Final 4: Knock out ή σειρά παιχνιδιών;

[kite26]

Επισης μια κακή χρονιά, όπου μπορεί να βγεις τελευταιος, δεν γίνεται να προδικαζει το μέλλον σου στη λίγκα. Δλδ ο παο βγήκε τελευταίος περσιβκαι και φέτος έχει πρότζεκτ για φαιναλ 4, τα ίδια και η εφες παλιότερα. Πρέπει οι ομάδες να έχουν τουλάχιστον 3ετη συμβόλαια για να μπορούν να έχουν χρόνο να σχεδιάσουν και να φτιάξουν κάτι καλό.

Διαφορετικές περιπτώσεις είναι εννοείται η Αλμπα και η Ασβελ που είναι τόσα χρόνια στη λίγκα και είναι μόνιμα στο πάτο, παρουσιάζοντας κάθε χρονιά και πιο αδιάφορα πρότζεκτ και άλλη περίπτωση είναι η Μπασκονια που μπορει να βγει τελευταία φετος αλλά τόσα χρόνια μπαινοβγαινει 8αδα στο νήμα.

ΥΓ. Την αλμπα πχ την χρειάζεται η Γιουρολιγκ για να αυξήσει τα έσοδα των ομάδων, που είπαμε προηγουμένως πως είναι απαραίτητος παράγοντας για να μπορούν μελλοντικά να μπαίνουν κι άλλες ομάδες. Γιατι αλλά έσοδα έχεις απτην ομάδα του Βερολίνου και άλλα απτην ομάδα της Ουλμ. Αυτός είναι ο γ@μημενος καπιταλισμος δυστυχώς...

Μου δίνεις πάσες αλά Γιόκιτς...Ας μιλήσουμε λίγο για τα "έσοδα". Υπάρχουν βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα έσοδα. Ναι, αν διαλέξεις την ομάδα του Βερολίνου έχει μεγαλύτερο κοινό. Θα έχεις το γρήγορο κέρδος. Αν όμως αυτή η ομάδα παίζει χειρότερο μπάσκετ από αυτή της Ουλμ, τότε το προϊόν σου χάνει σε ποιότητα. Έτσι, αυτό συνεπάγεται μείωση του μακροπρόθεσμου κέρδους, γιατί έχεις μια λιγότερο ανταγωνιστική λίγκα.

[JohnnyPao]

Επισης μια κακή χρονιά, όπου μπορεί να βγεις τελευταιος, δεν γίνεται να προδικαζει το μέλλον σου στη λίγκα. Δλδ ο παο βγήκε τελευταίος περσιβκαι και φέτος έχει πρότζεκτ για φαιναλ 4, τα ίδια και η εφες παλιότερα. Πρέπει οι ομάδες να έχουν τουλάχιστον 3ετη συμβόλαια για να μπορούν να έχουν χρόνο να σχεδιάσουν και να φτιάξουν κάτι καλό.

Διαφορετικές περιπτώσεις είναι εννοείται η Αλμπα και η Ασβελ που είναι τόσα χρόνια στη λίγκα και είναι μόνιμα στο πάτο, παρουσιάζοντας κάθε χρονιά και πιο αδιάφορα πρότζεκτ και άλλη περίπτωση είναι η Μπασκονια που μπορει να βγει τελευταία φετος αλλά τόσα χρόνια μπαινοβγαινει 8αδα στο νήμα.

ΥΓ. Την αλμπα πχ την χρειάζεται η Γιουρολιγκ για να αυξήσει τα έσοδα των ομάδων, που είπαμε προηγουμένως πως είναι απαραίτητος παράγοντας για να μπορούν μελλοντικά να μπαίνουν κι άλλες ομάδες. Γιατι αλλά έσοδα έχεις απτην ομάδα του Βερολίνου και άλλα απτην ομάδα της Ουλμ. Αυτός είναι ο γ@μημενος καπιταλισμος δυστυχώς...

Μου δίνεις πάσες αλά Γιόκιτς...Ας μιλήσουμε λίγο για τα "έσοδα". Υπάρχουν βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα έσοδα. Ναι, αν διαλέξεις την ομάδα του Βερολίνου έχει μεγαλύτερο κοινό. Θα έχεις το γρήγορο κέρδος. Αν όμως αυτή η ομάδα παίζει χειρότερο μπάσκετ από αυτή της Ουλμ, τότε το προϊόν σου χάνει σε ποιότητα. Έτσι, αυτό συνεπάγεται μείωση του μακροπρόθεσμου κέρδους, γιατί έχεις μια λιγότερο ανταγωνιστική λίγκα.

Έκλαψα με αυτό με τις πάσες. Μπα δεν νομιζω πως ισχύει αυτό που λες, σιγά την διαφορά που θα χει η Ουλμ από την Αλμπα ή το Περιστερι ή την Γκραν Κανάρια ή την Ασβελ, όλες τους τελευταίες θα έβγαιναν και το κριτήριο θα ήταν ποιος θα ήταν ο χειρότερος τελευταίος. Όπως βλέπεις, ομάδες όπως η Παρτιζαν και η Μονακο, που έχουν σκοπό να βάλουν λεφτά, δεν πρόκειται να μείνουν έξω για κανέναν λόγο, από αυτές φτιάχνεται ή ποιότητα του προϊόντος και φυσικά απτους κολοσσούς, οχι απτους τελευταίους... Δηλαδή αν πχ η ΑΕΚ παρουσίαζε ένα πρότζεκτ με νέο γήπεδο, 6-7 μύρια μπατζετ κλπ, θα της έδιναν wild card ΧΘΕΣ.

Ουτε εγω είμαι φαν της Αλμπα και με εκνευριζει που συμπεριφερεται λες και δεν κάνει πρωταθλητισμο, φέρνει κάτι 18χρονα και χαίρεται αν φτάσει τις 5 νίκες στη σεζόν. Αλλά μακροπροθεσμα που λες κι εσύ, το να ξεκλειδωσεις την ΤΕΡΑΣΤΙΑ αγορά του Βερολίνου είναι πολύ μεγαλύτερο συμφέρον οικονομικά, απτο να δεις ένα χρόνο μπάσκετ από μια Ουλμ που έχει ένα γήπεδο με το 1/4 της χωρητικότητας του γηπέδου της Αλμπα, που βρίσκεται σε ΠΟΛΥ μικρότερη πόλη, με χειρότερη οικονομία και προσφέρει λιγότερη τηλεθέαση (και άρα χαμηλότερο τηλεοπτικό συμβόλαιο). Στο μέλλον θα δούμε ομάδες από Λονδίνο, Άμπου Νταμπι, κλπ, προς εκεί πάει το πράγμα.

Εγω οι ομάδες που θέλω ΟΠΩΣΔΉΠΟΤΕ να βλέπω τα προηγούμενα χρόνια στη γιουρολιγκ (αν συνεχίσουν όπως πάνε μέχρι σήμερα, οχι αν βαρέσουν καμιά πτώχευση) είναι οι :

- 4 Ισπανικές (Ρεαλ, Μπαρτσα, Μπασκονια, Βαλενθια)
- 2 Τουρκικες (Εφες, Φενερ)
- 2 Σερβικες (Ερυθρός, Παρτιζαν)
- Οι δικές μας (Παο, Οσφπ)
- Οι Μακαμπι, Ζαλγκιρις, Αρμανι, Μπαγερν (παλιά μαρεσε κι η Μπαμπεργκ αλλά πάνε αυτοί) και Μονακό.

Οι υπόλοιπες 3 (ή όσες είναι αν γίνουν περισσότερες οι ομαδες) δεν με νοιάζει καθόλου το ποιες θα είναι. Θέλω όποιες είναι πιο επικερδείς για τη λίγκα για να παίρνει περισσότερα λεφτά ο ΠΑΟ. Ιδανικά θα θελα κάποια στιγμή να δω και μια ακόμα ελληνική στη γιουρολιγκ αλλά αργεί πολύ κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, θα ξενέρωνα πχ αν δεν έπαιρνε φετος wild card η Valencia.

ΥΓ. Το τηλεοπτικό συμβόλαιο και τα έσοδα από εισιτήρια που έδινε ο ΠΑΟ με το χειρότερο ροστερ της ιστορίας του δεν συγκρίνεται με πολλές ευρωλιγκατες ομάδες και φυσικά δεν συγκρίνεται με του Περιστερίου που παραλίγο να αποκλείσει τον ΠΑΟ πέρσι και να φτάσει τελικό.

[Coach Periklis]

Το σύστημα ΝΒΑ και με τις σειρές αγώνων και το πλεονέκτημα έδρας είναι πιο δίκαιο

Απλά εκεί είναι εντελώς διαφορετικά τα έσοδα και η φιλοσοφία της κλειστής λίγκας. Πχ ο τελευταίος έχει περισσότερες πιθανότητες για 1η θέση ντραφτ κλπ ( έτσι το θυμάμαι εγώ , δεν βλέπω πια ούτε τους τελικούς )

Εδώ είμαστε κλειστή Λίγκα με την κάθε χώρα να έχει διαφορετική φορολογία, ομάδες με διαφορετική πηγή εσόδων ( Ρεάλ Μπαρτσελόνα ενιαίο κλαμπ , Αρμάνι Ολυμπιακός Παναθηναϊκός Μακάμπι επειδή είναι τρελοί οι ιδιοκτήτες )

Σε σειρά αγώνων στην Ευρώπη ίσως είναι και πιο ωραίο γιατί κάποιες έδρες είναι πραγματικά καυτές και δίνουν αυτό το έξτρα συνήθως

Από την άλλη πανευκολα εκτροχιάζεται όλο το οικοδόμημα σε τελικούς Ολυμπιακός Παναθηναϊκός, ελληνική vs σερβική πχ

Δε πα να ναι 20 χρόνια Παναγίες στην Ευρωλίγκα. Σε σειρά που κρίνει τον τίτλο εγώ θα φοβόμουν

[manos_89]

Για μένα ξεκάθαρα σειρά αγώνων. Η εποχή που "μυρίζει" μπάσκετ είναι τα playoff και όχι το final-4 που είναι σαν σφηνάκι!
1) Υπάρχει μια επαναληψιμότητα στα γήπεδα που γίνεται το final-4 ή είναι η ιδέα μου;
2) Με το final-4 υπάρχει δυστυχώς το ρίσκο να δούμε αγώνες με Εφές, Ρεαλ, Μπαρτσελόνα, Μονακο, Μιλάνο, δηλαδή με ελάχιστον κοινό

[kite26]

Δυστυχώς από την εποχή του 2000 δεν προωθείται το μπάσκετ όπως και όσο πρέπει. Για παράδειγμα, γιατί δεν παίζουν πια οι νικητές ΝΒΑ και Ευρωλίγκας; Γιατί δεν βλέπουμε δωρεάν Ευρωλίγκα στην ΕΡΤ; Πώς περιμένουμε να προωθηθεί το μπάσκετ; Δώστε το μπάσκετ στο λαό ρε!

Είναι αιρετική άποψη το ξέρω, αλλά το ίδιο θα ήθελα και στο Μαστερσεφ. Βαθμολογία ποδοσφαιρικού τύπου και νικητής αυτός με τη μεγαλύτερη βαθμολογία.

Αν όμως μιλήσουμε για play off, αυτά θα αφορούν τους τελικούς, και επίσης για play out. Μια ομάδα που θα πέσει στο δεύτερο μεγαλύτερο πρωτάθλημα, την επόμενη σεζόν θα κοιτάξει να δυναμώσει. Τίποτα να μην είναι δεδομένο. Ομάδες τύπου Βιλερμπάν, Άλμπα είναι πρόβλημα.

[shaq7]

το φ4 εντωμεταξυ πολλες φορες εχει δωσει και πλεονεκτημα σε ομαδες επειδη ετυχε να γινει στην χωρα τους..ουτε αυτο ειναι δικαιο..λεμε κιολας οτι δεν υπαρχουν εσοδα..αν μπαινεις στους 4 θα εχεις ακομα μερικα σολντ αουτ..ειδικα επειδη ειναι ματς με μεγαλη ζητηση και θα βαρανε στο ψαχνο στα εισιτηρια. Γενικα υπαρχουν τροποι να αυξηθουν τα εσοδα στις ομαδες αλλα αυτο ειναι το δεντρο οχι το δασος..

Αν δεν μπουν και αλλες αγορες/κοσμος που ασχολειται με το μπασκετ δεν θα υπαρξει μεγαλη βελτιωση.. πρεπει γερμανοι γαλλοι ισπανοι να ενδιαφερθουν περισσοτερο ,να γινει κανα ανοιγμα στην αγγλια (αν και νταξει τραβηγμενο ) ..σε κανα τουμπαι που λεγαν ..που και αυτο δεν ξερω αν σωσει η το καταστρεψει τελειως..

Δυστυχως απο την στιγμη που υπαρχει το ΝΒΑ ειναι δυσκολα τα πραγματα για το ευρωπαικο μπασκετ..

[kite26]

το φ4 εντωμεταξυ πολλες φορες εχει δωσει και πλεονεκτημα σε ομαδες επειδη ετυχε να γινει στην χωρα τους..ουτε αυτο ειναι δικαιο..λεμε κιολας οτι δεν υπαρχουν εσοδα..αν μπαινεις στους 4 θα εχεις ακομα μερικα σολντ αουτ..ειδικα επειδη ειναι ματς με μεγαλη ζητηση και θα βαρανε στο ψαχνο στα εισιτηρια. Γενικα υπαρχουν τροποι να αυξηθουν τα εσοδα στις ομαδες αλλα αυτο ειναι το δεντρο οχι το δασος..

Αν δεν μπουν και αλλες αγορες/κοσμος που ασχολειται με το μπασκετ δεν θα υπαρξει μεγαλη βελτιωση.. πρεπει γερμανοι γαλλοι ισπανοι να ενδιαφερθουν περισσοτερο ,να γινει κανα ανοιγμα στην αγγλια (αν και νταξει τραβηγμενο ) ..σε κανα τουμπαι που λεγαν ..που και αυτο δεν ξερω αν σωσει η το καταστρεψει τελειως..

Δυστυχως απο την στιγμη που υπαρχει το ΝΒΑ ειναι δυσκολα τα πραγματα για το ευρωπαικο μπασκετ..

Διαφωνώ. Το ευρωπαϊκό μπάσκετ μπορεί να βρει τη χαμένη του αίγλη εφόσον:
1) Σταματήσει να Γιουροβιζιονίζει. Δύο μέρες φ4 δε φέρνουν την άνοιξη. Αλλιώς γίνεσαι πανηγυράκι.
2) Αποδεχθεί το γεγονός ότι τα πολλά παιχνίδια δεν σημαίνουν απαραίτητα αναβάθμιση προϊόντος.
3) Δώσει πραγματικά οικονομικά κίνητρα στις ομάδες. Π.χ. Είναι αστεία τα ποσά για τους νικητές της Ευρωλίγκας.
4) Αποδεχθεί την ταυτότητα που έχει και δεν προσπαθεί να γίνει μια κακή κόπια του ΝΒΑ.
5) Καταφέρει να ανθίσει το μπάσκετ και σε άλλες χώρες, μη μπασκετικές προς το παρόν.
6) Σταματήσει να βασίζεται σε μια ιδιωτική διοργάνωση όπως η Ευρωλίγκα που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να ρουφήξει από τους μεγάλους παίκτες βάζοντας μόνιμα συμβόλαια.
7) Θεσπίσει 3 διοργανώσεις τριών ταχυτήτων, ανάλογα με την εκάστοτε ταχύτητα κάθε ομάδας κάθε χρόνο. Κανείς δε θα κερδίζει τη θέση του χωρίς ιδρώτα. Ευρωλίγκα, Σαπόρτα, Κόρατς. Οι νικητές του Σαπόρτα και του Κόρατς αυτόματα συμμετέχουν στην ανώτερη διοργάνωση ανεξαρτήτως πλασαρίσματος στην Λίγκα τους. Ας είναι η μόνη εξαίρεση, που και αυτό ψιλοάδικο είναι.
8) Ευρεία προβολή του αθλήματος στα ελεύθερα κρατικά κανάλια κάθε χώρας.
Για να σώσω το χρόνο σου, το άνοιγμα στην Αραβία θα είναι καταστροφικό, ειδικά αν γίνει με όρους Αράβων. Δεν τους ανήκει και δεν πρέπει να τους ανήκει το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Βλέπε τι γίνεται στο ποδόσφαιρο.

[Conan1982]

Διαφωνώ. Το ευρωπαϊκό μπάσκετ μπορεί να βρει τη χαμένη του αίγλη εφόσον:
1) Σταματήσει να Γιουροβιζιονίζει. Δύο μέρες φ4 δε φέρνουν την άνοιξη. Αλλιώς γίνεσαι πανηγυράκι.
2) Αποδεχθεί το γεγονός ότι τα πολλά παιχνίδια δεν σημαίνουν απαραίτητα αναβάθμιση προϊόντος.
3) Δώσει πραγματικά οικονομικά κίνητρα στις ομάδες. Π.χ. Είναι αστεία τα ποσά για τους νικητές της Ευρωλίγκας.
4) Αποδεχθεί την ταυτότητα που έχει και δεν προσπαθεί να γίνει μια κακή κόπια του ΝΒΑ.
5) Καταφέρει να ανθίσει το μπάσκετ και σε άλλες χώρες, μη μπασκετικές προς το παρόν.
6) Σταματήσει να βασίζεται σε μια ιδιωτική διοργάνωση όπως η Ευρωλίγκα που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να ρουφήξει από τους μεγάλους παίκτες βάζοντας μόνιμα συμβόλαια.
7) Θεσπίσει 3 διοργανώσεις τριών ταχυτήτων, ανάλογα με την εκάστοτε ταχύτητα κάθε ομάδας κάθε χρόνο. Κανείς δε θα κερδίζει τη θέση του χωρίς ιδρώτα. Ευρωλίγκα, Σαπόρτα, Κόρατς. Οι νικητές του Σαπόρτα και του Κόρατς αυτόματα συμμετέχουν στην ανώτερη διοργάνωση ανεξαρτήτως πλασαρίσματος στην Λίγκα τους. Ας είναι η μόνη εξαίρεση, που και αυτό ψιλοάδικο είναι.
8) Ευρεία προβολή του αθλήματος στα ελεύθερα κρατικά κανάλια κάθε χώρας.
Για να σώσω το χρόνο σου, το άνοιγμα στην Αραβία θα είναι καταστροφικό, ειδικά αν γίνει με όρους Αράβων. Δεν τους ανήκει και δεν πρέπει να τους ανήκει το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Βλέπε τι γίνεται στο ποδόσφαιρο.

Συμφωνώ γενικά αλλά το ζήτημα είναι η εφαρμογή τους.
Για την Ευρωλίγκα μιλώντας είμαστε αυτήν την στιγμή σε ένα σημείο που δεν είναι όλα τα παιχνίδια ανταγωνιστικά (every game matters), οι ομάδες επιλέγουν παιχνίδια ενώ προς το τέλος υπάρχουν και αδιάφορες ομάδες. Η εισαγωγή τον play-in είναι ένα βήμα να περιοριστούν οι αδιάφορες ομάδες για μένα ορθό. Το άλλο κομμάτι δυστυχώς δεν είναι τόσο απλό, οι ομάδες θέλουν έσοδα και τα έσοδα τα δίνουν τα περισσότερα παιχνίδια, οπότε δύσκολο να μειωθούν τα παιχνίδια μέσα στην σεζόν, το αντίθετο μάλλον επιδιώκουν. Όπως είναι απίθανο και να δείχνουν τα παιχνίδια τα ελεύθερα κανάλια, κρατικά ή όχι αφού τα συνδρομητικά μπορούν να προσφέρουν περισσότερα χρήματα.
Η Ευρωλίγκα θέλει να επεκταθεί σε νέες χώρες ή καλύτερα αγορές, δεν την ενδιαφέρει π.χ αν στο Λονδίνο δεν ξέρουν καλά καλά πως είναι η μπάλα του Μπάσκετ, την νοιάζει αν εμπορικά μπορεί τα πάει καλά αυτή η αγορά.
Για την σειρά αγώνων αντί F4 δεν ξέρω. Από την μία είναι πιο δίκαιο, πιο πολλά παιχνίδια και ενδιαφέρον από την άλλη αν είναι να γίνει ποτέ κάποια έκπληξη είναι σε μονούς αγώνες. Αυτήν την στιγμή πάντως μου φαίνεται δύσκολο ομάδες να αντέξουν έως και 10 επιπλέον παιχνίδια μεγάλης έντασης, εδώ ένα Φ4 παίζουν και στο πρωτάθλημα μετά δυσκολεύονται και ξεμένουν από ενέργεια και δεν μιλάω μόνο για τον Ολυμπιακό. Εκτός αν μιλάμε πια για απόσχιση από τα εγχώρια πρωταθλήματα.

[ssoulliss]

Ας το σκεφτούμε λίγό.

Όταν έχεις να κάνεις με ένα πρωτάθλημα όπου όλοι παίζουν με όλους το καλύτερο είναι να υπάρχει σειρά αγώνων για να επιβραβεύεις τις καλύτερες ομάδες της χρονιάς. Ας πάρουμε το ελληνικο΄πρωτάθλημα και ας καταργήσουμε τα play-offs, στη θέση τους να βάλουμε π.χ. final-8. Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα το ζευγάρι τοων τελικών, όχι τα τελευταία χρόνια αλλά ας πούμε τη δεκαετία που π.χ. το Μαρούσι ή ο Άρης ήταν ανταγωνιστικοι να έσπαγαν το δίπολο. Στην Ισπανία τη χρονιά του covid-19 που έγινε κάτι αντίστοιχο το πρωτάθλημα το πήρε η Baskonia.

Η Euroleague λοιπόν είναι το μοναδικό αθλητικό ηπειρωτικό γεγονός (δύσκολα θα το συναντήσεις σε άλλο σπορ) που παίζουν όλοι με όλους με τον τίτλο να κρίνεται σε 2 παιχνίδια . Ένα από τα δύο είναι λάθος. Το F4 όταν θεσπίστηκε αφορούσε αρχικά 8 ομάδες που έφταναν μέσω προκριματικών σε έναν όμιλο και ύστερα έπαιζαν όλες μεταξύ τους. Έπειτα από λίγα χρόνια το ίδιο σύστημα έμεινε με 16 ομάδες σε 2 ομίλους των 8. Η μαγεία της σειράς έχει να κάνει με το σπάσιμο της έδρας από το αουτσάιντερ και το πέμπτο ή έβδομο παιχνίδι αντίστοιχα (τα οικονομικά οφέλη αφορούν τις ομάδες όχι εμάς), τα ενδιάμεσα μπορεί να μην ενδιαφέρουν και κανέναν.

Υπάρχουν επίσης χρονιές στο NBA που οι σειρές δε βλέπονται γιατί π.χ. οι Spurs ήταν πολύ καλύτεροι από τους Cavs του LeBron και τους "σκούπησαν" με 4-0 ή πρόσφατα οι Warriors με Durant που απλά διεκπεραίωσαν τον τίτλο με 4-1 κόντρα πάλι στους Cavs. Υπάρχει και το πρωτάθλημα των Bulls τη χρονια του 72-10 όπου μόλις έγινε το 3-0 στην έδρα των Sonics ουσιαστικά "έχασαν" μόνο και μόνο για να σηκώσουν την κούπα στο Σικάγο. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις επιβραβεύτηκε η καλύτερη ομάδα, με ένα f-4 μπορεί να ήταν άλλος ο πρωταθλητής.

Τα μονά παιχνίδια είναι μοναδικά. Σαν την March Madness του NCAA όπου 64 ομάδες μπαίνουν από την περίπου ίδια αφετηρία με τον φίλαθλο ενός μικρομεσαίου κολλεγίου να ελπίζει ότι μπορεί να φτάσει μέχρι το τέλος. Το είδαμε φέτος με το San Diego State, έχουν συμβεί κατά το παρελθόν τέραστιες αντροπές και εκπλήξεις που μνημονεύονται μέχρι σήμερα. Ομοίως τα Παγκόμια ή τα EuroBasket έχουν το χαρακτήρα ένος sweet-16 ή f-8 όπου όλα μπορεί να συμβούν. Αν π.χ. υπήρχε το 2006 σειρά αγώνων με τις ΗΠΑ δε θα τους κερδίζαμε άλλη φορά και δε θα παίζαμε τελικό Παγκοσμίου. Η διαφορά εδώ είναι ότι δεν παίζουν όλοι με όλους.

Κλείνω με το εξής: θες να παίζουν όλοι με όλους θεσπίζεις κανόνες ισοτιμίας (όπως στο NBA) και πας με σειρές μέχρι το τέλος. Στην περίπτωση ενός τουρνουά (March Madness ή FIBA), τους χωρίζεις σε ομίλους και από έναν αριθμό ομάδων διεξάγεις νοκ-άουτ παιχνίδια. Άλλη μαγεία το ένα, αλλή το άλλο. Εμένα προσωπικά μ'αρέσουν τα μονά παιχνίδια οι σειρές όπως γίνονται στην Ευρώπη κατά κανόνα δεν είναι πάντα δίκαιες.

[kite26]

Ας το σκεφτούμε λίγό.

Όταν έχεις να κάνεις με ένα πρωτάθλημα όπου όλοι παίζουν με όλους το καλύτερο είναι να υπάρχει σειρά αγώνων για να επιβραβεύεις τις καλύτερες ομάδες της χρονιάς. Ας πάρουμε το ελληνικο΄πρωτάθλημα και ας καταργήσουμε τα play-offs, στη θέση τους να βάλουμε π.χ. final-8. Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα το ζευγάρι τοων τελικών, όχι τα τελευταία χρόνια αλλά ας πούμε τη δεκαετία που π.χ. το Μαρούσι ή ο Άρης ήταν ανταγωνιστικοι να έσπαγαν το δίπολο. Στην Ισπανία τη χρονιά του covid-19 που έγινε κάτι αντίστοιχο το πρωτάθλημα το πήρε η Baskonia.

Η Euroleague λοιπόν είναι το μοναδικό αθλητικό ηπειρωτικό γεγονός (δύσκολα θα το συναντήσεις σε άλλο σπορ) που παίζουν όλοι με όλους με τον τίτλο να κρίνεται σε 2 παιχνίδια . Ένα από τα δύο είναι λάθος. Το F4 όταν θεσπίστηκε αφορούσε αρχικά 8 ομάδες που έφταναν μέσω προκριματικών σε έναν όμιλο και ύστερα έπαιζαν όλες μεταξύ τους. Έπειτα από λίγα χρόνια το ίδιο σύστημα έμεινε με 16 ομάδες σε 2 ομίλους των 8. Η μαγεία της σειράς έχει να κάνει με το σπάσιμο της έδρας από το αουτσάιντερ και το πέμπτο ή έβδομο παιχνίδι αντίστοιχα (τα οικονομικά οφέλη αφορούν τις ομάδες όχι εμάς), τα ενδιάμεσα μπορεί να μην ενδιαφέρουν και κανέναν.

Υπάρχουν επίσης χρονιές στο NBA που οι σειρές δε βλέπονται γιατί π.χ. οι Spurs ήταν πολύ καλύτεροι από τους Cavs του LeBron και τους "σκούπησαν" με 4-0 ή πρόσφατα οι Warriors με Durant που απλά διεκπεραίωσαν τον τίτλο με 4-1 κόντρα πάλι στους Cavs. Υπάρχει και το πρωτάθλημα των Bulls τη χρονια του 72-10 όπου μόλις έγινε το 3-0 στην έδρα των Sonics ουσιαστικά "έχασαν" μόνο και μόνο για να σηκώσουν την κούπα στο Σικάγο. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις επιβραβεύτηκε η καλύτερη ομάδα, με ένα f-4 μπορεί να ήταν άλλος ο πρωταθλητής.

Τα μονά παιχνίδια είναι μοναδικά. Σαν την March Madness του NCAA όπου 64 ομάδες μπαίνουν από την περίπου ίδια αφετηρία με τον φίλαθλο ενός μικρομεσαίου κολλεγίου να ελπίζει ότι μπορεί να φτάσει μέχρι το τέλος. Το είδαμε φέτος με το San Diego State, έχουν συμβεί κατά το παρελθόν τέραστιες αντροπές και εκπλήξεις που μνημονεύονται μέχρι σήμερα. Ομοίως τα Παγκόμια ή τα EuroBasket έχουν το χαρακτήρα ένος sweet-16 ή f-8 όπου όλα μπορεί να συμβούν. Αν π.χ. υπήρχε το 2006 σειρά αγώνων με τις ΗΠΑ δε θα τους κερδίζαμε άλλη φορά και δε θα παίζαμε τελικό Παγκοσμίου. Η διαφορά εδώ είναι ότι δεν παίζουν όλοι με όλους.

Κλείνω με το εξής: θες να παίζουν όλοι με όλους θεσπίζεις κανόνες ισοτιμίας (όπως στο NBA) και πας με σειρές μέχρι το τέλος. Στην περίπτωση ενός τουρνουά (March Madness ή FIBA), τους χωρίζεις σε ομίλους και από έναν αριθμό ομάδων διεξάγεις νοκ-άουτ παιχνίδια. Άλλη μαγεία το ένα, αλλή το άλλο. Εμένα προσωπικά μ'αρέσουν τα μονά παιχνίδια οι σειρές όπως γίνονται στην Ευρώπη κατά κανόνα δεν είναι πάντα δίκαιες.

Να σου πω κάτι μεταξύ μας; Κι εγώ γουστάρω πολύ τα μονά! Έχουν αυτή την μαγεία, η οποία χάνεται στη σειρά. Απλώς η σειρά υπάρχει η αίσθηση της δικαιοσύνης. Εξαρτάται από το που θες να εστιάσεις το προϊόν σου. Στη μαγεία πιο πολύ, ή στη δικαιοσύνη; Για μένα, το πρώτο πρέπει να έχει μια ελαφριά υπεροχή. Γιατί ο πρώτος λόγος που ασχολούμαστε με το μπάσκετ είναι η μαγεία που έχει. Που δεν υπάρχει όμοιά της σε κανένα άλλο σπορ. Οπότε, είναι μια λογική κίνηση, το δέχομαι.

Όμως για να μείνεις σε k.o. κατάσταση, θα πρέπει να συμμαζέψεις τη λίγκα. Είναι ανεπίτρεπτο να υπάρχουν ομάδες που θέτουν σε δεύτερη μοίρα το να είναι ανταγωνιστικές. Δεν είναι η Ευρωλίγκα αναπτυξιακό πρωτάθλημα και δεν πρέπει να είναι. Είσαι το κορυφαίο πρωτάθλημα της Ευρώπης και το δεύτερο καλύτερο του κόσμου. Το "δεύτερο" επίτρεψέ μου να το αναλύσω σε άλλο ποστ.

Επιμένω, οι πολλοί αγώνες στα πρότυπα του ΝΒΑ δε συνάδουν με το βαθμό αθλητικότητας των Ευρωπαίων παικτών και μόνο πρόβλημα θα δημιουργήσει. Προσωπικά, θα ήθελα να εκτοξευτεί η ποιότητα. Περισσότερα χρήματα στις ομάδες σημαίνουν δέλεαρ για τους τοπ Ευρωπαίους παίκτες να μείνουν Ευρώπη. Τι σημαίνει αυτό; Αυτόματη αναβάθμιση του προϊόντος σου. Σκέψου, Γιόκιτς, Ντόνσιτς και λοιποί σε ευρωπαϊκές ομάδες! Τα ονόματα είναι σχηματικά, αλλά κατάλαβες.

Συμπερασματικά, θέλω να καταλήξω στο ότι το πρόγραμμα των αγώνων από μόνο του δεν λέει κάτι, αν δεν υποστηριχτεί ολόκληρη η λίγκα κατάλληλα και πολυεπίπεδα. Μάρκετινγκ, διαιτησία, market pool, οι δεύτερες διοργανώσεις, ο αριθμός των μη Ευρωπαίων παικτών, όλα αυτά και άλλα πολλά πρέπει να ρυθμιστούν για να φτάσει η Ευρωλίγκα εκεί που της αξίζει.

Αν με ρωτάς αν πιστεύω ότι αυτή η ιδιωτική διοργάνωση μπορεί να πάρει τις σωστές κατευθύνσεις η απάντηση είναι όχι, δεν δείχνει ικανή προς το παρόν για κάτι τέτοιο. Να σε ρωτήσω, η fiba δεν είναι η παγκόσμια ομοσπονδία; Γιατί δεν το γνωρίζω.

[nikolas_asteri]

Συμπερασματικά, θέλω να καταλήξω στο ότι το πρόγραμμα των αγώνων από μόνο του δεν λέει κάτι, αν δεν υποστηριχτεί ολόκληρη η λίγκα κατάλληλα και πολυεπίπεδα. Μάρκετινγκ, διαιτησία, market pool, οι δεύτερες διοργανώσεις, ο αριθμός των μη Ευρωπαίων παικτών, όλα αυτά και άλλα πολλά πρέπει να ρυθμιστούν για να φτάσει η Ευρωλίγκα εκεί που της αξίζει.

Εκτός κι αν σκάσουν τίποτα Άραβες όπως στο ποδόσφαιρο, είναι αδύνατο να μιλάμε για "σύγκριση" μεταξύ ΝΒΑ και Ευρωλίγκας. Ακόμα και μακροπρόθεσμα. Είναι πολύ μεγάλη η ανάλυση που έχω στο μυαλό μου και δεν νομίζω πως θέλω να την γράψω όλη μονοκοπανιά γι'αυτό θα φέρω ένα μόνο παράδειγμα. Το παράδειγμα που θα φέρω είναι από τους Νικς και τους Νετς γιατί τα έφερε έτσι η ζωή να είναι εδώ δίπλα. Ίσως είναι άδικο, γιατί ΝΥ είναι σαφώς πιο ακριβή από την Ιντιάνα πχ, αλλά δεν έχω πάει για να ξέρω.

Αν θέλω να πάω να δώ ένα παιχνίδι στο Madison Square Garden δεν υπάρχει περίπτωση να βρω κάτι κάτω από $60. Και αυτό θα είναι σε τραγικές θέσεις. (Btw, τα Χριστούγεννα που ερχόμαστε στα πεθερικά μου, συνήθως που κάνουν δώρο εισιτηριάκι σε ψιλο-καλές θέσεις. Όταν βλέπω την τιμή, κλαίω). Ας πούμε λοιπόν ότι δίνω $60. Ξέρεις πόσο έχει μια μπύρα μέσα; Τουλάχιστον $10-15-18. Μιλάμε για κουτάκι ε; Ξέρεις πόσο έχει ένα hot-dog; $10-12. Με τι μισθό μπορεί ο Έλληνας να πάει "συχνά" στο γήπεδο με αυτές τις τιμές. Εντωμεταξύ αν θέλεις να δεις όντως παιχνίδι πρέπει να δώσεις μίνιμουμ $150. Εκτός κι αν βρεις καμία ευκαιρία. Συμβαίνουν κι αυτά.

Ξέρεις, όταν πρωτοήρθα, οι Νετς ήταν για πέταμα και μπορούσα να βρω second hand εισιτήρια για χαζά παιχνίδια σχετικά πολύ φθηνά, τύπου $10. Όταν ερχόταν ο Λεμπρόν ή ο Κάρι βέβαια η τιμή εκτοξευόταν. Τα φαγητάκια βέβαια ήταν πάλι πανάκριβα και στο Barclays Center. Με το που ήρθε ο Ντουράντ, τα εισιτήρια πήγαν στο Θεό.

Τα ίδια και με Rangers και Islanders. To γήπεδο κάνει διαφορά για τα εισιτήρια.

Θέλω να πω ότι ο μηχανισμός που επιτρέπει αυτούς τους μισθούς, τιμές κλπ στο ΝΒΑ έχει να κάνει και με μία γενικότερη άνεση στην κατανάλωση που δεν υπάρχει εδώ (Ελλάδα).

Ίσως να μη τα έχω γράψει αναλυτικά και να μην έχω αναφέρει όλες τις παραμέτρους, απλά ήθελα να αναφέρω κάτι σχετικά απτό που με κάνει να πιστεύω ότι δεν είναι απλά θέμα Ευρωλίγκας και προώθησης του αθλήματος το να καταφέρουμε να ανταγωνιστούμε το ΝΒΑ.

[kite26]

Συμπερασματικά, θέλω να καταλήξω στο ότι το πρόγραμμα των αγώνων από μόνο του δεν λέει κάτι, αν δεν υποστηριχτεί ολόκληρη η λίγκα κατάλληλα και πολυεπίπεδα. Μάρκετινγκ, διαιτησία, market pool, οι δεύτερες διοργανώσεις, ο αριθμός των μη Ευρωπαίων παικτών, όλα αυτά και άλλα πολλά πρέπει να ρυθμιστούν για να φτάσει η Ευρωλίγκα εκεί που της αξίζει.

Εκτός κι αν σκάσουν τίποτα Άραβες όπως στο ποδόσφαιρο, είναι αδύνατο να μιλάμε για "σύγκριση" μεταξύ ΝΒΑ και Ευρωλίγκας. Ακόμα και μακροπρόθεσμα. Είναι πολύ μεγάλη η ανάλυση που έχω στο μυαλό μου και δεν νομίζω πως θέλω να την γράψω όλη μονοκοπανιά γι'αυτό θα φέρω ένα μόνο παράδειγμα. Το παράδειγμα που θα φέρω είναι από τους Νικς και τους Νετς γιατί τα έφερε έτσι η ζωή να είναι εδώ δίπλα. Ίσως είναι άδικο, γιατί ΝΥ είναι σαφώς πιο ακριβή από την Ιντιάνα πχ, αλλά δεν έχω πάει για να ξέρω.

Αν θέλω να πάω να δώ ένα παιχνίδι στο Madison Square Garden δεν υπάρχει περίπτωση να βρω κάτι κάτω από $60. Και αυτό θα είναι σε τραγικές θέσεις. (Btw, τα Χριστούγεννα που ερχόμαστε στα πεθερικά μου, συνήθως που κάνουν δώρο εισιτηριάκι σε ψιλο-καλές θέσεις. Όταν βλέπω την τιμή, κλαίω). Ας πούμε λοιπόν ότι δίνω $60. Ξέρεις πόσο έχει μια μπύρα μέσα; Τουλάχιστον $10-15-18. Μιλάμε για κουτάκι ε; Ξέρεις πόσο έχει ένα hot-dog; $10-12. Με τι μισθό μπορεί ο Έλληνας να πάει "συχνά" στο γήπεδο με αυτές τις τιμές. Εντωμεταξύ αν θέλεις να δεις όντως παιχνίδι πρέπει να δώσεις μίνιμουμ $150. Εκτός κι αν βρεις καμία ευκαιρία. Συμβαίνουν κι αυτά.

Ξέρεις, όταν πρωτοήρθα, οι Νετς ήταν για πέταμα και μπορούσα να βρω second hand εισιτήρια για χαζά παιχνίδια σχετικά πολύ φθηνά, τύπου $10. Όταν ερχόταν ο Λεμπρόν ή ο Κάρι βέβαια η τιμή εκτοξευόταν. Τα φαγητάκια βέβαια ήταν πάλι πανάκριβα και στο Barclays Center. Με το που ήρθε ο Ντουράντ, τα εισιτήρια πήγαν στο Θεό.

Τα ίδια και με Rangers και Islanders. To γήπεδο κάνει διαφορά για τα εισιτήρια.

Θέλω να πω ότι ο μηχανισμός που επιτρέπει αυτούς τους μισθούς, τιμές κλπ στο ΝΒΑ έχει να κάνει και με μία γενικότερη άνεση στην κατανάλωση που δεν υπάρχει εδώ (Ελλάδα).

Ίσως να μη τα έχω γράψει αναλυτικά και να μην έχω αναφέρει όλες τις παραμέτρους, απλά ήθελα να αναφέρω κάτι σχετικά απτό που με κάνει να πιστεύω ότι δεν είναι απλά θέμα Ευρωλίγκας και προώθησης του αθλήματος το να καταφέρουμε να ανταγωνιστούμε το ΝΒΑ.

Τούτο θέλω να πω. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε να ανταγωνιστούμε το ΝΒΑ! Εκ φύσεως το προϊόν μας είναι διαφορετικό και θα έπρεπε να το φέρουμε με το μέρος μας. Διότι αν προσπαθήσουμε να ανταγωνιστούμε την Αμερική, για τους λόγους που πολύ ορθά ανέφερες είναι ανέφικτο! Οπότε γυρνάς στις ρίζες σου, αυτό είναι όλο! Και στο κάτω κάτω, το κοινό σου θα είναι πολύς κόσμος, όπως ο γράφων, που δεν είναι ευχαριστημένος με το αμερικάνικο προϊόν και καλά κάνει, αλλά δεν θα αναπτύξω αυτή τη στιγμή το γιατί.

Ξέρεις, θα ήθελα κι εγώ να κάνω μια φορά ένα ταξίδι στην Αμερική για να δω έναν αγώνα NBA, play off κυρίως. Αλλά ποτέ δε θα μπορούσα να φανταστώ να παρακολουθώ αμερικανικό μπάσκετ σε μόνιμη βάση, γιατί δεν ανήκει στην κουλτούρα μου, δεν ταυτίζομαι, δεν είναι εγώ!

Η Ευρώπη έχει έρεισμα για να προοδεύει μπασκετικά. Και αυτό, γιατί το άθλημα έχει αναπτυχθεί υπερβολικά σε κάποιες χώρες, όπως η Σερβία, αρκετά σε κάποιες άλλες, όπως η Ελλάδα. Αν κλείσει η τεράστια τρύπα μεταξύ ανεπτυγμένων μπασκετικά χώρων και υπανάπτυκτων τότε θα υπάρξει σχετική ομοιογένεια στην καλλιέργεια του αθλήματος. Σε τι μας χρειάζεται αυτό; Μα φυσικά να μην υπάρχει η ανάγκη διοργανώσεων πολλών ταχυτήτων και ύπαρξη περισσότερων ανταγωνιστικών ομάδων.

Πώς θα υλοποιηθεί αυτό; Δεν είμαι ηγετικό στέλεχος της Fiba ή της Ευρωλίγκας, αλλά υποθέτω ότι πρέπει να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προώθησης του μπάσκετ σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Εδώ μπαίνει το μάρκετινγκ, στο οποίο είμαστε πολύ πίσω σε σχέση με την Αμερική και είναι νευραλγικός τομέας.

Η κορωνίδα του μάρκετινγκ είναι το φάιναλ φορ. Αυτό είναι. Μια διοργάνωση με παικταράδες, λάμψη, κύρος και όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που κάνουν ένα γεγονός λαμπερό, θα βελτιώσουν το πρεστίζ του αθλήματος.

Θεωρείς ότι όλα αυτά γίνονται στο βαθμό που θα έπρεπε; Να σου θυμίσω τη φετινή σειρά της Ρεάλ με την Παρτιζάν; Οι δύο τους δεν έπρεπε να συμμετέχουν φέτος κανονικά. Για να μη μιλήσω για τον αποκλεισμό των ρωσικών ομάδων. Ή τη διαιτησία που ήταν κακή σε πάρα πολλά παιχνίδια και πίστεψε με είδα πολλά.

[yorgos]

Συμφωνώ πως δεν είναι συγκρίσιμο το ΝΒΑ με την Ευρωλίγκα και δεν πρέπει να είναι. Ο Αμερικανός, σε αντίθεση με τον Ευρωπαίο, ΔΕΝ πάει για να δει μπάσκετ στο γήπεδο. Πάει σε ένα εμπορικό κέντρο όπου θα φάει, θα ψωνίσει, θα δει χορευτικά, ζογκλερικά, μουσικά σόου, θα πέφτουν μίνι αερόστατα με δολάρια μέσα (το έζησα κι αυτό! αν θυμάμαι καλά στην Ατλάντα) και συμπτωματικά έχει και κάτι τύπους που παίζουν μπάσκετ. Στα πρώτα ματς που πήγα σοκαρίστηκα από το πόσο λίγοι πραγματικά παρακολουθούν το ματς: κόντευε να τελειώσει η τρίτη περίοδος σε ματσάρα με Στεφ vs Ντουράντ και οι διπλανομπροστινοί μου δεν είχαν έρθει ακόμη από τα εστιατόρια, είχαν πάει να πάρουν (άθλιο και πανάκριβο) ασιατικό. Χεσμένο το έχουν ματς, δεν είναι το κυρίως προϊόν, το κυρίως προϊόν είναι το εμπορικό κέντρο ΚΟΜΜΑΤΙ του οποίου είναι και η αρένα όπου παίζεται το μπάσκετ.

Αυτό το μέλλον θέλουμε για το μπα΄σκετ μας Νίκο Τσιαμτσίκα; Εγώ που είμαι γέρος λέω ΟΧΙ. Ακόμη και στην ακραία επιλογή γήπεδο με ούγκανα vs γήπεδο με σαπιοφάγους που δε βλέπουν καν το ματς προτιμώ τα ούγκανα. Αυτοί ίσως όταν τελειώσει το ματς παίζει και να ξέρουν ποιος νίκησε.

[TakeshyKurosawa1]

Νοκ άουτ για μένα. Αυτό είναι το καλό της euroleague. Αλλιώς όριο στα μπάτζετ!

[nikolas_asteri]

Στα πρώτα ματς που πήγα σοκαρίστηκα από το πόσο λίγοι πραγματικά παρακολουθούν το ματς: κόντευε να τελειώσει η τρίτη περίοδος σε ματσάρα με Στεφ vs Ντουράντ και οι διπλανομπροστινοί μου δεν είχαν έρθει ακόμη από τα εστιατόρια, είχαν πάει να πάρουν (άθλιο και πανάκριβο) ασιατικό. Χεσμένο το έχουν ματς, δεν είναι το κυρίως προϊόν, το κυρίως προϊόν είναι το εμπορικό κέντρο ΚΟΜΜΑΤΙ του οποίου είναι και η αρένα όπου παίζεται το μπάσκετ.

Μία (λίγο) οφφ-τόπικ ιστορία σχετικά με το πως παρακολουθούν τα αθλήματα διάφοροι Αμερικάνοι.

Από σπόντα και από κωλοφαρδία, έτυχε να μπορώ να πάω σε ματς των Giants (NFL) στο MetLife Stadium με *πολύ καλά* εισιτήρια. Πώς; Είναι ένας τύπος (αδερφός συζύγου πεθεράς) ο οποίος έχει πάρα πολλά λεφτά, αγοράζει διαρκείας κάθε χρόνο αλλά πια δεν μένει ΝΥ και απλά τα αγοράζει για συναισθηματική αξία και τα δίνει εδώ κι εκεί. Επίσης, νομίζω αν δεν αγοράσεις διαρκείας τότε χάνεις το Personal License που σου δίνει το δικαίωμα να αγοράσεις εισιτήριο διαρκείας ($5.000 per seat για αυτές τις θέσεις). Μιλάμε για εισιτήρια που έχουν $10.000 το ένα, τώρα τι συναισθηματική αξία λέμε, τεσπα. Κάποιοι άνθρωποι έχουν πολλά παραπάνω λεφτά απ'όσα θα έπρεπε.

Ε λοιπόν μία μέρα μου λέει η πεθερά "Θέλεις να πάμε γήπεδο; Έχουμε τα εισιτήρια του μαν". Χαρά εγώ "Πάμε ναι". Παιχνίδι κατά τη 1, φτάνουμε στο γήπεδο κατά τις 12.00. Στο πάρκινγκ είναι τίγκα κόσμος ο οποίος συμμετέχει στην ιερό μυστήριο του tailgating.

Τι είναι το tailgating ακούω να ρωτάτε; Είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι των sports κάθε επιπέδου στο οποίο μαζευόμαστε, ψήνουμε, πίνουμε μπύρες, πετάμε μπάλες κλπ κλπ. Συνήθως είναι στο πάρκινγκ και παραδοσιακά είναι από την καρότσα ενός pick up truck (εξού και το όνομα). Μιλάμε ότι αν πας στο seatgeek να βρεις εισιτήριο για παιχνίδι, υπάρχουν τύποι που πουλάνε εισιτήρια *μόνο* για το tailgating event τους. Φανταστείτε τώρα τον Σάκη που πουλάει βρώμικα έξω από το ΟΑΚΑ, να έχει στήσει ολόκληρη μπίζνα στην οποία κόσμος αγοράζει εισιτήριο και απλά πάει στον χώρο του Σάκη και τρωγοπίνει λες και είναι Κυριακή του Πάσχα στη Λιβαδειά.

Μιλάμε είναι μια ώρα πριν το παιχνίδι και γίνεται χαμός ρε. Περπατάς και μιλάς με κόσμο και φαίνεται ότι πολλοί είναι ήδη ζάντα. "Από τι ώρα είναι αυτοί εδώ πεθερούλα;" "Ε, τι ώρα ανοίγουν οι πύλες; Νομίζω 8 το πρωί". ΟΚΤΩ. ΤΟ. ΠΡΩΙ.

Να σας πω επίσης γιατί πήγαμε από τις 12 (νωρίς κατ'εμέ). Μου λέει η πεθερά "Ε να πιούμε ένα ποτό στο κλαμπ με την ησυχία μας, να μιλήσουμε και με τους τάδε". Λες και πηγαίνουμε σε κοινωνική εκδήλωση κανονικά. Είχα σχεδόν προετοιμαστεί να παίξουμε και charades

Επιτέλους έχει έρθει η ώρα να αρχίσει το ματς. Επιτέλους θα δούμε τι πραγματικά ήρθαμε να δούμε: γομάρια και διάσειση. Νιώθω σαν αυτοκράτορας που ήρθα να δω τους μονομάχους. Κάθομαι λοιπόν στη θεσάρα μου, κέντρο κέντρο (ούτε στο ΟΑΚΑ δεν έχω κάτσει σε τέτοια θέση), οι Giants κλασσικά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα σωστά, αλλα δεν μας πτοεί τίποτα "Αριζονιότες σας ψάχνουμε", "Giants γερά και γ*** τα μ***".

Κάποια στιγμή αρχίζει να βρέχει. Η πεθερά πάει μέσα στο κλαμπ. Αλλά δεν είναι ακόμα χειμώνας οπότε δεν έχει ψόφο και πόσες φορές θα βρεθώ σε αυτή τη φάση διάολε; Παίρνω ένα πόντσο από μέσα (τέτοια λούσα) και πάω έξω "Με σήμα στην καρδιάαααα, ένα κωλοπουλοοοοοοο". Τρώμε ξύλο στο γήπεδο, δεν μπορούμε να σκοράρουμε ούτε με field goal, έχει γενικά ψιλοσπάσει ο κόσμος. Κοιτάω λίγο δίπλα μου. Δύο σειρές παρακάτω, λίγο πιο δεξιά, είναι τύπος που κάθεται στις θέσεις των χιλιάδων δολλαρίων, μέσα στη βροχή, έχει γείρει ΚΑΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ. Έχει βάλει κλασσικά σαν μπάρμπας, τα χέρια σταυρωτά, και έχει γείρει το κεφάλι στο πλάι και τον παίρνει λες και είναι ζεστό μεσημέρι σε νησί. Τον φαντάζομαι να ήρθε στο γήπεδο αξημέρωτα, να έφαγε 200 hot dog και να ήπιε 50 bud light (ιου) και μετά στο main event απλά είχε σιέστα. Τρομερά πράγματα.

10/10 would do again.