Σχετικά με το αν ο Γιάννης Αντεντονκούμπο παίρνει μεγαλύτερο επιθετικό μερίδιο από ότι χρειάζεται, εγώ θα εκφράσω την εξής γνώμη. Έχουμε περάσει μια εποχή που ο Διαμαντίδης αποθεωνόταν αν είχε μετά από ένα ματς απολογισμό τύπου 5 πόντων 6 ασιστ 3 κλεψιμάτων και 4 ριμπάουντ. Το πρόβλημα σε αυτό όμως είναι ότι πρόκειται για μια περίπτωση best case scenario, τόσο όσο αφορά τον Διαμαντίδη που ήταν ένα από τα μεγαλύτερα πολυεργαλεία του Ελληνικού μπάσκετ, και μπορούσε άνετα σωματικά να ανταποκριθεί στο 3. Όσο και επειδή βρισκόταν σε ομάδες που υπήρχαν παίκτες σαν τον Γιασικεβίτσιους, τον Σπανούλη τον Παπαλουκά κλπ. που επέτρεπαν στον Διαμαντίδη να μην χρειάζεται να βγει μπροστά εκτελεστικά αν χρειαζόταν. Δυστυχώς όμως το πιο κοντινό πρόσωπο του Ελληνικού μπάσκετ σε μέσο όρο είναι οι δουλειές που έκανε ο Μάντζαρης και δεν φαινόταν παίζοντας περισσότερο από τον Χάκετ, η μετατροπή του σκόρερ Χατζηβρέττα σε αμυντικό ρολίστα. Και τον Ντεντόπουλο να περιγράφει ξενερωμένος στο Γερμανία-Σλοβενία την πολύ μεγάλη εμφάνιση του Ντόνσιτς σε εκείνο το παιχνίδι. Από αυτήν την άποψη, ναι βοηθάει η γνώση του λεγόμενου FIBA Basketball, προτιμώ όμως να μην κοιτάξω τον γάιδαρο στα δόντια στην περίπτωση του Γιάννη. Αν και παρά τις μεγάλες επιθετικές επιδόσεις του, δεν θεωρώ άστοχες τις παρατηρήσεις για λίγους σουτέρ, δημιουργική απενεργοποίηση Σλούκα, ότι ο Γιάννης Αντεντονκούμπο πιθανότατα είναι πιο λειτουργικός στο 5. Όπως και ότι ο Ιτούδης εφάρμοσε παιχνίδι ΝΒΑ βασισμένο κυρίως σε σταρ για χάρη του Γ.Αντεντονκούμπο.
Δεν θα ήμουν όμως ανάλογα σίγουρος για το αμυντικό κομμάτι, για να αποδώσω στον Γιάννη το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης τουλάχιστον στο σετ παιχνίδι. Γιατί στο ματς με την Γερμανία μπορεί να έφαγε 2 τρίποντα μετά από αλλαγή του σκριν που τον έφερε απέναντι στον Βάγκνερ, και έναν αιφνιδιασμό από το κλέψιμο του Τίμαν πάνω του. Σε όλα τα υπόλοιπα όμως παρατηρήσαμε αντίπαλους πόντους που προήλθαν από την τακτική προσέγγιση της Εθνικής σε φάσεις που εμπλεκόταν ο Γιάννης Αντεντονκούμπο με ενδεικτικά καλάθια, όπως το τρίποντο στον Σρέντερ που ο δικός μας σούπερσταρ του έδωσε επιδεικτικά χώρο. Τα 2 εύστοχα τρίποντα με σκριν πάνω στην μπάλα όπου ο Αντεντονκούμπο έμεινε μέσα. Το Σουτ από τα 6 και 75 από τον Φοιγκτμαν επειδή ο Γιάννης είχε την ματιά του στο πικ εν ρολ των Γερμανών. Αλλά και το πικ εν ποπ από τον Ταις επειδή ο Αντεντονκούμπο πήγε να καλύψει τον Σλούκα.
Και αυτά να είναι μερικά από τα δεδομένα, αφού πέρα από τα παραπάνω είχαμε τον Γ. Αντεντονκούμπο να βρίσκεται σχετικά λίγες φορές απέναντι στα 2 κυριότερα ατού των Γερμανών τους Σρέντερ και Βάγκνερ παρόλο τα πολλά switch. Έπρεπε για ορισμένο χρονικό διάστημα να κυνηγάει τα αντίπαλα power forward αφήνοντας χώρο στο ζωγραφιστό για τους υπολοίπους Γερμανούς, Και όταν ανέλαβε τον Σρέντερ για μερικές φάσεις σε κανονικό προσωπικό μαρκάρισμα, αρκούσε ένα σκριν για να φύγει από τον Σρέντερ, πράγμα που μου είναι δύσκολο να φανταστώ ότι γινόταν επειδή το 2 μέτρα και 13 εκατοστά μεγάλο και αθλητικότατο κορμί του δεν μπορούσε να σπάσει το σκριν.
ΟΚ σίγουρα για παράδειγμα ότι τα τεσσάρια τραβούσαν τον Γιάννη έξω έφερε High Low με μις-ματς υπέρ των Γερμανών, επιθετικό ριμπάουντ με τον Λούντζη να μένει μόνο, και την προαναφερθήσα φάση με τον Φοιγκτμαν όπου ο Γιάννης ήταν μπερδεμένος μεταξύ στο να δώσει βάθος στο αντίπαλο πικ εν ρολ, και να εμποδίσει τον Φοιγκτμαν να σουτάρει. Η επικράτηση των Γερμάνων όμως δεν ήταν τόσο απλοικά συνέπεια ότι έβαλαν πολλά τρίποντα, και δεν μπορούσε να γίνει τίποτα όταν για παράδειγμα στο πρώτο ημίχρονο ήμασταν μπροστά παρά την μεγάλη Γερμανική ευστοχία. Πολύ καλό δείγμα ήταν μια από τις φάσεις που άλλαζε ο Γ.Αντεντονκούμπο εύκολα πάνω στον Σρέντερ. Με την φάση να ξεκινάει με τον Γιάννη πάνω στον Σρέντερ, τον Τίμαν να τον σκρινάρει. Τον Λούντζη να είναι ο επόμενος φρουρός του Σρέντερ, τον Ταις όμως να τον σκρινάρει ώστε να καταλήξουμε στο πιο ευνοικό σενάριο για τους Γερμανούς ντραιβ Σρέντερ εναντίον του Παπαγιάννη.
Και τον Σλούκα πραγματικά να το καταλαβαίνει ίσως και καλύτερα από όλους, γιατί είναι εύκολο να πεις κολλούσε στα σκριν και ήταν από τις βασικές αμυντικές τρύπες, αν το δούμε όμως πιο αναλυτικά. Στο πρώτο τρίποντο που έφαγε κυνηγούσε τον Ομπστ σε σκριν εκτός μπάλας, ο Ομπστ έδωσε μπάλα στον Σρέντερ και ο τελευταίος την επέστρεψε άμεσα για να σουτάρει ο Ομπστ, ακολούθησε ένα off the ball τρίποντο Ομπστ, νικήθηκε σε μπάσιμο από Σρέντερ, αφού ο περιφερειακος Babb σκρίναρε τον Ντόρσει, είχαμε πικ εν ποπ ασιστ του Σρεντερ. Ντραιβ Σρέντερ με hand-off Voigtman. Μαζί με High Low σε μις-ματς με τον Φοιγκτμαν, σε φάση που ο Λαρεντζάκης ήταν αρχικά σε Σρέντερ, μετά στον Φοιγκτμαν και με σκριν του Φοιγκτμαν βρέθηκε ο Σλούκας απέναντι στον Γερμανό ψηλό. Μπάσκετ που το λες πιο πολύπλοκο από το one man show του Γιάννη, και την προσπάθεια του Σλούκα να γίνει επιθετικός στο πικ εν ρολ στην τελευταία περίοδο.
Σε κάθε περίπτωση ο Γ. Αντεντονκούμπο θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο στο αμυντικό κομμάτι από όσο μας έδειξε στο Ευρωμπάσκετ, π.χ. καλύπτοντας χώρο στην ζώνη σαν άλλος Βασιλόπουλος στους Ελληνικούς Τελικούς του 2008 ή με οποιαδήποτε μορφή ζώνης βλέποντας τα προβλήματα των Γερμανών με Μαυροβούνιους και Ισπανούς, είτε σε σχήματα με Παπαπέτρου, αναλαμβάνοντας αυτός τον Βάγκνερ και ο Παπαπέτρου το αντίστοιχο τεσσάρι, αυτά όμως είναι πια θεωρητικές ασκήσεις επι χαρτου, ας ελπίσουν στην Εθνική ορισμένοι συντελεστές να είναι πιο υγιείς, να γίνουν κάποια παθήματα μαθήματα. Να τύχουν ενδεχομένως και καλύτερες διασταυρώσεις για να γίνει το παραπάνω βήμα.
