NBA Finals 2016 -Golden State Warriors - Cleveland Cavaliers 3-4 (Jasonick + Aegeansheed)

Συντονιστής: Captains

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
SteveNashidis

Captain
Reactions: 2327
Δημοσιεύσεις: 6939
Εγγραφή: Δευ Σεπ 20, 2010 11:36 pm
Τοποθεσία: Arizona
Αγαπημένη θέση: PG
Twitter: https://twitter.com/Nashidis
Αγαπημένος παίκτης: Steve Nash, Devin Booker
Αγαπημένη ομάδα: Phoenix-Suns
Προειδοποιήσεις: 0

Σάβ Μάιος 28, 2022 5:22 pm

NBA Finals 2016
Εικόνα
Aρχείο Old Basketforum https://dragon.mochahosted.com/basketfo ... ?f142.html

Golden State Warriors - 2016 Finals by Jasonick
Εικόνα
The fact: Record breaking season.
Τι και αν ο Kerr δεν μπορούσε να προπονήσει την ομάδα του στις αρχές της χρονιάς, ο Walton ο οποίος ανέλαβε ως προσωρινός πρώτος προπονητής συνέχισε την πολύ καλή δουλειά του πρώτου και οι Warriors βγάζοντας μία εξαιρετική εικόνα ξεκίνησαν τη χρονιά με 24 συνεχόμενες νίκες (ρεκόρ NBA) και εκεί που μπορεί να ακουγόταν αμυδρά, όσο περνούσε ο καιρός φαινόταν όλο και περισσότερο οτι το Golden State μπορούσε να σπάσει το ρεκόρ των Bulls τη χρονιά που είχαν πετύχει 72 νίκες. Τελικά τα κατάφεραν με 73 νίκες και γράψαν ιστορία σπάζοντας ένα ρεκόρ που φαινόταν σχεδόν αδύνατο να σπάσει. Αλλά αυτό δεν ήταν το μόνο ρεκόρ που σπάσανε, αφου οι 28 συνεχόμενες εκτός έδρας νίκες δεν τις είχε πετύχει άλλη ομάδα και επίσης δεν χάσανε από καμία ομάδα πάνω από μία φορά όπως και δεν χάσανε σε back-to-back παιχνίδια. Ατομικά τώρα, για άλλη μία φορά ο Stephen Curry έσπασε το ρεκόρ του για τα περισσότερα τρίποντα σε μία σεζόν φτάνοντας τα 402!

Click to view attachment


The Road to the Finals

vs Houston Rockets

GSW - HOU 104-78
GSW - HOU 115-106
HOU - GSW 97-96
HOU - GSW 121-94
GSW -HOU 114-81


Στον πρώτο γύρο είχαμε επανάληψη της σειράς των περσινών τελικών της Δύσης. Οι Rockets με την εικόνα τους στην regular season δεν έδειχναν ότι θα μπορούσαν να έχουν την αμυντική σταθερότητα και πειθαρχία για να σταματήσουν τους Warriors και όντως το Houston δυσκολεύτηκε αμυντικά παρόλο που ο Curry αγωνίστηκε ελάχιστα λόγω ενός τραυματισμού στον αστράγαλο στο 1ο παιχνίδι της σειράς και μόλις επέστρεψε στο 4ο παιχνίδι ξανατραυματίστηκε στο γόνατο. Η ανησυχία ήταν μεγάλη για τους υποστηρικτές της ομάδας γιατί υπήρχε κίνδυνος ο MVP να έχανε τα playoffs, στη συνέχεια όμως τα νέα ήταν ενθαρρυντικά και ο χρόνος αποθεραπείας του υπολογίστηκε στις 2-4 εβδομάδες.

Click to view attachment


vs Portland Trail Blazers

GSW - POR 118 - 106
GSW - POR 110 - 99
POR - GSW 120 - 108
POR - GSW 132 - 125
GSW - POR 125 - 121

Οι Blazers ήταν η ευχάριστη έκπληξη της σεζόν και σχεδόν κανείς δεν τους περίμενε να μπουν στα playoffs, πόσο μάλλον να περάσουν και τους Clippers.
Θα ανέμενε κανείς βλέποντας τα ρόστερ των 2 ομάδων και τον τρόπο του παιχνιδιού τους ότι θα βλέπαμε ματς σε γρήγορο ρυθμό, με πολλά τρίποντα και μεγάλα σκορ. Και όντως ήταν μία σειρά ευχάριστη στο μάτι με πολύ run n gun.
Οι Warriors κατάφεραν να κρατήσουν το πλεονέκτημα της έδρας, κάνοντας μία μεγάλη ανατροπή στο 2ο παιχνίδι. Οι Blazers νικάνε το 3ο παιχνίδι και στο επόμενο ματς ο Curry επιστρέφει κάνοντας αυτά τα πράγματα. Στο 5ο παιχνίδι κάνει ένα ακόμα εξαιρετικό παιχνίδι μαζί με τον έτερο splash brother και έδωσαν την πρόκριση στους Warriors. Βέβαια η παρακάτω ατάκα του Klay τα λέει όλα για αυτή τη σειρά.

QUOTE
"That might be the closest five-game series of all-time."

Click to view attachment


vs Oklahoma City Thunder

GSW - OKC 102 - 108
GSW - OKC 118 - 91
OKC - GSW 133 - 105
OKC - GSW 118 - 94
GSW - OKC 120 - 111
OKC - GSW 101 - 108
GSW - OKC 96 - 88

Οι τελικοί της Δύσης που όλοι περιμέναμε ανάμεσα σε Golden State και San Antonio δεν ήρθαν ποτέ αφού ο Durant, o Westbrook και η παρέα τους είχαν άλλα σχέδια. Με την φόρα που είχαν από αυτή την πρόκριση η Oklahoma έφυγε με το διπλό στο πρώτο παιχνίδι από την Oracle Arena παρόλο που είχε βρεθεί πίσω με 13 πόντους στο ημίχρονο. Μία εξαιρετική εμφάνιση του Curry στο 2ο παιχνίδι έδωσε τη νίκη στην ομάδα του πριν η σειρά μεταφερθεί στην Oklahoma.
Εκεί η OKC έδειξε ότι ο αποκλεισμός εναντίων των Spurs δεν ήταν καθόλου τυχαίος και με 2 (εύκολες) συνεχόμενες νίκες έφερε τη σειρά στο 3-1. Στη συνέχεια ήρθε το 3-2 και ο καθοριστικός 6ος αγώνας ήταν το μεγαλύτερο τεστ στην φετινή πορεία του GS. Ένας εξαιρετικός Klay Thompson από τη μεριά του GS όπου έσπασε το ρεκόρ τριπόντων σε έναν αγώνα με 11 παρακαλώ βοήθησε τα μέγιστα στο break την ώρα που η OKC αδυνατούσε να κλείσει το παιχνίδι έχοντας βιαστικές και κακές επιλογές στην 4η περίοδο. Πέρα από τον Klay όμως ο Curry βοήθησε ειδικά προς το τέλος, ο Green έκανε επιτέλους ένα από τα γνωστά του all-around παιχνίδια μετά από 2 κάκιστες εμφανίσεις στην έδρα της OKC και ο Iggy ο οποίος ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο και με την καλή του άμυνα πάνω στον Durant αλλά και το γεγονός ότι προστέθηκε ένας ακόμα χειριστής της μπάλας στο σχήμα του GS βοήθησε στο να γίνει το 3-3.

Στο 7ο παιχνίδι ο Kerr έκανε μια αλλαγή στην 5άδα του ξεκινώντας τον Iggy αντί του Barnes αλλά ακόμα και έτσι η OKC ξεκίνησε καλύτερα το παιχνίδι και έφτασε στο ημίχρονο να προηγείται με 6 πόντους. Οι Splash Brothers πρωταγωνίστησαν στην αντεπίθεση του GS στην 3η περίοδο και η ομάδα παίζοντας εξαιρετική άμυνα κράτησε την OKC στους 12 πόντους και πήρε προβάδισμα 7 πόντων μπαίνοντας στο τελευταίο δωδεκάλεπτο. Οι Warriors έφτασαν να προηγούνται και με 11 πόντους αλλά ένα γρήγορο 7-0 έφερε τους Thunder στο -4 με 1:40 να απομένουν. Στην επόμενη φάση όμως ένα χαζό φάουλ του Ibaka πάνω σε τρίποντο του Curry ουσιαστικά εξασφάλισε τη νίκη των Dubs και τα πανηγύρια στη συνέχεια ξεκίνησαν.

Click to view attachment


Επόμενη Στάση: Cleveland Cavaliers

Το τελευταίο εμπόδιο στην κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου πρωταθλήματος είναι οι Cavaliers. Την ομάδα του Lue θα την δούμε διαφορετική σε σχέση με τους περσινούς τελικούς αφού πλέον οι Irving και Love είναι υγιείς ενώ πέρσυ ο Irving έπαιξε το πρώτο παιχνίδι των τελικών πριν τραυματιστεί και ο Love είχε χτυπήσει στο χέρι του στη σειρά με τους Celtics και δεν ξαναέπαιξε στη συνέχεια των playoffs.
Στη regular season οι ομάδες βρέθηκαν αντιμέτωπες 2 φορές με το GS να κερδίζει και τις 2. Η πρώτη νίκη τους μάλιστα την παραμονή των Χριστουγέννων ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τον Blatt ο οποίος μετά από λίγο καιρό απολύθηκε με τον βοηθό του Lue να αναλαμβάνει ως πρώτος προπονητής. Το δεύτερο παιχνίδι έγινε στην έδρα των Cavs με τους Warriors να μην δυσκολεύονται καθόλου διαλύοντας τους αντιπάλους τους με 34 πόντους διαφορά.
Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε ποια θα είναι η στρατηγική που θα επιλέξει ο Kerr και το τεχνικό του επιτελείο στη σειρά αυτή. O Blatt πέρσυ διάλεξε το αργό τέμπο και τα ψηλά σχήματα κατά διαστήματα. Η είσοδος του Dellavedova στην 5άδα μαζί με τα πολλά λεπτά που έπαιξαν οι Shumpert και Thompson έκανε το Cleveland να παρουσιάσει μία πολύ καλή αμυντική εικόνα. Η απάντηση του Kerr ήταν να βάλει στον πάγκο τον Bogut και να ξεκινήσει τον Iggy στην θέση του και τελικά αυτό οδήγησε σε 3 συνεχόμενες νίκες των Warriors όπου τους έφερε τον τίτλο. Με τον Lue όμως δεν έχουμε δει κανένα από τα παραπάνω πράγματα. Ο Mozgov παίζει από ελάχιστα έως καθόλου, τα λεπτά του Dellavedova έχουν μειωθεί και οι Cavs παίζουν σε πιο γρήγορο τέμπο. Θεωρητικά αυτό συμφέρει το GS λόγω του ότι αυτός ο τρόπος ταιριάζει περισσότερο στο παιχνίδι τους αλλά μένει να δούμε και τι θα γίνει στο παρκέ.
Εικόνα

Cleveland Cavaliers - 2016 Finals by aegeansheed
Εικόνα
The fact: Lebron's Cavaliers: part II
Ο Lebron κάνει την 6η συνεχόμενη εμφάνισή του σε Τελικούς ΝΒΑ και γράφει τη δική του ιστορία σε μια εποχή που -ακόμα-κυριαρχεί. Μετά από την εξωπραγματική σε νούμερα περσινή postseason είχε τη δυνατότητα να ξεκουραστεί στην κανονική διάρκεια και σε μια Ανατολή παραπαίουσα, που θα την χαρακτήριζαν πολλοί, ως την χειρότερη όλων των εποχών -από πλευράς ανταγωνισμού- φτάνει άνετος και ωραίος να κοντραριστεί στα ίσα για τον Τίτλο του Καλύτερου Παίκτη απέναντι στον Steph Curry.
To σημαντικό είναι ότι οι Cavs είναι, έστω και αναμενόμενα, εδώ, είναι υγιείς και θέλουν να αποδείξουν ότι αν και πέρυσι ήταν πλήρεις, μπορεί να υπήρχε διαφορετικό όνομα σκαλισμένο στο Finals Trophy (σιγά μη γίνεται έτσι, λέμε τώρα...)

Storyline
Η επιστροφή στους Τελικούς για τους Cavaliers ήταν μια απόδοση που δε θα έπρεπε καν να παίζεται στα στοιχηματικά γραφεία. Η ομάδα ενισχυμένη με υγιείς τους Love και Kyrie και με κάποιες προσθήκες επανέρχεται για να διεκδικήσει αυτό που μόνο εκείνη μπορεί να πιστέψει ό,τι μπορεί να πετύχει. Πίσω από το σύνθημα "All in" οι παίκτες του Lue, καθοδηγούμενοι από τον Lebron, έχουν την αυτοπεποίθηση να τα βάλουν με την ομάδα που έχει τους δύο καλύτερους σουτέρ που έχει γνωρίσει το Άθλημα του Μπάσκετ...

The Road to the Finals

vs Detroit Pistons

Game 1 Pistons @ Cavs 101-106
Game 2 Pistons @ Cavs 90-107
Game 3 Cavs @ Pistons 101-91
Game 4 Cavs @ Pistons 98-100

Η σειρά σε ένα κολάζ κύλησε κάπως έτσι...


... με λίγα λόγια: ο Reggie Jackson θυμήθηκε τις ρουκοχρονιές του στη Χώμα, o Drummond έβαλε τις "βάσεις" για τα νέα βοηθητικά κλειστά στο Auburn Hills και ο Kyrie με 16/34 τρίποντα (47%) συνολικά πήρε μαζί με τις αναμνήσεις του και τη σειρά σπίτι του. Άξιος συμπαραστάτης της γνωστής τριάδας ο Earl που τελείωσε με 17/33 τρίποντα (52%).

vs Atlanta Hawks

... έναν χρόνο πριν:
QUOTE(Voyager @ Jun 2 2015, 23:28 ) *
...
vs Atlanta Hawks

Atlanta-Cavs 89-97
Atlanta-Cavs 82-94
Cavs-Atlanta 114-111
Cavs-Atlanta 118-88

Η πιο εύκολη στάση κατά την άποψη μου ήταν αυτή στην Ατλάντα...

Εεεεεε παλικάααααριιιι... Πίασε μιά απ' τα ίδια!!!

... έναν χρόνο μετά:
Game 1 Hawks @ Cavs 93-104
Game 2 Hawks @ Cavs 98-123
Game 3 Cavs @ Hawks 121-108
Game 4 Cavs @ Hawks 99-100

Atlanta Hawks: σαν να λέμε βαρελάδες στο Τενεσή, σαν να λέμε βούτυρο, τζατζίκι, τυροκαυτερή ή ότι προτιμάει ο καθένας για το ψωμί του, αρκεί να είναι ομάδα με λίγο τσαμπουκά και θέληση.

O Αλ ο Πραγματικός μας χρωστούσε μερικά λεπτά παραπάνω από πέρυσι στο ματσαπ με τα Καβς (βλ. game 3) και τα έδωσε όλα για να πειστούμε ότι ακόμα και με αυτόν οι Hawks δεν πάνε πουθενά, οπότε ας καθίσουν να δουν τί θέλουν να κάνουν με τον Teague και τί με τον Εσδρόδερ, ελπίζοντας ότι δε θα τους πάρουν τα χρόνια μέχρι να βγει η απόφαση... Ελπίδα για κάποιο άλλο αγαπημένο μας franchise, να διαλύσει αυτή η ομάδα και να βρεθεί επιτέλους "στέγη" για τον Millsapp και τον Al σε μια ομάδα που θα εκτιμηθεί πραγματικά το μεγάλο ταλέντο τους...

vs Toronto Raptors

Game 1 Raptors @ Cavs 84-115
Game 2 Raptors @ Cavs 89-108
Game 3 Cavs @ Raptors 84-99
Game 4 Cavs @ Raptors 99-105
Game 5 Raptors @ Cavs 78-116
Game 6 Cavs @ Raptors 87-113

Εδώ είχαμε να κάνουμε με την πιο αδιάφορη σειρά Τελικών Ανατολής ever???? Δεν είναι στις προθέσεις μας να δώσουμε μεγαλύτερη αξία στην παρουσία του Ρόντο στους Τελικούς, το πανηγυράκι έγινε, ο Bismack θα πάρει τα λεφτά του DeRozan και αυτός θα βρει του χρόνου άλλα στεφάνια να λυγίζει, όχι καναδέζικα...
Ο Lebron κουβάλησε την ομάδα του με 26π.-8,5ρ.-6,7ασ-3.0 combined stl+bl και παρόλο που o Irving ήταν άστοχος από μακριά (8/27: 30%), Love (13/29: 45%), J.R. (18/45: 40%) και ο ανέλπιστος Frye (14/24: 58%) κράτησαν την απειλή εξ' αποστάσεως για το Cleveland.

(Λίγο Λεμπρονειάδα εδώ... Caution. Α, και αποθεώνει Βόρειο Κοινό... ξεπεσμός! tongue.gif )



Επόμενη Στάση: Golden State Warriors
To 14o rematch στην ιστορία των Τελικών έρχεται την Πέμπτη το βράδυ.

Οι Cavs με διαφοροποιημένη πεντάδα σε σχέση με τους περσινούς Τελικούς, είχαν την πολυτέλεια όλον τον χρόνο να γνωρίζουν από πριν ότι δεν υπάρχει ομάδα στην Ανατολική, όχι απλά να τους κοντράρουν, αλλά ούτε καν να τους κουράσουν. Αλλά δεν έφτανε αυτό: διώξαμε και τον Blatt που μας σκότιζε, τοποθετώντας έναν "players coach" της κοινής αποδοχής. Αυτό κύριοι λέγεται πολύ απλά: ποιοτικές συνθήκες εργασίας... Δουλεύω όπως θέλω, με όποιους θέλω, όταν θέλω.

Η διαφορά σε σχέση με το περσινό ρόστερ χαοτική: πλέον με Love και Irving (είχε αγωνιστεί μόλις στον πρώτο -μεταξύ των δύο ομάδων- αγώνα) δε να χρειάζεται να βλέπουμε την έκδοση "Mozgov-Superstar", ενώ υπάρχει και ο τηγανητός Frye που στρετσάρει το spacing των αντίπαλων αμυντικών και δίνει τη δυνατότητα στον Lebron να ψάξει το mismatch κοντά στο καλάθι.

Το ίντερνετ βουίζει για την αδυναμία Love και Irving να αμυνθούν στις αλλαγές στην περιφέρεια και είναι γεγονός ότι θα έπρεπε να προβληματίσει τον Lue. Όσο ψηλός και να είναι ο παίκτης που αλλάζει, το σουτ των Splash Brothers δε μπορεί να επηρεαστεί σοβαρά από ένα σηκωμένο χέρι. Το είδαμε πρόσφατα και με τον Adams αντίπαλο του Curry (κυρίως) στο Game 7, που υποτίθεται ό,τι το έκανε και "καλά" (αμ, το έκανε μεν... έφτανε δε...???). Οι Warriors θα χτυπήσουν εκεί, "η μέρα φεύγει..." ... ο Shumpert με τον Veda έρχονται... όποιος αντέξει, ετοιμάστε τις μπανιέρες με τον πάγο και τις φρουτοσαλάτες!

Στο τέλος και κατά τη διάρκεια της Σειράς θα βρεθούμε πιθανότητα ξανά στη θέση να κρίνουμε αυτόν το άτυπο χαρακτηρισμό του "καλύτερου παίκτη στον κόσμο σήμερα", "σήμερα", επειδή δεν έχει κάτι άλλο μετά τον Ιούνιο, "στον κόσμο", επειδή δεν έχει κάτι πιο πάνω από το ΝΒΑ. Οπότε αν είναι να κρατήσω κάτι από το παράπλευρο buzz του τελευταίου μήνα ας είναι οι δηλώσεις του Lebron μετά την ανακήρυξη του Curry σε απόλυτο MVP:

QUOTE
But when you talk about most ‘valuable’ then you can have a different conversation, so, take nothing away from him, he’s definitely deserving of that award, for sure.”…
“If you do it by a year-to-year basis, I think sometimes the word ‘valuable’ or best player of the year, you can have different results,”

Ας δώσει αυτός ο αγνός μπασκετικός εγωισμός το καλύτερο δυνατό outcome στη μάχη ανάμεσα στους δύο βασικούς πρωταγωνιστές και στις ομάδες τους.
Εικόνα
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα

1
1 Εικόνα
🏀Steve Nash. 2× NBA ΜVP (2005, 2006)🏀SSOL- Seven Second or Less Len
Εικόνα Εικόνα Εικόνα
Άβαταρ μέλους
SteveNashidis

Captain
Reactions: 2327
Δημοσιεύσεις: 6939
Εγγραφή: Δευ Σεπ 20, 2010 11:36 pm
Τοποθεσία: Arizona
Αγαπημένη θέση: PG
Twitter: https://twitter.com/Nashidis
Αγαπημένος παίκτης: Steve Nash, Devin Booker
Αγαπημένη ομάδα: Phoenix-Suns
Προειδοποιήσεις: 0

Σάβ Μάιος 28, 2022 5:23 pm

GSW: Από τα πέτρινα χρόνια στους τελικούς by Jasonick
To Golden State επιστρέφει μετά από 40 χρόνια στους τελικούς του NBA, όταν και κέρδισε το τελευταίο του πρωτάθλημα, το τρίτο του συνολικά και το πρώτο από τη στιγμή που μεταφέρθηκε προς Καλιφόρνια μεριά. Από το 1975 οι Warriors μετράνε 10 παρουσίες στα playoffs (οι 3 τελευταίες συνεχόμενες από το '13 και μετά) και έχουν βρεθεί μόλις 1 φορά στους τελικούς της περιφέρειας, εξαιρουμένης αυτής της σεζόν. Αυτά λοιπόν τα 40 χρόνια για τους φιλάθλους των Warriors δεν ήταν εύκολα. Κατα καιρούς όταν η ομάδα φαινόταν ότι θα έπαιρνε τα πάνω της οι κακές επιλογές την επανέφεραν ξανά προς τον πάτο της λίγκας. Το 2012 στην απόσυρση της φανέλας του Chris Mullin η βραδιά αποδείχθηκε σε φιάσκο. Οι φιλάθλοι γιούχαραν στην απονομή τον ιδιοκτήτη Joe Lacob και όταν οι Barry, Mullin προσπάθησαν να ηρεμήσουν τα πνεύματα δεν κατάφεραν τίποτα παρά μία τρύπα στο νερό. Η αφορμή αυτού του γεγονότος οδήγησε τον Bill Simmons (πρώην δημοσιογράφος του ESPN και Grantland) να δημιοσιεύσει ένα άρθρο για τα "πέτρινα" χρόνια της ομάδας του Oakland. Θα μπορούσα να κάτσω να το μεταφράσω το άρθρο αλλα για ποιον με περάσατε, για αρθρογράφο του NBA Greece να κλέβω άρθρα; tongue.gif

Παρόλα αυτά σήμερα οι Warriors έχουν το καλύτερο ρεκόρ στο NBA και είναι στους τελικούς. Πως χτίστηκε αυτή η ομάδα όμως; Το basketforum σας γυρίζει μερικά χρόνια πίσω γραφική ατάκα που πάντα ήθελα να πω αλλά ποτέ δεν βρήκα την ευκαρία.
Βρισκόμαστε στη σεζόν 2006/07, και η ομάδα του GS βρισκόταν σταθερά μακριά από τα playoffs τα τελευταία 12 χρόνια. Την τελευταία φορά που είχαν βρεθεί προπονητής ήταν ο Don Nelson έχοντας την ομάδα που έμεινε γνωστή ως Run TMC.





Το 06/07 ο Nelson επέστρεψε ξανά έχοντας μία ομάδα η οποία έπαιζε run n gun και ο Nelson ως λάτρης του συγκεκριμένου είδους δεν άλλαξε πολλά πράγματα. Η κίνηση όμως που άλλαξε πολλά ήταν όταν κατά τη διάρκεια της χρονιάς το FO αποφάσισε να δώσει τους Troy Murphy, Mike Dunleavy μαζί με τους Diogu και McLeod για τους Al Harrington, Stephen Jackson και Jaskevicious, Powell.
Μετά από αυτό το trade το rotation της ομάδας έμοιαζε κάπως έτσι Baron Davis - Monta Ellis - Jason Richardson - Stephen Jackson - Al Harrington - Andris Biedrins - Michael Pietrus - Matt Barnes. O Davis ήταν σε εποχή που έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του όπως και ο Richardson, ο Jackson πρόσθεσε σκληράδα και ένα ακόμη επιθετικό.. όπλο (ναι ήταν λογοπαίγνιο tongue.gif) από την περιφέρεια. Ακόμα υπήρχε ο 22χρονος τότε scoring machine Ellis και ο Biedrins σε εποχές πριν ξεκινήσει τα νακρωτικά και τις πτάνες αποφασίσει να αποσυρθεί και ήταν παίκτης που κυμαινόταν στο double double με πολύ καλή παρουσία στην άμυνα. Σε εκείνο το σημείο η ομάδα ήταν στο 19-20 όπου ακολούθησαν κάποιες άσχημες εμφανίσεις και το ρεκόρ έφτασε στο 26-35. Εκεί όπου φαινόταν ότι η χρονιά είχε χαθεί, το GS έκλεισε τη χρονιά με ένα σερί 16-5 και κατάφερε να μπει στα playoffs.




Ως νούμερο 8 seed βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους Dallas Mavericks και τον τότε MVP Dirk Nowitzki. Απέναντι στην πρώην ομάδα του ο Nelson έκανε εξαιρετικό coachάρισμα, έχοντας ως βάση το run n gun παιχνίδι και το τρικ να χρησιμοποιεί κοντούς παίκτες πάνω στον Dirk. Οι Mavs αποσυντονίστηκαν, δεν βρήκαν ποτέ απαντήσεις μέσα στη σειρά και η σειρά έληξε στα 6 παιχνίδια. Οι Davis, Jackson, J-Rich ήταν εξαιρετικοί επιθετικά κάνοντας μεγάλη σειρά με τον Βαρόνο όμως να ξεχωρίζει.




Στα ημιτελικά αντιμετώπισαν την Utah και στάθηκαν πολύ καλά στα παιχνίδια στη Salt Lake City, παρόλη όμως την πολύ καλή εμφάνιση των 2 πρώτων παιχνιδιών το break δεν έγινε. Στο πρώτο παιχνίδι με το παιχνίδι ισόπαλο στα 20 δευτερόλεπτα, ένα επιθετικό ριμπάουντ από τον Boozer και στη συνέχεια ένα μεγάλο καλάθι από τον ίδιο έδωσε το προβάδισμα στους Jazz και τελικά τη νίκη. Στο δεύτερο παιχνίδι οι Warriors είχαν πάρει το προβάσιμα αλλά οι 0/2 βολές του Pietrus και η 1 εύστοχη βολή του Baron στο τέλος έδωσαν την ευκαιρία στην Utah να ισοφαρίσει και τελικά να κερδίσει στην παράταση.
Όταν η σειρά γύρισε στο Oakland το GS μείωσε σε 2-1 με αυτή τη φάση να μένει χαραγμένη στον συμπαθή κατά τα άλλα AK47. Στα 2 τελευταία ματς της σειράς η ανικανότητα να κλείσουν παιχνίδια τους στοίχισε άλλες 2 ήττες και τελικώς τον αποκλεισμό από τη συνέχεια της postseason.

Παρόλο τον αποκλεισμό η χρονιά έκλεισε με τις καλύτερες εντυπώσεις και με αισιοδοξία για το μέλλον. Το καλοκαίρι που ήρθε οι υπεύθυνοι της ομάδας είχαν μία δύσκολη απόφαση να λάβουν. Οι Biedrins, Monta Ellis έβγαιναν από τα rookie συμβόλαια τους και τα λεφτά που επρόκειται να λάβουν θα έπιαναν μεγάλο χώρο στο cap τους. Την ημέρα του draft λοιπόν αποφασίστηκε να δωθεί ο Richardson για να μειωθεί το cap αρχικά και δεύτερον για να αποκτηθεί ένα prospect με μεγάλο potential, σύμφωνα με τους scouters, ο Brandan Wright.

Το NBA της χρονιάς 07/08 είχε ήδη ξεκινήσει αλλά η αρχή για τους Warriors ήταν κάκιστη, έχοντας 6 συνεχόμενες ήττες με τα 4 από αυτά τα παιχνίδια να είναι εντός έδρας. Η συνέχεια ήταν διαφορετική, με τους γνωστούς Davis, Jackson να τραβάνε το κουπί στο σκοράρισμα και τον Ellis να κάνει το απαραίτητο step up αφού βρήκε μεγαλύτερο ρόλο και χρόνο μετά την φυγή του Richardson. Από τον πάγκο βοήθειες έδωσαν οι Al Harrington, Matt Barnes και Azubuike.
Τελικά τελείωσαν με ρεκόρ 48-34 αλλά δυστυχώς για αυτούς δεν κατάφεραν να μπουν ξανά στα playoffs λόγω της ανταγωνιστικότητας της Δύσης.




Η επόμενη χρονιά ήταν η πιο κρίσιμη για να χτιστεί η σημερινή ομάδα, αλλά για ποιον λόγο; Μα φυσικά σε εκείνο το draft δηλώσε συμμετοχή ο Stephen Curry. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το καλοκαίρι του 2008 ο Baron Davis μένει FA και αποφασίζει τελικά να πάει στους Clippers ανεπίσημα εκείνη την ώρα αποσύρθηκε από την ενεργό δράση δηλαδή. Ο Maggette ήταν το μεγαλύτερο απόκτημα από τη free agency ενώ στο draft επιλέχθηκε ο Anthony Randolph. Μεσούσης της χρονιάς ήρθε και ο Jamal Crawford αντί του Al Harrington.
Το ρεκόρ τους για το 08/09 ήταν 29-53 αλλά μέρος αυτού είχε να κάνει και με τους τραυματισμούς. Η ομάδα είχε γίνει νοσοκομείο με τον Ellis να είχε χτυπήσει στην offseason και να παίζει όλα και όλα 25 ματς. Ο Jackson είχε πρόβλημα με το δάχτυλο στο πόδι και έχασε όλο το τέλος της σεζόν, ο Maggette έχασε 20+ παιχνίδια, ο Brandan Wright τραυματίστηκε σοβαρά με αποτέλεσμα να χάσει την σεζόν. Ο πιο σταθερός παίκτης των πολεμιστών ήταν ο Biedrins στην τελευταία του χρονιά που έπαιξε σοβαρό μπάσκετ, RIP Andris.


Υπό άλλες συνθήκες θα μιλάγαμε για το καλύτερο δίδυμο ψηλών στο NBA αυτή τη στιγμή. tongue.gif Δεν κάνω απαραίτητα πλάκα, το πιστεύω σε μεγάλο βαθμό αυτό.

Το draft έρχεται και οι Warriors διαλέγουν στο #7. Οι Timberwolves αποφασίζουν να πάρουν 2 PG αλλά κανείς από αυτούς δεν είναι ο Steph. Οι Knicks που διάλεγαν στο #8 είχαν μεγάλο ενδιαφέρον για τον Curry και θα τον ντράφταραν σίγουρα στο #8. Οι Warriors ανησυχούσαν μήπως έκαναν και trade up για αυτόν. Το trade up όμως δεν ήρθε ποτέ και το GS έκανε την κίνηση που άλλαξε την πορεία του franchise τα τελευταία χρόνια έκανε trade τον Jamal Crawford για τους Acie Law και Speedy Claxton διάλεξε τον Stephen Curry.




Το 09/10 συνεχίστηκε η ατυχία με τους τραυματισμούς. Ο Brandan Wright για άλλη μια φορά τραυματίζεται στο training camp χάνοντας τη σεζόν, ο Randolph αργότερα παίζοντας μόλις 33 παιχνίδια θα χάσει και αυτός τη χρονιά και ο Azubuike ξεκινά την οδύσσεια με τους τραυματισμούς του που ποτέ δεν του επέστρεψαν να γυρίσει σε υψηλό επίπεδο.
Ήταν φανερό ότι οι Warriors ξανάμπαιναν για άλλη μια φορά σε rebuilding mode, αλλά το ερώτημα ήταν αν θα μπορούσαν να κάνουν το βήμα παραπάνω με μπροστάρηδες τους Curry και Ellis. Τα ερωτήματα για τον Curry ήταν πολλά. Είναι άσσος ή μήπως δυάρι; Θα μπορέσει να βρίσκεται στο παρκέ χωρίς να αποτελεί μείον στην άμυνα; Πως θα αντέξει το πιο σκληρό και αθλητικό παιχνίδι του NBA; Η rookie σεζόν του πάντως ήταν κάτι παρά πάνω από ενθαρρυντική και ιδιαίτερα επιθετικά αφού κατάφερε να μεταφράσει το παιχνίδι του στα δεδομένα του NBA.
Όσον αφορά το ρεκόρ του Golden State για αυτή την χρονιά ήταν 26-56 όπου τους έφερε το #6 pick.




Η στελέχωση του ρόστερ της χρονιάς 10/11 ξεκίνησε με σκοπό οι πολεμιστές να επιστρέψουν στα playoffs. Δίπλα στους Curry, Monta προστέθηκαν από την free agency ο David Lee από τους Knicks σαν βασικός PF, ο Dorrell Wright από το Miami σαν βασικός SF και στο draft επιλέχθηκε ο αμυντικογενής PF/C Udoh. Κατά την διάρκεια της χρονιάς έδωσαν τον Gadzuric και τον Wright στους Nets για τον Troy Murphy και ένα πικ 2ου γύρου το 2012 (κρατήστε το αυτό*). Πριν ξεκινήσει το training camp ο Don Nelson παραιτείται και αναλαμβάνει ο βοηθός του Keith Smart.
Η σεζόν δεν πήγε όπως υπολόγιζαν οι υπεύθυνοι της ομάδας. Με τις προσθήκες που έγιναν περίμεναν βελτίωση στον τομέα της άμυνας μιας και αυτό ήταν απαραίτητο για να μπορέσει η ομάδα να κερδίσει παιχνίδια και να βρεθεί στα playoffs. Τελικά το 2011 η άμυνα ήταν από τις χειρότερες του NBA και οι Warriors δεν κατάφεραν να μπουν καν στην μάχη για την είσοδο στα playoffs. Η επίθεση δεν ήταν άσχημη αλλά δεν δικαίωσε τις υψηλές προσδοκίες. Ο Lee έπεσε σε σκοράρισμα σε σχέση με την περσινή χρονιά που είχε κάνει με τους Knicks, ο Wright φαινόταν εξαιρετικό deal σκοράροντας 16,4 πόντους δίνοντας 3 ασσίστ, παίρνοντας 5,4 ριμπάουντ και όλα αυτά παίζοντας καλή άμυνα και σουτάροντας τρίποντα με καλό ποσοστό. Το μεγαλύτερο θέμα όμως ήταν η χημεία ανάμεσα στον Curry και τον Ellis, αφού ο Monta ήθελε τη μπάλα στα χέρια αρκετά για να είναι αποτελεσματικός αλλά και ο Curry χρειαζόταν τη μπάλα στα χέρια είτε για να δημιουργήσει είτε για να εκτελέσει. Το ρεκόρ τους πάντως σε σχέση με πέρσυ βελτιώθηκε και έφτασαν τελικώς τις 36 νίκες λαμβάνοντας το #11 πικ του draft του 2011, όπου διαλέχτηκε ο έτερος splash brother, Klay Thompson.




Η χρονιά του lockout, 11/12 ξεκινά με σημαντικές κινήσεις από τους Warriors. Ο Smart φεύγει και στην θέση του έρχεται ο Mark Jackson στην πρώτη του προπονητική δουλειά. Έχοντας την αμνηστία αποφασίζουν να τη δώσουν στο expiring (!) συμβόλαιο του Bell** για να κάνουν χώρο στο cap και να δώσουν μεγαλύτερο συμβόλαιο στον DeAndre Jordan, ο οποίος τελικά θα συμφωνήσει μαζί τους αλλά οι Clippers θα ματσάρουν την προσφορά και ο DeAndre θα παρέμενε στο LA. Απελπισμένοι για ψηλό αναγκάζονται και συμφωνούν με τον Kwame Brown.
Με το πικ στο draft να είναι ο Klay Thompson, οργίαζαν οι φήμες ότι το δίδυμο Curry, Monta θα έσπαγε. Μπορεί εν έτει 2015 η απόφαση να είναι εύκολη αλλά τότε το FO ήταν σε μεγάλο δίλλημα γιατί ο Ellis πέρα από τα θετικά του στοιχεία σαν παίκτης ήταν ο πιο παλιός της ομάδας, ιδιαίτερα αγαπητός στους φιλάθλους και το μοναδικό άτομο που είχε μείνει από την ομάδα του '07. Ο Curry από την άλλη ξεκινούσε να βγάζει προβλήματα στους αστραγάλους, πράγμα που ανησυχούσε ιδιαίτερα το FO των πολεμιστών. Τελικά αποφασίστηκε να δωθεί ο Monta σε ένα deal που έφερε τον Bogut από το Milwaukee.
** O Bell έπαιρνε 4 μύρια και ήταν στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του και εντωμεταξύ ο Biedrins είχε συμβόλαιο μέχρι το 2014 παίρνοντας 9 εκατομμύρια την κάθε χρονιά




Κάπου εδώ θέλω να προστέσω κάποιες ενδιαφέρουσες ατάκες του πρώην προπονητή, Don Nelson για όλη αυτή την κατάσταση.

QUOTE(Don Nelson)
Q: When did you decide that you had to split Stephen Curry and Monta Ellis?

-NELSON: It was probably the year… he had a really good year, he scored a lot and he said they couldn’t play with Curry (after Curry was drafted in 2009).

I think it was towards the end of that year, my last year, I told Riles that for the team to really grow they were going to have to make a deal for Monta; he was going to have to move for Curry to be the best that he could be.

QUOTE(Don Nelson)
-Q: What did you think of the deal the Warriors actually did make later–Monta for Andrew Bogut in March 2012?

-NELSON: Oh, that was a way better trade than the other one. That was an incredible trade.

I still can’t believe Milwaukee did that. Getting a center for a 6-2 two guard? I don’t care how good you are, you’re still 6-2 you know?

Όσον αφορά τη χρονιά ο Curry όπως είπαμε παρουσίασε πρόβλημα τραυματισμού στους αστραγάλους του και τελικά έπαιξε μόλις 26 παιχνίδια. Μέχρι τη μέση της χρονιάς η ομάδα παρουσιαζόταν πολύ ανταγωνιστική αλλά μετά το trade του Monta συν ότι ο Bogut που ήρθε ήταν έξω για όλη τη χρονιά η ομάδα έκανε κοιλιά και από 18-21 τέλειωσε με 23-43. Δεν μπορούμε βέβαια να αποκλείσουμε το γεγονός του τανκαρίσματος ειδικά αν αναλογιστούμε ότι το πικ τους ήταν top 7 protected και τις τελευταίες αγωνιστικές πρέπει να παίζαν με κανά 20άρι rookies σε κάθε ματς. tongue.gif




Στην κλήρωση για την λοταρία οι Warriors δεν στέκονται άτυχοι και διατηρούν το πικ τους διαλέγοντας στο #7. Μαζί με το #7 διάλεγαν επίσης στις θέσεις #30, #35 και #52. Όπου και να πήγαινες, όπου και να βρισκόσουν, από τα σάιτ μέχρι στα καφενεία της γειτονιάς σου, όλος ο ντουνιάς είχε βουήξει ότι οι Dubs θα διαλέξουν τον Barnes. Δεν είμαι σίγουρος αλλά μου φαίνεται τα στοιχηματζίδικα δίναν 1,01 απόδοση. Έτσι και έγινε τελικά και διαλέχτηκε ο SF από το πανεπιστήμειο της Βόρειας Carolina. Στο 30 διαλέχτηκε ο Ezeli, στο 35 ο Draymond Green και στο 52 ο Kuzmic.
*Θυμάστε τώρα που είχα πει για ένα trade που είχαν κάνει με τους Nets; Τι πάει να πει όχι; Ο Billy King είχε δώσει ένα πικ 2ου γύρου (unprotected) για τον Wright ο οποίος έπαιξε 11 παιχνίδια και το καλοκαίρι έφυγε. Το πικ ήταν αυτό το #35 με το οποίο οι Dubs διάλεξαν τον Draymond Green. Not bad.




Μετά το draft το Golden State κάνει 3 κινήσεις στην περίοδο της free agency. Υπογράφει τον undrafted rookie Bazemore, τον Landry για βάθος στη θέση 4 και έρχεται ο Jack από τη Νέα Ορλεάνη μέσω trade. Για να έρθει ο Jack δώθηκε ο Wright ο οποίος μετά την εντυπωσιακή πρώτη του χρονιά απογοήτευσε στην δέυτερη και αν παρέμενε θα είχε μικρότερο ρόλο αφού στην θέση του υπήρχε ο Barnes.
Το training camp της περιόδου 12/13 ξεκινά και το σύνθημα είναι ένα, άμυνα, άμυνα και άμυνα. Και όντως η άμυνα των Warriors ανεβαίνει αρκετά παρόλο που ο Bogut παίζει σε μόλις 32 παιχνίδια και ο καλύτερος (?) περιφεριακός τους αμυντικός ο Rush χάνει τη χρονιά παθαίνοντας ρήξη την δεύτερη αγωνιστική. Το 105,5 def rtg που είχαν τους τοποθετούσε στην 14η θέση του NBA, τη στιγμή που τις προηγούμενες χρονιές η άμυνα τους ήταν σταθερά στις 4 χειρότερες τα τελευταία 5 χρόνια.
Ατομικά ο Curry υγιής πια κάνει πολύ καλή χρονιά, ο Thompson παρουσιάζεται ακόμα καλύτερος στην 2η του χρονιά και δικαιολογημένα αυτοί οι 2 αποκτούν το ψευδώνυμο Splash Brothers, ο Barnes δείχνει από τους πιο έτοιμους rookies και οι Jack, Landry παρουσιάζονται εξαιρετικοί από τον πάγκο δίνοντας σκορ.

Ο Lee κάνει ίσως την καλύτερη του σεζόν με την φανέλα των Warriors ενώ οι rookies Green και Ezeli δείχνουν πολύ καλά στοιχεία στην άμυνα κυρίως.
Η χρονιά τελειώνει με ρεκόρ 47-35 και την 6η θέση της Δύσης και στο πρώτο γύρο αντιμετωπίζουν με μειονέκτημα έδρας τους Nuggets. Στον πρώτο αγώνα τραυματίζεται ο Lee και παρόλο που οι Warriors κρατάνε επαφή με το σκορ, στο τέλος ένα buzzer beater από το Miller δίνει τη νίκη στο Denver. Το GS δεν το έβαλε κάτω και στον επόμενο αγώνα κάνει το break με μία εξαιρετική επιθετική εμφάνιση.
Η σειρά μεταφέρεται στο Oakland με τους Curry, Jack να οργιάζουν και τον Landry να κάνει μεγάλες εμφανίσεις από τον πάγκο και τελικά να κερδίζουν και τα 2 ματς. Οι Nuggets μείωσαν σε 3-2 και στον επόμενο αγώνα οι πολεμιστές ενώ φαινόταν ότι έχουν την κυριαρχία, οι Nuggets έκαναν μια αντεπίθεση στο τέλος αλλά δεν ήταν αρκετή και τελικά έγινε η έκπληξη στη σειρά και οι Warriors πέρασαν στον επόμενο γύρο.
Ο Jackson μετά τον τραυματισμό του Lee εμπιστεύτηκε ένα χαμηλό σχήμα με τον Barnes στο 4 και δούλεψε. Ο τραυματισμός του Lee δεν επηρέασε την ομάδα στο βαθμό που περιμέναμε και έτσι στη συνέχεια οι Spurs δυσκολεύτηκαν αρκετά και αν δεν είχαν πέσει θύμα της απειρίας τους (π.χ game 1) οι πολεμιστές ίσως είχαμε και την έκπληξη σε αυτή την σειρά.




Η επόμενη χρονιά 13/14 ξεκίνησε με μεγάλες απαιτήσεις μετά την εξαιρετική περσινή χρονιά. Οι Landry, Jack αποχωρούν ως ελεύθεροι και με καλύτερα συμβόλαια από ότι θα μπορούσαν να βρουν αν έμεναν στο Oakland. Αποκτήθηκαν οι Speights, Jermaine O'Neal και Tony Douglas ενώ η μεγάλη κίνηση του καλοκαιριού ήταν η απόκτηση του Iguodala με sign and trade από τους Nuggets.
Οι GSW παρουσιάζονται ακόμα καλύτεροι στην άμυνα και από μία καλή άμυνα μετατρέπονται σε μία top, παρόλο που ο Mike Malone έφυγε και θεωρείται ότι είχε μεγάλο ρόλο στην άνοδο της άμυνας της περσινής χρονιάς. Ο Curry κάνει την καλύτερη του χρονιά και ακούγονται σιγά σιγά έστω κάποιες ισχνές φωνές για MVP. Το πιο θετικό όμως είναι ότι στον αμυντικό τομέα, όπου δεν ήταν το φόρτε του, δείχνει σημάδια βελτίωσης στο ένας με έναν, στην ομαδική άμυνα και στο ότι μπορεί να παλεύει στα screens καλύτερα και να μην κολάει ή να χάνεται. Ο Thompson συνεχίζει την ανοδική του πορεία παρουσιάζοντας βελτίωση παντού, ο Bogut στην πρώτη του χρονιά που παίζει τόσο πολύ στη regular δείχνει παίκτη που θέτει υποψηφιότητα για αμυντικός της χρονιάς. Ο Draymond Green αυξάνει το χρόνο συμμετοχής του και ο τρόπος που παίζει στην άμυνα δίνει επιλογές στον Jackson αφού μπορεί να μαρκάρει παίκτες σε πολλές θέσεις.

Αυτά ήταν τα θετικά της χρονιάς, τα αρνητικά ποια ήταν; Καταρχάς το ρεκόρ των 51 νικών μπορεί να φαίνεται μεγάλο αλλά για αυτή την ομάδα ίσως ήταν χαμηλό. Το FO ψάχτηκε αρκετά αλλά τελικά δεν κατάφερε να φτιάξει έναν καλό πάγκο. Ο Barnes που θα αναλάμβανε το σκοράρισμα από τον πάγκο δεν έδειξε ότι μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό το ρόλο, ο Speights ο οποίος αποκτήθηκε σαν αντί-Landry ήταν μέτριος προς το κακός και οι Blake, Jordan Crawford που ήρθαν μεσούσης της σεζόν δεν βοήθησαν στο βαθμό που θα έπρεπε. O Iguodala ενώ δεν ήταν κακός, οι απαιτήσεις από αυτόν ήταν μεγαλύτερες και δεν απέδωσε στο 100 %. Αν βγάλει ποτέ αυτοβιογραφία θα του πρότεινα να την ονομάσει Andre Iguodala: Μια ζωή underachiever. edit έναν χρόνο μετά: Μας ξεφτύλισε ο Iggy..

Λίγο πριν τα playoff ο Bogut χτυπάει στα πλευρά και χάνει τη σειρά με τους Clippers. Ολόκληρη τη χρονιά την είχε χάσει ήδη και ο Ezeli οπότε οι Dubs μείναν με τους Lee, O'Neal και Speights για τις θέσεις 4, 5. Οι Clippers κερδίζουν στα 7 παιχνίδια και μετά το τέλος της σειράς βγαίνουν δημοσιεύματα για πιθανή απόλυση του Jackson. Ήδη από τα μέσα της σεζόν φαινόταν ότι η σχέση μεταξύ FO και Jackson δεν ήταν η καλύτερη. Το σκηνικό με τον Scalabrine είχε δωθεί στη δημοσιότητα αλλά ο λόγος που αποχώρησε τελικά ήταν ότι δεν δεχόταν να βελτιώσει τους βοηθούς του στον πάγκο. Τελικά προσλήφθει ο Steve Kerr με τους Ron Adams και Alvin Gentry ως βοηθούς του.




H επόμενη σεζόν ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες όπως ήταν λογικό. Το καλοκαίρι το front office δεν άλλαξε πολλά και ενίσχυσε το βάθος της ομάδας. Ήρθαν οι Livingston, Barbosa ενώ κάτα κάποιον τρόπο μπορούσε να θεωρηθεί μεταγραφή και ο Ezeli αφού είχε χάσει την προηγούμενη χρονιά από τραυματισμό. Κάποιος μπορεί να θεωρήσει και καινούργια μεταγραφή και τον Speights αφού η απόδοση του δεν είχε καμία σχέση με αυτή της πρώτης του χρονιάς. tongue.gif
Αυτό που έμελε να αλλάξει τις τύχες της ομάδας ήταν όταν στην preseason τραυματίστηκε το βασικό 4άρι ο David Lee και την θέση του στο βασικό σχήμα την πήρε ο Draymond Green. Η εικόνα των Warriors ήταν εξαιρετική και έτσι ο Kerr δεν επανέφερε τον Lee στην αρχική 5άδα όταν επέστρεψε ο PF των Warriors. Άλλη μία αλλαγή που έκανε σε σχέση με πέρσυ ο προπονητής της ομάδας ήταν να μονιμοποιήσει τον Iguodala από τον πάγκο και να ξεκινήσει τον Barnes. Η χρονιά τελείωσε με την πρωτιά στο NBA με 67 νίκες και μάλιστα πολλές ήρθαν πολύ εύκολα, γεγονός που έκανε τον Kerr να ξεκουράζει τους παίκτες του για να τους έχει πιο φράσκους στα playoffs.

Στα playoffs στον πρώτο γύρο αντιμετώπισαν τους Pelicans με τη σειρά να καταλήγει σε σκούπα παρόλη την τίμια προσπάθεια των Πελεκάνων. Στον επόμενο γύρο το μάτσαπ εναντίων των Grizzlies παρουσιάζε μεγάλο ενδιαφέρον κυρίως για την διαφορά στην δομή των ρόστερ αλλά και στον τρόπο παιχνιδιού των δύο ομάδων. Το Μέμφις κατάφερε να σπάσει την έδρα των Warriors και να κερδίσει το επόμενο παιχνίδι στην έδρα του αλλά το GS έδειξε χαρακτήρα κερδίζοντας επιβλητικά τα επόμενα δύο ματς και τελικά περάσε στους τελικούς της Δύσης με 4-2.

Εναντίων των Rockets οι Dubs καταφέρνουν έστω και δύσκολα να κρατήσουν το πλεονέκτημα της έδρας τους και μάλιστα στο δεύτερο παιχνίδι ο Harden έχασε μία μεγάλη ευκαιρία στο τέλος για να δώσει τη νίκη στην ομάδα του. Στο τρίτο παιχνίδι έρχεται μια εύκολη επικράτηση αλλά στο 4ο οι Rockets μπαίνουν φουριόζοι και καταφέρνουν να μειώσουν σε 3-1. Το δυσάρεστο δεν ήταν μόνο αυτό για το Golden State αλλά ένα άσχημο πέσιμο του Curry φέρνει την ανησυχία μήπως ήταν κάτι σοβαρό. Τελικά ο Steph επέστρεψε και έπαιξε κανονικά στο 5ο παιχνίδι. Σε αυτό το παιχνίδι το σκορ ήταν κοντά αλλά ο Harden φαινόταν ότι είχε κουραστεί και με πολλά λάθη δικά του τα οποία τα εκμεταλλεύτηκε η ομάδα του Kerr ξέφυγε στο σκορ προς το τέλος του παιχνιδιού. Το αρνητικό όμως ήταν και άλλος ένας τραυματισμός αφού μετά από μία προσποίηση του Klay στον Ariza μια γονατιά στο πρόσωπο του πρώτου τον ξάπλωσε κάτω και ο κίνδυνος για διάσειση ήταν ορατός.

Η ώρα των τελικών είχε φτάσει με τους Cavaliers να είναι οι αντίπαλοι τους. Το πρώτο παιχνίδι ήταν κοντά στο σκορ και τελικά κατέληξε στην παράταση. Ο τραυματισμός του Irving, του οποίου κόστισε την υπόλοιπη σειρά επηρέασε τους Cavs και έτσι το 1-0 ήρθε για τους Warriors. Στο δεύτερο παιχνίδι το Cleveland προηγήθηκε ακόμα και με 10, 4 λεπτά πριν τη λήξη του παιχνιδιού αλλά ένα σερί των αντιπάλων τους έφερε στο παιχνίδι σε ακόμα μία παράταση. Εκεί ένα φάουλ στον Dellavedova και μερικές clutch βολές τους Αυστραλού, έδωσαν τη νίκη στην ομάδα του και έτσι το 1-1 ήρθε. Στο 3ο παιχνίδι οι Warriors δεν είχαν απαντήσεις στους Cavs και παρόλη την αντεπίθεση τους στην 4η περίοδο βρέθηκαν πίσω με 2-1 στη σειρά. Εκεί ο Kerr κάνει την κίνηση ματ και παγκώνει τον Bogut ο οποίος αντιμετώπιζε πρόβλημα εναντίων του Mozgov και του Thompson και στην θέση του βάζει τον Iguodala. Η εικόνα της ομάδας βελτιώθηκε και η κίνηση αυτή είχε μεγάλη συνεισφορά στην ανατροπή των Warriors και στις 3 συνεχόμενες νίκες τους όπου τους οδήγησαν στον τίτλο.



Ας βάλουμε και μερικά gifs.


0
🏀Steve Nash. 2× NBA ΜVP (2005, 2006)🏀SSOL- Seven Second or Less Len
Εικόνα Εικόνα Εικόνα
Απάντηση

Επιστροφή στο “The History of NBA Finals since 1947 and counting...”