Κορυφαίος Έλληνας center όλων των εποχών

[j-kidd13]

Φασούλας και μόνο.
Μετά ο Μπουρούσης.
Όλοι οι υπόλοιποι είχαν προοπτική αλλά ο καθενας δεν έφτασε εκεί που μπορούσε

[shaq7]

Μονο ο φασουλας αξιζει,ψηφισα και μπουρουση σοφοκλη για το what if..
Πλακα πλακα αν ο σοφο ειχε μυαλο και work ethic θα εκανε καλη καριερα στο nba ,ειδικα μετα το ματς με την εθνικη τους επρεπε να το εκμεταλλευτει ο baby shaq!
Τον μπουρου τον εφαγε η μαγκια και ο κυρ μακης..αν και αυτος ειχε ορεξη να δουλεψει θα ηταν πολυ καλυτερος.

[Volunteer]

Σε έναν άλλο καλύτερο κόσμο οι δύο πρώτες επιλογές θα έπρεπε να είναι Ρεντζιάς και Κουφός. Τρομερά ταλέντα, παγκοσμίου επιπέδου στα 18 τους...

Στον πραγματικό κόσμο:
1. Φασούλας (Τον είχα ψηφίσει και για πολιτικό του μιλένιουμ σε δημοσκόπηση που είχαν διοργανώσει κάτι κοπρόσκυλα στην ΑΣΟΕΕ προ εικοσαετίας, αν και δεν βρισκόταν το όνομά του στις διαθέσιμες επιλογές, με χειρόγραφη προσθήκη στους λοιπούς ) .
2. Μπουρούσης (μπλιάχ)
3. Παπαδόπουλος (μορφή).

[Giannis_98]

Ο Μπουρούσης ήταν το προτύπου μου όταν ξεκινούσα το μπάσκετ,ειδικά το ότι σούταρε μου φαινόταν απίθανο,μιας και είχα συνηθίσει τον σέντερ να είναι μόνιμα κάτω από το καλάθι.Τον Λάζαρο τον εκτιμώ για τα χρόνια του στην εθνική,όπως και τον Σόφο,όμως ο δεύτερος δεν μπόρεσε να κάνει την καριέρα που άξιζε,αλλά ήταν αγαπημένος σέντερ και αυτός.

[JohnnyPao]

Φασουλας νο1 με διαφορα. Μπουρουσης και Λάζαρος στο 2 και 3 αντιστοιχα , πιστοί στρατιώτες στην εθνική, ηταν πάντα εκεί, ειχαν και στα κλαμπ τους πολυ καλες πορείες, ο Μπουρουσης στα 37 του και μετά από 2 χρόνια στην Κίνα είναι σε παρα πολυ καλο επιπεδο.


Μπιγκ Σοφο το μεγαλύτερο What If και τελος ο Κουφός ειχε τα φόντα να φτάσει ψηλα , δεν έκανε καλη καριέρα αλλα θα μπορουσε να κάνει περισσότερα και κυρίως να προσφέρει περισσότερα και σε επιπεδο εθνικής.


Κοιτάς στο ενα τοπικ για Σπανουλη , Μήτσο , Γκαλη και εδώ έχουμε Μπουρουση για τον 2ο καλυτερο σεντερ που εχουμε βγαλει. Μεγάλο πρόβλημα στη παραγωγή ταλέντων στη θεση 5 σε αντιθεση με όλες τις άλλες που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα..


ΥΓ. Ανυπομονώ για πολ για τα φόργουορντ!

[ssoulliss]

Ο Ρεντζιάς ήταν τέσσάρι σε κορμί πενταριού. Δεν νομίζω πως του άρεσε να παίζει κόντα, ένιωθε άβολα με το παιχνίδι στη στεφάνη. Θυμάμαι ότι τον προωθούσαν πολύ και από την ομοσπονδία. Στο Τορόντο το 1994 ήταν στη δωδεκάδα σαν τρίτος ψηλός. Την επόμενη χρονιά έπαιξε στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας και στα καπάκια στο Παγκόσμιο των εφήβων όπου και έκανε πάταγο.

Δημιουργήθηκαν πολλές προσδοκίες για εκείνον, που τελικά ίσως να ήταν και υπερβολικές. Έκανε καλή καριέρα στη Μπαρτσελόνα, πήγε και έφυγε στο ΝΒΑ, και μετά γύρισε για λογαριασμό της Ulker όπου αν θυμάμαι καλά απογοήτευσε. Σαν highlight του θυμάμαι την τάπα στον Wilkins μέσα στο κατάμεστο ΟΑΚΑ με τον ΠΑΟΚ, αλλά και την μισή μεγάλη εμφάνιση στον μικρό τελικό με Ρωσία το 1997. Όσα έβαλε μπροστά αλλά τόσα και παραπάνω του έβαλε ο Mihailov.

Ο Σοφό, πάντως ψιλοκαλή καριέρα έκανε. Πήρε Euroleague σαν βασικός με την Μακάμπι, έπαιξε και με Ολυμπιακό κάπως καλα. Σίγουρα μπορούσε περισσότερα. Το θέμα του ήταν τα φάουλ και οι αντοχές του. Όταν ήταν καλά δεν τον σταματούσε κανείς. Πράγματι του χρωστάμε δύο πολύ μεγάλες νίκες. Τον ημιτελικό του 2006 (δημιούργησε φόβο μέσα στη ρακέτα), όπως και τον αγώνα με τη Σλοβενία το 2009 (έβαλε καμμία 25αριά πόντους) που κατακτήσαμε το χάλκινο μετάλλιο.

[basket72]

Ο Ρεντζιάς ήταν τέσσάρι σε κορμί πενταριού. Δεν νομίζω πως του άρεσε να παίζει κόντα, ένιωθε άβολα με το παιχνίδι στη στεφάνη. Θυμάμαι ότι τον προωθούσαν πολύ και από την ομοσπονδία. Στο Τορόντο το 1994 ήταν στη δωδεκάδα σαν τρίτος ψηλός. Την επόμενη χρονιά έπαιξε στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας και στα καπάκια στο Παγκόσμιο των εφήβων όπου και έκανε πάταγο.

Δημιουργήθηκαν πολλές προσδοκίες για εκείνον, που τελικά ίσως να ήταν και υπερβολικές. Έκανε καλή καριέρα στη Μπαρτσελόνα, πήγε και έφυγε στο ΝΒΑ, και μετά γύρισε για λογαριασμό της Ulker όπου αν θυμάμαι καλά απογοήτευσε. Σαν highlight του θυμάμαι την τάπα στον Wilkins μέσα στο κατάμεστο ΟΑΚΑ με τον ΠΑΟΚ, αλλά και την μισή μεγάλη εμφάνιση στον μικρό τελικό με Ρωσία το 1997. Όσα έβαλε μπροστά αλλά τόσα και παραπάνω του έβαλε ο Mihailov.

Ο Σοφό, πάντως ψιλοκαλή καριέρα έκανε. Πήρε Euroleague σαν βασικός με την Μακάμπι, έπαιξε και με Ολυμπιακό κάπως καλα. Σίγουρα μπορούσε περισσότερα. Το θέμα του ήταν τα φάουλ και οι αντοχές του. Όταν ήταν καλά δεν τον σταματούσε κανείς. Πράγματι του χρωστάμε δύο πολύ μεγάλες νίκες. Τον ημιτελικό του 2006 (δημιούργησε φόβο μέσα στη ρακέτα), όπως και τον αγώνα με τη Σλοβενία το 2009 (έβαλε καμμία 25αριά πόντους) που κατακτήσαμε το χάλκινο μετάλλιο.

Δεν έχεις άδικο σε αυτά που λες, το θέμα είναι ότι αμφότεροι άρχισαν να πέφτουν σε απόδοση αρκετά πριν πιάσουν τα 30 τους! Κράτησαν πολύ μα πολύ λίγο. 3-4 χρόνια καλά βία να έχουν ο καθένας τους.

Το ίδιο συνέβη και με τον Γιαννούλη. Σε άλλη κλίμακα, αλλά κι αυτός είχε ξεκινήσει πολύ δυνατά.

[ssoulliss]

Δεν έχεις άδικο σε αυτά που λες, το θέμα είναι ότι αμφότεροι άρχισαν να πέφτουν σε απόδοση αρκετά πριν πιάσουν τα 30 τους! Κράτησαν πολύ μα πολύ λίγο. 3-4 χρόνια καλά βία να έχουν ο καθένας τους.

Το ίδιο συνέβη και με τον Γιαννούλη. Σε άλλη κλίμακα, αλλά κι αυτός είχε ξεκινήσει πολύ δυνατά.

Ο Γιαννούλης είχε ψυχή, κάτι που δεν είχε ο Ρεντζιάς. Είχε χάσει το Παγκοσμιο των Εφήβων τότε λόγω τραυματισμού. Τη θέση του την είχε πάρει, μάλλον ο Σούλης του Ολυμπιακού. Εκείνη η φουρνιά ήταν η πιο ταλαντούχα που βγάλαμε ποτέ ('75-'76-'77) και ήταν η γενιά που εκτός των Κακιούζ-Παπαλουκά οι υπόλοιποι δεν πλησίασαν το ταβάνι τους με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Παπανικολάου. Ο Γιαννούλης προφανώς έμεινε στον παραπαίωντα ΠΑΟΚ περισσότερο από ότι έπρεπε με αποτέλεσμα να χαθεί νωρίς. Νομίζω κάπου στα 30 του άρχισε να φθήνει και αυτός.

[titsokk]

Φασούλας. Τεράστια μορφή για πολλούς λόγους.
Ο κυριότερος ότι υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους "τερματοφύλακες" σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό από μόνο του τον κάνει ξεχωριστό.

[Pat Riley]

Σε έναν άλλο καλύτερο κόσμο οι δύο πρώτες επιλογές θα έπρεπε να είναι Ρεντζιάς και Κουφός. Τρομερά ταλέντα, παγκοσμίου επιπέδου στα 18 τους...

Στον πραγματικό κόσμο:
1. Φασούλας (Τον είχα ψηφίσει και για πολιτικό του μιλένιουμ σε δημοσκόπηση που είχαν διοργανώσει κάτι κοπρόσκυλα στην ΑΣΟΕΕ προ εικοσαετίας, αν και δεν βρισκόταν το όνομά του στις διαθέσιμες επιλογές, με χειρόγραφη προσθήκη στους λοιπούς ) .
2. Μπουρούσης (μπλιάχ)
3. Παπαδόπουλος (μορφή).

Δεν θα μπορούσα να έχω συμφωνήσει περισσότερο!

Αυτά που έκαναν οι Ρεντζιάς και Κουφός στα 18 τους ήταν αδιανόητα για αυτή την ηλικία. Και αν ο πρώτος έκανε μεγάλη καριέρα(όχι τεράστια λόγω τραυματισμών), ο δεύτερος μεταμορφώθηκε σε ένα όρθιο ξύλο. Όποιος είχε δει εκείνα τα ματς στο Ευρωμπάσκετ εφήβων το 2007 θα καταλάβει. Κρίμα πραγματικά για τον Κουφό.

[tokalytero3d]

1. Μπουρούσης η χρονιά που έκανε με την Μπασκόνια ήταν all star, ηγετική, ακραία απίστευτη αλλά μέχρι εκεί.
2. Κουφός αυτά που έκανε σε εκείνο το παγκόσμιο (η ευρωπαϊκό δεν θυμάμαι) με τους μικρούς ήταν λες και έβλεπες τον επόμενο mega star του πλανήτη!!
3. Φασούλας γιατί όταν παίζαμε στις αλάνες μαζί με το "σιγά ρε Τζόρνταν, Γκάλη, Γιαννάκη, Σαμπόνις έμπαινε και το όνομα του.. Οπότε ναι, Παναγιώτης Φασούλας!!

[lefpan]

Και για να σοβαρευτούμε θα βάλω μέσα στους υποψήφιους και τον καταπληκτικό αθλητή Γιώργο Καστρινάκη, που τον ε-πρόλαβα, λέμε. 5αρι έπαιζε και προς τα τέλη της καριέρας του πήγε στο 4, ίδιως στην Εθνική που είχε σέντερ τον Κοκολάκη.
Σπάνια προσόντα για την εποχή εκείνη (μαζί με τον ΓΙατζόγλου στην ίδια ομάδα, ήταν οι 2 πιο καλογυμνασμένοι μπασκετμπολίστες της εποχής, και παρεά με 2 ακόμα... ΑΧΕΠΑΝΣ, τους Γκάλη και Μάλλαχ).
Παίζανε φωτό με τον Καστρινάκη να πηδάει και να φτάνει το κεφάλι του λίγο πριν το σίδερο κι ας ήταν 2..02 αν θυμάμαι καλά.
Είχε βγει 2 φορές πρώτος ριμπάουντερ στα πανευρωπαϊκά του 75 και του 77 αν θυμάμαι καλά(δις ) αλλά τότε δεν έπαιζαν επίσημα στατιστικά της ΦΙΜΠΑ.

Από τους παίκτες που προηγήθηκαν της εποχής τους και βασικός στυλοβάτης της σούπερ πορείας (για τα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας της εποχής) του Ολυμπιακού στο τότε, Πρωταθλητριών. Μαζί με τους Γιατζόγλου, Διάκουλα και Μελίνι(όλοι τους, ομογενείς).

Συμφωνώ και επαυξάνω για Καστρινάκη!
Αν ήταν σήμερα 25 χρόνων, θα ήταν άνετα μέσα στα καλύτερα 4αρια της ευρωλίγκας (ασχέτως που τότε στον Ολυμπιακό έπαιζε 5αρι -άλλες εποχές!).

[yorgos]

Το επίπεδο του φόρουμ δυστυχώς έχει πέσει. Δε βλέπω πουθενά αναφορά στα αδέλφια Μπιλή.

[lefpan]

Το επίπεδο του φόρουμ δυστυχώς έχει πέσει. Δε βλέπω πουθενά αναφορά στα αδέλφια Μπιλή.

Σε ένα άλλο thread, για τα πλοκάμια του υποκόσμου στο ελληνικό μπάσκετ, θα έχουν περίοπτη θέση.

[djibriliant]

Λάζαρος και Σοφοκλής μπορούσαν να έχουν αφήσει εποχή, είναι πραγματικά κρίμα....