταν πολύ άστοχος ενώ είχε και φτωχή συγκομιδή στην οργάνωση του παιχνιδιού. Οι Σίξερς χωρίς Μέλτον και Μάξεϊ θεωρητικά είχαν θέματα στα γκαρντ αλλά ο Χάρντεν μάλλον έπαιξε και για τους απόντες σκοράροντας και μοιράζοντας πολλές ασίστ ενώ αρκετά ανεβασμένος ήταν κι ο Χάρις που φαινόταν πεσμένος φέτος (με τις φήμες να τον θέλουν στο trade block της ομάδας του). Η μεγαλύτερη απειλή βέβαια ήταν ξανά ο Εμπίντ που έχει βάλει πλώρη για το βραβείο MVP αν συνεχίσει τις ίδιες εμφανίσεις και η ομάδα του πλασαριστεί σε υψηλότερες θέσεις στη βαθμολογία.
Το ματς λοιπόν κατά τον Μπράουν και τα τοπικά μέσα χάθηκε στα 2 γρήγορα φάουλ των Σαμπόνις και Μάρεϊ που "χάλασαν" τον ρυθμό των Κινγκς από πολύ νωρίς στο παιχνίδι με τον Λιθουανό σέντερ να χρεώνεται σχετικά γρήγορα και το 3ο φάουλ του στο ξεκίνημα της 2ης περιόδου. Εκείνο ήταν και το σημείο που οι γηπεδούχοι ξέφυγαν στο σκορ έχοντας ως όπλο τον αιφνιδιασμό (20 πόντοι στο ημίχρονο ενώ έχουν 13 μέσο όρο ανά παιχνίδι) και τα εύστοχα τρίποντα, κάνοντας ένα σερί 28-2 που πήγε τη διαφορά πολύ ψηλά στην ανάπαυλα με το σκορ στο 80-55. Για άλλη μια φορά "χτίζαμε" από το τρίποντο (4/25 με τους Σίξερς να έχουν 10/19 εκείνη την ώρα), ενώ τα λάθη ήταν παραπάνω από τις ασίστ.
Αν και με ένα 14-2 η διαφορά έπεσε στους 15 στα μέσα περίπου της 3ης περιόδου, σύντομα ξαναπήγε πάνω από τους 20 με τον Μπράουν να δίνει την ευκαιρία στους παγκίτες στο μεγαλύτερο διάστημα του 4ου 12λέπτου.
Γενικά η ομάδα δείχνει να έχει τις ίδιες αδυναμίες στα τελευταία ματς που την οδήγησαν στις ήττες και ο Φοξ (που πιθανόν να προφυλαχθεί πάλι απόψε σε back to back παιχνίδι) δε θυμίζει σε τίποτα αυτά που έκανε πριν από 3-4 εβδομάδες. Τα ίδια μέσες άκρες ισχύουν και για τον Χουέρτερ που το σχεδόν 50% που είχε στα τρίποντα έχει πάει περίπατο και η μόνη σταθερά παραμένει ο Σαμπόνις που έχει τα περισσότερα νταμπλ νταμπλ στη λίγκα αλλά συχνά πυκνά έχει προβλήματα με φάουλ και δεν υπάρχει ικανός αντικαταστάστης του σε αυτό το ρόλο του "πόιντ σέντερ" που έχει κατά κάποιο τρόπο. Μπαρνς και Μάρεϊ έχουν πολλές μεταπτώσεις στο παιχνίδι τους ενώ τον τελευταίο καιρό ο Μονκ έχει ρίξει κι αυτός κατά πολύ τα νούμερά του.
Steve Nash. 2× NBA ΜVP (2005, 2006)
