Και κάπως έτσι ολοκληρώνεται ένα ωραίο παραμύθι 3 χρόνων. Η Efes ήταν εξαιρετική το 2018-19, έχασε στον τελικό, ήταν εξαιρετική πέρυσι και της ήρθε ο ιός καπέλο, φέτος ξεκίνησε άσχημα παρά τον κοινό κορμό και τώρα που φορμαρίστηκε κατάφερε να φτάσει μέχρι το τέλος. Απίστευτο δεύτερο ημίχρονο, ένας νευρικός αγώνας εξελίχθηκε σε ματσάρα. Micic και Larkin έκαναν φανταστικά πράγματα, η Efes λειτούργησε καλύτερα, τους βγήκαν τα κοψίματα στη ρακέτα, ήταν πιο εύστοχοι, αλλά γενικά το δίδυμο αυτό ήταν τρομερό.
Από την άλλη η Barcelona είχε τους συγκινητικούς Davies και Higgins, αλλά ήταν ατομικά καλοί, δεν υπήρχε εξίσου καλή ομαδική λειτουργία. Kuric και αυτός ανά διαστήματα. Ο Mirotic αν και έβαλε πόντους, κυρίως σκόραρε από κάτω μετά από επιθετικά ρημπάουντ, Καλάθης καμία σχέση με τον ημιτελικό, Gasol, Claver καμία σχέση με τον καλό τους εαυτό. Ούτε με το κοουτσάρισμα του Λιθουανού ενθουσιάστηκα. Όπως και να 'χει μπράβο στον Ataman, πολλά συγχαρητήρια στην Efes, το ήθελε, το δικαούταν από πέρυσι και το κατέκτησε.