reignman έγραψε: ↑Σάβ Οκτ 03, 2020 1:08 pm
Στην περιπτωση των Σελτικς πλην του Ροντο ειχε να αντιμετωπισει ενα τσακωμενο γηροκομειο.
Στην περιπτωση των Μπουλς(που οκ δεν ειχαν ερθει απο 7 αλλα απο 6 παιχνιδια) ειχε να αντιμετωπισει τους Μπακς χωρις τον Μιντλετον. Κλεισε τον Ροουζ και τεζα ο καμπουρης. Τον τιμιοτατο Λουολ δεν μπορω να τον βαλω σε επιπεδο Μιντλετον , δεν τραβουσε επιθεσεις πανω του, ο μονος που μπορουσε να το κανει αυτο στους Μπουλς σταθερα ηταν και ο μονος που κατα την γνωμη μου δεν επρεπε να αφησουν (στο τελος τον αφησαν και δημιουργησαν προβλημα και στους ιδιους και στον παιχτη ο οποιος καταστραφηκε/εξαφανιστηκε μετα) και μιλαω για τον Μπεν Γκορντον , αν αποφασιζαν να πληρωσουν τον Μπεν που πραγματικα βοηθουσε τρομερα στην ελευθερια του Ροουζ μπροστα , δεν θα ειχαν για βασικα 2αρια τους Μπογκανς και Μπρουερ ουτε θα ειχαν πεταξει λεφτα για να παρουν τον τελειωμενο Μπουζερ.
???
Θα διαφωνήσω. Οι Celtics εκείνη τη χρονιά ήταν πάρα πολύ καλοί αλλά την πάτησαν με την ανταλλαγή του Perkins. Δεν λέω πως ο Green ήταν κακός παίχτης αλλά διαταράχθηκε η χημεία της ομάδας σε κρίσιμο σημείο της περιόδου. Απ' την άλλη οι Heat έδεσαν όταν έπρεπε και γι' αυτό τους πέρασαν. Αν θυμάσαι, την επόμενη χρονιά οι Celtics τους έβγαλαν την ψυχή στους τελικούς της περιφέρειας.
Όσον αφορά τους Bulls του 2011, τους θεωρώ πολύ καλύτερους από τους Bucks με τους οποίους τους συγκρίνεις. Μπορεί να μην είχαν τόσο μεγάλο επιθετικό οπλοστάσιο αλλά ήταν μια πολύ πειθαρχημένη, δυνατή αμυντικά και άψογα καθοδηγούμενη από τον πάγκο ομάδα (τίποτα απ' αυτά δεν είχαν φέτος οι Bucks). Μου θύμιζαν πολύ τους Knicks του Riley. Μπορεί να έχασαν με 4-1 αλλά, αν εξαιρέσεις το πρώτο παιχνίδι, τα υπόλοιπα ήταν κλειστά και κρίθηκαν στις λεπτομέρειες. Δυστυχώς γι' αυτούς οι Heat είχαν την ψυχολογική ένεση του αποκλεισμού των Celtics στον προηγούμενο γύρο και μπήκαν με άλλη ψυχολογία. Θεωρώ ότι το 2012 θα έπαιρναν το πρωτάθλημα, αν δεν χτυπούσε ο Rose.
Μια δόση τύχης την έχουν σχεδόν όλες οι ομάδες που αναδεικνύονται πρωταθλήτριες. Θα σου φέρω μερικά παραδείγματα.
- Οι Lakers των 80's έπαιζαν σε πιο αδύναμη περιφέρεια και ήταν ένας απ' τους λόγους που πήγαν σε τόσους τελικούς.
- Ο Jordan ίσως να είχε έναν αντίπαλο στα μέτρα του, αν δεν είχε πεθάνει ο Bias.
- Οι Bulls το 1997 απέφυγαν το επικίνδυνο ματσάρισμα με τους Knicks στους τελικούς της περιφέρειας (η Νέα Υόρκη ήταν πολύ δυνατή εκείνη τη χρονιά), λόγω των τιμωριών για το ξύλο που έπεσε στη σειρά με τους Heat. Δε λέω πως θα έχαναν σίγουρα αλλά θα δυσκολεύονταν πολύ περισσότερο απ' ό,τι με το Miami.
- Οι Pistons στους τελικούς του 1989 είδαν τον Magic να αποχωρεί τραυματίας στο 2ο παιχνλίδι και να χάνει τη σειρά. Θεωρώ ότι θα κέρδιζαν αλλά όχι με sweep απέναντι σε υγιείς Lakers.
- Oι Spurs του 2003 είδαν τους Webber και Nowitzki να τραυματίζονται στα playoffs.
- Οι Celtics πέτυχαν το 2008 τους Lakers χωρίς τον Bynum, ενώ και οι ίδιοι έχασαν τον Garnett το 2009.
- Οι Pistons το 2004 πέτυχαν τους Lakers τσακωμένους και με τον Malone τραυματία. Αμφιβάλλεις ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί διαφορετικά η σειρά χωρίς αυτούς τους δύο παράγοντες;
Μπροώ να γράψω κι άλλα, αλλά θα ξεφύγουμε εντελώς.
Ο James όντως ήταν τυχερός κάποιες χρονιές (κυρίως το 2016 και το 2017 που δεν είχε σοβαρό αντίπαλο στην Ανατολή) αλλά με 10 παρουσίες σε τελικούς δεν τον λες απλά τυχερό.
.....
. βεβαια οτι και να λεμε ειναι υπερπαικταρα ο Λεμπρον, αλλα χωρις Ντειβις με το ζορι θα εβγαινε Playoff.
