Προσωπικά έχω περάσει και από την φάση Τρύπες, και από Σπαθιά και από Κρίνα. Θέμα στιγμής, διάθεσης κλπ είναι, θα συμφωνήσω πάντως ότι ο στίχος του Αγγελάκα είναι σαφέστατα ο πιο πολιτικός και to the point, όχι ότι μειώνει αυτό κάπως τους υπόλοιπους φυσικά.
Όσο για νέα συγκροτήματα, νομίζω πως η νέα γενιά πλέον βρίσκει περισσότερο τρόπο έκφρασης μέσω της hiphop/rap/lowbap κλπ, όπου υπάρχουν κρυμμένα πολλά αξιόλογα πράγματα στιχουργικά (δεν εννοώ φυσικά τους trappers ). Είναι ο κύκλος των πραγμάτων, αντίστοιχα στα 90ς υπήρχαν πολλά κρυμμένα ροκ διαμαντάκια από σχετικά άγνωστα επαρχιακά συγκροτήματα, όπως πχ αυτό: