Στα δικά μας, παραλίγο να αυτοκτονήσουμε και να χάσουμε άλλο ένα ματς. Δυστυχώς απέναντι στις περισσότερες ομάδες της διοργάνωσης δεν βγάζουμε την σιγουριά ότι μπορούμε να πάρουμε εύκολα το παιχνίδι ακόμα κι αν είμαστε μπροστά στο σκορ στο μεγαλύτερο διάστημα. Τουλάχιστον βγάλαμε 2 μεγάλες φάσεις σε επίθεση και άμυνα στο τέλος και ελπίζω έστω και για λίγο να αλλάξουν την νοοτροπία μας και να γίνουμε πιο clutch στην συνέχεια. Αρχής γενομένης από το ματς της Πέμπτης το οποίο θεωρώ ότι θα δείξει σε μεγάλο βαθμό (κυρίως όσον αφορά την αγωνιστική εικόνα), αν μπορούμε στην συνέχεια να μιλάμε με βάσιμες πιθανότητες για ένα πλασάρισμα τουλάχιστον στην εξάδα ή αν το play-in θα είναι το πιο ορατό ενδεχόμενο.
Ο κόουτς θεωρώ ότι μπερδεύεται λίγο στο rotation αφού έχει ένα ρόστερ 14 ενεργών παικτών (συν Πάππας-Τανούλης) στο οποίο προσπαθεί λίγο-πολύ να παίρνουν σχεδόν όλοι χρόνο συμμετοχής τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Έτσι καταλήγει σε περίεργες αποφάσεις κάποιες φορές, ενώ σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές δεν φαίνεται τόσο παρεμβατικός στο παιχνίδι.
Στα θετικά πάντως ότι ανεβαίνει ο Goss, ότι ο Canaan ακόμα και στις μετριοκακές βραδιές του δεν είναι αρνητικός και ότι ο Μίλου όταν δεν κάνει εύκολα φάουλ είναι εξαιρετικός για δεύτερος σέντερ. Επόμενο στοίχημα είναι η θέση 3 αφού η απόδοση του Παπ είναι βαρόμετρο, ο McKissic ναι μεν αργά αλλά σταθερά ανεβαίνει όμως απέχει ακόμα από τον καλό Σάκη, και ο Brazdeikis είναι άοσμος προς το παρόν.