Αν κι ίσως το συγκεκριμένο τόπικ δεν ενδείκνυται ακριβώς για μια πρώτη αποτίμηση κάποιων μεταγραφών, ας το επιχειρήσουμε μιας και δεν βλέπω κάτι αντίστοιχο, ούτε νομίζω ότι υπάρχει λόγος να ανοίξω τόσο βραχύβιο τόπικ.
Τα φιλικά προσφέρονται κυρίως για εξαγωγή συμπερασμάτων εντός των ομάδων κι όχι εκτός αυτών. Δηλαδή είναι κάτι σαν γερές προπονήσεις κι όχι παιχνίδια που μπορούμε εμείς να τα αξιολογήσουμε. Πόσο μάλλον για ομάδες που δεν ξεκινάνε καλά, όπως η Έφες, η ΤΣΣΚΑ, η Ρεάλ, ο Παναθηναϊκός κ.α που μου διαφεύγουν.
Ούτε και για τις ομάδες που ξεκινάνε καλά λένε και πολλά όμως.
Ούτε και για κάποιες μεταγραφές που εύλογα θέλουν και δικαιούνται χρόνο προσαρμογής.
Από την άλλη όμως, αν ένας νέος παίκτης "γράφει" από τα πρώτα φιλικά, αυτό κάτι λέει. Ο λόγος στον Μήτογλου, που από την περασμένη σεζόν έγραφα ότι είναι ο πρώτος από το περσινό ρόστερ που δικαιούται θέση σε ακριβό ρόστερ. Συνέχισα να το λέω και μετά τη μεταγραφή του στην Αρμάνι και να που έχει μπει γερά κι έχει ακόμα. Μπράβο σε έναν νέο Έλληνα αθλητή με ευρωπαϊκή νοοτροπία. Κάτω το κεφάλι και δουλειά.
ΆΛλος ένας παίκτης που μπήκε σούπερ στη νέα του ομάδα είναι ο Ντιαλό. Ο οποίος είναι κι αυτός δουλευταράς και θα καθιερωθεί στην Ευρωλίγκα καθώς φαίνεται ως ένας καλός και πολυδιάστατος ρολίστας. Άσχετα αν καλώς κάνανε οι 2 "αιώνιοι¨ και προσπεράσαν την περίπτωσή του, για λόγους χημείας με το υπόλοιπο ρόστερ.
Από παίκτες που προβληματίσανε, μπορώ να ξεχωρίσω τον Γουίλιαμ Γκος. Δείχνει να θέλει την μπάλα πολλή ώρα στα χέρια του- κάτι που δεν συνάδει με το Λασό- μπάσκετ. Βέβαια, μέχρι κι ο αλάνας-
Λάπρο στο τέλος έβαλε μυαλό, δεν αποκλείεται να γίνει το ίδιο με τον Γκος. Προς το παρόν η καλύτερη μεταγραφή είναι ο Γιαμπουσέλε, αν και πιστεύω ότι κι ο Χάνγκα θα φανεί χρησιμότατος.
Για τον Ερτέλ και τον Πουαριέ δεν τίθεται θέμα αξίας αλλά επιστροφής τους στο μπάσκετ που μπορούν όντως να παίξουν.
Κάπου εκεί βέβαια μπορεί να χωθεί κι ένας Ματ Τόμας και να μην ξέρεις από που να φυλαχτείς από τη Λασό- ομάδα.
Η Μπασκόνια το παράκανε με τις αλλαγές και θα θελήσει καιρό να δέσει.
Η Παρτίζαν περιμένει άσσο πρώτης διαλογής ενώ βλέπει το δίδυμο Λεντέι- Σμάιλαγκιτς να γλεντάει τα αντίπαλα 4-5ρια. Ίσως ένας ΜΑΠ να της χρειαζότανε, αλλά Παρτίζαν είναι (τρελό φυτώριο διαχρονικά), θα δώσει και χρόνο στον υιό Κοπρίβιτσα.
Η Ζενίτ έχει φοβερό και τρομερό τρίο μες τη ρακέτα με Μίκι, Πόιθρες, Γκουντάιτις. Οι μεταγραφές της δείχνουν να τραβάνε- αν και το κενό του Πάνγκος θα κληθεί να το καλύψει με ομαδική δουλειά.
Η ΤΣΣΚΑ επίσης περιμένει κάτι δυνατό στον άσσο. Δεν βλέπω πως δεν θα γίνει μήλο της έριδος για τους 2 κουμπάρους (Ζοτς- Ιτούδης) ένας εκ των Πάνγκος- Γουονάμεϊκερ.
Η Βίρτους πάει και για έναν ακόμη γκαρντ μέχρι να γυρίσει ο Μάνιον. Όχι βασικό, έτσι κι αλλιώς κάτω από τα 22-23΄που να πέσει ο Μίλος. Μην το ξεχειλώνουμε το πράγμα.
Η Μπάγερν δείχνει πολύ γεμάτη στο 4-5. Πιο γεμάτη από πέρσι και με καλύτερη άμυνα στο 5 (Χάντερ αντί Ρέινολντς) και χειρότερη άμυνα στο 4 (Ντεσόν αντί Τσίπσερ).
Αν ο Τσίπσερ γυρίσει, ο Ντεσόν θα φανεί πολύτιμος. Είναι ο Σίλινγκ που ο Τρινκέρι τον πιστεύει, ενώ ο Ρούμπιτ επίσης θα δώσει πολλά κι από τις 2 θέσεις. Πολύ πιο ορθολογικό το μπάσκετ που θα παίξει φέτος η Μπάγερν αλλά χωρίς την αστρόσκονη των Μπάλντγουιν- Ρέινολντς στην επίθεση.
Τα θαύματα όμως δεν γίνονται κάθε μέρα, ως εκ τούτου έχει ανηφόρα να διαβεί. Πάντως θα δούμε ομαδικό μπάσκετ που στα δικά μου μάτια είναι πιο ωραίο από τις ποικιλίες του all -star διδύμου.
Αυτά σε μια πρώτη φάση. Για τον Μήτογλου και τον Ντιαλό ήθελα να γράψω. Α,, και για τον Πετρούσεφ που επίσης ξεκίνησε καλά. Αλλά έχει τόσο μπάσκετ μέσα του ο συγκεκριμένος που και καλά να μην ξεκίναγε θα το ... έβρισκε στην πορεία.
Κι αυτό γιατί θα τον ήθελα πασπαρτού στα φόργουορντ του Ολυμπιακού.
).