Είναι μεγάλη η αγαπη που έχω στον Μπι, σε βαθμό λατρείας. Αλλά σήμερα με ξένισαν πολλά πράγματα στο κοουτσάρισμά του.
1. Έχεις έναν Μπραζ που επιτέλους μετά από τόσους μήνες δείχνει να του βγαίνει κάτι. Είναι από τους καλύτερους για όσο έπαιξε και έβαλε και τρίποντο. Τι κανεις γι’αυτο; Τον εξαφανίζεις στο δεύτερο ημιχρονο για να παίξει κιόλας ο απαράδεκτος Παπ.
2. Σίκμα. Δεν έχει καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη κανενός αλλά απόψε είναι ο μόνος που κάπως περιορίζει τον Τζαμπαρι. Βαλ’τον λίγο μέσα να σπρώξει και να πάρει ριμπάουντ αφού έχει βοηθήσει. Να έχει ανάσες και στο τέλος ο Πίτερς.
3. Μπαίνει η 1st unit στην τρίτη περίοδο και παθαίνει καθίζηση. Αντιδρασε λίγο πιο γρήγορα ρε άνθρωπέ μου, πάρε ένα time out να τους σπάσεις τον ρυθμό και να ξυπνήσεις τους δικούς μας.
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ευκαιρία χάθηκε απόψε για ένα διπλό σε μια έδρα που δεν νικάς κάθε χρόνο. Κι ενώ έδειχνες ότι μπορούσες λόγω των συγκυριών.
“Maybe now you could say I didn't play a second, but in five years, you guys are going to forget. In ten years I'll still be a champion. In 20 years I'll tell my kids I probably started, and in 30 years I'll probably tell them I got the MVP.”