Όποιος θεωρούσε ότι θα περνάγαμε αέρα και στα 4 ματς δεν έχει εντρυφήσει στις αρχές του μπαρτζωκιμπανισμου.
2013 με εφες. Χάναμε 10 πόντους απτην εφες στο 3ο δεκάλεπτο.
Τελικός με ρεαλ 27-10.
Πρώτο μπρεικ στο Οακα που ακολουθήθηκε από break στο break.
Είναι μια διαρκής δοκιμασία πίστης ο Μπαρτζωκιμπανισμος. (Από μερικούς ορίζεται και μπαρτζωκιμπανικος σαδισμος. Μονόπλευρο και ταυτολογικο κατ'εμε)
Είναι Μάλιστα μια διαρκής δοκιμασία και για τον ίδιο τον Κόουτς. Εκδιώχθηκε χάνοντας απτον Μπατίστα και τα παιδιά του. Έφτασε στην μακρινή Ρωσία για να ξαναβρεί τον εαυτό του. Στην οποία ξαναπήγε μετά το ισπανικό χουνέρι που έφαγε. (Σάρας εσένα θέλουμε στον τελικό. Σταματα να απογοητεύεις).
Με τα πολλά γύρισε στο λιμάνι του, της Α2 πλέον!
Όταν ξανασυναντησε τον αποδυναμωμενο πράσινο κρυπτονιτη του, φάνηκε ότι πάλι θα υπεκυπτε στους δαίμονες του. Αλλά τελικά τους κατανικησε.
Η προφητεία λέει λοιπόν ότι θα πρέπει να καρδιοχτυπησουμε και την Τετάρτη πριν το τέλος!
Υγ Fun fact μου χε κάνει εντύπωση ότι στο ΣΕΦ στη μόνη κερκίδα που φορούσαν όλοι σχεδόν μάσκα ήταν στα VIP.
Ε στο Μονακό φόραγαν όλοι!
Ο πρίγκιπας μάλιστα φόραγε και ωτοασπίδες!!!
Δεν είναι κάθε αγώνας φόρμουλα 1 ρε prince. Οκ εμείς παίζουμε ώρες ώρες και υπερηχητικό μπάσκετ βέβαια (κρυάδες)