Η ιστορία των σύγχρονων Final Four

Συντονιστής: Captains

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
benchwarmer

Captain
Reactions: 1435
Δημοσιεύσεις: 8148
Εγγραφή: Κυρ Δεκ 23, 2007 5:50 pm
Αγαπημένη θέση: Bench
Προειδοποιήσεις: 0

Τετ Μάιος 26, 2021 6:20 pm

Αρχικά μία διευκρίνηση. Αν σας παραξενεύει η λέξη «σύγχρονων» στον τίτλο, θα πρέπει να αναφερθεί ότι εκτός από τα final-4 που γνωρίζουμε (από το 1988 και μετά), ο θεσμός του final-4 είχε χρησιμοποιηθεί και στις διοργανώσεις του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1965-66 και 1966-67 (το 1966 μάλιστα με την συμμετοχή και της ΑΕΚ). Μετά βέβαια επανήλθαμε στις σειρές ημιτελικών ή στα final-6, έως ότου το 1988 επέστρεψαν τα final-4 όπως τα γνωρίζουμε σήμερα. Στατιστικά λοιπόν κλπ θα αφορούν τα 32 final-4 από το 1988 έως το 2019 (για το 2001 λαμβάνεται υπόψη η Σουπρολίγκα, που είχε και final-4, και όχι η Ευρωλίγκα), με την δυσάρεστη βέβαια περσινή παρένθεση…

Ξεκινάμε λοιπόν από τη μπασκετομάνα Γάνδη το 1988, όπου το 1ο final-4 συμπίπτει με την χρυσή εποχή του Άρη του Νίκου Γκάλη. Ο οποίος το παλεύει στον ημιτελικό με την κάτοχο του τίτλου Τρέισερ Μιλάνο, αλλά η εμπειρία και η κλάση της γραμμής ψηλών των Ιταλών θα κάνει τη διαφορά. Οι Ιταλοί τελικά θα υπερισχύσουν και στον τελικό της Μακάμπι (που είχε κάνει την έκπληξη αποκλείοντας την πολύ ταλαντούχα Παρτιζάν) και θα κατακτήσουν τον δεύτερο συνεχόμενο ευρωπαϊκό τους τίτλο. MVP φυσικά ο Μπομπ Μάκαντου, ενώ από κοντά οι Ντ’Αντόνι, Ρίκυ Μπράουν και Ντίνο Μενεγκίν... Το 1989 στο Μόναχο ο Άρης προσπαθεί περισσότερο ίσως από κάθε άλλη φορά, όμως και πάλι δεν τα καταφέρνει στον ημιτελικό, αυτή τη φορά απέναντι στην Μακάμπι. Στον τελικό πάντως δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το ποια είναι η νέα δύναμη του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Είναι φυσικά η Γιουγκοπλάστικα των Κούκοτς και Ράτζα (χωρίς μάλιστα ξένους), η οποία θα κατακτήσει τον πρώτο από τους τρεις σερί τίτλους της, έχοντας προηγουμένως αποκλείσει στον ημιτελικό την Μπαρτσελόνα.
Ο δεύτερος θα έρθει στην Σαραγόσα το 1990. Γιουγκοπλάστικα και Μπαρτσελόνα επικρατούν στους ημιτελικούς πολύ εμφατικά των Λιμόζ και Άρη αντίστοιχα και στον τελικό (σε ένα μάλλον κακό παιχνίδι) οι Γιουγκοσλάβοι επικρατούν με 72-67 κάνοντας το repeat, με το βραβείο του MVP να μετακομίζει στα χέρια του Κούκοτς από αυτά του Ράτζα. To three-peat θα έρθει το 1991 στο Παρίσι, χωρίς ελληνική παρουσία αυτή τη φορά. Η Γιουγκοπλάστικα είναι εμφανώς αλλαγμένη, με τον Παβλίσεβιτς στον πάγκο αντί του Μάλκοβιτς, χωρίς τον Ντίνο Ράτζα και για πρώτη φορά με έναν Αμερικανό, τον Λέστερ (που πάντως δεν έκανε και ιδιαίτερη διαφορά). Στον τελικό ξανά αντιμέτωπη η Μπαρτσελόνα των Έπι, Νόρις κλπ (η οποία είχε διαλύσει στον ημιτελικό την Μακάμπι με 101-67) και ξανά ένα παρόμοιο ματς, με παρόμοιο αποτέλεσμα. 70-65 με καθοριστικό τον Zόραν Σάβιτς αυτή τη φορά και three-peat για τη Γιουγκοπλάστικα, την οποία όμως θα διαλύσει σύντομα ο πόλεμος...

Η κούπα θα παραμείνει πάντως στη γιουγκοσλαβική σχολή το 1992. Είναι η σειρά της Παρτιζάν, με τον 32χρονο Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην τεχνική ηγεσία και το σπουδαίο νεανικό δίδυμο γκαρντ Τζόρτζεβιτς-Ντανίλοβιτς. Στον τελικό αντίπαλος η Χοβεντούτ Μπανταλόνα και θα χρειαστεί ένα απο τα ιστορικότερα καλάθια στην ιστορία του θεσμού, το τρίποντο του Σάσα Τζόρτζεβιτς, για να στεφθεί πρωταθλήτρια η Παρτιζάν με 71-70. Το 1993 μεταφερόμαστε στη χώρα μας και το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με τη συμμετοχή μάλιστα ελληνικής ομάδας, του σπουδαίου ΠΑΟΚ της εποχής, ο οποίος όμως θα αποκλειστεί στον ημιτελικό από την Τρεβίζο του μεγάλου Τόνι Κούκοτς. Στον τελικό όμως θα είναι η Λιμόζ που θα στεφθεί πρωταθλήτρια, μία ομάδα που έμεινε στην ιστορία για το «αντιμπάσκετ» που παρουσίασε (62-52 σκορ ημιτελικού και 59-55 σκορ τελικού). Προπονητής ήταν ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, σπουδαίος σκόρερ ο Μάικλ Γιανγκ και από εκεί και πέρα αρκετοί σκληροί αμυντικοί, με προεξάρχοντες τους Ζντοβντς και Μπιλμπά.
Η Λιμόζ πάντως αντιπροσώπευε γενικά το μπάσκετ της εποχής, κάτι που φάνηκε και το 1994 στο Τελ Αβίβ, παρά το ότι η ίδια απουσίαζε. Παρούσες για πρώτη φορά εκεί 2 ελληνικές ομάδες, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, με τους κόκκινους να επικρατούν στον εμφύλιο του ημιτελικού με 77-72, με ένα πραγματικά πολύ σπουδαίο δίδυμο ξένων στους Πάσπαλι-Τάρπλεϊ. Για πρώτη λοιπόν φορά έχουμε ελληνική ομάδα στον τελικό, όπου αντίπαλος του Ολυμπιακού είναι η θεωρητικά πιο αδύναμη Μπανταλόνα. Εκεί όμως, μετά από μία πρωτοφανή αστοχία στα τελευταία 7 λεπτά του αγώνα και χάρη σε ένα τρίποντο του Κορνίλιους Τόμπσον ο τίτλος θα πάει στους Ισπανούς με 59-57… Το 1995 μεταφερόμαστε στη Σαραγόσα και έχουμε ακριβή επανάληψη σκηνικού στον πρώτο ημιτελικό. Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός ξανά αντιμέτωποι, με τους κόκκινους να επικρατούν και πάλι, με τον Έντι Τζόνσον να έχει αντικαταστήσει τον Πάσπαλι, ο οποίος θα ηττηθεί φορώντας τα πράσινα. Στον τελικό όμως περιμένει η Ρεάλ Μαδρίτης του Άρβιντας Σαμπόνις, η οποία δεν θα αφήσει πολλά περιθώρια. Τελικό σκορ 73-61, με τον σπουδαίο Λιθουανό να κατακτά αυτό που έπρεπε για πολλά χρόνια, πριν αναχωρήσει (καθυστερημένα) για το ΝΒΑ. Προπονητής της ομάδας ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος έτσι κατακτά τον 3ο του τίτλο σε 4 χρόνια, με τρίτη διαφορετική ομάδα.

Το 1996 είχε πλέον φτάσει η μεγάλη στιγμή για το ελληνικό μπάσκετ και τον Παναθηναϊκό. Τόπος το Παρίσι και δράστες κατά κύριο λόγο ο μεγάλος Ντομινίκ Γουίλκινς και ο Στόγιαν Βράνκοβιτς. Ο πρώτος ήταν το μεγαλύτερο ίσως όνομα που είχε περάσει τον Ατλαντικό, ενώ ο δεύτερος ένα πραγματικό σκιάχτρο κάτω από το καλάθι, με αποκορύφωμα της καριέρας του την τάπα στα τελευταία δευτερόλεπτα του τελικού με την Μπαρτσελόνα, που έφερε την πρώτη κούπα στη χώρα μας με σκορ 67-66. Οι επιτυχίες θα συνεχιστούν και το 1997 στη Ρώμη. Είναι η σειρά του Ολυμπιακού, σε μία από τις πιο εμφατικές κατακτήσεις final-4 στην ιστορία. Πρωτεργάτες ο Ντούσαν Ίβκοβιτς και ο Ντέιβιντ Ρίβερς (σε ένα πραγματικό one-man show) και θύμα για μία ακόμη φορά στον τελικό η Μπαρτσελόνα, αυτή τη φορά με 73-58.
To 1998 (με τη διοργάνωση σιγά-σιγά να αλλάζει μορφή τόσο στον αριθμό των ομάδων, όσο και των επιτρεπόμενων ξένων παιχτών) το final-4 διοργανώνεται στη Βαρκελώνη. Εκεί, το καλό για το ελληνικό μπάσκετ παραλίγο να τριτώσει, με την ΑΕΚ του Γιάννη Ιωαννίδη να φτάνει μέχρι τον τελικό (αποκλείοντας στον ημιτελικό την Μπένετον Τρεβίζο), όπου όμως θα υποκύψει με 58-44 στην σαφώς ανώτερη Κίντερ (Βίρτους) Μπολόνια του Έτορε Μεσίνα και των Ριγκοντό, Ντανίλοβιτς, Σάβιτς, Νεστέροβιτς κλπ. Το 1999 μεταφερόμαστε στο Μόναχο, με τον συμμετέχοντα Ολυμπιακό να έχει υψηλές ελπίδες, όμως στον ημιτελικό θα πέσει θύμα της διαστημικής Ζαλγκίρις του Τάιους Έντνι και των σπουδαίων σουτέρ (Μπούι, Στομπέργκας κλπ), η οποία έπαιζε ένα μπάσκετ μπροστά από την εποχή της. Στον τελικό, παρόμοια θα είναι και η τυχή της Βίρτους των πολλών αστέρων, με τους Λιθουανούς να κατακτούν έναν από τους πιο εντυπωσιακούς και συνάμα απροσδόκητους τίτλους στην ιστορία της διοργάνωσης.

Το 2000 σηματοδοτεί την έναρξη της χρυσής δεκαετίας του Παναθηναϊκού στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Τόπος η Θεσσαλονίκη και ο Παναθηναϊκός του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και των Μποντιρόγκα, Ρέμπρατσα θα αποκλείσει στον ημιτελικό την Εφές και θα αντιμετωπίσει στον τελικό την Μακάμπι του (μακαρίτη πλέον) Νέιτ Χάφμαν, η οποία έχει επιβληθεί στον άλλο ημιτελικό της Μπαρτσελόνα. Τελικό σκορ 73-67 και η 3η κούπα για τη χώρα μας είναι γεγονός, με κομβικό παίκτη στον τελικό για τους «πράσινους» τον Οντέντ Κάτας. Το ζευγάρι του τελικού θα επαναληφθεί και την επόμενη χρονιά στο Παρίσι. Η διοργάνωση βέβαια ονομάζεται «Σουπρολίγκα», με το όνομα της «Ευρωλίγκα» να χρησιμοποιείται από την εταιρεία που γνωρίζουμε μέχρι και σήμερα, στην οποία την επόμενη χρονιά θα μεταπηδήσουν και οι ομάδες που το 2001 είχαν παραμείνει στη διοργάνωση της ΦΙΜΠΑ. Εν πάσει περιπτώσει, αυτή τη χρονιά η Μακάμπι των Χάφμαν, Μακ Ντόναλντ και Πάρκερ θα είναι σαφώς καλύτερη στον τελικό από τον Παναθηναϊκό και θα κατακτήσει τον πρώτο τίτλο της σύγχρονης ιστορίας της.
Το 2002, με μόνη διοργάνωση την Ευρωλίγκα πλέον, μεταφερόμαστε στην Μπολόνια. Εκεί, το ζευγάρι ΠΑΟ-Μακάμπι θα βρεθεί αντιμέτωπο στον ημιτελικό, με τους πράσινους να επικρατούν χάρη σε μια ηγετική εμφάνιση του Ντέγιαν Μποντιρόγκα και να προκρίνονται στον 3ο συνεχόμενο τελικό τους. Εκεί περιμένει το φαβορί: οι οικοδεσπότες Κίντερ Μπολόνια των Τζινόμπιλι, Ριγκοντό, Σμόντις, Γκρίφιθ, Γιάριτς κλπ.. Ο Παναθηναϊκός όμως θα επικρατήσει με 83-89 σε ένα από τα μεγαλύτερα παιχνίδια της ιστορίας του, με πρώτο σκόρερ τον Κουτλουάι και x-factor τον 21χρονο Λάζαρο Παπαδόπουλο. Την επόμενη χρονιά (2003) το final-4 διοργανώνεται στη Βαρκελώνη, και η Μπαρτσελόνα δεν χάνει την ευκαιρία να ανέβει για πρώτη φορά στην κορυφή. Ηγέτης της ο Μποντιρόγκα που είχε φύγει από τον Παναθηναϊκό, και μαζί με τους Γιασικεβίτσιους και Φούτσκα δημιούργησε ένα τρίο που εκείνη τη χρονιά δεν είχε αντίπαλο. Θύμα της στον ημιτελικό η ΤΣΣΚΑ του Ντούσαν Ίβκοβιτς και στον τελικό η Τρεβίζο των Έντνι και Λάνγκτον με ένα άνετο 76-65.

Ο τελικός του 2004 στο Τελ Αβίβ θα δημιουργήσει πολλά ακατάρριπτα ίσως ρεκόρ. Τελικό σκορ μεταξύ της οικοδέσποινας Μακάμπι και της Σκίπερ (Φορτιτούντο) Μπολόνια 118-74! Μία σαρωτική Μακάμπι χάρμα ιδέσθαι, με τον Πίνι Γκέρσον στον πάγκο και τους Γιασικεβίτσιους, Πάρκερ, Μπαστόν, Βούισιτς σε μία από τις μεγαλύτερες παραστάσεις στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο πραγματικός τελικός ίσως ήταν ο ημιτελικός με την ΤΣΣΚΑ... Το ρόστερ των Ισραηλινών δεν θα αλλάξει κατά πολύ την επόμενη χρονιά, επομένως η κατάληξη του final-4 της Μόσχας (2005) δεν θα εκπλήξει κανέναν. Νίκη για την Μακάμπι στον ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό, νίκη με 90-78 και στον τελικό με την σπουδαία Ταού των Σκόλα, Ματσιγιάουσκας, Πριτζιόνι (η οποία είχε σοκάρει στον άλλον ημιτελικό την οικοδέσποινα ΤΣΣΚΑ).
Το 2006 το final-4 θα διεξαχθεί μετά από χρόνια σε «ουδέτερη ζώνη», την Πράγα. Η Μακάμπι είναι και πάλι παρούσα, η αντικατάσταση όμως του Γιασικεβίτσιους με τον Σόλομον θα την κάνει ένα κλικ χειρότερη από ότι χρειαζόταν για το three-peat. Στον θρόνο λοιπόν θα κάτσει μετά από πάρα πολλά χρόνια η ΤΣΣΚΑ. Με τον Έτορε Μεσίνα στον πάγκο και τον Παπαλουκά να δίνει άλλη διάσταση στον ρόλο του 6ου παίχτη, με τεράστια συμβολή φυσικά των βασικών Λάνγκτον, Χόλντεν, Σμόντις κλπ. Θύμα της στον ημιτελικό η Μπαρτσελόνα και στον τελικό η κάτοχος Μακάμπι με 73-69, με τον Παπαλουκά να γίνεται ο πρώτος Έλληνας που κατακτά τον τίτλο του MVP ενός final-4. Την επόμενη χρονιά (2007), το final-4 επιστρέφει στην Ελλάδα και, για πρώτη φορά, στο ΟΑΚΑ. Ο οικοδεσπότης Παναθηναϊκός θα εκμεταλλευτεί τον κόσμο του και θα φτάσει στον 4ο τίτλο της ιστορίας του, μετά από μία άνετη νίκη στον ημιτελικό με την Ταού και έναν μυθικό τελικό απέναντι στην κάτοχο ΤΣΣΚΑ (τελικό σκορ 93-91). Έχει πλέον ανατείλει για τα καλά το άστρο του Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος θα κατακτήσει και τον τίτλο του MVP όχι τόσο χάρη στο σκοράρισμά του (το οποίο ανέλαβαν οι Σισκάουσκας, Μπατίστ) αλλά σε όλες τις υπόλοιπες δουλειές που έκανε στο παρκέ.

Το 2008 το final-4 φιλοξενείται στη Μαδρίτη, με συμμετέχουσες τις ΤΣΣΚΑ, Μακάμπι, Ταού και Σιένα. Στον πρώτο ημιτελικό οι Ιταλοί (τρόπος του λέγειν, χωρίς σχεδόν κανέναν Ιταλό στο ενεργό rotation) προσπαθούν, όμως η Μακάμπι υπερισχύει, με παίχτη κλειδί τον 37χρονο Ντέρεκ Σαρπ (17 πόντοι). Ο δεύτερος ημιτελικός είναι σαφώς δυνατότερος, με την εμπειρία της ΤΣΣΚΑ να αποδεικνύεται κλειδί στο τέλος. Οι Ρώσοι, λοιπόν, θα βρεθούν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στον τελικό, όπου θα κατακτήσουν τον δεύτερό τους τίτλο, επικρατώντας εύκολα της Μακάμπι με 91-77. Το ρόστερ τους, σχεδόν σταθερό όλη αυτή τη τριετία περιελάμβανε την πεντάδα των Χόλντεν, Λάνγκτον (ο οποίος αναδείχθηκε και MVP), Σισκάουσκας, Σμόντις, Άντερσεν, με 6ο παίχτη φυσικά τον Θοδωρή Παπαλουκά. Το 2009 στο Βερολίνο έχουμε, μεταξύ άλλων, την επιστροφή του Ολυμπιακού στο υψηλότερο επίπεδο. Με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στον πάγκο και μεταγραφές όπως τους Παπαλουκά, Τσίλντρες, Βούισιτς, οι κόκκινοι θα αντιμετωπίσουν στον ημιτελικό τον Παναθηναϊκό, όπου θα ηττηθούν με 82-84 σε ένα από τα συναρπαστικότερα ματς που είδαμε ποτέ. Το ρόστερ των πρασινων θυμίζει εκείνη τη χρονιά πραγματική dream team: Διαμαντίδης, Σπανούλης, Γιασικεβίτσιους, Νίκολας, Φώτσης, Μπατίστ, Πέκοβιτς κλπ... Στον τελικό, ο Παναθηναϊκός θα βρει απέναντί του την ΤΣΚΚΑ (4ος συνεχόμενος τελικός για τους Ρώσους), όπου στο πρώτο ημίχρονο θα κάνει πάρτυ προηγούμενος με +20. Στο 2ο όμως το ματς θα γυρίσει, και η ΤΣΣΚΑ θα φτάσει ένα σουτ μακριά από τον τίτλο, ο οποίος όμως θα καταλήξει ξανά στον Παναθηναϊκό (5ος στην ιστορία του). Το 2010 (Παρίσι) είναι η σειρά του Ολυμπιακού να επιστρέψει στον τελικό. Διατηρώντας τον περσινό κορμό και προσθέτοντας τον Λίνας Κλέιζα, θα κερδίσει στον ημιτελικό πολύ δύσκολα την ομάδα-έκπληξη Παρτιζάν, στον τελικό όμως δεν θα εμφανιστεί καν και θα υποκύψει στην ανώτερη Μπαρτσελόνα με 86-68. Είναι ο 2ος τίτλος στην ιστορία των Καταλανών, με τον σπουδαίο Χουάν Κάρλος Ναβάρο MVP και τους Ρούμπιο, Μάικλ, Μόρρις, Λόρμπεκ, Μπαζίλε κλπ..

Το 2011 το final-4 διεξάγεται στη Βαρκελώνη. Παρών είναι ο Παναθηναϊκός, ο οποίος έχει αποκλείσει στους "8" το μεγάλο φαβορί Μπαρτσελόνα. Το final-4, λοιπόν, είναι απλά η επιβεβαίωση της φαινομενικής υπεροχής των πρασίνων απέναντι στις Μακάμπι, Σιένα και Ρεάλ. Ένας Παναθηναϊκός με λιγότερο εντυπωσιακό ρόστερ, αλλά με έκδηλη τη σφραγίδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και του Δημήτρη Διαμαντίδη. Το 2012 στην Κωνσταντινούπολη είναι η σειρά δύο άλλων μύθων του ευρωπαϊκού μπάσκετ: Ντούσαν Ίβκοβιτς και Βασίλης Σπανούλης, με τα χρώματα του Ολυμπιακού. Σε δύο πολύ κλειστούς ημιτελικούς, ο Ολυμπιακός θα επικρατήσει της Μπαρτσελόνα και η ΤΣΣΚΑ του Παναθηναϊκού. Το μεγάλο φαβορί φυσικά για τον τελικό είναι οι Ρώσοι (Κιριλένκο, Τεόντοσιτς, Κρστιτς, Σισκάουσκας κλπ), οι οποίοι θα βρεθούν μέχρι και το +19 στην 3η περίοδο. Ο Ολυμπιακός όμως θα επιστρέψει, με καταλυτικούς τους Παπανικολάου και Πρίντεζη, και τελικά θα πάρει τη νίκη με το περίφημο πλέον καλάθι του Πρίντεζη με 62-61. Ήταν η ολοκλήρωση ενός άθλου, με μία ομάδα που το μπάτζετ της δεν θύμιζε σε τίποτα αυτά των προηγούμενων χρόνων. Έναν χρόνο μετά, το 2013 στο Λονδίνο, ο άθλος θα επαναληφθεί. Στον πάγκο πλέον κάθεται ο Γιώργος Μπαρτζώκας, το ρόστερ όμως είναι σχεδόν όμοιο με το περσινό, με τους Σπανούλη, Πρίντεζη, Παπανικολάου, Χάινς, Λο κλπ. Στους ημιτελικούς ο Ολυμπιακός θα επικρατήσει της ΤΣΣΚΑ με 69-52 σε ένα αμυντικό σεμινάριο, ενώ στο ισπανικό κλάσικο η Ρεάλ των Σέρχιο, Ρούντι, Γιουλ κλπ. θα αποκλείσει την Μπαρτσελόνα με 74-67. Στον τελικό ο Ολυμπιακός θα ξαναβρεθεί να χάνει με διψήφιες διαφορές όπως το '12, όμως θα επιστρέψει και πάλι, πετυχαίνοντας 90 πόντους σε 30 λεπτά και επικρατώντας πανηγυρικά με 100-88, με τον Βασίλη Σπανούλη να κατακτά το 3ο βραβείο MVP της καριέρας του, και τους Λο-Χάινς να αφήνουν για πάντα ανεξίτηλα γραμμένα τα ονόματά τους στην ιστορία της ομάδας.

Το 2014 θα απουσιάζει ελληνική ομάδα μετά από καιρό. Στο Μιλάνο, λοιπόν, είναι η ώρα της Μακάμπι να επιστρέψει στην κορυφή. Με τον Ντέιβιντ Μπλατ στο πάγκο και ένα ρόστερ με πολύ έντονο το αμερικανικό στοιχείο (Ράις, Χίκμαν, Σμιθ, Τάιους κλπ) θα νικήσει στον ημιτελικό την ΤΣΣΚΑ (που για μία ακόμη φορά θα χάσει ένα παιχνίδι στο τέλος) και θα βρει στον τελικό τη Ρεάλ, η οποία είχε διαλύσει στον άλλο ημιτελικό την Μπαρτσελόνα με 38 πόντους διαφορά... Εκεί, το παιχνίδι θα είναι συναρπαστικό και θα οδηγηθεί στην παράταση (για πρώτη φορά στη σύγχρονη εποχή), όπου τα καύσιμα της Ρεάλ θα τελειώσουν και η Μακάμπι θα επικρατήσει με 98-86, με τον Ράις να κατακτά δικαίως τον τίτλο του MVP. Το 2015 στη Μαδρίτη ο Ολυμπιακός επιστρέφει, και το σενάριο του ημιτελικού με την ΤΣΣΚΑ είναι γνωστό: ανατροπή στο τέλος και νίκη για τους κόκκινους, με μεγάλα καλάθια του Βασίλη Σπανούλη. Στον τελικό όμως η γηπεδούχος Ρεάλ αποδεικνύεται ανώτερη, ή αν θέλετε ο Ολυμπιακός κατώτερος της ομάδας που είχε κατακτήσει το back-to-back κάποια χρόνια πριν. Η Ρεάλ λοιπόν θα κατακτήσει τον 9ο τίτλο της ιστορίας της (και 1ο μετά το 1995), με πρώτο σκόρερ τον Κάρολ, MVP τον Νοτσιόνι, αλλά κυρίως πολύ σπουδαίο τον ισπανικό κορμό της των Γιουλ, Ρούντι, Σέρχιο και Ρέγες... Το 2016 βρισκόμαστε στο Βερολίνο, σε έναν πολύ σπουδαίο τελικό μεταξύ της Φενέρ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και της ΤΣΣΚΑ του Δημήτρη Ιτούδη, οι οποίες έχουν επικρατήσει νωρίτερα των εκπλήξεων της διοργάνωσης Μπασκόνια και Λοκομοτίβ Κουμπάν. Στον τελικό, λοιπόν, η ΤΣΣΚΑ θα βρεθεί μπροστά με +20, η Φενέρ όμως θα επιστρέψει στο 2ο ημίχρονο και όλοι θα πιστέψουν ότι θα δουμε ξανά το ίδιο έργο. Ένα φόλοου του Κριάπα όμως θα στείλει το παιχνίδι στην παράταση, όπου η ΤΣΣΚΑ θα είναι πιο ψύχραιμη και θα επιστρέψει στην κορυφή της Ευρώπης σπάζοντας την κατάρα. MVP ο Νάντο ντε Κολό, με άξιους συμπαραστάτες τους Τεόντοσιτς και Χάινς, αλλά παίχτη-κλειδί φυσικά τον Κριάπα στην τελευταία φάση.

To 2017 το final-four θα διεξαχθεί στην Κωνσταντινούπολη και είχε έρθει πλέον η ώρα της Φενερμπαχτσέ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς να βρεθεί στην κορυφή της Ευρώπης. Με ένα πολύ γεματό ρόστερ (Μπογκντάνοβιτς, Βέσελι, Ούντο κλπ) θα επιβληθεί στον ημιτελικό της Ρεάλ και θα βρεθεί αντιμέτωπη στον τελικό με τον Ολυμπιακό, ο οποίος είχε επιβληθεί στον άλλο ημιτελικό με δραματικό τρόπο επί (ποιας άλλης) της ΤΣΣΚΑ. Εκεί, θα δείξει για άλλη μία φορά την ανωτερότητά της, μην αφήνοντας ιδιαίτερα περιθώρια στους ερυθρόλευκους, με 80-64. Ήταν η τελευταία ελληνική παρουσία σε final-four μέχρι και σήμερα…
Το 2018 μεταφερόμαστε στο Βελιγράδι. Η κάτοχοςς Φενέρ είναι παρούσα και θα επιβληθεί στον ημιτελικό της μεγάλης έκπληξης Ζαλγκίρις με 76-67. Στον άλλο τελικό θα βρεθούν αντιμέτωπες η ΤΣΣΚΑ με την Ρεάλ, με τους Ισπανούς να είναι τελικά αυτοί που θα πάρουν την πρόκριση, χάρη στο άστρο του νέου μεγάλου Ευρωπαίου παίκτη Λούκα Ντόντσιτς, μόλις στα 19 του χρόνια. Ο τελικός θα είναι δραματικός, η Ρεάλ του Πάμπλο Λάσο θα πάρει τη νίκη και το 10ο τρόπαιο στην ιστορία της, με άξιους συμπαραστάτες του Ντόντσιτς τους Γιουλ, Αγιόν, Τόμπκινς, Ράντολφ κλπ. Τέλος, το 2019 στη Βιτόρια είναι η σειρά της ΤΣΣΚΑ του Δημήτρη Ιτούδη να επιστρέψει στον θρόνο της. Μετά από έναν άλλο πολύ σπουδαίο ημιτελικό απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, θα βρεθεί αντιμέτωπη στον τελικό με την Εφές, που είχε συντρίψει νωρίτερα την Φενέρμπαχτσέ, χάρη σε ένα διαστημικό Σέιν Λάρκιν. Η ΤΣΣΚΑ όμως δεν είναι η ομάδα του ενός, βρίσκει σταθερό σκορ από διάφορους παίκτες (Κλάιμπερν, Ντε Κόλό, Χίγκινς, Χάινς) και θα κατακτήσει τον τίτλο κερδίζοντας με 91-83, επιδεικνύοντας εκπληκτικά ποσοστά ευστοχίας.

Μετά λοιπόν από το δυσάρεστο διάλειμμα του 2020, είμαστε ξανά σε ένα final-four, ευελπιστόντας να γραφτούν νέες σπουδαίες γραμμές στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, έστω και χωρίς κάποια ελληνική ομάδα για άλλη μία χρονιά.

Κώδικας: Επιλογή όλων

1988: 
https://www.youtube.com/watch?v=vRN4TT6931s
https://www.youtube.com/watch?v=OI3GonRKUMU
https://www.youtube.com/watch?v=YaQaXvlG1Es
https://www.youtube.com/watch?v=IEkfOj_8fN4

1989:
https://www.youtube.com/watch?v=wkCX_g7q2Wk
https://www.youtube.com/watch?v=OfP-H000DTM
https://www.youtube.com/watch?v=eVBsABS2VOg
https://www.youtube.com/watch?v=mJ4hYIzj1Fs

1990:
https://www.youtube.com/watch?v=v9_7dKLz4BU
https://www.youtube.com/watch?v=-EbeDIA96FM
https://www.youtube.com/watch?v=inVuv5SGx8w
https://www.youtube.com/watch?v=ylfkPdLP1Pg

1991:
https://www.youtube.com/watch?v=Bn876wxZzGg
https://www.youtube.com/watch?v=DBKdGAPesgs
https://www.youtube.com/watch?v=MEk2JoFjOiU

1992:
https://www.youtube.com/watch?v=3PtESwy3uNU
https://www.youtube.com/watch?v=1ofgNxFcBoY
https://www.youtube.com/watch?v=lhml3eJf40E

1993:
https://www.youtube.com/watch?v=GGWCGoj-Sok
https://www.youtube.com/watch?v=1PzE6tuBkYM
https://www.youtube.com/watch?v=pNeepPNzYEk
https://www.youtube.com/watch?v=aG7pjBw0DmI

1994:
https://www.youtube.com/watch?v=hPRo4oY3OtY
https://www.youtube.com/watch?v=UATNrYERbAA
https://www.youtube.com/watch?v=IdHE0AYrvng
https://www.youtube.com/watch?v=AkF0M356N4s

1995:
https://www.youtube.com/watch?v=IShYRvJ6htM
https://www.youtube.com/watch?v=0Ytw9giSwuQ
https://www.youtube.com/watch?v=feTW-qy2IdQ
https://www.youtube.com/watch?v=vnBnmXsRcW8

1996:
https://www.youtube.com/watch?v=a8Tpuyiv6Xc
https://www.youtube.com/watch?v=afeHruVcyIM
https://www.youtube.com/watch?v=a0aUmLxekVE
https://www.youtube.com/watch?v=X0h0lWDx5QU

1997:
https://www.youtube.com/watch?v=hSIzn821V3s
https://www.youtube.com/watch?v=DYmW9hVXEd0
https://www.youtube.com/watch?v=F-R8es4Amlc
https://www.youtube.com/watch?v=gl5SUVv1vPI

1998:
https://www.youtube.com/watch?v=LvueEXt84ac
https://www.youtube.com/watch?v=xbriBS_QN9I
https://www.youtube.com/watch?v=9H5iwOSBkFs
https://www.youtube.com/watch?v=ozMwOujkgOE

1999:
https://www.youtube.com/watch?v=TzzsmCsTmfY
https://www.youtube.com/watch?v=I_aMuF7wWXs
https://www.youtube.com/watch?v=HBZp_IGsAyg
https://www.youtube.com/watch?v=6adPwi4w5xs

2000:
https://www.youtube.com/watch?v=dLrdxHrozKk
https://www.youtube.com/watch?v=CiIZF9PT4lE
https://www.youtube.com/watch?v=CVql6EPqWAA
https://www.youtube.com/watch?v=nTZVTmpCDb4

2001:
https://www.youtube.com/watch?v=0dZjs7C_D9Q
https://www.youtube.com/watch?v=hQSt2K_GYWg
https://www.youtube.com/watch?v=N_2-aAOHtlM
https://www.youtube.com/watch?v=mEcr0qKqIt0

2002:
https://www.youtube.com/watch?v=iW8I_tjqXGk
https://www.youtube.com/watch?v=cdLOrROii2Y
https://www.youtube.com/watch?v=TOvFbe3s2r4

2003:
https://www.youtube.com/watch?v=1TnG3t_6Bg4
https://www.youtube.com/watch?v=9P4a0EoBrZQ
https://www.youtube.com/watch?v=QU43_qFhJKI

2004:
https://www.youtube.com/watch?v=nAcCTPugjq0
https://www.youtube.com/watch?v=cyWukKRNSuE
https://www.youtube.com/watch?v=s045j0n1uFA
https://www.youtube.com/watch?v=yy47WTterXg

2005:
https://www.youtube.com/watch?v=cgF4oQ6cB2s
https://www.youtube.com/watch?v=LiJQdn8Neno
https://www.youtube.com/watch?v=899tHxlfmoM
https://www.youtube.com/watch?v=DgDgaW1LE78

2006:
https://www.youtube.com/watch?v=PlSvG6RZ3GM
https://www.youtube.com/watch?v=0E9te7mYfII
https://www.youtube.com/watch?v=Jiknjbu3aC8
https://www.youtube.com/watch?v=Gy7gCCyiyxg

2007:
https://www.youtube.com/watch?v=rp6Ub-wnmAs
https://www.youtube.com/watch?v=TdOjDtQuAt8
https://www.youtube.com/watch?v=Qp3DsZtfgvY
https://www.youtube.com/watch?v=T0QO0qGXGnY

2008:
https://www.youtube.com/watch?v=Q7mDnki0Cyg
https://www.youtube.com/watch?v=OuFHkuDmPVc
https://www.youtube.com/watch?v=q4Yvpy0wvc4
https://www.youtube.com/watch?v=MAMHvDMHEAc

2009:
https://www.youtube.com/watch?v=OP03PA9NoKQ
https://www.youtube.com/watch?v=1BHYQULmQKY
https://www.youtube.com/watch?v=y-w9yY2k2H4
https://www.youtube.com/watch?v=a3CIWskxwz0

2010:
https://www.youtube.com/watch?v=NM0TCMHqEGo
https://www.youtube.com/watch?v=H07cN-yVJL4
https://www.youtube.com/watch?v=i7Rw4i-qO2U
https://www.youtube.com/watch?v=JonvmVBnkgY

2011:
https://www.youtube.com/watch?v=wlqborWo7FI
https://www.youtube.com/watch?v=NCg8Kl6QC8c
https://www.youtube.com/watch?v=fmbp4WLHphc
https://www.youtube.com/watch?v=x-nV6mvERD4

2012:
https://www.youtube.com/watch?v=Mxjxvx0T6o8
https://www.youtube.com/watch?v=Ui1D6iSy_rY
https://www.youtube.com/watch?v=DgSFDPVfqZ8
https://www.youtube.com/watch?v=vYGpH1toEJc

2013:
https://www.youtube.com/watch?v=0eccWkrVRAY
https://www.youtube.com/watch?v=TxDbX8ARlOQ

2014:
https://www.youtube.com/watch?v=1kQz7PuwZPM
https://www.youtube.com/watch?v=mTeKvlKlwuc
https://www.youtube.com/watch?v=ZN1kQOU6-4Q
https://www.youtube.com/watch?v=57ocx0hOFac

2015:
https://www.youtube.com/watch?v=o-1yDjtAMqc
https://www.youtube.com/watch?v=k_kDEco4xKY
https://www.youtube.com/watch?v=zCzvSQS6R7Q
https://www.youtube.com/watch?v=H_m6oa4IY0A

2016:
https://www.youtube.com/watch?v=qKde9M1gKvY
https://www.youtube.com/watch?v=K76urdydlSE
https://www.youtube.com/watch?v=EulMZ7qIK3I
https://www.youtube.com/watch?v=DMF12vlszq8

2017:
https://www.youtube.com/watch?v=hyBoITWneBY
https://www.youtube.com/watch?v=lvAPThted54
https://www.youtube.com/watch?v=dSU8cMvBY_o

2018:
https://www.youtube.com/watch?v=Q6gP0Q1K3yU
https://www.youtube.com/watch?v=0GQdSUY3HBk
https://www.youtube.com/watch?v=mmyoVvgXLyY
https://www.youtube.com/watch?v=dUtWVc2Pv9s

2019:
https://www.youtube.com/watch?v=wdZPKbn9Y5w
https://www.youtube.com/watch?v=-Ufl5XFb-tg
https://www.youtube.com/watch?v=C3FNM2oSASs
https://www.youtube.com/watch?v=oZMsB8N8frk




3
2 Εικόνα 1 Εικόνα
Απάντηση

Επιστροφή στο “Retro Stories και Αρχείο Eυρωπαϊκών Διοργανώσεων”