Το καλύτερο fast food το έχω φάει......

[vforvendetta85]

Γιατί η Παναθηναϊκή επικαιρότητα έχει αναδείξει 2 άξονες!

[shtarkws]

Είναι τεράστια η λίστα σε Ελλάδα και εξωτερικό γιατί άλλοι ψάχνουν μουσεία και άλλοι φαγεία

Σίγουρα ο yorgos θα έχει ιστορίες

Αυτο που μου έρχεται πρωτο στο μυαλό είναι ενα παλιο μαγαζάκι σε ενα χωριό κοντά στον Λαγκαδα που έκανα πέρασμά φαντάρος. Εντωμεταξύ πέτυχα την καρδια του χειμώνα, εξω δεν βγαίναμε ουτε για πλάκα και η μονη διασκέδαση ήταν να περιμένουμε την παραγγελία από όποιον είχε έξοδο. Το μαγαζί ηταν στενομακρο , ο ιδιοκτήτης ήταν ενα θεριό με βραχνή φωνή που το δούλευε με την γυναίκα του. Σερβιρε μονο σουβλάκι και σουτζουκάκι σε πιτα και ψωμάκι. Τον κιμα δε, τον ειχε χυμα ζυμωμενο σε ενα τεράστιο πλαστικό μπωλ και σε καθε παραγγελία επιανε μια χούφτα τον ζυμωνε επιτοπου και πετούσε μια μερίδαστα κάρβουνα. Απίστευτα νόστιμα και τεράστια. Τιμιος και συμπαθητικός, παντα κάτι κερναγε οταν πηγαινε ο "αγγελιοφόρος".

Στο ίντερνετ βρηκα ότι υπάρχει ακόμα το μαγαζί, σε πρώτη ευκαιρία θα το επισκεφθώ με την οικογένεια για να αποτίσουμε φόρο τιμής.

Προφανώς θα ακολουθήσει λίστα

[benchwarmer]

που έκανα πέρασμά φαντάρος

Ποιο sub είναι το κατάλληλο για τόπικ με φανταρικές ιστορίες?

[basket72]

Το καλύτερο fast food το έχω φάει αρχές-αρχές της δεκαετίας του 80΄'- στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στα Jolly.Μαζί με τα πρώτα Goodys στον Πειραιά ήταν από τα πρώτα φαστφουντάδικα.
΄Ήταν το καλύτερο γιατί ήταν το πρώτο μου , εννοείται.
Μου φαινόταν σαν να είχα διακτινιστεί σε άλλον πλανήτη.

Από και πέρα, ο επονομαζόμενος τρίτος κόσμος είναι μόνο φαστ φουντ, με φαγητό στον δρόμο ή στις υπαίθριες αγορές, αλλά λέω να μην πιάσω ιστορίες γιατί δεν έχω λεφτά ούτε μέχρι τον Πόρο να πάω.

[SteveNashidis]

Τσουγκρής -Καρπενήσι. Φοβερός ο τύπος. Μερακλής ο τύπος σε αυτά που έφτιαχνε. Μπορεί να έκλεισε αν δεν κάνω λάθος.

Τα στρουμφάκια- Βόλος, Νέα Ιωνία. Ψαγμένο μαγαζάκι. Σου γέμιζε ένα ολόκληρο ψωμάκι με χειροποίητο κεμπάπ κοτόπουλο , με χειροποίητες πατάτες , σως και δε συμμαζεύεται.

Όποιος άνοιξε το thread να του δοθεί ένα παράσημο.

[vforvendetta85]

Έπειτα από τόσα χρόνια που (ενδεικτικά):

1. Τρώγαμε πιτόγυρα με 1,10 (γιατί ακόμα και το δεκάλεπτο μέτραγε) και το έντερο είχε στουμπώσει γι τα καλά,
2. Τις θρυλικές εποχές που έμαθα πως το πιτόγυρο από την θεσ/νίκη και πάνω τρώγεται με κέτσαπ/μουστάρδα και το τζατζίκι είναι σαλάτα (μην βαράτε οι φίλτατοι από την Β. Ελλάδα) και
3. Οι θρυλικές δημοσκοπήσεις τα ξημερώματα για βρώμικο στη Μαβίλης ή στο "Αυτόφωρο" για πατσά,

άξιο το σουβλάκι με πίτα που έτρωγα στην Κολοκοτρώνη (λίγο πάνω από τη Λεωχάρους, όπως ανεβαίνεις, δεξιά) από την μαμά και την κόρη: Μέχρι το απογευματάκι ανοιχτά, μόνο σουβλάκι, μπιφτέκι, φαλάφελ και ρεβυθοκεφτέδες, χωρίς τζατζίκι μα με γιαούρτι και μαϊντανό. Εδώ και κανά 1,5 χρόνο έχει αλλάξει χέρια και χάσαμε δυστυχώς το στέκι μας.

[yorgos]

Τα στρουμφάκια- Βόλος, Νέα Ιωνία. Ψαγμένο μαγαζάκι. Σου γέμιζε ένα ολόκληρο ψωμάκι με χειροποίητο κεμπάπ κοτόπουλο , με χειροποίητες πατάτες , σως και δε συμμαζεύεται.

Καλά, μιλάμε για ναό, δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμη.

Για τους πολύ παλιούς, το πρώτο φαστφουντάδικο που θυμάμαι εγώ το 1986 ήταν ένα στα Κάτω Πατήσια που ονομαζόταν Ριμπό. Ειδικότητα τα σνίτσελ, φαστφουντάδικο αυστριακού στιλ με βιδωμένα τραπέζια στο πάτωμα, ταχύτατη εξυπηρέτηση και πατάτες από φριτέζα σε χάρτινο κώνο, στιλ Byrger King.

Ρετρό ήταν και τα Wendy's στην Ομόνοια, ποιος να τα θυμάται τώρα;

Αργότερα, γύρω στο '92 κάναμε κοπάνες από το σχολείο και πηγαίναμε μέχρι την Κηφισιά για ένα εξωτικό πράγμα που λεγόταν Pizza Hut. Δεν είχα ξαναδεί pan pizza, στην έφερναν και σε μια ξύλινη επιφάνεια. Δυστυχώς ήταν πανάκριβο, καμιά φορά πηγαίναμε και δεν είχα λεφτά για τόσο ακριβό πράγμα κι έλεγα στους άλλους ότι δεν πεινάω και μου έτρεχαν τα σάλια. Ακόμη θυμάμαι πώς μύριζε. Τότε η pizza hut ήταν μεγάλη πολυτέλεια, ένα μήνα το συζητούσαμε αν θα πηγαίναμε να φάμε εκεί, αλλά πάντα τα ξόδευα στα αυτοκολλητάκια με το ποδόσφαιρο της Πανίνι, ακόμη θυμάμαι κάτι ποδοσφαιριστές με χαίτες και μουστάκια σαν του Σάκη του υδραυλικού.

[shtarkws]

Τσουγκρής -Καρπενήσι. Φοβερός ο τύπος. Μερακλής ο τύπος σε αυτά που έφτιαχνε. Μπορεί να έκλεισε αν δεν κάνω λάθος.

Τα στρουμφάκια- Βόλος, Νέα Ιωνία. Ψαγμένο μαγαζάκι. Σου γέμιζε ένα ολόκληρο ψωμάκι με χειροποίητο κεμπάπ κοτόπουλο , με χειροποίητες πατάτες , σως και δε συμμαζεύεται.

Όποιος άνοιξε το thread να του δοθεί ένα παράσημο.

Ντροπή να μην αναφέρεις τον παταουγκα με πεϊνιρλί γεμιστά, συνήθως με πατατα ουγκαρεζα, εξού και το παρατσούκλι

[nikolas12]

Σίγουρα ως καλοφαγάς δε μπορώ να θυμάμαι όλα τα μέρη που έχω φάει καλό fast food ή σωστό βρώμικο οπότε όποιο καινούριο θυμάμαι θα το αναφέρω σε επόμενο ποστ.

Ξεκινάμε με 1-2 χαρακτηριστικές περιπτώσεις του εξωτερικού.

Μία από τις πολλές φορές που είχα πάει Λονδίνο, είχα επισκεφθεί το Camden Town, το οποίο μου άρεσε σαν μέρος, ήταν από τις λίγες περιοχές που είδα τύπους-πάνκηδες με κούρεμα και ντύσιμο οπαδού των Sex Pistols στα 70s. Σε ένα πάρκο στο Camden πέτυχα ένα μικρό, αλλά υπέροχο street food festival και ό,τι έφαγα ήταν εξαιρετικό και κυρίως από κουζίνες με άλλη φιλοσοφία.

Από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις μου ήταν στο Παρίσι που είχα πάει για μια δουλειά με την οικογενειακή επιχείρηση. Δίπλα στο ξενοδοχείο μας υπήρχε ένα ινδικό και είχε έναν εξωτερικό χώρο για κρέπες. Ένα βράδυ που πεινούσαμε είπα στον πατέρα μου να φάμε εκεί και μου λέει: "Κρέπα από ινδικό; Είμαστε σίγουροι;" και δεν πήγαμε. Το επόμενο βράδυ πεινούσαμε πολύ οπότε είπαμε να το δοκιμάσουμε. Η αλμυρή κρέπα ήταν η καλύτερη που έχω φάει στη ζωή μου. Ο μύστης Ινδός έβαζε τυρί Emmental, γαλλικό ζαμπόν και το αυγό αντί να είναι κλασικό βραστό αυγό όπως στις περισσότερες κρεπερί στην Ελλάδα, το έσπαγε εκείνη τη στιγμή και το έδενε μαζί με την κρέπα. Πέρασαν χρόνια και ούτε εγώ, ούτε ο πατέρας μου, ούτε ο αδερφός μου ξαναβρήκαμε τόσο καλή κρέπα και ειδικά με μόλις 3 υλικά.

Πάμε στα δικά μας. Επειδή αναφέρθηκε το πεϊνιρλί, το καλύτερο που έχω φάει προσωπικά είναι στο Victoria δίπλα στην ΑΣΟΕΕ που σπούδαζα. Ο πατέρας μου ως φοιτητής της σχολής έτρωγε εκεί τρομερή τυρόπιτα ταψιού και στο πρώτο έτος όταν έφευγα από σχολή μου ζήταγε να του πηγαίνω από τη δουλειά τυρόπιτα. Ωστόσο εκεί ερωτεύτηκα το πεϊνιρλί του συγκεκριμένου μαγαζιού. Με κιμά και κόκκινη σάλτσα, κλασικό με τυρί και μπέικον, με αυγό-μπέικον, με λουκάνικο-κέτσαπ-μουστάρδα και πόσους ακόμα συνδυασμούς και μάλιστα μόλις στα 2 ευρώ.

Κλασικό δυνατό βρώμικο που το ξέρουν οι περισσότεροι είναι το Billy's Σάντουιτς στο Περιστέρι. Πολύ δυνατά σαντουιτσάκια, το κακό είναι ότι ειδικά από τα μεσάνυχτα μέχρι το πρωί γίνεται ο χαμός, θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι πέρυσι μετά τη συναυλία των Disturbed και Anthrax στην Πλατεία Νερού σκεφτόμαστε με την κοπέλα μου να φάμε βρώμικο και λέμε "Από την Πλατεία Νερού ποιος να έρθει Περιστέρι για βρώμικο, όλα καλά θα πάνε" και βρίσκουμε 20-25 μεταλλάδες με μπλούζες Disturbed-Anthrax κτλ να περιμένουν στην ουρά, αλλά εννοείται καθίσαμε.

Δυνατό αφτεράδικο που χρύσωσα ως φοιτητής ήταν το Καρότσι του Γιατρού στου Ψυρρή. Πολύ μεγάλα σάντουιτς και όταν πήγαινα το 14-15 ήταν και ένας φουλ ατακαδόρος υπάλληλος μαζί με τον ιδιοκτήτη και η χαρακτηριστικότερη ατάκα τους ήταν για το σάντουιτς που πουλούσαν και είχε μέσα το λουκάνικο Λούα-Λούα που το διαφήμιζαν ως "27 πόντους χωρίς το κεφάλι". Λέγανε πολλά στο επεισόδιο τους στο Βρώμικο Κόσμο, μια εκπομπή με μαγαζιά για βρώμικο στο Youtube. Επίσης έχουν εξαιρετικά μπέργκερ με πολύ νόστιμα μπιφτέκια.

Ντάξει τώρα για Μαβίλη, το βρώμικο της Μιχαλακοπούλου τι να λέμε, κλασικές επιλογές, πάντα εξαιρετικά τίμιες. Ελπίζω να θυμηθώ και άλλα μαγαζιά και να μεταφέρω εμπειρίες στους υπόλοιπους συναγωνιστές του καλού φαγητού

[djibriliant]

Ρήγας για οποιον έχει βρεθει Πάτρα πάνω απο τα κτελ. Κλασικη περίπτωση μαγαζιου που όταν το έβλεπες έλεγες μπορει να κολήσω απο ηπατιτιδα μεχρι σύφιλη αν φάω απο εδώ αλλά γρήγορο, τρομερο, μερακλίδικο σαντουιτς ειδικά για ώρες μετα τις 2 την νυχτα που τα περισσότερα ήταν κλειστα.
Υ.Γ. Σε αυτό το σημείο και αφου φτύσω το μαρουλάκι που τρωω θα ήθελα να ευχαριστισω τον κύριο που το έχει καθώς είναι βασικός χορηγός στο λιπος στο συκωτι που έχω αποκτήσει

[vforvendetta85]

Αν η πίτσα (delivery) θεωρείται fast food και είστε λάτρης της κλασικής Ιταλικής πίτσας (λεπτή ζύμη και τα αλλαντικά ωμά πάνω) πρέπει να δοκιμάσετε στα Ιλίσια (Αττική) την just pizza. 2-3 τραπεζάκια απ έξω το καλοκαίρι και οι διανομείς να πηγαινοερχονται.

[vforvendetta85]

Αναβιώνω το thread.

έτυχε και πήγα την προηγούμενη εβδομάδα στη "Λιβαδειά" (όχι την πόλη, εκεί στην οδό Κάνιγγος). Τσίμπησε άλλα 10 λεπτά του ευρώ το σουβλάκι, αλλά διατηρεί ακόμα αυτό το ...πανηγυριώτικο χοιρινό σουβλάκι! Φουλ αλάτι από πάνω, από κάτω το ψωμί για ποτίσει με λεμόνι και τυροκαυτερή για να γλιστράει!

[shtarkws]

Αναβιώνω το thread.

έτυχε και πήγα την προηγούμενη εβδομάδα στη "Λιβαδειά" (όχι την πόλη, εκεί στην οδό Κάνιγγος). Τσίμπησε άλλα 10 λεπτά του ευρώ το σουβλάκι, αλλά διατηρεί ακόμα αυτό το ...πανηγυριώτικο χοιρινό σουβλάκι! Φουλ αλάτι από πάνω, από κάτω το ψωμί για ποτίσει με λεμόνι και τυροκαυτερή για να γλιστράει!

Aυτα δεν τα λενε μεσημεριατικα, ειδικα οταν το μενου εχει οσπρια

[vforvendetta85]

Έφαγα ψάρι με μπρόκολο χθες και ξαναθυμήθηκα τα παλιά.

[Thefrenchman]

HAMBO, 90s ρετρομπεργκεράδικο στου ζωγράφου!

Επίσης θυμάται κανείς μεξικάνικη φαστφουντιά στην Αλεξάνδρας? Taco Time νομίζω. Κατεβαίνοντας αριστερά, πηγαίναμε πιτσιρικάδες με τα ποδήλατα!

Στα τωρινά δοκίμασα ανατολίτικα σουβλάκια στον Νότη και έπαθα πλάκα, σχεδόν όλα χειροποίητα...Γεύσεις για μερακλήδες