BasketForum

Για να πω την αλήθεια δεν ξέρω τι συνέβη εδώ. Η ιδέα είναι πολλά υποσχόμενη. Ένας δολοφόνος παιδιών εισάγεται στο ψυχιατρείο και ο πατέρας ενός εξαφανισμένου παιδιού που θεωρεί ότι ο γιος του δολοφονήθηκε από εκείνον, μπαίνει και εκείνος ως τρόφιμος προκειμένου να αποδείξει ότι το έκανε εκείνος και να μάθει που είναι το πτώμα του γιου του.

Παρ' όλα αυτά στην εκτέλεση κάπου κολλάμε. Εκτός από μία-δυο μικρές ανατροπές, η τελική εξήγηση όσων μυστηρίων έχουν συμβεί δε με ικανοποίησε, οι δεύτεροι χαρακτήρες είχαν από ελάχιστο έως καθόλου βάθος, δεν ένιωσα ότι ο πρωταγωνιστής μου ήταν τόσο ενδιαφέρων όσο οι υπόλοιποι στα άλλα βιβλία και θεωρώ πως και καθ' όλη τη διάρκεια του βιβλίου δε βλέπαμε κάτι το εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ακόμα και όταν ο Γερμανός δε σε ξετρελαίνει με τα όσα συμβαίνουν στο τέλος, φροντίζει στην κυρίως πλοκή να σε έχει ικανοποιήσει και να σε έχει γεμίσει απορίες. Στον Τρόφιμο δεν έγινε ούτε αυτό δυστυχώς. Γενικότερα έχω διαβάσει όλα τα βιβλία του Fitzek (εκτός του εξαντλημένου από τις εκδόσεις Διήγηση Πείραμα Μνήμης) και αυτό νομίζω ότι είναι το χειρότερο του.

Διάβασα πρόσφατα το "Κορίτσι με το τατουάζ". Πολύ καλό και πολυεπίπεδο βιβλίο, θα συνεχίσω και με τα υπόλοιπα της τριλογίας.

Συνεχίζω απο το προηγούμενο ποστ μου, όπου πέρα απο την ενημέρωση είχα πει ότι έπιασα το Origin. Εντάξει, δεν θα πω ότι ήταν κακό, αλλά δεν ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα. Οκ, ένα κλασσικό βιβλίο Dan Brown, λίγο πολύ τα ίδια.

Από εκεί και πέρα μέσα στο καλοκαίρι επίσης τελείωσα τα

-The Simpsons and Their Mathematical Secrets * Γραμμένο απο τον Simon Singh, δεν θα μπορούσα να μην το λατρέψω. Εντάξει τίποτα τρελό, κινείται γύρω απο την σειρά και απο τα κρυφά μηνύματα που παίζουν λόγο του πολύ σοβαρού background των συγγραφέων. Το διάβασα κατά την διάρκεια camping και ήταν τέλεια παρέα.

-Κώδικες και Μυστικά * Το δεύτερο βιβλίο του Simon Singh που είχα μαζί μου στο camping. Τολμώ να πω ότι είναι ένα απο τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει. Ένα βιβλίο που ξεκινάει απο την Αρχαία Ιστορία, φτάνει μέχρι και τη σήμερα ημέρα, πως νικήθηκαν πόλεμοι, πως σημερα οι κρυπτογραφία βρίσκεται παντού, το που πηγαίνουμε. Πως αποκρυπτογραφήσαμε την Γραμμημική Β και και και. Εκπληκτικό για όποιον τον ενδιαφέρουν τέτοιου είδους θεματολογία.

-Το σώμα έχει τη δική του λογική * Η κυρία Μπερτερά ενώ τα έλεγε ωραία δεν κατάφερε να με πείσει.

-Leonardo DaVinci and his Super-Brain * Πρακτικά είναι παιδικό βιβλίο με ένα κωμικό ύφος για την διάνοια Ντα Βίντσι.

-Ο Γέρος και η Θάλασσα * Ο κύριος Χειμνγουει έχει βραβευτεί με νομπελ λογοτεχνίας. Είναι γνωστό πως εγώ με την λογοτεχνία δεν τα πάω καλά, οπότε δεν θα σχολιάσω το βιβλίο, καθώς δεν αποτελώ σωστό κριτήριο.

Ξερετε αν υπάρχει κάποιο βιβλίο ή αφιέρωμα για την Βίβλο του Ελληνικού μπάσκετ ; με ρόστερ, βαθμολογίες και λοιπά; Ευχαριστώ

Μπράβο, πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις.

-Το σώμα έχει τη δική του λογική * Η κυρία Μπερτερά ενώ τα έλεγε ωραία δεν κατάφερε να με πείσει.

Πες δυο λόγια παραπάνω. Δηλαδής να ούμε;

-Leonardo DaVinci and his Super-Brain * Πρακτικά είναι παιδικό βιβλίο με ένα κωμικό ύφος για την διάνοια Ντα Βίντσι.

Καμία σχέση με παιδικό, αλλά η βιογραφία του Da Vinci από τον Isaacson είναι η καλύτερη βιογραφία που έχω διαβάσει ποτέ. Εκπληκτική δουλειά.

-Ο Γέρος και η Θάλασσα * Ο κύριος Χειμνγουει έχει βραβευτεί με νομπελ λογοτεχνίας. Είναι γνωστό πως εγώ με την λογοτεχνία δεν τα πάω καλά, οπότε δεν θα σχολιάσω το βιβλίο, καθώς δεν αποτελώ σωστό κριτήριο.

Εγώ που είμαι λιγότερο διακριτικός το βρήκα μια απίθανη μπούρδα. Νταξ, κλασικός Χέμινγουεϊ, συμβολισμοί της δεκάρας, άθλιος χαρακτήρας, κοντές προτάσεις με λεξιλόγιο τρίχρονου για να το καταλάβει κι ο πιο βλάκας redneck, ακόμη και για την εποχή του άθλιο είναι. Φανταστική φυσιογνωμία ο Χέμινγουεϊ (κάποτε έβγαζα το παντεσπάνι μου θάβοντάς τον ως συγγραφέα κι αποθεώνοντάς τον ως μπιν βιβέρ σε ξεναγήσεις στο σπίτι του έξω από την Αβάνα σε Αμερικανούς κρουαζιεράδες), αλλά από συγγραφέας είναι ό,τι είναι για την προπονητική ένα κράμα Κουρτινάιτις και Πιτίνο, δηλαδή μίγμα του απόλυτου τίποτα και παπατζιλίκι στο τετράγωνο.

Να πούμε ότι το Νόμπελ του Χέμινγουεϊ... ελέγχεται. Ουσιαστικά το πήρε επειδή έκανε comeback από το αλκοόλ πάνω που τον είχαν τελειωμένο κι επειδή νόμιζαν... ότι πέθανε. Είχε πάει για κυνήγι στην Αφρική, πέφτει θύμα αεροπορικού δυστυχήματος, τον μεταφέρουν σε άλλο αεροπλανάκι για να πάει σε νοσοκομείο... το οποίο πήρε φωτιά (ούτε ο Μητσοτάκης να του είχε κάνει τσεκ ιν λέμε, αν και όλη του τη ζωή είχε πολύ κουφά ατυχήματα, σωρηδόν), επιβίωσε εν τέλει αλλά μεταφέρθηκε ράδιο αρβίλα είδηση ότι πέθανε, άρχισαν όλοι να διαβάζουν τα βιβλία του και πήρε και το Νόμπελ , αφού διαπιστώθηκε πως ζει (τα Νόμπελ δίνονται μόνο σε εν ζωή άτομα).

Το είδα στα Jumbo με τέσσερα ευρώ και το πήρα γιατί μου ΄φάνηκε ενδιαφέρον. Τελικά, αποδείχτηκε ένα από τα πιο επιτυχημένα αστυνομικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

nikolas12 έγραψε: ↑

Σάβ Ιούλ 25, 2020 6:12 pm

Για να πω την αλήθεια δεν ξέρω τι συνέβη εδώ. Η ιδέα είναι πολλά υποσχόμενη. Ένας δολοφόνος παιδιών εισάγεται στο ψυχιατρείο και ο πατέρας ενός εξαφανισμένου παιδιού που θεωρεί ότι ο γιος του δολοφονήθηκε από εκείνον, μπαίνει και εκείνος ως τρόφιμος προκειμένου να αποδείξει ότι το έκανε εκείνος και να μάθει που είναι το πτώμα του γιου του.

Παρ' όλα αυτά στην εκτέλεση κάπου κολλάμε. Εκτός από μία-δυο μικρές ανατροπές, η τελική εξήγηση όσων μυστηρίων έχουν συμβεί δε με ικανοποίησε, οι δεύτεροι χαρακτήρες είχαν από ελάχιστο έως καθόλου βάθος, δεν ένιωσα ότι ο πρωταγωνιστής μου ήταν τόσο ενδιαφέρων όσο οι υπόλοιποι στα άλλα βιβλία και θεωρώ πως και καθ' όλη τη διάρκεια του βιβλίου δε βλέπαμε κάτι το εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ακόμα και όταν ο Γερμανός δε σε ξετρελαίνει με τα όσα συμβαίνουν στο τέλος, φροντίζει στην κυρίως πλοκή να σε έχει ικανοποιήσει και να σε έχει γεμίσει απορίες. Στον Τρόφιμο δεν έγινε ούτε αυτό δυστυχώς. Γενικότερα έχω διαβάσει όλα τα βιβλία του Fitzek (εκτός του εξαντλημένου από τις εκδόσεις Διήγηση Πείραμα Μνήμης) και αυτό νομίζω ότι είναι το χειρότερο του.

Για "Το Δέμα" του ίδιου συγγραφέα τι γνώμη έχεις; Είναι το επόμενο που σκέφτομαι και θα ήθελα τη γνώμη σου, μιας και φαίνεται ότι το έχεις διαβάσει.

ggr έγραψε: ↑

Δευ Ιουν 28, 2021 5:37 pm

Το είδα στα Jumbo με τέσσερα ευρώ και το πήρα γιατί μου ΄φάνηκε ενδιαφέρον. Τελικά, αποδείχτηκε ένα από τα πιο επιτυχημένα αστυνομικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Ο McKinty έχει μια εξαιρετική σειρά που βγαίνει με τις εκδόσεις Οξύ με τον αστυνόμο Σον Ντάφι. Διαδραματίζεται στα 80s στο Belfast την περίοδο των Ταραχών και μπλέκει μυστήρια, πολιτική, κατασκοπεία, φοβερή σειρά. Έχω γράψει πιο πολλά εδώ.

Την Αλυσίδα δεν την έχω διαβάσει, αλλά μου κίνησες το ενδιαφέρον. Το Δέμα είναι αρκετά καλύτερο από τον Τρόφιμο. Εκτός Αναλφάβητου και Πειράματος Μνήμης έχω εδώ μία κατάταξη αν θες αναλυτική γνώμη για κάθε βιβλίο. Το Πείραμα Μνήμης που βγήκε πρόσφατα δε με ξετρέλανε.

Έχει πολύ καλή πλοκή και δεν το περίμενα. Την τελείωσα σε 4 μέρες! Πολύ καλύτερο από την "Ιερή σκοτεινή νύχτα" του Conelly. Κι αυτό καλό ήταν αλλά όχι στο επίπεδο της Αλυσίδας. Διαδραματίζεται στη Νέα Αγγλία και έχει σχέση με απαγωγές παιδιών.

ggr έγραψε: ↑

Δευ Ιουν 28, 2021 5:37 pm

Το είδα στα Jumbo με τέσσερα ευρώ και το πήρα γιατί μου ΄φάνηκε ενδιαφέρον. Τελικά, αποδείχτηκε ένα από τα πιο επιτυχημένα αστυνομικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Είχα συγκρατήσει την πρόταση σου "Η ΑΛΥΣΙΔΑ"-MCKINTY ADRIAN και μόλις το τελείωσα (στα αγγλικά), χωρίς να κάνω spoiler η ιδέα ήταν εξαιρετική. Το βιβλίο στο πρώτο μέρος του είναι πολύ καλό για το είδος του, όπως και στο δεύτερο που μας πηγαίνει σιγά σιγά προς την ανακάλυψη αλλά μου τα χάλασε το τέλος του να πω την αλήθεια. Παρ' όλα αυτά διαβάζεται ευχάριστα.

Conan1982 έγραψε: ↑

Πέμ Αύγ 05, 2021 1:42 pm

Είχα συγκρατήσει την πρόταση σου "Η ΑΛΥΣΙΔΑ"-MCKINTY ADRIAN και μόλις το τελείωσα (στα αγγλικά), χωρίς να κάνω spoiler η ιδέα ήταν εξαιρετική. Το βιβλίο στο πρώτο μέρος του είναι πολύ καλό για το είδος του, όπως και στο δεύτερο που μας πηγαίνει σιγά σιγά προς την ανακάλυψη αλλά μου τα χάλασε το τέλος του να πω την αλήθεια. Παρ' όλα αυτά διαβάζεται ευχάριστα.

Τώρα διαβάζω ένα άλλο, τη "Λίντα" του Persson Leif G. W. . Κι αυτό απ' τα Jumbo είναι. Καλό μπορώ να πω, αν και θα προτιμούσα να είναι λίγο πιο γρήγορη η πλοκή. Είναι απολαυστικός όμως ο ήρωας του βιβλίου, ο αστυνόμος Μπέκστρεμ.

Το τεύχος Νοεμβρίου του All Star Basket έχει αφιέρωμα στις δυναστείες του μπάσκετ (Ελλάδα, Ευρώπη, ΝΒΑ, ΝCAA).

Δύο καινούρια μπασκετικά βιβλία:



Το διάβασα στην ελληνική έκδοση από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Ενδιαφέρον είναι, πιο πολύ εστιάζει στον χαρακτήρα και τον τρόπο ζωής του Bryant, στην κοσμοθεωρία που είχε.



Αυτό αναφέρεται στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του '90. Δεν το έχω διαβάσει αλλά θα το παραγγείλω σίγουρα.

ggr έγραψε: ↑

Τετ Ιαν 26, 2022 3:57 pm

Το αγόρασα σε ηλεκτρονική μορφή από το Amazon. Ο τύπος έχει κάνει πολύ καλή δουλειά. Σίγουρα στο τοπ 3 των μπασκετικών που έχω διαβάσει. Να και ένα σχετικό βίντεο:

Για προτείνετε κανένα καινούριο μπασκετικό βιβλίο για καλοκαίρι ( όχι αυτοβιογραφίες κυρίως)