Παρότι είναι νωρίς για συμπεράσματα δηλώνω απογοητευμένος.
Αρχικά όλα τα προηγούμενα χρόνια υπήρχε η εύκολια δικαιολογία, που την έλεγα προφανώς και εγώ, ότι ο ΔΠΓ παρεμβαίνει στα μεταγραφικά και με 2-3 κινήσεις χαλάει τον σχεδιασμό (Fredette, παραμονή Παππά-Γκιστ κ.λπ).
Ανεξαρτήτως του παραπάνω φαίνεται δυστηχώς ότι το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο. Πλέον νομίζω ότι υπάρχει είτε ανικανότητα είτε «ατολμία» είτε και τα δύο.
Ξεκινάμε στην αρχή της χρονιάς με τη δήλωση ότι με μικρό μπάτζετ θα προσπαθήσουμε να φτιάξουμε μια νεαρή αθλητική ομάδα. Μια χαρά ακούγεται το παραπάνω. Στην υλοποίηση είχαμε:
1) Απόκτηση Nedovic, που ναι είναι παιχταράς και μοιάζει ότι θα ηγηθεί. Αλλά δεν συμβαδίζει με το πλάνο της νεαρής και αθλητικής ομάδας. Επίσης γελάω με δημοσιογράφους που λέγαν ότι στα 5.5 εκατομμύρια πρέπει να παίρνεις τέτοια ρίσκα. Λοιπόν στα 5.5 εκατομμύρια ΔΕΝ πρέπει να παίρνεις τέτοια ρίσκα με τίποτα. Στην όχι και τόσο απίθανη περίπτωση τραυματισμού του Νέντοβιτς έχεις πετάξει το 10% του μπάτζετ σου στα σκουπίδια.
2) Απόκτηση August. Νεαρός; έτσι κι έτσι. Αθλητικός; όχι τόσο. Μπορεί να βοηθήσει; Ναι, λόγω της επιθετικής του ικανότητας αν συνοδευτεί με ένα αθλητικό 4άρι. Αναγκαία μεταγραφή που μπορέι να βγει αν χειριστεί η ομάδα σωστά τον μεταγραφικό σχεδιασμό.
3) Απόκτηση Sant-roos. Πολύ καλή μεταγραφή για να τον βάζεις μπαλαντέρ στις θέσεις 2-3. Για κάποιο λόγο τον πήραμε για άσσο και λοιποί δημοσιογράφοι έσπευσαν να μας ενημερώσουν ότι όποιος δεν ξέρει ότι είναι άσσος είναι ανίδεος. Αν επιμείνουμε σε αυτή την απόφαση θα κάψουμε τον παίκτη βάζοντας τον να κάνει άγνωστα γι'αυτόν πράγματα.
4) Απόκτηση White. Απλά γιατί; Φτάνει η στιγμή να κάνεις την τελευταία σου μεταγραφή. Έχεις τρομακτικό κενό στον άσσο και τρομακτική έλλειψη αθλητικότητας στην front-line και εσύ σκαρφίζεσαι να μην καλύψεις κανένα από τα 2 κενά αλλά να πάρεις τον White που ακόμα και ως εκ θαύματος να επιστρέψει στην προ διετίας κατάσταση, δεν σου καλύπτει κανένα κενό.
5) Απόκτηση Jackson. Εδώ φάνηκε η ατολμία που έδειξαν οι υπεύθυνοι για τις μεταγραφές. Αντι να ρισκάρει με κάποιον παίκτη από την αναπτυξιακή λίγκα, που αν μη τι άλλο θα ταίριαζε στο προφιλ που είχε τεθεί ως στόχος, προτιμήθηκε πάλι μια λύση με κύριο προσόν την «εμπειρία» στην euroleague....
6) Μεταγραφή Foster. Low risk μεταγραφή. Η μόνη ίσως που έγινε βάση κάποιου προγραμματισμού και με την συμβολή του περιβόητου scouting team που έχουμε φτιάξει, χωρίς να είναι κάτι εξωπραγματικά ψαγμένο.
7) Μεταγραφές Μποχωρίδη, Καλαϊτζάκη (παραμονή), Κασελάκη, Βουγιούκα. Πραγματικά ακατανόητος ο λόγος που πήραμε 4 συμπληρωματικούς που δεν θα βοηθήσουν καθόλου στην euroleague. Αν δεν είχαμε τα 3 από τα 4 αυτά συμβόλαια παίζει και να μπορούσαμε να πάρουμε άλλον έναν κανονικό άσσο.
8) Προσπάθεια μεταγραφής Λαπροβίτολα. Πάλι ακατανόητο κατ' εμέ. Θεωρητικά παίρνεις έναν ball hog, χειρότερο του Nedovic, που θα είναι 0 στην άμυνα.
Γενικά είμαι αντίθετος της λογικής του να επιλέγεις τον «καλύτερο διαθέσιμο παίκτη» αντι του «παίκτη που κάνει φιτ».
Φέτος εμείς κατορθώσαμε και κάναμε το ακόμα χειρότερο και η λογική ήταν «παίκτης που έχει εμπειρία euroleague κι ας μην κάνει φιτ ούτε να είναι ο καλύτερος διαθέσιμος»
Ξαναγράφω ένα ρόστερ που είχα αναφέρει το καλοκαίρι (στο περίπου) και θα ήταν τουλάχιστον πιο λειτουργικό. Οι παίκτες που αναφέρω είναι σχετικά γνωστοί από hoopfellas και διάφορα άλλα blogs καθώς και από μεταγραφικούς στόχους που είχαμε.
Δεν το γράφω τόσο για τα ονόματα αλλά για το πως θα μοίραζα τις θέσεις.
PG: Jaylen Adams (20') - Josh Gray (20')
SG: Kevin Punter (ή Jordan Loyd αν δεν προλαβαίναμε τον Punter) (25') - Μποχωρίδης (μπορεί να δώσει άμυνα τουλάχιστον σε σχέση με Καλαϊτζάκη)
G/F: Sant Roos (25'=10' στο 3 και 15' στο 2)
SF: Παπαπέτρου (30')
PF: Whittington (25') - Μήτογλου(15') - Bentil
C: August (20'-25') - Παπαγιάννης (15΄'-20')
Σχετικά με τους Έλληνες (κυρίως Παπαγιάννη και Μήτογλου αντε και ίσως Καλαϊτζάκη), να πω ότι νομίζω πως το κυριότερο πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη δουλειάς αλλά η έλλειψη ταλέντου και προσωπικότητας. Μέχρι εκεί μπορούν δηλαδή οπότε δεν θα έπρεπε να έχουμε απαίτηση να βγάλουν τη χρονιά σαν βασικοί με το ζόρι.