pan24 έγραψε: ↑Τετ Σεπ 14, 2022 6:45 am
ssoulliss έγραψε: ↑Τρί Σεπ 13, 2022 10:33 pm
Όπως έγραψα και στα του ματς, το δίλημμα για το μέλλον είναι ένα: ή κάνουμε ανανέωση ή συνεχίζουμε να αυτοαποθεωνόμαστε.
Συμφωνώ υπάρχει ένα μεγάλο αλλά όμως.
Ανανέωση με ποιούς; Όχι σε 3 χρόνια αλλά σε 5, ο Μωραίτης και ο Λούντζης ή οποιοασδήποτε άλλος θα έχουν φτάσει στο επίπεδο Σλούκα-Καλάθη, έστω στην κατάσταση που εμφανίστηκαν στο τουρνουά;
Υπάρχει 3αρι που στα επόμενα 3-5 χρόνια να μπορεί να έχει έστω πλησιάσει το επίπεδο του Παπανικολάου και του Παπαπέτρου; Ιιιισως ο Μαντζούκας ή ο Ρογκαβόπουλος με πολλά αν.
Για ψηλούς οκ έχουμε Παπαγιάννη, Μήτογλου, τον Κώστα, τον Γιάννη δεν έχουμε τόσο θέμα.
Αλλά στο 1-3 ανανέωση με ποιους.
Πιστεύω ότι με ανανέωση ή χωρίς θα είμαστε Γερμανία του Ντίρκ.
Όταν δεν έρχεται ο Γιάννης θα παίζουμε για να περάσουμε τον όμιλο, όταν έρχεται θα έχουμε ρεαλιστικό ταβάνι τους 8 και από εκεί και πέρα θα προσευχόμαστε για θαύματα και καλά σταυρώματα.
Πάλι θα κάνω ιστορική αναδρομή, ωστόσο νομίζω ότι ίσως χρειάζεται για να γίνω κατανοητός. Όταν έγινε η ανανέωση το 2004 επί Γιαννάκη μέσα σε μια διετία κόπηκαν από την εθνική οι Σιγάλας, Ρεντζίας, Αλβέρτης, Παπανικολάου, Τσακαλίδης, Λιαδέλης, Μπουντούρης, Χατζής, Γιαννούλης ακόμη και το σούπερ ταλέντο ο Διαμαντόπουλος. Ο Σιγάλας το 2003 ίσως είχε εικόνα ανάλογη με τη φετεινή του Λαρεντζάκη ήταν ψυχάρα, ήταν έμπειρος ωστόσο συμβόλιζε πλέον το παλιό, να το γράψω πιο ωμά την αποτυχία. Οι υπόλοιποι κάποιοι δεν κλήθηκαν ποτέ ξανά και κάποιοι έπαιξαν στους Ολυμπιακούς-έδειξαν ότι μάλλον δεν μπορούν πλέον με τη συνέχεια να είναι γνωστή.
Ο Γιαννάκης τότε πλην του Χατζηβρέττα και του Παπαλουκά (που κουβαλούσε και αυτός τη δική του "αποτυχία"-τις χαμένες βολές με τη Γερμανία) ήταν οι μόνοι γκαρντ που συνέχισαν. Οι Ζήσης-Σπανουλης που μπήκαν ήταν σίγουρα πολύ πιο ταλαντούχοι και δεν τους συγκρίνω με τα παιδιά που έρχονται όμως μπήκαν στα βαθιά και τα κατάφεραν - ειδικά ο Ζήσης που ήταν πιο έτοιμος τότε (το 2005). Η δεξαμενή του Γιαννάκη είχε τους Παπαδόπουλο (νέο μέλος), Τσαρτσαρή, Ντικούδη στους ψηλούς και τον Διαμαντίδη, Σπανούλη, Ζήση στα γκαρντ, συν τον Φώτση που είχε επιστρέψει από τις ΗΠΑ. Εκ του αποτελέσματος το λες και ασφαλές ρίσκο αυτό που πήρε τότε, ωστόσο αν αποτύγχανε θα του λέγανε "γιατί έκοψες όλους τους παραπάνω;" ή "είναι δυνατόν να κόβεις τον Αλβέρτη τον αρχηγό μας;" μετά το 2004.
Τώρα αυτή τη στιγμή η ομάδα των Σλούκα, Καλάθη, Παπανικολάου έχει κάνει τον κύκλο της, τα παιδιά αυτά έχουν θυσιάσει τα καλοκαίρια τους, με τραυματισμούς, με τα καλά τους και τα κακά τους. Το αποτέλεσμα γράφει μηδέν εις το πηλίκον. Περίμενα εχθές ή καλύτερα περιμένω τις επόμενες ημέρες κάποιος εξ αυτών να βγει να πει τα αυτονόητα. " Ο κύκλος μου έκλεισε, βοήθησα με την ψυχή μου την ομάδα όλα αυτά τα χρόνια, ήρθε ο καιρός να βγουν μπροστά τα νέα παιδιά" .
Ας παίζει ο Λούντζης ο Μωραίτης και ο Μουράτος. Ας γίνουμε Τουρκία που παίζει ακόμη ο Melih γιατί δεν έχουν άλλον, δεν έχει καμμία σημασία αυτό. Ας γίνουμε Γερμανία του Dirk που λες, που μπορεί να είμαστε και πιο κάτω τελικά, το θέμα είναι ότι τα συγκεκριμμένα παιδιά συν δυστυχώς τον Παπαπέτρου (γιατί αυτός είναι μικρότερος από τους άλλους αλλά δεν παίζει καλά με την εθνική) φαίνεται ότι ήταν μέχρι εδώ. Έχουμε μια τριετία μέχρι το επόμενο EuroBasket που θα πρέπει η ομάδα να ανανεωθεί είτε δραστικά είτε σταδιακά. Εγώ πιστεύω ότι με τη δεύτερη επιλογή προκοπή δε θα έχουμε, ενώ με το πρώτο θα καταλάβουμε- θα συνειδητοποίήσουμε το ταβάνι μας, το οποίο είναι μεταξύ 6-10 στην Ευρώπη και ίσως βγει κάτι.
2
Steve Nash. 2× NBA ΜVP (2005, 2006)
