What if και σημαντικότερες αποφάσεις στο ελληνικό μπάσκετ

[Pat Riley]

Ανοίγω ένα θέμα με τις μεγάλες αποφάσεις - μεταγραφές που άλλαξαν το ρου της ιστορίας του μπάσκετ στην Ελλάδα. Ο καθένας μπορεί να γράψει όποια θεωρεί εκείνος σημαντικότερη - μεγαλύτερη.
Ξεκινώ με αυτές που θεωρώ εγώ πιο σημαντικές.

1984: Ο Παναγιώτης Γιαννάκης είχε υπογράψει στην ΑΕΚ κάτι σαν προσύμφωνο λόγω Μελισσανίδη αλλά τον απήγαγε κυριολεκτικά ο Αρης από ένα νυχτερινό κέντρο όπου είχε πάει για να γιορτάσει την συμφωνία με την ΑΕΚ. Άλλες εποχές τότε. Είχε συμφωνήσει δεν είχε υπογράψει δελτίο. Στον Άρη τον έβαλαν και υπέγραψε το ίδιο βράδυ.

1991: Ο Γιάννης Ιωαννίδης κατηφορίζει στον Πειραιά και κυριολεκτικά παίρνει τον Ολυμπιακό από έναν σχεδόν ανυπόληπτο μπασκετικά σύλλογο και τον μετατρέπει σε έναν από τους κορυφαίους συλλόγους στην Ευρώπη. Αξίζει να σημειωθεί πως όταν ο Ξανθός ανέλαβε την ομάδα, ο Ολυμπιακός είχε λιγότερα πρωταθλήματα από Παναθηναικό, Άρη, ΑΕΚ και Πανελλήνιο!!!

1999: Ο Παύλος Γιαννακόπουλος έχει τον Γιάννη Ιωαννίδη σε αναμονή για να αναλάβει τον Παναθηναικό αλλά τελικά αποφασίζει να δώσει τα κλειδιά της ομάδας στον Ζέλικο Ομπράντοβις.

2010: Ο Βασίλης Σπανούλης αποφασίζει να κάνει την πιο δύσκολη μετάβαση ανάμεσα σε ομάδες στη χώρα μας. Φεύγει πρωταθλητής Ευρώπης από τον παντοδύναμο τότε Παναθηναικό του Ζοτς και πηγαίνει στον Ολυμπιακό ο οποίος ήταν εκτός τίτλων(πλην κυπέλλου) 13 χρόνια και προσπαθούσε να επιστρέψει στις επιτυχίες.

[τουλουμπα]

ο γκαλης ειχε διαλεξει να παει στον παο αλλα οι ανθρωποι του αρη πηγαν εικονες και κομποσκοινια στην μητερα του και αυτη τον επεισε να διαλεξει τον αρη

[Pat Riley]

ο γκαλης ειχε διαλεξει να παει στον παο αλλα οι ανθρωποι του αρη πηγαν εικονες και κομποσκοινια στην μητερα του και αυτη τον επεισε να διαλεξει τον αρη

Ο Γκάλης έχει πει σε συνέντευξη πως δεν είχε ιδέα από ελληνικό μπάσκετ και ρώτησε ποιος πήρε το πρωτάθλημα. Έτσι επέλεξε τον Άρη.

[τουλουμπα]

ο γκαλης ειχε διαλεξει να παει στον παο αλλα οι ανθρωποι του αρη πηγαν εικονες και κομποσκοινια στην μητερα του και αυτη τον επεισε να διαλεξει τον αρη

Ο Γκάλης έχει πει σε συνέντευξη πως δεν είχε ιδέα από ελληνικό μπάσκετ και ρώτησε ποιος πήρε το πρωτάθλημα. Έτσι επέλεξε τον Άρη.

Ο γκαλης ειχε πει οτι η μεγαλυτερη προταση ηταν απτο παο και θα πηγαινε μαλλον εκει αλλα οι ανθρωποι του αρη προσεγγισαν την μανα του με εικονες γλυκα και κομποσκοινια και αυτη του ειπε να προτιμησει αυτους
οντως δεν ειχε ιδεα αλλα η πρωτη του επιλογη ηταν ο παο γιατι απλα του εδινε πιο πολλα

[SteveNashidis]

What if .....ενωνόμασταν με την Αδριατική Λίγκα;

[ssoulliss]

Μπράβο φίλτατε Pat Riley!!


Να το πιάσω και λίγο διαφορετικά, λοιπόν:

* Τι θα συνέβαινε αν τελικά ο Rony Seikaly κατάφερνε να ενισχύσει την εθνική μας ομάδα από το προολυμπιακό του 1988 και ύστερα. Θυμίζω ότι ήταν μέλος της ομάδας μέχρι και το 1987 χωρίς όμως να είχε κατορθώσει να βγάλει διαβατήριο (που είσαι ρε Λιόλιο!!! ). Πιστεύω ότι θα είχαμε σίγουρα προκριθεί στους Ολυμπιακούς του 1988 και θα είχαμε μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ του 1990 εφόσον μας ενίσχυε κανονικά.

* Τι θα συνέβαινε αν ο Φασούλας υπέγραφε στον Παναθηναϊκό το 1994. Οι φήμες της εποχές έλεγαν ότι οι Γιαννακόπουλοι τον είχαν πείσει να αγωνιστεί στον Παναθηναϊκό αλλά ο Pavlicevic τότε προπονητής του Παναθηναϊκού θεώρησε ότι ήταν κομπλέ με τον Vrankovic.

* Σε αγωνιστικό μοτίβο αυτή τη φορά τι θα συνέβαινε αν ο Γιαννάκης δεν έπαιζε μπουνιές με τον Kevin Magee της Μακάμπι στον ημιτελικό του Μονάχου. Σε εκείνο το σημείο ο Άρης ήταν μπροστά και με διαφορά, μετά τον καυγά η ομάδα κατέρρευσε και εν τέλει έχασε. Θεωρητικά πάντα ήταν η φορά που η ελληνική ομάδα είχε τις περίσσότερες πιθανότητες για να κατακτήσει το τρόπαιο.

* Στην ίδια πόλη αλλά σε άλλη ομάδα, ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να είχε 3 πρωταθλήματα ('91 και το '93-'94) - μπορεί να είχε και 4/4 - αν δεν γίνόντουσαν αγωνιστικά και μη διάφορα πράγματα. Το 1991 και ενώ στους τελικούς ήταν με το ενάμιση πόδι να κάνει το 3-2 αλλά έπεσαν σε παιδαριώδη λάθη και έτσι το 85-81 σε 15" έγινε 85-86 με μυθικό Γιαννάκη.



Το δεύτερο αφορά τα όσα έγιναν στο ΣΕΦ στον πέμπτο τελικό μεταξύ Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ τη χρονιά του 1994. Είναι γνωστός σαν ο τελικός που οι παίκτες του ΠΑΟΚ επέστρεψαν χωρίς κάλτσες, ύστερα από πολύωρη διακοπή, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις αποφάσεις των διαιτητών. (θα σας βάλω μπουρλώτο βραδυάτικά ). Και οι δύο ήταν ομαδάρες ωστόσο μάλλον ο ΠΑΟΚ άξιζε να φύγει νικητής εκείνο το απόγευμα. Και αυτό πιθανότατα να άλλαζε άρδην την κατάσταση στις δύο ομάδες αλλά και στις δύο πόλεις.

* Λίγα χρόνια αργότερα ο Πανιώνιος βρίσκεται ένα βήμα πριν αποκλείσει τον Παναθηναϊκό από τους τελικούς του 1996. Τότε ο Ivkovic είχε φτιάξει ομαδάρα με Zarko, Dinkins, Φάνη και τους μικρούς Καλαϊτζή-Καράγκουτη. Το μπάσκετ που έπαιζε ήταν το καλύτερο στην Ελλάδα, τα όσα έγιναν μετά την ανάπαυλα αρκεί κάποιος να ανατρέξει στα βίντεο της εποχής . Ίσως αν ο Πανιώνιος περνούσε στους Τελικούς να έφτανε και κοντά στο πρωτάθλημα, κάτι όμως που δε θα το μάθουμε ποτέ.

* Τι θα συνέβαινε αν ο Παναθηναϊκός μετά την απομάκρυνση του Subotic έπαιρνε είτε τον Sakota, είτε τον Pesic που λέγεται ότι μετά το φιάσκο με τον Ιωαννίδη ήταν οι πρώτες επιλογές της διοίκησης. Νομίζω ότι και οι δύο αρνήθηκαν ή τέλως πάντων δεν τα βρήκαν και έτσι ο κλήρος έπεσε στον Obradovic που έμελλε να αλλάξει το ρου της ιστορίας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.

* Προτελευταίο είναι οι ημιτελικοί της σεζόν 1997-98. Δεν είναι μόνο το τεράστιο τρίποντο του Πέτζα που αποκαθηλώνει τον Ολυμπιακό, είναι κυρίως ο τρίτος ημιτελικός μεταξύ Παναθηναϊκού-ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Πέραν της μεροληπτικής διαιτησίας, είχαμε τις γνωστές εφόδους των Γιαννακόπουλων και σαν κερασάκι στην τούρτα τον έντονο διάλογο του Ιωαννίδη (ΑΕΚ) με τον Φάνη (Παναθηναϊκός). Το what if εδώ είναι ότι αν ο Παναθηναϊκός τότε δεν απέκλειε την ΑΕΚ, δε θα έπαιρνε το πρωτάθλημα και θα συνέχιζε να ζει στην εσωστρέφεια του.

* Σαν κερασάκι βάζω τι θα γινόταν αν ο Φάνης έφευγε νωρίτερα από τον Πανιώνιο και αν λίγο αργότερα ο Κορωνιός δεν έμενε μέχρι τα 30+ του στο Περιστέρι.

[τουλουμπα]

ο παο τα ειχε βρει με τον σαμπονις αλλα τον εκοψε ο πολιτης επειδη ειχε αχρηστα γονατα

[nikolas_asteri]

Το μεγαλύτερο μπασκετικό what-if είναι τι θα γινόταν αν δεν άλλαζε ο Ζάρκο ομάδα, μαζί του κι εγώ. Πως θα ήταν ο Ολυμπιακός με εμένα φίλαθλο; Μήπως άλλαξα το ρου της ιστορίας του Παναθηναικού;

[Pat Riley]

* Σαν κερασάκι βάζω τι θα γινόταν αν ο Φάνης έφευγε νωρίτερα από τον Πανιώνιο και αν λίγο αργότερα ο Κορωνιός δεν έμενε μέχρι τα 30+ του στο Περιστέρι.

O Φάνης είπε στη συνεντευξή του στον Σκουντή στο Sport24 ότι τα είχε βρει σε όλα με τον Ολυμπιακό αλλά ο Πανιώνιος με τον Άρη μπλόκαραν τη μεταγραφή πίσω από τη πλάτη του παίκτη. Η άνοδος του Γάσπαρη τότε στον Άρη είχε σχέση με αυτό.


Ο Κορωνιός είπε πρόσφατα σε συνέντευξη στο sportal ότι είχε συμφωνήσει σε όλα με τον Παναθηναικό αλλά στις διαπραγματεύσεις των πράσινων με το Περιστέρι οι δεύτεροι ζήτησαν από τον Παύλο Γιαννακόπουλο να τους φτιάξει γήπεδο για να δώσουν τον παίκτη.



Απίστευτα πράγματα και στις δύο περιπτώσεις που δείχνουν πόσο απροστάτευτοι και έρμαια της εκάστοτε διοίκησης ήταν οι παίκτες εκείνη την εποχή.

[Conan1982]

Να πω ένα μικρότερο What if, τι θα είχε γίνει αν ο Ρόι είχε ...κοιμηθεί νωρίς στο Τελ Αβίβ και είχε παίξει ξεμέθυστος στον τελικό;

[xxx-4711]

o Σεικελι ειχε αγωνιστει με τις ΗΠΑ στο παγκοσμιο του 1986 οποτε δεν μπορουσε να αγωνιστει με την εθνικη

τι θα ειχε συμβει αν ο Βρανκοβιτς δεν ειχε τραυματιστει στον πρωτο τελικο του 1993 απο τακλιν του Ελληνιαδη,
ο Παναθηναικος θα κατακτουσε ευκολα το πρωταθλημα

αν ο Κακιουζης δεν ειχε αποχωρησει απο την ΑΕΚ το φεβρουαριο του 2003
η ΑΕΚ θα μπορουσε να κερδισει το δευτερο συνεχομενο πρωταθλημα, καλα στους τελικους ειχε «τραυματιστει» και ο Ντικουδης

αν η ΑΕΚ δεν ειχε διαλυθει το 2005 οταν και ειχε συμφωνησει με τον Σπανουλη

αποσπασμα απο αρθρο του Μαγουλα στο contra.gr

Μία ιστορία που δεν έχει συζητηθεί πολύ, αφορούσε σε μία μεγάλη ομάδα η οποία ήταν έτοιμη να δημιουργηθεί το 2005-2006 με κεντρικό πρόσωπο τον Νίκο Ζήση. Η ΑΕΚ το 2005, έδωσε σκληρές μάχες με τον πανίσχυρο Παναθηναϊκό και χάνοντας με 3-1, ήταν έτοιμη την επόμενη χρονιά να απαντήσει. Ο Ζήσης είχε μπει μπροστά να πείσει τον Βασίλη Σπανούλη να συμφωνήσει με τον δικέφαλο και ο Κατσικάρης σχεδίαζε την ΑΕΚ με Σπανούλη, Ζήση, Μπουρούση υπολογίζοντας πως αυτή η ομάδα μπορούσε να επαναλάβει τον θρίαμβο του 2002. Ο Σπανούλης πριν το τέλος της σεζόν, είχε αποδεχθεί την τότε προσφορά της ΑΕΚ και όλα θα επισημοποιούνταν 15 ημέρες μετά το τέλος των πλέι οφ. Δεν έγινε ποτέ, καθώς ο δικέφαλος διαλύθηκε οικονομικά και όχι μόνο δεν ήρθε ο Σπανούλης αλλά έφυγε ο Κατσικάρης και ο Ζήσης για να ακολουθήσει μέσα στον χρόνο ο Μπουρούσης.

[ssoulliss]

Ο Seikaly σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής ήταν από 18 ετών στην Ελλάδα και ο Πολίτης τον ήθελε διακαώς στην εθνική. Στις αρχές του 1986 πιθανόν αποφασίστηκε πως δεν μπορούσε να εκδοθεί το διαβατήριο του και έτσι αγωνίστηκε με τις ΗΠΑ (ως νατουραλιζέ)στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας. Πολύ αργότερα του δόθηκε τιμητικά η λιβανέζικη υπηκόοτητα και με αυτόν τον τρόπο αγωνίστηκε σε ένα τουρνουά με τον Λίβανο. Από τη δική μας την πλευρά μετά κατευθυνθήκαμε στην περίπτωση του Στεργάκου που λίγο αργότερα, νομίζω το 1988, πληρούσε τα κριτήρια για να του εκδοθεί ελληνικό διαβατήριο.

Όπως και να έχει με δίδυμο αυτόν και τον Φασούλα, τον Φάνη στο 3 τους Γκάλη-Γιαννάκη στα γκαρντ θα ήμασταν πολύ μεγάλος βραχνάς για την υπερομάδα των Πλάβι που ακολούθησε και πήρε 3 συνεχόμενα χρυσά.

O Φάνης είπε στη συνεντευξή του στον Σκουντή στο Sport24 ότι τα είχε βρει σε όλα με τον Ολυμπιακό αλλά ο Πανιώνιος με τον Άρη μπλόκαραν τη μεταγραφή πίσω από τη πλάτη του παίκτη. Η άνοδος του Γάσπαρη τότε στον Άρη είχε σχέση με αυτό.


Ο Κορωνιός είπε πρόσφατα σε συνέντευξη στο sportal ότι είχε συμφωνήσει σε όλα με τον Παναθηναικό αλλά στις διαπραγματεύσεις των πράσινων με το Περιστέρι οι δεύτεροι ζήτησαν από τον Παύλο Γιαννακόπουλο να τους φτιάξει γήπεδο για να δώσουν τον παίκτη.

Απίστευτα πράγματα και στις δύο περιπτώσεις που δείχνουν πόσο απροστάτευτοι και έρμαια της εκάστοτε διοίκησης ήταν οι παίκτες εκείνη την εποχή.

Και οι δύο κάθε χρόνο έφευγαν όμως... τελικά έμειναν μέχρι τα 30+ τους στις ομάδες. Πάντως έχω την εντύπωση ότι υπήρχε ένας άθλιος κανονισμός/νόμος της εποχής που ψιλοαπαγόρευε στον παίκτη να διαπραγματευθεί με άλλη ομάδα αν δεν ήταν 28+. Συν τις άλλοις το πρωτάθλημα έγινε επαγγελματικό το 1992 και οι παίκτες τις εποχής υπέγραφαν κάτι πενταετή/επταετή δεσμευτικά συμβόλαια.

[megapoxy]

Το '96 ήμουν στο ΟΑΚΑ στον τρίτο τελικό "ινκόγκνιτο" υποστηρίζοντας τον Πανιώνιο και έκανα να μιλήσω (μου είχε κλείσει η φωνή δηλαδή) καμιά εβδομάδα έπειτα, είχα πάει στους διαδρόμους για να μη με πάρουν χαμπάρι, έβραζε το γήπεδο στο μεταξύ λες και τους έσφαζαν, με παρόμοια λογική ο μεγαλοιδιοκτήτης τράβαγε τον ρεφ κτλ κτλ κτλ, το what if θα ήταν αν έμπαινε και το τρίποντο του Καλαϊτζή στην εκπνοή αλλά οκ παραήταν μακρινό βέβαια.

Επόμενο what if με τους ίδιους αντιπάλους, τι θα γινόταν αν δε σφυριζόταν το 5ο φάουλ του Μπόμπαν που έκανε flopping ο Αλβέρτης; Κι εκείνη τη χρονιά είχαμε ομαδάρα με Πι Τζέι Μπράουν, αν και τα έβρισκε σκούρα απέναντι στον Βράνκοβιτς σε αντίθεση με τον Τέρνερ μετέπειτα που τον "γλένταγε".

Και για να μη φανώ αντι-Παναθηναϊκός (αν και είμαι "αντί" οτιδήποτε έχει να κάνει με μεγάλες ομάδες, ή παίκτες) τι θα γινόταν αν δεν είχε το ατύχημα ο Ντράζεν και υπέγραφε όπως όλα έδειχναν στον Παναθηναϊκό τότε; Δεν ξέρω αν όντως ισχύει πως είχε κλείσει βέβαια.

Και ένα για Ολυμπιακούς, τι θα γινόταν αν δεν πατούσε τη γραμμή ο Ζάρκο στο "Μομπλάν" ή πως λέγεται το γήπεδο της Λιμόζ;

Στα what if του ΠΑΟΚ θα μπορούσε να μπει και το λάθος του Φασούλα που έδωσε τη μπάλα στον Ρίκι Μπράουν και πήγαν στράφι οι ηρωισμοί του Μπάνε που πήγε να πάρει το ματς μόνος του με τρίποντο από το "logo" που θα λέγανε και στο NBA.

Κι ένα για Εθνική τι θα γινόταν αν η βολή του Σιγάλα με το Πουέρτο Ρίκο που προσπάθησε να χάσει ο Σιγάλας τελικά δεν έμπαινε μέσα και είχαμε διαφορετικές διασταυρώσεις στη συνέχεια στο Μουντομπάσκετ του Καναδά το 1994;

[yorgos]

What if τις αποφάσεις για τη δόμηση των ομάδων τις έπαιρναν οι γκουρού δημοσιογράφοι?

https://x.com/Greenfreak_14/status/1746 ... OZ8eg&s=08