Δεν τίθεται θέμα συγγνώμης, σιγά μην παρεξηγηθω για τη διαφορετική άποψη ενός συνομιλητή σε μπασκετικό φόρουμ. Ενώ γράφει κάποια πράγματα που ίσως έχουν βάση, από τη στιγμή που χρησιμοποιεί έντονους χαρακτηρισμούς, τον θεωρώ υπερβολικό και τον απορρίπτω. Ο Thibs, με τα όποια αρνητικά του, δημιούργησε μια κουλτούρα νικητή στη Νέα Υόρκη, όπως και στις άλλες ομάδες που πήγε, ενώ οι περισσότεροι παίκτες που παίζουν υπό τις οδηγίες του, έχουν να πουν καλά λόγια. Προτιμώ κάτι τέτοιο από το χάος που επικρατούσε πριν στην ομάδα.
Eastern Conference Semifinal Round - New York Knicks (2) vs (6) Indiana Pacers
Συντονιστής: Captains
- ggr
- Reactions: 234
- Δημοσιεύσεις: 3878
- Εγγραφή: Τετ Φεβ 23, 2011 3:57 pm
- Τοποθεσία: Φθιώτιδα
- Αγαπημένη θέση: SF, PF
- Αγαπημένος παίκτης: Φ.Χριστοδούλου
- Αγαπημένη ομάδα:
- Αγαπημένη ομάδα: Πανιώνιος, Detroit Pistons
- Προειδοποιήσεις:
0
1
1

- reignman
- Reactions: 3220
- Δημοσιεύσεις: 4796
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 29, 2006 7:23 pm
- Αγαπημένος παίκτης: delete me
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
στο μεταξυ το αρθρο λεει και πολλα ψεματακια
υπαρχει εμπαθεια με τον Thibs.
Θα μιλησω για τους Bulls συγκεκριμενα (αλλα νομιζω στην ιδια κατηγορια πεφτουν ολες οι ομαδες που ανελαβε)
Αρχικα οι Bulls ηταν πουθεναδες since 1998. Υπηρχε πιεση απο τον κοσμο η ομαδα να αρχισει παλι να πρωταγωνιστει. Ετυχε και ο Rose...
Οποτε παμε στο θεμα ροστερ, οταν εβγαινε ο Rose ποιες ηταν οι επιλογες? Παιχτες που ηταν barely nba material ακομα και ως 3rd stringers
Eβγαινε ο Deng και εμπαινε ο Ronnie Brewer... ενας παλαιστης που επαιζε μπασκετ. Εβγαινε ο Boozer & o Noah και οι αλλαγες ηταν ο γεροΚερτ Τομας και ο τιμιος Taj(απο τα αγαπημενα παιδια του thibs), εβγαινε ο Rose και ειχαμε cj watson & john lucas... Δεν ειχαν καν βασικο 2αρι.
Παμε τωρα στο πιο κραχτο ψεμα, ο Deng το προβλημα το απεκτησε επειδη εγινε ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ διαγνωση απο το ιατρικο επιτελειο και πηγε να πεθανει ο ανθρωπος ειχε γριπη και του ειπαν οτι εχει μηνιγγιτιδα, δεν ηταν καν τραυματισμος.
O Noah τη σεζον που εκαναν το run μεχρι τον τελικο της ανατολης το προβλημα που εβγαλε ηταν στον ωμο... απο το Physicality του. Πραγμα που θα γινοταν οποιος και αν ηταν προπονητης, αυτο ξεχωριζε τον Noah, το παθος, το physicality και η ψυχη με την οποια επαιζε και δεν παρατουσε καμια φαση.
Το ποσο φθηνο και κακομοιρικο ηταν το ροστερ των μπουλς δε (απο πλευρας ταλεντου κτλ) χωρις τον Rose, το καταλαβαινε κανεις ευκολα.
Την επομενη σεζον μετα το ECF... ειχαν παλι το πρωτο seed. Γινεται ο κακος τραυματισμος του Rose... και τι γινεται η πολυτραγουδισμενη καλυτερη αμυνα που κουβαλουσε το Chicago και για αυτο ο Rose "εκλεψε" την προηγουμενη χρονια το mvp απο τον bron? Εχασε 4-2 απο το 8ο seed.
O Thibs εχει την ικανοτητα οταν καποιοι παιχτες μπορουν να δωσουν 7/10 να καταφερνει να τους παρει 9/10 μεχρι και 11/10 σε καποιες περιπτωσεις, ειδικα οσα PG εχει πιασει τα εχει ανεβασει πολλα επιπεδα. Μεχρι και Nate Robinson εκανε playoffs οριακα βασικου παιχτη μια χρονια με το Chicago.
Βλεπουμε ολοι τι τρομερο step up εχουν κανει με τους Knicks Brunson, Hart, Divincenzo...
Ειναι ενας προπονητης που απο αυτους που μπορει να παρει πραγματα τα μεγιστοποιει και παιρνει το max , που παιζει για τα Xs & Os και εχει βρεθει σε ομαδες που ηταν πολλα χρονια στο πουθενα και κοσμος διψαει για νικες. Δεν νικας παιζοντας unplayable παιχτες. Επισης εχει την ικανοτητα να ψηνει τους παιχτες του να κανουν buy in στο συστημα του και στον τροπο παιχνιδιου του.
BTW... Kawhi Και ενα σορο παιχτες που κανουν το load management της αρκουδας πως και τραυματιζονται διαρκως και καθε χρονο? Αφου δεν τους ξεσκιζουν στο παιξιμο....
και ας το παρουμε αλλιως... παλιοτερα 90ς και πριν... πως οι παιχτες επαιζαν 13-15 σεζον φουλ ταιμ no rest, back to back games, 82 games και δεν ειχαμε τοσους σακατηδες οπως τα τελευταια χρονια?
Tωρα για το κομματι του pace θα συμφωνησω, αλλα ουτε περισσοτερο τρεχουν ουτε πιο γρηγορα, αυτο συμβαινει γτ εχει γινει "μικροτερο" το γηπεδο απο τα τριποντα και επειδη οι επιθεσεις εκτελουνται πιο γρηγορα.
Οι αποστασεις τις οποιες τρεχουν ειναι πολυ μικροτερες, καθως παλιοτερα το τρεξιμο ουσιαστικα ηταν απο τελικη σε τελικη και τωρα ειναι απο τριποντο σε τριποντο.
Το physicality ειναι πολυ λιγοτερο, δεν υπαρχουν σχεδον καθολου επαφες, το hand checking εχει πεθανει, πλεον κανεις drive και οι αμυντικοι τις περισσοτερες φορες κανουν στην ακρη.
Το load management εχει αποτυχει, αυτη ειναι η αληθεια.

Θα μιλησω για τους Bulls συγκεκριμενα (αλλα νομιζω στην ιδια κατηγορια πεφτουν ολες οι ομαδες που ανελαβε)
Αρχικα οι Bulls ηταν πουθεναδες since 1998. Υπηρχε πιεση απο τον κοσμο η ομαδα να αρχισει παλι να πρωταγωνιστει. Ετυχε και ο Rose...
Οποτε παμε στο θεμα ροστερ, οταν εβγαινε ο Rose ποιες ηταν οι επιλογες? Παιχτες που ηταν barely nba material ακομα και ως 3rd stringers
Eβγαινε ο Deng και εμπαινε ο Ronnie Brewer... ενας παλαιστης που επαιζε μπασκετ. Εβγαινε ο Boozer & o Noah και οι αλλαγες ηταν ο γεροΚερτ Τομας και ο τιμιος Taj(απο τα αγαπημενα παιδια του thibs), εβγαινε ο Rose και ειχαμε cj watson & john lucas... Δεν ειχαν καν βασικο 2αρι.
Παμε τωρα στο πιο κραχτο ψεμα, ο Deng το προβλημα το απεκτησε επειδη εγινε ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ διαγνωση απο το ιατρικο επιτελειο και πηγε να πεθανει ο ανθρωπος ειχε γριπη και του ειπαν οτι εχει μηνιγγιτιδα, δεν ηταν καν τραυματισμος.
Ο Rose ειχε απο το Memphis θεματακια με τα γονατα του και η αιτια ηταν ο αθλιος τροπος με τον οποιο εκανε landing μετα απο τα αλματα του. Στο 99% των περιπτωσεων με ενα ποδι, τεντομενο και με την φτερνα ή completely flat footed. Με αποτελεσμα ολο το Impact να το γινεται absorbed απο το γονατο.The Bulls medical staff diagnosed Deng with meningitis, which is an inflammation of the brain and spinal core membranes. To help him get better, Luol was recommended to get a "spinal tap," which is a standard procedure when dealing with meningitis. But that would prove to be a horrible mistake.
Deng's body reacted poorly to the tap, as it caused a spinal fluid leak from his body, giving him severe neck pains and headaches for months. The side effects were serious, putting Deng's basketball career and life in danger. But the worst part of the story was that Deng actually didn't have meningitis in the first place.
Luol just had the common flu, and the Bulls medical staff gave him the wrong diagnosis, putting his life at risk.
O Noah τη σεζον που εκαναν το run μεχρι τον τελικο της ανατολης το προβλημα που εβγαλε ηταν στον ωμο... απο το Physicality του. Πραγμα που θα γινοταν οποιος και αν ηταν προπονητης, αυτο ξεχωριζε τον Noah, το παθος, το physicality και η ψυχη με την οποια επαιζε και δεν παρατουσε καμια φαση.
Το ποσο φθηνο και κακομοιρικο ηταν το ροστερ των μπουλς δε (απο πλευρας ταλεντου κτλ) χωρις τον Rose, το καταλαβαινε κανεις ευκολα.
Την επομενη σεζον μετα το ECF... ειχαν παλι το πρωτο seed. Γινεται ο κακος τραυματισμος του Rose... και τι γινεται η πολυτραγουδισμενη καλυτερη αμυνα που κουβαλουσε το Chicago και για αυτο ο Rose "εκλεψε" την προηγουμενη χρονια το mvp απο τον bron? Εχασε 4-2 απο το 8ο seed.
O Thibs εχει την ικανοτητα οταν καποιοι παιχτες μπορουν να δωσουν 7/10 να καταφερνει να τους παρει 9/10 μεχρι και 11/10 σε καποιες περιπτωσεις, ειδικα οσα PG εχει πιασει τα εχει ανεβασει πολλα επιπεδα. Μεχρι και Nate Robinson εκανε playoffs οριακα βασικου παιχτη μια χρονια με το Chicago.
Βλεπουμε ολοι τι τρομερο step up εχουν κανει με τους Knicks Brunson, Hart, Divincenzo...
Ειναι ενας προπονητης που απο αυτους που μπορει να παρει πραγματα τα μεγιστοποιει και παιρνει το max , που παιζει για τα Xs & Os και εχει βρεθει σε ομαδες που ηταν πολλα χρονια στο πουθενα και κοσμος διψαει για νικες. Δεν νικας παιζοντας unplayable παιχτες. Επισης εχει την ικανοτητα να ψηνει τους παιχτες του να κανουν buy in στο συστημα του και στον τροπο παιχνιδιου του.
BTW... Kawhi Και ενα σορο παιχτες που κανουν το load management της αρκουδας πως και τραυματιζονται διαρκως και καθε χρονο? Αφου δεν τους ξεσκιζουν στο παιξιμο....
και ας το παρουμε αλλιως... παλιοτερα 90ς και πριν... πως οι παιχτες επαιζαν 13-15 σεζον φουλ ταιμ no rest, back to back games, 82 games και δεν ειχαμε τοσους σακατηδες οπως τα τελευταια χρονια?
Tωρα για το κομματι του pace θα συμφωνησω, αλλα ουτε περισσοτερο τρεχουν ουτε πιο γρηγορα, αυτο συμβαινει γτ εχει γινει "μικροτερο" το γηπεδο απο τα τριποντα και επειδη οι επιθεσεις εκτελουνται πιο γρηγορα.
Οι αποστασεις τις οποιες τρεχουν ειναι πολυ μικροτερες, καθως παλιοτερα το τρεξιμο ουσιαστικα ηταν απο τελικη σε τελικη και τωρα ειναι απο τριποντο σε τριποντο.
Το physicality ειναι πολυ λιγοτερο, δεν υπαρχουν σχεδον καθολου επαφες, το hand checking εχει πεθανει, πλεον κανεις drive και οι αμυντικοι τις περισσοτερες φορες κανουν στην ακρη.
Το load management εχει αποτυχει, αυτη ειναι η αληθεια.
3
2
1


- nikolas_asteri
- Reactions: 3335
- Δημοσιεύσεις: 3988
- Εγγραφή: Πέμ Φεβ 17, 2011 2:15 am
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Θενξ reignman, πολύ κατατοπιστικό το ποστ σου.
Για το τελευταίο κομμάτι μόνο θέλω να πω ότι έχουν εντοπίσει ότι το πρόβλημα ξεκινάει από το πως γίνεται η εκγύμναση στο AAU. Το πρόβλημα πλέον είναι η υπερβολική και λάθος(;) προπόνηση, μαζί με τα δομικά προβλήματα των «αναπτυξιακών» (λολ) leagues από μικρή ηλικία που κάνει propagate μετά.
Για το τελευταίο κομμάτι μόνο θέλω να πω ότι έχουν εντοπίσει ότι το πρόβλημα ξεκινάει από το πως γίνεται η εκγύμναση στο AAU. Το πρόβλημα πλέον είναι η υπερβολική και λάθος(;) προπόνηση, μαζί με τα δομικά προβλήματα των «αναπτυξιακών» (λολ) leagues από μικρή ηλικία που κάνει propagate μετά.
1
1


- reignman
- Reactions: 3220
- Δημοσιεύσεις: 4796
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 29, 2006 7:23 pm
- Αγαπημένος παίκτης: delete me
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
αυτο ειναι τεραστιο θεμα και πολυ καλα εκανες και το ανεφερες γτ το ξεχασα τελειως.nikolas_asteri έγραψε: ↑Σάβ Μάιος 11, 2024 10:17 pmΘενξ reignman, πολύ κατατοπιστικό το ποστ σου.
Για το τελευταίο κομμάτι μόνο θέλω να πω ότι έχουν εντοπίσει ότι το πρόβλημα ξεκινάει από το πως γίνεται η εκγύμναση στο AAU. Το πρόβλημα πλέον είναι η υπερβολική και λάθος(;) προπόνηση, μαζί με τα δομικά προβλήματα των «αναπτυξιακών» (λολ) leagues από μικρή ηλικία που κάνει propagate μετά.
απο το γυμνασιο και το λυκειο τα ξεσκιζουν τα παιδια στο μπασκετ.
παλιοτερα οι ιδιοι που εγιναν allstars & superstars στην πορεια, στο σχολειο επαιζαν και football & baseball κτλ. προπονουσαν δλδ διαφορετικα το σωμα τους αναλογα το αθλημα και δεν ηταν το μπασκετ τοσο θανατηφορο οπως τωρα.
χειροτερα παραδειγματα αυτου του extreme ξεσκισματος στο μπασκετ και στις προπονησεις του ειναι τα αδερφια ball.
1
1

- NBAer2356
- Reactions: 69
- Δημοσιεύσεις: 61
- Εγγραφή: Παρ Απρ 26, 2024 7:16 pm
- Αγαπημένος παίκτης: Shawn Kemp
- Αγαπημένη ομάδα: Seattle Supersonics
- Προειδοποιήσεις:
0
Σε μένα ο Thibs είναι τέρμα αντιπαθητικός όχι ντε και καλά για το ότι εξοντώνει τους παίκτες με τα 40βάλε λεπτά που αγωνίζονται οι βασικοί του "παραδοσιακά", αλλά για την γενική παρουσία του την ώρα των παιχνιδιών. Γκρινιάζει συνέχεια σε κάθε απόφαση ή μη των διαιτητών, είναι εντελώς παλαιομοδίτικη αυτή του η στάση και το κάνει δεκάδες φορές και όχι τις 2-3 που ίσως αδικηθεί ξεκάθαρα. Θυμίζει κάπως τον Ιωαννίδη σε αυτή του τη στάση και για να μην χαρακτηριστώ "αντι-Ολυμπιακός" τον dpg ας πούμε με τον τρόπο που αντιδράει.
Όπως νομίζω πιθανότατα να έχει δημοσιευτεί και εδώ, στην έρευνα που κάνει κάθε χρόνο το Athletic ο Thibs έχει τρελό σερί κερδίζοντας κάθε χρόνο την άτυπη πρωτιά του "προπονητή που δε θα θέλατε να έχετε" με τους ερωτηθέντες να είναι οι ίδιοι οι παίκτες του NBA. Νομίζω αυτό λέει πολλά για το άτομο του ή τουλάχιστον τις τακτικές του. Δεν είναι απλά και μόνο πως οι παίκτες τραυματίζονται παίζοντας στο κόκκινο αλλά συχνά επιστρέφουν μάλλον βεβιασμένα χωρίς να είναι πανέτοιμοι, υποτροπιάζουν και μένουν ακόμα περισσότερο καιρό εκτός παρκέ στη συνέχεια.
Είναι απορίας άξιον βέβαια πως τα καταφέρνουν οι Knicks που σκοτώνονται στην άμυνα να έχουν τόσους παίκτες με 40άρια και ειδικά τον Hart που παίζει σαν σκύλος μανιακός βγάζοντας back to back παιχνίδια με 48 λεπτά συμμετοχής.
Όντως φέτος τουλάχιστον παίρνει το μάξιμουμ από όλους τους παίκτες (του σφιχτού rotation έστω) θυμίζοντας λίγο Heat που μάζευε άγνωστους παίκτες είτε undrafted είτε που έπαιζαν ελάχιστα σε άλλες ομάδες και τους μετέτρεπε σε παικταράδες που τους χρυσοπλήρωναν οι άλλες ομάδες έπειτα για να τους υπογράψουν Martin, Strus τα πρόσφατα παραδείγματα με Nunn, Vincent επίσης που δεν έπιασαν όμως αλλού. Ο Hartenstein ειδικά ήρθε σχεδόν από το πουθενά και το καλοκαίρι θα χρυσοπληρωθεί φαντάζομαι είτε από τους Knicks είτε από αλλού.
Πάντως κι εγώ δεν τον "πάω" και αν είχαν φαντασία οι ιθύνοντες των Minions θα διάλεγαν αυτόν ως κεντρική φιγούρα και όχι τον Jokic ως "Gru" στη διαφημιστική τους καμπάνια.
Όπως νομίζω πιθανότατα να έχει δημοσιευτεί και εδώ, στην έρευνα που κάνει κάθε χρόνο το Athletic ο Thibs έχει τρελό σερί κερδίζοντας κάθε χρόνο την άτυπη πρωτιά του "προπονητή που δε θα θέλατε να έχετε" με τους ερωτηθέντες να είναι οι ίδιοι οι παίκτες του NBA. Νομίζω αυτό λέει πολλά για το άτομο του ή τουλάχιστον τις τακτικές του. Δεν είναι απλά και μόνο πως οι παίκτες τραυματίζονται παίζοντας στο κόκκινο αλλά συχνά επιστρέφουν μάλλον βεβιασμένα χωρίς να είναι πανέτοιμοι, υποτροπιάζουν και μένουν ακόμα περισσότερο καιρό εκτός παρκέ στη συνέχεια.
Είναι απορίας άξιον βέβαια πως τα καταφέρνουν οι Knicks που σκοτώνονται στην άμυνα να έχουν τόσους παίκτες με 40άρια και ειδικά τον Hart που παίζει σαν σκύλος μανιακός βγάζοντας back to back παιχνίδια με 48 λεπτά συμμετοχής.
Όντως φέτος τουλάχιστον παίρνει το μάξιμουμ από όλους τους παίκτες (του σφιχτού rotation έστω) θυμίζοντας λίγο Heat που μάζευε άγνωστους παίκτες είτε undrafted είτε που έπαιζαν ελάχιστα σε άλλες ομάδες και τους μετέτρεπε σε παικταράδες που τους χρυσοπλήρωναν οι άλλες ομάδες έπειτα για να τους υπογράψουν Martin, Strus τα πρόσφατα παραδείγματα με Nunn, Vincent επίσης που δεν έπιασαν όμως αλλού. Ο Hartenstein ειδικά ήρθε σχεδόν από το πουθενά και το καλοκαίρι θα χρυσοπληρωθεί φαντάζομαι είτε από τους Knicks είτε από αλλού.
Πάντως κι εγώ δεν τον "πάω" και αν είχαν φαντασία οι ιθύνοντες των Minions θα διάλεγαν αυτόν ως κεντρική φιγούρα και όχι τον Jokic ως "Gru" στη διαφημιστική τους καμπάνια.
1
1

- ggr
- Reactions: 234
- Δημοσιεύσεις: 3878
- Εγγραφή: Τετ Φεβ 23, 2011 3:57 pm
- Τοποθεσία: Φθιώτιδα
- Αγαπημένη θέση: SF, PF
- Αγαπημένος παίκτης: Φ.Χριστοδούλου
- Αγαπημένη ομάδα:
- Αγαπημένη ομάδα: Πανιώνιος, Detroit Pistons
- Προειδοποιήσεις:
0
Λέει πολλά και για τη νοοτροπία των σημερινών παιχτών, που είναι πιο soft και κακομαθημένοι από ποτέ. Αν δεις και τη συνέντευξη του Riley, το είπε απέξω απέξω αυτό.NBAer2356 έγραψε: ↑Κυρ Μάιος 12, 2024 11:47 am
Όπως νομίζω πιθανότατα να έχει δημοσιευτεί και εδώ, στην έρευνα που κάνει κάθε χρόνο το Athletic ο Thibs έχει τρελό σερί κερδίζοντας κάθε χρόνο την άτυπη πρωτιά του "προπονητή που δε θα θέλατε να έχετε" με τους ερωτηθέντες να είναι οι ίδιοι οι παίκτες του NBA. Νομίζω αυτό λέει πολλά για το άτομο του ή τουλάχιστον τις τακτικές του.
1
1

- nikolas_asteri
- Reactions: 3335
- Δημοσιεύσεις: 3988
- Εγγραφή: Πέμ Φεβ 17, 2011 2:15 am
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Δεν είμαι σίγουρος ότι έχει αξία η γνώμη ενός boomer για τις επόμενες γενιές. Πάντα είναι “back in my days we used to walk 20 miles to school in the snow, uphill both ways. You kids have it so easy these days”. Επειδή κάποια πράγματα γίνονταν αλλιώς παλιά δεν σημαίνει ούτε ότι ήταν καλύτερα ούτε ότι οι επόμενες γενιές είναι soft επειδή δεν δέχονται την «κακομεταχείριση»ggr έγραψε: ↑Κυρ Μάιος 12, 2024 1:05 pmΛέει πολλά και για τη νοοτροπία των σημερινών παιχτών, που είναι πιο soft και κακομαθημένοι από ποτέ. Αν δεις και τη συνέντευξη του Riley, το είπε απέξω απέξω αυτό.NBAer2356 έγραψε: ↑Κυρ Μάιος 12, 2024 11:47 am
Όπως νομίζω πιθανότατα να έχει δημοσιευτεί και εδώ, στην έρευνα που κάνει κάθε χρόνο το Athletic ο Thibs έχει τρελό σερί κερδίζοντας κάθε χρόνο την άτυπη πρωτιά του "προπονητή που δε θα θέλατε να έχετε" με τους ερωτηθέντες να είναι οι ίδιοι οι παίκτες του NBA. Νομίζω αυτό λέει πολλά για το άτομο του ή τουλάχιστον τις τακτικές του.

0

- nikolas_asteri
- Reactions: 3335
- Δημοσιεύσεις: 3988
- Εγγραφή: Πέμ Φεβ 17, 2011 2:15 am
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Τυχαίος δεν είναι, και η μπασκετική του άποψη είναι απόλυτα σεβαστή. Προφανώς πολύ πιο εμπεριστατωμένη από τη δική μου

Προς θεού δεν λέω να αλλάξεις κάτι, δικαίωμα στην γνώμη σου έχεις, ούτε είναι προσβλητική ή κάτι τέτοιο, συγγνώμη αν ακούστηκα έτσι.
0

- reignman
- Reactions: 3220
- Δημοσιεύσεις: 4796
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 29, 2006 7:23 pm
- Αγαπημένος παίκτης: delete me
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Λογικο να μην τους αρεσει ενας προπονητης... που κανει την δουλεια του και ΑΠΑΙΤΕΙ να παιζουν αμυνα.ggr έγραψε: ↑Κυρ Μάιος 12, 2024 1:05 pmΛέει πολλά και για τη νοοτροπία των σημερινών παιχτών, που είναι πιο soft και κακομαθημένοι από ποτέ. Αν δεις και τη συνέντευξη του Riley, το είπε απέξω απέξω αυτό.NBAer2356 έγραψε: ↑Κυρ Μάιος 12, 2024 11:47 am
Όπως νομίζω πιθανότατα να έχει δημοσιευτεί και εδώ, στην έρευνα που κάνει κάθε χρόνο το Athletic ο Thibs έχει τρελό σερί κερδίζοντας κάθε χρόνο την άτυπη πρωτιά του "προπονητή που δε θα θέλατε να έχετε" με τους ερωτηθέντες να είναι οι ίδιοι οι παίκτες του NBA. Νομίζω αυτό λέει πολλά για το άτομο του ή τουλάχιστον τις τακτικές του.
Προφανως θα θελουν "προπονητες" τυπου billy donovan κτλ... που ειναι "players coaches" δλδ φιλαρακια/παιδοψυχολογοι που ουσιαστικα θα κανουν οι παιχτες κουμαντο στο παιχνιδι και οι προπονητες/μεγαλοι αδερφοι απλα θα τους χτυπανε στην πλατη και θα φροντιζουν να ειναι campy το κλιμα στα αποδυτηρια.
1
1

- ggr
- Reactions: 234
- Δημοσιεύσεις: 3878
- Εγγραφή: Τετ Φεβ 23, 2011 3:57 pm
- Τοποθεσία: Φθιώτιδα
- Αγαπημένη θέση: SF, PF
- Αγαπημένος παίκτης: Φ.Χριστοδούλου
- Αγαπημένη ομάδα:
- Αγαπημένη ομάδα: Πανιώνιος, Detroit Pistons
- Προειδοποιήσεις:
0
Φίλε μου, γιατί ζητάς συγγνώμη; Δεν είπες κάτι κακό. Δεν μπορώ να απαντήσω με μεγαλύτερο ποστ τώρα, θα σου απαντήσω πιο αναλυτικά αργότερα.nikolas_asteri έγραψε: ↑Κυρ Μάιος 12, 2024 1:31 pm
Προς θεού δεν λέω να αλλάξεις κάτι, δικαίωμα στην γνώμη σου έχεις, ούτε είναι προσβλητική ή κάτι τέτοιο, συγγνώμη αν ακούστηκα έτσι.
0
- NBAer2356
- Reactions: 69
- Δημοσιεύσεις: 61
- Εγγραφή: Παρ Απρ 26, 2024 7:16 pm
- Αγαπημένος παίκτης: Shawn Kemp
- Αγαπημένη ομάδα: Seattle Supersonics
- Προειδοποιήσεις:
0
2ος ήταν ο Doc Rivers, 3ος ο Monty Williams, 4ος ο Ham οπότε δεν έχει να κάνει πως τους ζητάει να παίζουν άμυνα. Ούτε Mazzulla βλέπω ούτε Udoka ούτε Finch.reignman έγραψε: ↑Κυρ Μάιος 12, 2024 2:35 pmΛογικο να μην τους αρεσει ενας προπονητης... που κανει την δουλεια του και ΑΠΑΙΤΕΙ να παιζουν αμυνα.
Προφανως θα θελουν "προπονητες" τυπου billy donovan κτλ... που ειναι "players coaches" δλδ φιλαρακια/παιδοψυχολογοι που ουσιαστικα θα κανουν οι παιχτες κουμαντο στο παιχνιδι και οι προπονητες/μεγαλοι αδερφοι απλα θα τους χτυπανε στην πλατη και θα φροντιζουν να ειναι campy το κλιμα στα αποδυτηρια.
Επίσης οι Knicks μέχρι να δώσει το πράσινο φως ο Silver δεν έπαιζαν ιδιαίτερα άμυνα γιατί δινόντουσαν φάουλ. Μετά που "άλλαξε τους κανόνες" βαράνε στο ψαχνό και δίνονται κάποια φάουλ. Ας το πούμε άμυνα.
Οι Knicks που τους απέκλεισε ο Trey Young και κατόπιν άλλαξε ο κανόνας για να μην κερδίζει εύκολα φάουλ ο Young, έλα όμως που με τον ίδιο τρόπο εξακολουθεί να κερδίσει έτσι φάουλ ο Brunson και τον "εκθείασε" ο πατέρας του Trey Young με σαρκασμό πως χαίρεται που ακολουθεί το παράδειγμα του γιου του που δε σουτάρει όμως βολές πλέον όπως παλιά.
Σαν ουδέτερος λοιπόν -μέχρι να γυρίσουν οι Sonics- είναι τέρμα εκνευριστικό να βλέπω τον Thibodeau να μιζεριάζει όλη την ώρα στον πάγκο και να του φταίνε τα πάντα, φαντάζομαι το ίδιο συμβαίνει με πολλούς ουδέτερους που δεν ευτύχησαν ή ατύχησαν να τον είχαν στην ομάδα τους. Μαγκιά του που κάνει τους παίκτες να παίζουν στο μάξιμουμ βγάζοντάς τους το λάδι αλλά αυτό δε σημαίνει πως για να μην τον 'πάει' κάποιος του αρέσει να λουφάρει. Στα πλέι οφ πχ όλες οι ομάδες παίζουν άμυνα δεν παίζουν μόνο οι Knicks αλλά οι Knicks έχουν τον τρόπο να φαίνεται σαν να παίζουν καλύτερη άμυνα κι όταν παίζουν σκληρότερα του επιτρεπτού για να βοηθηθεί το marketing. Στη Minnesota που δεν είναι big market δε μπορούσε να παίξει "τόσο σκληρή άμυνα" και τα αποτελέσματα δεν ήταν τόσο καλά.
Φέτος ο Randle υποτροπίασε γιατί γύρισε χωρίς να είναι έτοιμος αφήνοντας και σπόντες πως πιέστηκε, ο OG είναι η 3η φορά που τραυματίζεται, ο M-Rob το ίδιο, ε δε γίνεται να είναι όλα συμπτωματικά στη διάρκεια της καριέρας του.
Ο Riley έχει τον Butler στην ομάδα του που ψάχνεται για πρόωρη μαξ επέκταση πουλώντας οπαδιλίκι από την preseason, μέχρι και την postseason που είναι ήδη offseason για το Miami. Ας τον στείλει πίσω στον Thibodeau τον emo Jimmy να δούμε πως θα βγει την επόμενη χρονιά φωτογραφία για την media day.
Φιλικά όλα αυτά μην πέσετε να με φάτε!
1
1

- ggr
- Reactions: 234
- Δημοσιεύσεις: 3878
- Εγγραφή: Τετ Φεβ 23, 2011 3:57 pm
- Τοποθεσία: Φθιώτιδα
- Αγαπημένη θέση: SF, PF
- Αγαπημένος παίκτης: Φ.Χριστοδούλου
- Αγαπημένη ομάδα:
- Αγαπημένη ομάδα: Πανιώνιος, Detroit Pistons
- Προειδοποιήσεις:
0
Λοιπόν, μιας και έχω τον χρόνο θα απαντήσω πιο αναλυτικά στους προλαλήσαντες.
Ο Thibodeau σίγουρα δεν είναι ο τέλειος προπονητής, αφού έχει κι αυτός τα κολλήματά του, αλλά η δουλειά που έχει κάνει στις ομάδες που έχει πάει είναι αδιαμφισβήτητη. Τι πέτυχε το Σικάγο μετά από αυτόν; Το απόλυτο τίποτα. Τι ήταν η Νέα Υόρκη πριν από αυτόν; Τραγέλαφος. Ακόμα και στη Μινεσότα έκανε καλή δουλειά. Οι περισσότεροι παίχτες που έχουν παίξει μ' αυτόν, τον εκθειάζουν ακόμη. Στη Βοστώνη ήταν ο αρχιτέκτονας της άμυνας που χάρισε τίτλο το 2008 και έφερε τον Doc Rivers στον αφρό, ο οποίος μετά τη Βοστώνη έχει γνωρίσει κάθετη πτώση. Όσο για τη μανούρα, δεν είναι μόνο αυτός γκρινιάρης. Στη σειρά με την Ιντιάνα ο Carlisle τον έχει ξεπεράσει, μετά και την κλάψα στη συνέντευξη τύπου.
Στο μπάσκετ τα πράγματα είναι απλά. Ο προπονητής σχεδιάζει το πλάνο και οι παίχτες το εκτελούν. Ούτε για νταντά τον θέλουν, ούτε για ψυχολόγο. Συμφωνώ να υπάρχει μια ελευθερία στους παίχτες και όχι να πνίγονται στο σύστημα αλλά η κατάσταση έχει πάει στο άλλο άκρο, με τους παίχτες ουσιαστικά να κάνουν κουμάντο και τον προπονητή απλά να εμψυχώνει και να νταντεύει. Αυτού του είδους οι προπονητές όμως είναι αποτυχημένοι, αφού οι παίχτες πάντα σέβονται αυτόν που βάζει κάποια όρια. Αυτό το βλέπω έντονα και στη δουλειά μου αλλά το είχα δει και όσο έπαιζα μπάσκετ. Οι προπονητές που οργάνωναν πιο έντονες προπονήσεις και ήταν οργανωτικοί και απαιτητικοί, ήταν αυτοί που με βοήθησαν περισσότερο και έφεραν και καλύτερα αποτελέσματα στις ομάδες τους.
Ούτε κακομεταχείριση υφίστανται οι τωρινοί παίχτες , ούτε τίποτα. Πληρώνονται αδρά, περισσότερο από τους παλιούς παίχτες και από την άλλη επιθυμούν να ζορίζονται λιγότερο. Συγγνώμη, αλλά αυτό δε γίνεται σε καμία δουλειά. Έχουν μετατρέψει με τη νοοτροπία τους το all star game σε κωμωδία. Είναι κρίμα σε μια εποχή που υπάρχει άφθονο ταλέντο, να υποβιβάζουν οι ίδιοι τους εαυτούς τους με τη συμπεριφορά τους. Όταν λοιπόν έχω δει :
- Τον Mchale να παίζει με σπασμένο πόδι σε τελικούς,
- Τον Thomas να παίζει με διάστρεμμα στον έκτο τελικό του 1988 και να κάνει επική εμφάνιση,
- Τον Jordan να παίζει άρρωστος στον κρίσιμο τελικό του 1997,
- Toν Iverson να καταπίνει το αίμα του στον πέμπτο τελικό περιφέρειας το 2001 για να μην βγει από το ματς,
- Τον Kobe να παίζει με σπασμένο δάχτυλο το 2010,
- Τον Rondo να "βγάζει" τον αγκώνα του και να επιστρέφει στο ίδιο ματς το 2011,
- Toν Malone να δουλεύει σκληρά σε κάθε offseason και το κυριότερο
- Τον Mourning να παλεύει με το θέμα στο νεφρό, να επιστρέφει και να γίνεται πρωταθλητής το 2006, αποδεικνύοντας ότι είναι πολεμιστής εντός και εκτός γηπέδου,
τότε δεν μπορώ να δεχτώ εύκολα την πιο ήπια αντιμετώπιση των σημερινών σταρ. Δεν είναι όλοι ΄'ετσι φυσικά αλλά μια σημαντική μερίδα. Οι παλαιότεροι παίχτες δεν ήταν όλοι τέλειοι χαρακτήρες, κάποιοι μάλιστα ήταν προβληματικοί, κάποιοι φυγόπονοι, αλλά οι περισσότεροι τιμούσαν τα συμβόλαιά τους και πολλές φορές η θέλησή τους αποτελούσε παράδειγμα στους μικρούς αθλητές. Εκεί θεωρώ ότι πάσχει η σημερινή γενιά και όχι στο ταλέντο. Ναι, είναι σωστό να σε προσέχει η ομάδα, να υπάρχουν καλύτεροι μέθοδοι αποθεραπείας και προπόνησης αλλά πρέπει και από την πλευρά σου να δείχνεις τη δέουσα σοβαρότητα και συνέπεια και να εκτιμάς τον φίλαθλο που πληρώνει ένα σωρό λεφτά για να σε δει να παίζεις και να δουλεύεις σκληρά. Οι μεγάλοι προπονητές δεν χάιδευαν αυτιά, ούτε ήταν χαλαροί προς τους παίχτες. Τσακ Ντέιλι, Πατ Ράιλι, Φιλ Τζάκσον, Γκρεγκ Πόποβιτς. Απαιτούσαν από τους παίχτες τους να δουλεύουν και να είναι σωστοί επαγγελματίες. Είχαν κόντρες με κάποιους παίχτες; Ναι. Τους σέβονταν όμως οι παίχτες τους; Πλήρως. Ο δε Riley είναι ίσως η κορυφαία μπασκετική μορφή των τελευταίων 30 χρόνων στις ΗΠΑ. Από τότε που πήγε στο Miami άλλαξε τη νοοτροπία της ομάδας και την μετέτρεψε στην πιο επιτυχημένη ομάδα της Ανατολής στη μετά Jordan εποχή, με αξιοθαύμαστη διάρκεια. Έχουν περάσει τόσοι παίχτες από τα χέρια του, με διαφορετική νοοτροπία ο καθένας, οπότε θεωρώ ότι μπορεί να κρίνει ποιοι ήταν πιο δυνατοί πνευματικά. Είναι ο Θίμποντο σε αυτή την κατηγορία; Όχι, όσον αφορά τις επιτυχίες και την ευελιξία του στο παιχνίδι αλλά τουλάχιστον είναι πιο επιτυχημένος από κάποιους με πιο ήπια προσέγγιση. Μακάρι να είχε η ομάδα μου κάποιον σαν αυτόν, μπας και ξεκολλήσουμε από τον πάτο της Ανατολής. Συγγνώμη για το εκτός θέματος.
Ο Thibodeau σίγουρα δεν είναι ο τέλειος προπονητής, αφού έχει κι αυτός τα κολλήματά του, αλλά η δουλειά που έχει κάνει στις ομάδες που έχει πάει είναι αδιαμφισβήτητη. Τι πέτυχε το Σικάγο μετά από αυτόν; Το απόλυτο τίποτα. Τι ήταν η Νέα Υόρκη πριν από αυτόν; Τραγέλαφος. Ακόμα και στη Μινεσότα έκανε καλή δουλειά. Οι περισσότεροι παίχτες που έχουν παίξει μ' αυτόν, τον εκθειάζουν ακόμη. Στη Βοστώνη ήταν ο αρχιτέκτονας της άμυνας που χάρισε τίτλο το 2008 και έφερε τον Doc Rivers στον αφρό, ο οποίος μετά τη Βοστώνη έχει γνωρίσει κάθετη πτώση. Όσο για τη μανούρα, δεν είναι μόνο αυτός γκρινιάρης. Στη σειρά με την Ιντιάνα ο Carlisle τον έχει ξεπεράσει, μετά και την κλάψα στη συνέντευξη τύπου.
Στο μπάσκετ τα πράγματα είναι απλά. Ο προπονητής σχεδιάζει το πλάνο και οι παίχτες το εκτελούν. Ούτε για νταντά τον θέλουν, ούτε για ψυχολόγο. Συμφωνώ να υπάρχει μια ελευθερία στους παίχτες και όχι να πνίγονται στο σύστημα αλλά η κατάσταση έχει πάει στο άλλο άκρο, με τους παίχτες ουσιαστικά να κάνουν κουμάντο και τον προπονητή απλά να εμψυχώνει και να νταντεύει. Αυτού του είδους οι προπονητές όμως είναι αποτυχημένοι, αφού οι παίχτες πάντα σέβονται αυτόν που βάζει κάποια όρια. Αυτό το βλέπω έντονα και στη δουλειά μου αλλά το είχα δει και όσο έπαιζα μπάσκετ. Οι προπονητές που οργάνωναν πιο έντονες προπονήσεις και ήταν οργανωτικοί και απαιτητικοί, ήταν αυτοί που με βοήθησαν περισσότερο και έφεραν και καλύτερα αποτελέσματα στις ομάδες τους.
Ούτε κακομεταχείριση υφίστανται οι τωρινοί παίχτες , ούτε τίποτα. Πληρώνονται αδρά, περισσότερο από τους παλιούς παίχτες και από την άλλη επιθυμούν να ζορίζονται λιγότερο. Συγγνώμη, αλλά αυτό δε γίνεται σε καμία δουλειά. Έχουν μετατρέψει με τη νοοτροπία τους το all star game σε κωμωδία. Είναι κρίμα σε μια εποχή που υπάρχει άφθονο ταλέντο, να υποβιβάζουν οι ίδιοι τους εαυτούς τους με τη συμπεριφορά τους. Όταν λοιπόν έχω δει :
- Τον Mchale να παίζει με σπασμένο πόδι σε τελικούς,
- Τον Thomas να παίζει με διάστρεμμα στον έκτο τελικό του 1988 και να κάνει επική εμφάνιση,
- Τον Jordan να παίζει άρρωστος στον κρίσιμο τελικό του 1997,
- Toν Iverson να καταπίνει το αίμα του στον πέμπτο τελικό περιφέρειας το 2001 για να μην βγει από το ματς,
- Τον Kobe να παίζει με σπασμένο δάχτυλο το 2010,
- Τον Rondo να "βγάζει" τον αγκώνα του και να επιστρέφει στο ίδιο ματς το 2011,
- Toν Malone να δουλεύει σκληρά σε κάθε offseason και το κυριότερο
- Τον Mourning να παλεύει με το θέμα στο νεφρό, να επιστρέφει και να γίνεται πρωταθλητής το 2006, αποδεικνύοντας ότι είναι πολεμιστής εντός και εκτός γηπέδου,
τότε δεν μπορώ να δεχτώ εύκολα την πιο ήπια αντιμετώπιση των σημερινών σταρ. Δεν είναι όλοι ΄'ετσι φυσικά αλλά μια σημαντική μερίδα. Οι παλαιότεροι παίχτες δεν ήταν όλοι τέλειοι χαρακτήρες, κάποιοι μάλιστα ήταν προβληματικοί, κάποιοι φυγόπονοι, αλλά οι περισσότεροι τιμούσαν τα συμβόλαιά τους και πολλές φορές η θέλησή τους αποτελούσε παράδειγμα στους μικρούς αθλητές. Εκεί θεωρώ ότι πάσχει η σημερινή γενιά και όχι στο ταλέντο. Ναι, είναι σωστό να σε προσέχει η ομάδα, να υπάρχουν καλύτεροι μέθοδοι αποθεραπείας και προπόνησης αλλά πρέπει και από την πλευρά σου να δείχνεις τη δέουσα σοβαρότητα και συνέπεια και να εκτιμάς τον φίλαθλο που πληρώνει ένα σωρό λεφτά για να σε δει να παίζεις και να δουλεύεις σκληρά. Οι μεγάλοι προπονητές δεν χάιδευαν αυτιά, ούτε ήταν χαλαροί προς τους παίχτες. Τσακ Ντέιλι, Πατ Ράιλι, Φιλ Τζάκσον, Γκρεγκ Πόποβιτς. Απαιτούσαν από τους παίχτες τους να δουλεύουν και να είναι σωστοί επαγγελματίες. Είχαν κόντρες με κάποιους παίχτες; Ναι. Τους σέβονταν όμως οι παίχτες τους; Πλήρως. Ο δε Riley είναι ίσως η κορυφαία μπασκετική μορφή των τελευταίων 30 χρόνων στις ΗΠΑ. Από τότε που πήγε στο Miami άλλαξε τη νοοτροπία της ομάδας και την μετέτρεψε στην πιο επιτυχημένη ομάδα της Ανατολής στη μετά Jordan εποχή, με αξιοθαύμαστη διάρκεια. Έχουν περάσει τόσοι παίχτες από τα χέρια του, με διαφορετική νοοτροπία ο καθένας, οπότε θεωρώ ότι μπορεί να κρίνει ποιοι ήταν πιο δυνατοί πνευματικά. Είναι ο Θίμποντο σε αυτή την κατηγορία; Όχι, όσον αφορά τις επιτυχίες και την ευελιξία του στο παιχνίδι αλλά τουλάχιστον είναι πιο επιτυχημένος από κάποιους με πιο ήπια προσέγγιση. Μακάρι να είχε η ομάδα μου κάποιον σαν αυτόν, μπας και ξεκολλήσουμε από τον πάτο της Ανατολής. Συγγνώμη για το εκτός θέματος.
1
1

- reignman
- Reactions: 3220
- Δημοσιεύσεις: 4796
- Εγγραφή: Παρ Σεπ 29, 2006 7:23 pm
- Αγαπημένος παίκτης: delete me
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
anunoby, divincenzo, robinson, bogdanovic, hart, brunson regular season minutes. νορμαλ τα βλεπω...






δλδ τι θελουμε να μην παιζουν ουτε στα πλειοφς? ποτε να παιζουν οι πιο σημαντικοι παιχτες τις καθε ομαδας περισσοτερα λεπτα? στον τελικο ΑΝ φτασουν? και ολα τα αλλα cruise control ala φαρσοκωμωδια current day allstar?






δλδ τι θελουμε να μην παιζουν ουτε στα πλειοφς? ποτε να παιζουν οι πιο σημαντικοι παιχτες τις καθε ομαδας περισσοτερα λεπτα? στον τελικο ΑΝ φτασουν? και ολα τα αλλα cruise control ala φαρσοκωμωδια current day allstar?
1
1
