Ο χθεσινός αγώνας ήταν όλη η φετινή χρονιά σε ένα βράδυ.
Συμπυκνώνει τα χαρακτηριστικά του Ολυμπιακού φέτος. Από τη μία, ομάδα με καλές προοπτικές για αξιόμαχη παρουσία κι από την άλλη, ομάδα χωρίς μπούσουλα, χωρίς έμπνευση, καθοδήγηση- υγεία σε τελική ανάλυση.
Βασικός υπαίτιος ο κόουτς. Κακώς ψάχνει ο κόσμος σε ρόστερ κλπ. Το συγκεκριμένο ρόστερ μπορούσε ( με μια προσθήκη τον χειμώνα καπάκι μετά τις γιορτές, στη θέση του τουρίστα/συλλέκτη εμπειριών, Χάρισσον) να παλέψει για την όγδοη θέση. Κι ας μην περνούσε. Προπάντων, όμως μπορούσε να είχε αποφύγει τα 7 σερί κίτρινα φύλλα αγώνα (που για ένα τρίποντο υπό πίεση κι από τα 7.30 μέτρα) δεν έγιναν 9 σερί. Να είχε αποφύγει τα - επίσης- σερί, σχεδόν ατιμωτικά, δεκάλεπτα παρωδίας του μπάσκετ που εμφάνισε η ομάδα, σε παιχνίδια όπως κόντρα, στην Εφές, στη φετινή ΤΣΣΚΑ (σιγά τα ωά), κόντρα στη Βαλένσια χθες....
Ο κόουτς έχει (πάσχει;) από άγχος, πρωτοφανέρωτο ίσως, στους πάγκους. Το ξέραμε αλλά ελπίζαμε ότι θα έχει διορθωθεί μετά από τόσες παραστάσεις που αποκόμισε σε πάγκους 3 Ευρωλιγκάτων ομάδων.
Μετά από τόσα χρόνια μετά την αποφράδα εκείνη νύχτα στο πάρκιγκ του ΣΕΦ με τους επιστήμονες να τον τραμπουκίζουν και τον οργανισμό της λαοφιλέστερης ομάδας της χώρας να σφυρίζει αδιάφορα. Μαζί σου κόοους. ¨Εχεις όλο το ΄δικιο για τότε. Καταννοούμε στο μέτρο του δυνατού.
Το θέμα όμως είναι ότι αντί να παρουσιαστεί βελτιωμένος και "σοφότερος" (έτσι νομίζαμε μετά τα λίγα παιχνίδια πέρσι, αλλά φεύ! ήταν επειδή ακριβώς, δεν διακυβευόταν τίποτε, ΄΄οπως άλλωστε-στο περίπου- και στην πρώτη του χρονιά μετά τον άθλο με το πεταχτάρι) τον είδαμε να ακουμπάει πάτο.
Από τη στιγμή που έσφιξαν τα γάλατα (από τις αρχές του χρόνου δηλαδή) το άγχος τον καθήλωσε τόσο μέσα στα παιχνίδια και δη στο κλείσιμό τους, όσο και στην εν γένει λειτουργία της ομάδας. Με τόση πίεση που έβγαζε, έχασε τους παίκτες του, τους άγχωσε, τους άφησε αβοήθητους.
Και θέλοντας να αποδείξει ότι σχεδίασε με λίγα χρήματα, ρόστερ ικανό για παπάδες.... αρνήθηκε να του φέρουν τον Γουίλιαμ Γκος στις αρχές Γενάρη. Τότε δηλαδή που άρχιζε η κατηφόρα δίχως τελειωμό.
Είχε που είχε το άγχος, είναι κι Ολυμπιακός, ήθελε να αποδείξει το πόσο λάθος έκαναν τότε, και τα έκανε μαντάρα. Στους αγώνες ήταν σχεδόν "παθέτικ" με παίκτες σφιγμένους κόμπο, με δηλώσεις μετά που έψαχναν δικαιολογίες δεξιά κι αριστερά.... Δεν βλέπω πως μπορούμε να προχωρήσουμε με αυτόν τον κόουτς. Δεν βλέπω πως αυτός ο κόουτς μπορεί να προπονήσει ομάδα Ευρωλίγκας με κάποιες απαιτήσεις. Κι ας μην είανι η ομάδα της καρδιάς του.
Δεν τα λέω αυτά χαιρέκακα, αλλά με κάποια στεναχώρια. Τον υποστήριξα όσο ελάχιστοι. Αλλά δεν κάνει για τον Ολυμπιακό. Εκτος κι αν δουλέψει το θέμα που έχει (φαντάζομαι με βοήθεια). Γιατί μπάσκετ ξέρει όσο λίγοι. Μάτι για παίκτες επίσης.
Δεύτερο αγκάθι για φέτος, η κάθετη πτώση του Σπανούλη σε σχέση με την περασμένη σεζόν. Σαν να πέρασαν 3 χρόνια ήταν, Φαντάζομαι ότι είναι ο συνδυασμός του σοβαρού τραυματισμού του πέρσι τέτοια εποχή με τον + 1 χρόνο στις πλάτες του. Κακώς ανανέωσε. Καλώς αποφάσισε να αποσυρθεί σε 2 παιχνίδια.
Με τον Σπανούλη δεύτερο δημιουργό πίσω από τον Σλούκα η ομάδα έμοιαζε σαν να βλέπεις μπάσκετ της περασμένης δεκαετίας- μην πω και της προπερασμένης.
Τρίτο πρόβλημα η περιφέρεια. Ο Χάρισσον παίρνει το χρυσό βατόμουρο και ήταν καταπληκτικός χθες στη Βαλένσια.
Τέταρτο και τελευταίο πρόβλημα οι ψηλοί και βασικά ο Έλλις- κι αυτός ίσα που (συγκρτικά με τα λεφτά του). Αν, έστω ο κόουτς έκανε τη δουλειά του ΄΄οπως την έκανε μέχρι τότε που άρχισε να μπαίνει "πρέπει" δεν θα κουβεντιάζαμε τώρα για το τι πήγε λάθος.
Ο Μάρτιν μέχρι τον πρώτο τραυματισμό του ήταν καταπληκτικός μπροστά και πίσω (και στις αλλαγές παρακαλώ) μετά έπεσε αλλά η πτώση του συνέπεσε με την πτώση όλης της ομάδας- ελέω των ζητημάτων που έχει ο κόουτς. Του χρόνου σε μια πιο υγιή (πνευματικά)
ομάδα και στον δεύτερο του χρόνο στην Ευρωλίγκα θα είναι περιζήτητος από ισχυρές (αν μη τι άλλο, οικονομικά) ομάδες
Έπεσα εντελώς έξω στον Μπαρτζώκα. Όπως και στον Βεζένκοφ. Όχι, χωρίς λόγο. Τους βλέπαμε χρόνια.
Η ομάδα με 3 παίκτες στην περιφέρεια (άσσο/κόμπο με μάκρος/δύναμη και κόμπο/2αρι σκόρερ/σουτέρ και παίκτη φτερού{2μιση δηλαδή} που να συνδυάζει άμυνα και στις 3 θέσεις της περιφέρειας και σουτ-λέγε με Μπρόκχοφ/Νάναλι- τι να κάνει κι αυτή η ψυχή) καθώς κι ένα -μόνο- σέντερ που να σουτάρει αλλά να είναι και μομπάιλ (Τ. Λαντέιλ) μπορεί να παει πολύ καλά. Αρκεί να αλλάξει προπονητή ή να αλλάξει άρδην ο προπονητής αυτός. Έτσι δεν γίνεται προκοπή.
