BasketForum

Μιας και εχουμε ολυμπιακο τουρνουα στην Ιαπωνια φετος, ξεκινω αυτο το τοπικ με τους Ολυμπιακους σε μια αλλη ασιατικη χωρα, το 1988 στη Σεουλ της Ν.Κορεας, ΕΣΣΔ-ΗΠΑ..
Η αλεπου των παγκων (Γκομελσκι) με τους τρεις λιθουανους (Σαμπονις, Κουρτιναιτις, Μαρτσουλιονις) σε μεγαλη μερα αποκλειει τους αμερικανους στα ημιτελικα. Λεγεται οτι αυτη η ηττα ηταν ο λογος που οι αμερικανοι αποφασισαν πλεον να συμμετεχουν με επαγγελματιες του ΝΒΑ στις διεθνεις διοργανωσεις καθως πλεον φανηκε οτι δεν θα μπορουσαν κερδιζουν με παικτες απο κολλεγια

Giwrgos_AEK έγραψε: ↑

Παρ Φεβ 14, 2020 1:40 pm

Μιας και εχουμε ολυμπιακο τουρνουα στην Ιαπωνια φετος, ξεκινω αυτο το τοπικ με τους Ολυμπιακους σε μια αλλη ασιατικη χωρα, το 1988 στη Σεουλ της Ν.Κορεας, ΕΣΣΔ-ΗΠΑ..
Η αλεπου των παγκων (Γκομελσκι) με τους τρεις λιθουανους (Σαμπονις, Κουρτιναιτις, Μαρτσουλιονις) σε μεγαλη μερα αποκλειει τους αμερικανους στα ημιτελικα. Λεγεται οτι αυτη η ηττα ηταν ο λογος που οι αμερικανοι αποφασισαν πλεον να συμμετεχουν με επαγγελματιες του ΝΒΑ στις διεθνεις διοργανωσεις καθως πλεον φανηκε οτι δεν θα μπορουσαν κερδιζουν με παικτες απο κολλεγια

Είσαι φοβερός και τρομερός. Τρέχω για δουλειά και ανυπομονώ να βρω μισάωρο απόψε ή αύριο/ μεθαύριο να τιμήσω (λέμε τώρα_ ) την ωραιότατη σου θεματική.

Κρίμα που οι κανονισμοί της εποχής ήταν τέτοιοι που η Πρωταθλήτρια Ευρώπης Ελλάδα δεν είχε το δικαίωμα της απευθείας συμμετοχής στην Σεούλ...

Περισσότερα στοιχεία για όλο το τουρνουά εδώ:
http://archive.fiba.com/pages/eng/fa/ev ... index.html

Το μάτι δεν μπορεί παρά να μην πέσει αμέσως στους μέσους όρους του μυθικού Όσκαρ Σμιντ, με την Βραζιλία να φτάνει πολύ κοντά στην έκπληξη στον προημιτελικό απέναντι στους Σοβιετικούς (ήττα με 105-110), οι οποίοι στη συνέχεια όπως αναφέρθηκε και στο πρώτο ποστ νίκησαν τους Αμερικανούς, αλλά και τους Γιουγκοσλάβους στον τελικό.

To είχα ξεχάσει το ωραιότατο αυτό τόπικ που άνοιξε ο φίλος. Να συπληρώσω ότι κι ο Χομίτσιους ήταν Λιθουανός, ο Σοκ Εσθονός, ο Βολκόφ Ουκρανός κι ο Τιχονένκο από κάποιο -ιστάν (κάνω τεστ μνήμης και δεν ανατρέχω στο ψαχτήρι). Πιθανότατα και 2-3 ακόμα να ήταν από τίποτε Ουκρανίες και Λεττονίες. Μπελοστένι και Ταρακάνοφ ήταν οι Ρώσοι σίγουρα συν κανάς- δυο ακόμη.

basket72 έγραψε: ↑

Δευ Μαρ 30, 2020 9:12 am

To είχα ξεχάσει το ωραιότατο αυτό τόπικ που άνοιξε ο φίλος. Να συπληρώσω ότι κι ο Χομίτσιους ήταν Λιθουανός, ο Σοκ Εσθονός, ο Βολκόφ Ουκρανός κι ο Τιχονένκο από κάποιο -ιστάν (κάνω τεστ μνήμης και δεν ανατρέχω στο ψαχτήρι). Πιθανότατα και 2-3 ακόμα να ήταν από τίποτε Ουκρανίες και Λεττονίες. Μπελοστένι και Ταρακάνοφ ήταν οι Ρώσοι σίγουρα συν κανάς- δυο ακόμη.

Σωστά, ό τιχονενκο είναι γεννημένος στο Ουζμπεκιστάν, αλλά υποθέτω από ουκρανο πατέρα με τέτοιο επώνυμο. Άλλωστε στα σταν την εποχή που γεννήθηκε οι Ρώσοι είχαν στείλει μπολικους λευκούς Σοβιετικούς και για ινστρουχτορες αλλά και για να εγκατασταθούν και να δημιουργήσουν λευκούς θύλακες.

basket72 έγραψε: ↑

Δευ Μαρ 30, 2020 9:12 am

To είχα ξεχάσει το ωραιότατο αυτό τόπικ που άνοιξε ο φίλος. Να συπληρώσω ότι κι ο Χομίτσιους ήταν Λιθουανός, ο Σοκ Εσθονός, ο Βολκόφ Ουκρανός κι ο Τιχονένκο από κάποιο -ιστάν (κάνω τεστ μνήμης και δεν ανατρέχω στο ψαχτήρι). Πιθανότατα και 2-3 ακόμα να ήταν από τίποτε Ουκρανίες και Λεττονίες. Μπελοστένι και Ταρακάνοφ ήταν οι Ρώσοι σίγουρα συν κανάς- δυο ακόμη.

Σαμπόνις, Χομίτσιους, Μαρτσιουλιόνις και Κουρτινάιτις Λιθουανοί
Σοκ Εσθονός
Μίλινιεκς Λετονός
Τιχονένκο γεννημένος στο Ουζμπεκιστάν (αλλά μετά τη διάλυση έπαιξε στην Εθνική Ρωσίας)
Βολκόφ γεννημένος στη Ρωσία (αλλά μετά τη διάλυση έπαιξε ως Ουκρανός)
Μπελοστένι Ουκρανός
Ταρακάνοφ, Πανκράσκιν και Γκομπόροφ Ρώσοι, οι δύο τελευταίοι μάλιστα έφυγαν από τη ζωή μόλις λίγα χρόνια μετά

Φυσικά, αντίστοιχα πολυσυλλεκτική ήταν και οι Γιουγκοσλάβοι, οι οποίοι είχαν φυσικά τον Ντράζεν, αλλά θα έφταναν στην κορύφωσή τους 2-3 χρόνια αργότερα (Παγκόσμιο 1990, Ευρωμπάσκετ 1991), όπου οι Κούκοτς, Ντίβατς, Ράτζα θα ήταν έστω στα 22-23 τους και όχι ακόμα παιδιά όπως εδώ.

Σωστοί για τις διορθώσεις/συμπληρώσεις σας.
Ωραίος ο bench και για το πλήρες ρόστερ (α, ρε Γκομπόροφ...τον είχα ξεχάσει, αυτός πρέπει να σκοτώθηκε πριν καν κλείσει τα 30, αν θυμάμαι καλά) ενώ γιια τον Μπελοστένι για κάποιον λόγο ήμουν σίγουρος ότι ήταν Ρώσος, αλλά λάθεψα για μιά ακόμη φορά στη ζωή μου. Το -υ δεν είναι από τις πλέον δόκιμες καταλήξεις στη Ρωσική (ας πούμε ότι τη μιλάω- νο νι πόμνιου :smile: ) αλλά είναι αυτός ο Ντοστογιέφκσι ο άτιμος που μένει στο μυαλό.
Πέραν τούτου είναι κι η γειτνίαση με τα ουκρανικά (και τα λευκορώσσικα εννοείται) τόσο κοντινή όπου θέλει να έχεις περάσει το επίπεδο που είμαι εγώ (στάσιμος εδώ και 18 χρόνια).

Δίκιο θα έχεις κι εσύ Yorgos για τον Τιχονένκο με το όντως ουκρανικό επίθετο (από την άλλη έχει μάτια που παραπέμπουν σε -ιστάν. Ξέρεις εσύ που έχει πάει, αλλά κι εγώ είχα πολύ τριβή με πρώην σοβιετικούς στα αθλήματα (δύναμη, ομολογώ) και πρωην σοβιετικές (δεν λέω περαιτέρω - είμαστε και σε καραντίνα ). Συν ότι είχα πατέρα επίσης-σχετικά- ρωσσόφονο που είχε ταξιδέψει στα εκεί μέρη, επί Μπρέζνιεφ.

Εμεις ειχαμε χασει την προκριση στην διαφορα ποντων, σε ισοβαθμια με Ιταλια και Ισπανια (κακος μας δαιμονας τοτε)

benchwarmer έγραψε: ↑

Κυρ Μαρ 29, 2020 11:59 pm

Το μάτι δεν μπορεί παρά να μην πέσει αμέσως στους μέσους όρους του μυθικού Όσκαρ Σμιντ, με την Βραζιλία να φτάνει πολύ κοντά στην έκπληξη στον προημιτελικό απέναντι στους Σοβιετικούς (ήττα με 105-110), οι οποίοι στη συνέχεια όπως αναφέρθηκε και στο πρώτο ποστ νίκησαν τους Αμερικανούς, αλλά και τους Γιουγκοσλάβους στον τελικό.

Οι 55 πόντοι του Όσκαρ απέναντι στην Ισπανία αποτελούν μέχρι σήμερα ατομικό ρεκόρ περισσότερων πόντων σε ένα ματς, στην ιστορία των Ολυμπιακών Τουρνουά. Και μάλλον το ρεκόρ αυτό δεν θα καταρριφθεί ποτέ...

O μεγαλος τελικος

Το κύκνειο ασμα της ΕΣΣΔ. Η τελευταια φορα που οι αμερικανοι κατεβαιναν με κολλεγιοπαιδα. Η Γιουγκοσλαβια λίγο πριν την κυριαρχια της