BasketForum

shtarkws έγραψε: ↑

Τρί Μαρ 10, 2020 11:53 pm

Παιδιά για Αυτο εχουμε τις ρετρό ιστορίες

Σωστός, το είχα ξεχάσει αυτό το επίσης, επικό τόπικ.

Πάντως για τα ποσοστά του Γουιγκινς στα διποντα πρέπει να συνυπολογισουμε ότι πολλά από αυτά είναι lay ups οφσάιντ. Μιλάμε για τον πιο οφσάιντ παίκτη στην ιστορία της Α1, ουσιαστικά ο Σπόρτινγκ επαιζε άμυνα με 4 και ο Γουιγκινς ήταν στη σέντρα. Όταν πήγε σε ομάδα με στόχους όπως ο Πανιώνιος, δεν απέδωσε.

Ο Φορντ είναι ανυπέρβλητος για μένα, αν και ως αστερίσκο θα έβαζα ότι λόγω της κατάστασης του, του επιτρεπόταν να παίρνει απαγορευμένες ουσίες, με αποτέλεσμα ένα παιδί με μεγάλο ποσοστό λίπους ξαφνικά να έχει γίνει υπεράνθρωπος, όπως ήταν σε περιστέρι και Ολυμπιακό, το οποίο διευκόλυνε το έργο του. Δηλαδή ήταν που ήταν απίστευτος σκόρερ (πάνω κι από τον ινγκραμ για μένα) Ε όταν έγινε optimized και το αθλητικό κομμάτι ήταν ασταμάτητος.

Επειδή έτυχε να γνωριζόμαστε, το καλοκαίρι που έφυγε από το Περιστέρι για τον Ολυμπιακό το σκέφτηκε 15 φορές. Δεν ήθελε να φύγει, τον Αργύρη το θεωρούσε πατέρα του αλλά έφυγε "για να αφήσω όσο καλύτερες συνθήκες γίνεται στα παιδιά μου, δε θα ζήσω για πολύ ακόμη ". Τα γράφω και συγκινούμαι.

Ο μόνος παίκτης που έχω δει με το χάρισμα του Φορντ ήταν ο Στηβ Μπαρτ. Έκανε ό,τι γούσταρε και ναι, υπάρχει και βιντεάκι από το Νοέμβριο για τουλαχιστον ένα ματς. Εκπληκτική περίπτωση, κρίμα που ήταν βλάκας γιατί τέτοιος πρέπει νανεισια για να περάσεις από διεθνές αεροδρόμιο με ναρκωτικά στις τσέπες.

Μπάνε Πρέλεβιτς, Μίτσελ Ουίγκινς, Αλφόνσο Φορντ και δε συμμαζεύεται. Κονσέρτο για πολυβόλα... :smile:

Ο Μπάνε μπαίνει άνετα στους κορυφαίους SG της Α1, δεν μπορώ να τον υπολογίσω σαν ξένο. Νατουραλιζέ, Σερβοέλληνας, Ελληνοσέρβος, αλλά όχι ξένος (κι ας τον ψήφισα)... Κατά τα λοιπά μιλάμε για τρομερό συνδυασμό σκόρερ και σουτέρ-μπόμπερ. Ο Γκάλης ας πούμε ήταν «μόνο» σκόρερ («μόνο», τρόπος του λέγειν)...

Ο Μπάιρον Σκοτ είναι περίπτωση Ντομινίκ και Έντι. Μεγάλο όνομα, με πολύ καλή σεζόν που οδήγησε σε τίτλο, αλλά με μόνο μια σεζόν... Πήρε την τιμητική ψήφο του αλλά δεν ανήκει στο τελικό ζευγάρι για τον κορυφαίο βάση επιδόσεων και συνέπειας.

Εδώ ανήκουν ο Μίτσελ Ουίγκινς και ο Αλφόνσο Φορντ που παρουσιάζουν μια παρόμοια πορεία στις μικρομεσαίες ομάδες του πρωταθλήματος. Στις μεγαλο-μεσαίες ο Φορντ υπερτερεί ξεκάθαρα με τις επιδόσεις του στο fun to watch Περιστέρι του Πεδουλάκη (!!!) σε σχέση με τον Μίτσελ που απέτυχε παταγωδώς στο αντίστοιχο step-up στον Πανιώνιο που έπαιξε Ευρωλίγκα. Ο Φορντ έκανε με επιτυχία και το επόμενο βήμα σε ομάδα πρωταθλητισμού κι ας μην πήρε για άλλους λόγους το πρωτάθλημα του 2002.

Υπό άλλες συνθήκες πιο παχιών αγελάδων στα early 00ς για τον Ολυμπιακό, ο Αλφόνσο είχε το φόντα να αφήσει το στίγμα του και στην Ευρωλίγκα σε επίπεδο φάιναλ φορ. Ας όψεται ο πέμπτος τελικός του '99 που τα γ@μησε όλα μέσα στην ΚΑΕ Ολυμπιακός...

Volunteer έγραψε: ↑

Πέμ Μαρ 12, 2020 7:22 pm

Εδώ ανήκουν ο Μίτσελ Ουίγκινς και ο Αλφόνσο Φορντ που παρουσιάζουν μια παρόμοια πορεία στις μικρομεσαίες ομάδες του πρωταθλήματος. Στις μεγαλο-μεσαίες ο Φορντ υπερτερεί ξεκάθαρα με τις επιδόσεις του στο fun to watch Περιστέρι του Πεδουλάκη (!!!) σε σχέση με τον Μίτσελ που απέτυχε παταγωδώς στο αντίστοιχο step-up στον Πανιώνιο που έπαιξε Ευρωλίγκα. Ο Φορντ έκανε με επιτυχία και το επόμενο βήμα σε ομάδα πρωταθλητισμού κι ας μην πήρε για άλλους λόγους το πρωτάθλημα του 2002.

Εντάξει ο Ουίγκινς είχε και μια πορεία στο NBA, δεν έκανε οπότε ακριβώς το επόμενο βήμα πηγαίνοντας στον Πανιώνιο. Να προσθέσω προς υπερασπισή του (όχι ότι την χρειάζεται αλλά για να έχουμε μια αίσθηση της ηλικίας του) ότι ήρθε στην Ελλάδα στα 34 του και πήγε στον Πανιώνιο στα 37.

Ναι, ναι, έχεις δίκιο.
Ο Ουίγκινς ήταν 35 plus όταν πήγε στον Πανιώνιο αν και δεν πιστεύω ότι είχε θέματα φυσικής κατάστασης.
Όσο θυμάμαι στις αθλητικές συζητήσεις στα ΜΜΕ ως κύρια αιτία των κακών εμφανίσεων παρουσιαζόταν η δυσκολία προσαρμογής στο πιο ομαδικό στυλ παιχνιδιού που απαιτούσε το επίπεδο της ευρωλίγκας. Ο Μίτσελ κατά κάποιο τρόπο ήταν υποχρεωμένος να γίνει αποτελεσματικός μέσα στο παρκέ έχοντας τη δυνατότητα να δοκιμάσει λιγότερες προσπάθειες για σουτ σε σχέση με το απόλυτο ελεύθερο που είχε στο Σπόρτιγκ. Υπό τέτοιες συνθήκες δεν το βρίσκω και τόσο παράλογο που κατέληξε εντελώς άσφαιρος και αντικαταστάθηκε γρήγορα.

Δεν είχε οφσάιντ καλάθια στην Ευρωλίγκα...

Παίδες ο Γούγικινς ήταν καρα-παιχτάρα και στο ΝΒΑ και δεν θα έφευγε αν δεν τον τσιμπούσαν με ντρόγκες( κόκα).
Δεν ήταν το θέμα του η μετάβαση από τον Σπόρτιγνκ στον Πάνι. :smile:
Η ηλικία του ήταν πρωτίστως ο λόγος που έπεσε από το 96' και μετά. Κάτι που αποδεικνύεται κι από την επόμενη χρονιά του στον Σπόρτινγκ. Από τους σχεδόν 30π σε Μίλωνα και Σπόρτινγκ( πριν τον Ιστορικό) έπεσε στους 20π μ.ο.
Στον Πανιώνιο είχε 12π με ποσοστά όμως βελτιωμένα και με το 1/3 των προσπαθειών που έπαιρνε στα πατήσια.

Η χρονιά στη Ν. Σμύρνη γενικά δεν πήγε πολύ καλά, μετά τη φυγή Ίβκοβιτς, Ζάρκο και Ντίνκινς.

Αν θυμάμαι καλά, ο Ουίγγινς στο ΝΒΑ θεωρούταν αμυντικός εξολοθρευτής κιόλας...

Lynn Greer

Mεγάλη παικτούρα. Τρελός σκόρερ. Δεν ξέρω γιατί τον αφήσαμε να φύγει. Επρεπε να γίνει σημαία του Ολυμπιακού στο επιθετικό κομμάτι για μερικά χρόνια

SteveNashidis έγραψε: ↑

Πέμ Μαρ 12, 2020 11:19 pm

Lynn Greer

Mεγάλη παικτούρα. Τρελός σκόρερ. Δεν ξέρω γιατί τον αφήσαμε να φύγει. Επρεπε να γίνει σημαία του Ολυμπιακού στο επιθετικό κομμάτι για μερικά χρόνια

Απολαυστικός! Και από τη Νήαρ Ηστ άλμα σε τέτοιο επίπεδο με τη μία περικαλώ.

Ελαφρώς οφ τόπικ αλλά απολαυστικός σουτέρ ήταν και ο δολοφόνος με τη Βίβλο, έπαιζε παρέα με το Ρέμπρατσα στη Μπενετόν της εποχής, νομίζω τον έλεγαν Ουίλλιαμς. Μου λείπουν οι ιταλικές ομάδες της εποχής... Από τη Σκαβολίνι μέχρι τις Μπολόνιες, τη Σιένα λίγο αργότερα, τη Μπενετόν, τη Στεφανέλ Τριέστε, την Καντού, γήπεδα με ατμόσφαιρα, όχι τρίχες. Τώρα έχουμε την Αρμάνι Μιλάνο , που είναι η ντροπή της Ολίμπια. Εγώ πρόλαβα και Ρόμα με Ράτζα.

Μια που το ειπες, θα ανεβάσω τις επόμενες ημέρες την σειρα των po με την Benetton πριν το Παρίσι

shtarkws έγραψε: ↑

Πέμ Μαρ 12, 2020 11:28 pm

Μια που το ειπες, θα ανεβάσω τις επόμενες ημέρες την σειρα των po με την Benetton πριν το Παρίσι

Έχει κι άλλες τάπες Στοικο στην εκπνοή η σειρά...

Το ματς στο ΟΑΚΑ είναι το πρώτο sold out στο συγκεκριμένο γήπεδο. Είχα διάρκειας τότε, δεν είχα χάσει ματς. Ούτε την επόμενη τραγική σαιζόν.

yorgos έγραψε: ↑

Πέμ Μαρ 12, 2020 11:25 pm

Απολαυστικός! Και από τη Νήαρ Ηστ άλμα σε τέτοιο επίπεδο με τη μία περικαλώ.
Ελαφρώς οφ τόπικ αλλά απολαυστικός σουτέρ ήταν και ο δολοφόνος με τη Βίβλο, έπαιζε παρέα με το Ρέμπρατσα στη Μπενετόν της εποχής, νομίζω τον έλεγαν Ουίλλιαμς. Μου λείπουν οι ιταλικές ομάδες της εποχής... Από τη Σκαβολίνι μέχρι τις Μπολόνιες, τη Σιένα λίγο αργότερα, τη Μπενετόν, τη Στεφανέλ Τριέστε, την Καντού, γήπεδα με ατμόσφαιρα, όχι τρίχες. Τώρα έχουμε την Αρμάνι Μιλάνο , που είναι η ντροπή της Ολίμπια. Εγώ πρόλαβα και Ρόμα με Ράτζα.

Συμφωνώ σε όλα και ποιον είχε -ξένο- συμπαίκτη στη Βίρτους, ο Ντίνο; Τον Ρίκι Μαχόρν!!! Μαζί σηκώσανε και το Κόρατς. Το ιταλικό κι αν είχε παικταράδες. Να φτιάξουμε τόπικ. ;)

Φρέσκο ρετρό με έναν από τους παίκτες που έχουν αδικηθεί μέχρι τώρα στην ψηφοφορία σε μια κατηγορία με μεγάλο ανταγωνισμό βέβαια.