Γενικά για την Α1

[PeristeriBCfan]

https://basketa.gr/%CE%B5%CF%83%CE%B1%C ... %84%CE%B1/

Μεγάλο φάουλ του Προμηθέα...

[Weekendman]

Μια ενδεικτική συλλογή καρφωμάτων της δεκαετίας του 90. Αν και τυπικά δεν είναι μόνο της Basket League εφόσον περιέχει φάσεις και από ευρωπαϊκούς αγώνες των Ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη.

[basket72]

Νομίζω ότι εκείνα τα χρόνια ο ΠΑΟΚ ήταν η ομάδα που είχε φέρει τους περισσότερους, dunkers.
Μάικ Τζόουνς, Μπάρλοου( απίθανο το κάρφωμά του μπροστά στον Μουρεσάν των 2.30!!!) Λέβινγκστον, Φάντεμπεργκ, Σακλεφορντ, Μακρέι, Γκάρετ κ.α
Και για τους πιο παλιούς, όταν ακόμα δεν έπαιζαν ξένοι στην Α1, με τους Βάρνερ, Ντιλέινι Ραντ , και Μαρκ Πέτγουει (μετέπειτα στον Απόλλωνα Πατρών).
3 από αυτούς έφυγαν και πολύ νωρίς από τη ζωή, οι Πέτγουεϊ, Μακρέι και Σάκλεφορντ.

[ssoulliss]

https://basketa.gr/%CE%B5%CF%83%CE%B1%C ... %84%CE%B1/

Μεγάλο φάουλ του Προμηθέα...

Η νομοθεσία τι λέει, διότι έχω μπερδευτεί; Είναι παράνομο αυτό που κάνει ο Προμηθέας;

Πάντως αυτό με τις αλλαγές ξένων, έχει ξεχειλώσει ειδικά τα τελευταία χρόνια και θα πρέπει κάποια στιγμή να μπει ένα όριο στις ομάδες.

[yorgos]

Νομίζω ότι εκείνα τα χρόνια ο ΠΑΟΚ ήταν η ομάδα που είχε φέρει τους περισσότερους, dunkers.
Μάικ Τζόουνς, Μπάρλοου( απίθανο το κάρφωμά του μπροστά στον Μουρεσάν των 2.30!!!) Λέβινγκστον, Φάντεμπεργκ, Σακλεφορντ, Μακρέι, Γκάρετ κ.α
Και για τους πιο παλιούς, όταν ακόμα δεν έπαιζαν ξένοι στην Α1, με τους Βάρνερ, Ντιλέινι Ραντ , και Μαρκ Πέτγουει (μετέπειτα στον Απόλλωνα Πατρών).
3 από αυτούς έφυγαν και πολύ νωρίς από τη ζωή, οι Πέτγουεϊ, Μακρέι και Σάκλεφορντ.

Και τον Έλις είχε νομίζω, αλλά το κάρφωμα στο Μουρεσάν ήταν του Λέβινγκστον αν θυμάμαι καλά.

εντιτ: μάλλον λάθος θυμάμαι, ο Έλλις έπαιξε σε μισή ντουζίνα ομάδες, αλλά όχι στον ΠΑΟΚ, θα ψάξω και το κα΄ρφωμα του Λέβινγκστον

[yorgos]

Βουαλά, στο 26''.

Στους ΠΑΟΚαρφωματέρ θυμάμαι και τον Μπιλ Έντουαρντς, πολύ εντυπωσιακός.

[basket72]

Και τον Έλις είχε νομίζω, αλλά το κάρφωμα στο Μουρεσάν ήταν του Λέβινγκστον αν θυμάμαι καλά.

εντιτ: μάλλον λάθος θυμάμαι, ο Έλλις έπαιξε σε μισή ντουζίνα ομάδες, αλλά όχι στον ΠΑΟΚ, θα ψάξω και το κα΄ρφωμα του Λέβινγκστον

Ο Έλλις είχε παίξει στον Άρη (εκτός του Απόλλωνα Πατρών). Μπορεί μετά να έπαιξε και σε άλλη ομάδα- δεν το έχω σίγουρο.
Κάτι μου λέει και το κάρφωμα του Λέβινγκστον που λες. Μάλλον έχεις δίκιο.

Αλλά το κάρφωμα του Μπάρλοου το έχει το βίντεο που ανέβασε μόλις ο Weekendman. Δεν πρόλαβε καν να σηκωθεί ο Ρουμάνος.
*Κάπου στα μισά του βίντεο πρέπει να είναι το κάρφωμα του Μπάρλοου.

[PeristeriBCfan]

https://basketa.gr/%CE%B5%CF%83%CE%B1%C ... %84%CE%B1/

Μεγάλο φάουλ του Προμηθέα...

Η νομοθεσία τι λέει, διότι έχω μπερδευτεί; Είναι παράνομο αυτό που κάνει ο Προμηθέας;

Πάντως αυτό με τις αλλαγές ξένων, έχει ξεχειλώσει ειδικά τα τελευταία χρόνια και θα πρέπει κάποια στιγμή να μπει ένα όριο στις ομάδες.

Λογικά είναι νόμιμη η αλλαγή,αν κ έχω χάσει το μέτρημα ακριβώς. Δεν πιστεύω πως ο Προμηθέας θα έκανε ενα τέτοιο, νομικής φύσεως ατόπημα.

Το θέμα που προκύπτει στην συγκεκριμένη περίπτωση ειναι πως το νόμιμο δεν είναι κι ηθικό...

Άμα λοιπόν αυτές οι 4 ομαδες υπέγραψαν (σημαντική η λέξη, υπέγραψαν) μια συμφωνία (gentleman's agreement) τον Σεπτέμβριο ,δεν μπορείς να την παραβαίνεις κατι μήνες μετά. Ειδικά οπως λέγεται έγινε με πρωτοβουλία Προμηθέα για να μην αγωνιστεί ο Tyrese Rice.

Πάντως,η κατάσταση στις ομάδες με τις άπειρες αλλαγές παικτών όντως είναι γελοία. Ας κάνουμε έστω μια περίοδο μέχρι τον Φλεβάρη πχ, όπου οι ομάδες θα μπορούν να κάνουν trades αλα NBA, να έχει κάποιο ενδιαφέρον

[yorgos]

Και τον Έλις είχε νομίζω, αλλά το κάρφωμα στο Μουρεσάν ήταν του Λέβινγκστον αν θυμάμαι καλά.

εντιτ: μάλλον λάθος θυμάμαι, ο Έλλις έπαιξε σε μισή ντουζίνα ομάδες, αλλά όχι στον ΠΑΟΚ, θα ψάξω και το κα΄ρφωμα του Λέβινγκστον

Ο Έλλις είχε παίξει στον Άρη (εκτός του Απόλλωνα Πατρών). Μπορεί μετά να έπαιξε και σε άλλη ομάδα- δεν το έχω σίγουρο.

Έπαιξε σίγουρα και Ηράκλειο και δε θυμάμαι αν έπαιξε και Μαρούσι. Ηράκλειο νομίζω ήταν μαζί με τον Ορτίθ;;; Θυμάμαι σίγουρα ότι τον είχε πάρει και ο Κερεχέτα και τον έδιωξαν λόγω άστατης ζωής, πήγαινε και στη Μαγιόρκα στα όργια του Τριστάν (που μετά πήγε ΛΑ Κορούνια κι είχε χτίσει τα μισά μπαρ του Σαντιάγο).

[basket72]

Έπαιξε σίγουρα και Ηράκλειο και δε θυμάμαι αν έπαιξε και Μαρούσι. Ηράκλειο νομίζω ήταν μαζί με τον Ορτίθ;;; Θυμάμαι σίγουρα ότι τον είχε πάρει και ο Κερεχέτα και τον έδιωξαν λόγω άστατης ζωής, πήγαινε και στη Μαγιόρκα στα όργια του Τριστάν (που μετά πήγε ΛΑ Κορούνια κι είχε χτίσει τα μισά μπαρ του Σαντιάγο).

Σωστός και για Ηράκλειο. Ένα- ένα ανασύρονται από τη μνήμη.
Και στον Άρη είχε πιάσει στα "1-2¨τον Αγγελίδη και του είχε σπάσει το σαγόνι του κακομοίρη.
Ψυχάκιας ο τύπος.
Το ότι όμως ξέρεις τόσα πράγματα για τον Τριστάν με βάζει σε σκέψεις; Το έπαιζες ποτέ σε διπλό ταμπλό;
Και μπάλα και μπάσκετ;
Εγώ ναι. Ομολογώ ότι μέχρι το 2005 περίπου ασχολούμουν και με την μπάλα. Βασικά έκοψα εντελώς από τότε που μπήκε στη μέση ο Μαρινάκης. Όχι ότι οι παλιότεροι ή και οι σύγχρονοι του είναι πολύ καλύτεροι, αλλά κάπως δεν μου κάτσε ο Βαγγέλας.
Εκτός θέματος, ξέρω αλλά έτσι είμαστε οι μεγάλοι άνθρωποι.
Για το εμβόλιο σας είπα;
Για την υπέρτασή μου;

[yorgos]

Σωστός και για Ηράκλειο. Ένα- ένα ανασύρονται από τη μνήμη.

Nαι αλλά ήταν ντούο με τον Πικουλίν ή όχι; Εδώ σε θέλω.

Και στον Άρη είχε πιάσει στα "1-2¨τον Αγγελίδη και του είχε σπάσει το σαγόνι του κακομοίρη.
Ψυχάκιας ο τύπος.

Είχε εξαρτήσεις, "δεν ήταν αυτός, ήταν ένας άλλος, ζούσε σε παράνοια", που τουιτάρει και μια ινσταγκραμική ψυχή. Πάντως κάπου πήρε το μάτι μου ότι είναι προπονητής, οπότε μακάρι να έχει βρει το δρόμο του.

Το ότι όμως ξέρεις τόσα πράγματα για τον Τριστάν με βάζει σε σκέψεις; Το έπαιζες ποτέ σε διπλό ταμπλό;

Ως γέροντας θα σας πω μια ιστορία.

Έζησα στη Γαλικία. Ένα διάστημα μάλιστα (μέχρι να αδειάσει η χωρίς θέρμανση στρούγκα του 19ου αιώνα που στάμπαρα) έμενα στο Suso, στέκι των αντιφρανκικών επί χούντας, μετά είχα για καθηγητή τον Hixinio Beiras κι έτρωγα τσάμπα στην Causa Galiza και με είχε υιοθετήσει η διερμηνέας του καπετάνιου του Prestige επί Nunca Mais, που με έτρεχε τα ΣΚ σε συναντήσεις στα απίθανα χωριά του Ourense με πρώην μέλη της GRAPO, ιδεολόγους του UPG στο Βίγκο και μνημόσυνα του Moncho στην Κορούνια, για να πούμε και τα του άλλου θέματος.

Εκείνα τα χρόνια λοιπόν, αθλητικά στη Γαλικία υπήρχε μόνο το ποδόσφαιρο. Ειδικά στο Santiago η μπασκετική Obradoiro βολόδερνε στις κατώτερες, η μπασκετική Κορούνια δεν έπαιζε στη LEB και η μόνη μπασκετική παρουσία ήταν η Leche Rio Breogan στο απομονωμένο Lugo (με τα απίθανα τείχη). Στο ποδόσφαιρο όμως, παρότι η ποδοσφαιρική Compos έπνεε τα λοίσθια στο Σαντιάγο, στις άλλες δυο μεγάλες πόλεις γινόταν χαμός. Η Ντέπορ έπαιζε Champions League κι η Θέλτα εξασφάλιζε εισιτήριο, ενώ πετούσε φωτιές στο UEFA.

Μέσα σε όλα αυτα γνώρισα και το Χιροφούμι Τανάκα, τον παλαβό συμφοιτητή μου από το Κιότο, ο οποίος ως κλασικός Ιάπωνας ήταν μονομανής ο καημένος. Έφαγε λοιπόν μια φλασιά βλέποντας το Ριαθόρ από την τηλεόραση από την Ιαπωνία, πήρε τις οικονομίες του μετά από 3 χρόνια εργασίας σε γιαπωνέζικη αυτοκινητοβιομηχανία και πήγε στην Κορούνια όπου και αγόρασε διαρκείας της Super Depor της εποχής. Στις απαρχές του ίντερνετ μάλιστα, του έκοψε κι έφτιαξε σάιτ στα γιαπωνέζικα με μοναδικό θέμα τα νέα της Ντεπορτίβο, όπου έγραφε από τα νέα της ομάδας μέχρι τα κουτσομπολιά από τις προπονήσεις και δημιούργησε ολόκληρο ρεύμα στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Σε κάθε ματς της ομάδας η κάμερα ζούμαρε σε αυτόν, πήγαινε στις προπονήσεις, έγινε κάτι σαν τη μασκότ της ομάδας, ενώ μέσα σε όλα ο θεούλης βρήκε διαμέρισμα στην πολυκατοικία του Lendoiro (ιδιοκτήτη της ΠΑΕ) κι απέκτησε πλέον πρόσβαση στα πάντα.

Το πρόβλημα είναι ότι η βίζα του γραφικούλη Χίρο είχε λήξει προ πολλού και του είπαν ότι έπρεπε να φύγει από την Ισπανία. Η λύση ήταν ή να παντρευτεί ή να εγγραφεί σε κάποιο μεταπτυχιακό, όπως κι έκανε, βάζοντας ως μέσο μέλη του Κοινοβουλίου της Γαλίκιας παρότι τα ισπανικά του ήταν σε επίπεδο "Εγώ Ταρζάν εσύ Τζέην": το λεξιλόγιο δεν ήταν κακό, αλλά δεν είχε χρόνους, όλα τα ρήματα ήταν στο απαρέμφατο, ως καλός Ασιάτης μπέρδευε το λάμδα με το ρο και παρότι κατανοούσε τα πάντα, όταν μιλούσε ήταν σκέτη κωμωδία. Φυσικά τις Τετάρτες σηκωνόταν στη μέση του μαθήματος και μετά από μια βαθιά υπόκλιση στον καθηγητή ψιθύριζε ένα "με συγχωλείτε, τώλα έχει Ντέπολ Τάμπιονς Ριγκ παίζει μεγάρο ματς εγώ πλέπει φύγει" αποχωρούσε εν μέσω απορημένων βλεμμάτων καθηγητών και χαμόγελων συμφοιτητών.

Σπουδάσαμε, αποφοιτήσαμε όσοι αποφοιτήσαμε, άλλος για Αβάνα τράβηξε κι άλλος για Τζακάρτα (ο αγαπημένος βενεζολάνος συμμαθητής Χουάν, του οποίου ο πατέρας έγραψε ένα βιβλίο για την εγκληματικότητα στο Καράκας και τον κυνηγούσαν στα πέρατα της γης), αλλά ο Χίρο έμεινε στη Γαλικία. Επαφή κρατούσαμε οι περισσότεροι και, με αφορμή τις δικές μου επισκέψεις που είχα κάνει το Αβάνα-Κομποστέλα σχεδόν τρίμηνο χούι τις εποχές που μου πλήρωνε η δουλειά μου τα εισιτήρια, κάναμε και συναντήσεις. Ξαφνικά ο Χίρο σταμάτησε όχι μόνο να έρχεται στις στρειδοσυνάξεις αυτές (τι θαλασσινά τρώει κανείς στη Γαλικία ρε, και τσάμπα κιόλας), αλλά χάσαμε κάθε επαφή, για χρόνια. Μάταια του στέλναμε μέιλ (τότε από την Κούβα κόστιζε 20$/ώρα το ίντερνετ με πρόσβαση μόνο από τα ξενοδοχεία και μόνο για αλλοδαπούς), ο άνθρωπος είχε εξαφανιστεί.

Μερικά χρόνια αργότερα αποφάσισα να κάνω μια backpacking ταξιδάρα στην Ασία. Θα αφιέρωνα μήνες σε Κίνα, Καμπότζη, Λάος, Βόρειο Κορέα και Ιαπωνία. Ε, έγραψα ένα μέιλ στο Χίρο ψιλοθυμωμένος ότι "δεν ξέρω τι έχεις μαζί μας πια, αλλά θα περάσω από το Κιότο κι αν δε σε δω να ξέρεις ότι θα σε θεωρώ ξεγραμμένο" και εβρισκόμενος ήδη στην Ιαπωνία, έλαβα απάντηση "έλα στο τάδε μπαρ και θα στα εξηγήσω όλα". Πήγα λοιπόν με τη συνταξιδιώτισσα Τσιάκι (πρώην διερμηνέα του Κοϊζούμι και απίστευτη μορφή), βρήκαμε το ερειποειδές μπαρ με τους τσιγαροχάρτινους τείχους, κάτσαμε και περιμέναμε. Πάνω που λέγαμε να φύγουμε, σκάει μύτη ο Χίρο πάνω σε ποδήλατο. Παρκάρει, μπαίνει, ζητάει συγγνώμη για την "καθυστέληση", παραγγέλνει μια μπύρα και τα λέμε. Κλασικός Χίρο, μόνο ρωτούσε την Τσιάκι κι εμένα για το ταξίδι και τις ζωές μας, αλλά για τον εαυτό του δεν έλεγε τίποτε. Σε κάποια φάση τον πήρα μονότερμα: "Ρε συ Χίρο, δεν έχεις γράψει σε κανέναν εδώ και χρόνια, οι άλλοι νομίζουν ότι πέθανες, παιδιά που σε φιλοξένησαν, σου έγραψαν την πτυχιακή, σε πηγαινόφερναν με το αμάξι, σε ξεμπλέξανε τόσες φορές, πόσο γαϊδούρι είσαι; "Χίρο εξηγήσει όρα τώλα" λέει. Βάζει τα χέρια του κάτω από το τραπέζι, κάνει μια απότομη κίνηση, ακούγεται ένα "κρακ", ξεβιδώνει όλο του το πόδι από το μηρό και κάτω και το τοποθετεί στο τραπέζι όπου έμεινα με την Τσιάκι να το κοιτάμε εμβρόντητοι.

Ο Χίρο λοιπόν αγόρασε μοτοσικλέτα, είχε σοβαρό ατύχημα κι έχασε το πόδι του. Πολύ δύσκολες στιγμές στο νοσοκομείο όπου του έκαναν απανωτές επεμβάσεις και του έβαλαν μηχανικό πόδι (το οποίο δουλεύει απίστευτα: οδηγεί, κάνει ποδήλατο, παίζει μπάλα, τα πάντα όλα). Η οικογένειά του τον είχε γραμμένο λόγω ζωής "ανορθόδοξης" κι ο Χίρο βρήκε στήριγμα στη νοσοκόμα... την οποία ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε. Εν τέλει η γιαπωνέζικη κυβέρνηση του έδωσε ένα παλαβό επίδομα θεωρώντας πως το ατύχημα ήταν προϊόν ελλιπούς σηματοδότησης κι ο Χίρο δε χρειαζόταν να ξαναδουλέψει, πήγαινε όμως κανονικότατα κι εργαζόταν σε οργάνωση για τους άστεγους του Κιότο. Και η Λα Κορούνια; "Ε στο νοσοκομείο συνειδητοποίησα ότι η ζωή δεν είναι η Ντέπορ αλλά η νοσοκόμα που έκλαιγε πιο πολύ από μένα για το κομμένο μου πόδι και αν θα ζήσω". Ο κωλοιός μας στέρησε μια επική συνάντηση με όλους στο Σαντιαγο, αλλά καλά να είμαστε, θα γίνει το 2022, ιδανικά για την (ψιλοβάρβαρη, έτσι είναι τα γαλιέγικα έθιμα) Rapa das Bestas στο Rabucedo.

για την παρένθεση, τα θυμήθηκα πρωινιάτικα και συγκινήθηκα. Δεν είναι λοιπόν ότι ήμουν κανένας ποδοσφαιρόφιλος, αλλά ανάμεσα στα του Χίρο και των θεωρητικών της γαλιέγικης κουλτούρας, προέκυψαν αξημέρωτα βράδια στα μπαρ του Σαντιάγο με τον Τριστάν (απίστευτος ξενύχτης, γυναικάς και πότης), που ερχόταν για να ξεφύγει από τα αδιάκριτα μάτια των αθλητικογράφων της Ντέπορ στη φοιτητούπολή μας, όπου πηδούσε διαφορετική φοιτήτρια κάθε βράδυ και στο ενδιάμεσο μας έλεγε για τον Ντζαλμίνια και την κεφαλιά που έχωσε στον Ιρουρέτα κατουρώντας στη συνέχεια τη Βίβλο του τελευταίου μπροστά σε όλους σε μια προπόνηση, για τα "προσόντα" του Μακάι και ναι, για τις επισκέψεις του Χάρολντ Έλις στη Μαγιόρκα . Πάντως από εκείνες τις βραδιές πιο πολύ θυμάμαι τότε που πήγαμε το Χίρο εν αγνοία του σε drug queen show όπου μια τρανσέξουαλ ονόματι... Debora Pollas τον σήκωσε επί σκηνής αφού τον είχαμε κάνει ντέφι κι έγινε το έλα να δεις, σε βαθμό που η συντηρητική La Voz de Galicia έγραφε για "οργια στο ιστορικό κέντρο της πόλης" και το κλείσανε το μπαράκι της οδού das Orfas, με τον ιδιοκτήτη να μας καταριέται κι εμάς και το Χίρο και τη μισή ομάδα της Ντέπορ μαζί.

Ωραία χρόνια στην ωραιότερη πόλη του κόσμου κατ' εμέ. Διαβάζω καμιά φορά που γράφουν "έχω 15 μέρες στην Ισπανία, πόσες να βάλω Μαδρίτη και πόσες Καταλονία;" και γελάω, που έλεγε και η Κατερίνα από το μάστερσεφ. Εγώ αν είχα 15 μέρες στην Ισπανία (που δε φτάνουν ούτε για κρα), θα τις αφιέρωνα σε Αστούριας, Καντάμπρια, Γαλικία κι Εξτρεμαδούρα, εκεί είναι η Ισπανία, όχι στα Πράδο και τις ράμπλες. Σε κάτι ξεχασμένα χωριά των conquistadores, στις απίθανες διαδρομές στα Picos de Europa και το desfiladero, στους ampalaos του Valverde de la Vera (ειδικά Μεγάλη Εβδομάδα για να είμαστε και επίκαιροι) , στα ρωμαϊκά, κέλτικα μνημεία σε Εξτρεμαδούρα και Γαλικία, σε κάτι χωριά ανιμιστικά της Pontevedra, στα στενά του Σαντιάγο και της Κάθερες το βράδυ με ομίχλη και ψιλόβροχο.

Εγώ ναι. Ομολογώ ότι μέχρι το 2005 περίπου ασχολούμουν και με την μπάλα.

Συγχωρούνται οι αμαρτίες σου τέκνον μου.

Βασικά έκοψα εντελώς από τότε που μπήκε στη μέση ο Μαρινάκης. Όχι ότι οι παλιότεροι ή και οι σύγχρονοι του είναι πολύ καλύτεροι, αλλά κάπως δεν μου κάτσε ο Βαγγέλας

.
Αυτουνού δε συγχωρούνται...

Εκτός θέματος, ξέρω αλλά έτσι είμαστε οι μεγάλοι άνθρωποι.
Για το εμβόλιο σας είπα;
Για την υπέρτασή μου;

Έτσι όπως πάμε, αντί για φόργουορντ σε λίγο θα προτείνουμε ουρολόγους εδώ μέσα... Γεράσαμε σύντροφε.

[ssoulliss]

Nαι αλλά ήταν ντούο με τον Πικουλίν ή όχι; Εδώ σε θέλω.

Αν δεν κάνω λάθος με τον Rellford. Ο Παπακαλιάτης τσίμπησε τον Πορτορικάνο από την Λάρισα (μετά ξύπνησαν οι πιο μεγάλες ομάδες της εποχής και τον πήραν π.χ. Άρης) και έκαναν ασυναγώνιστο δίδυμο με τον "Δαφνo-Παγκρατιώτη" Rellford. Νομίζω τελικά το Ηράκλειο έπεσε κατηγοριά στο τέλος.

[basket72]

Αν δεν κάνω λάθος με τον Rellford. Ο Παπακαλιάτης τσίμπησε τον Πορτορικάνο από την Λάρισα (μετά ξύπνησαν οι πιο μεγάλες ομάδες της εποχής και τον πήραν π.χ. Άρης) και έκαναν ασυναγώνιστο δίδυμο με τον "Δαφνo-Παγκρατιώτη" Rellford. Νομίζω τελικά το Ηράκλειο έπεσε κατηγοριά στο τέλος.

Άλλη παικτούρα ο Ρέλφορντ.
Τους φαντάζεστε αυτούς τους 2 ( Έλλις κ Ρέλφορντ ) στην Ευρωλίγκα; Τουλάχιστον σε ομάδα 8δας θα τους έβλεπα τώρα. Να εναλλάσσονται στο 3-4. Ο Ρέλφορντ είχε παίξει και στην ΑΕΚ αν δεν μου κάνει χαζά η μνήμη μου.

[basket72]

Καλή η ιστορία με τον Χίρο,Yorgos. Μου θύμισε μια ιστορία με έναν Ιάπωνα που είχα γνωρίσει σε κάτι βουνά κάπου κάποτε. Αλλά δεν λέγεται η ιστορία στο φόρουμ. Ούτε σε ειδικό τόπικ. Πάντως είχε θέματα με τα Ισπανικά (τα ποια;;; ) αλλά και τα Αγγλικά που ας πούμε πως ήταν η γλώσσα του. Καλά το αποδίδεις στα ελληνικά πάντως. το μπέρδεμα του.
Το μπέρδεμα στο ρ και το λ εδράζεται κυρίως στις Αλταϊκές γλώσσες ( στην περίπτωσή μας Κορεάτικα και Γιαπωνέζικα, γιατί από τις υπόλοιπες δεν σκαμπάζω γρι.) Από γιαπωνέζικα κάποιες λέξεις και τα νούμερα λόγω ενασχόλησης με τα δικά τους τα αθλήματα (ας τα πούμε έτσι) και κορεάτικα που τα έχω προχωρήσει πια.

[ssoulliss]

Άλλη παικτούρα ο Ρέλφορντ.
Τους φαντάζεστε αυτούς τους 2 ( Έλλις κ Ρέλφορντ ) στην Ευρωλίγκα; Τουλάχιστον σε ομάδα 8δας θα τους έβλεπα τώρα. Να εναλλάσσονται στο 3-4. Ο Ρέλφορντ είχε παίξει και στην ΑΕΚ αν δεν μου κάνει χαζά η μνήμη μου.

Ο Ellis θα έπαιζε ΝΒΑ ανετότατα, ο Rellford που ήταν καλαθομηχανή όπως σωστά λες θα ήταν περιζήτητος (και ας είχε κοιλίτσα). Tην περίοδο 92-98 η Α1 είχε τους κορυφαίους ξένους στην Ελλάδα, μαζικά. Από τον Jeff Malone του ΒΑΟ, τον Wiggins, τον Dominique, τον Derek Hamilton. Από την τελευταία ομάδα (η Λάρισα είχε Ortiz και Brent Scott που πήγε επείτα στη Ρεάλ) μέχρι τους Tarpley-Paspalj ή Scott-Radja.