Barcelona

[ssoulliss]

Ότι υπάρχει διαφορά με πέρσι, υπάρχει πάντως, παίδες.
Είναι σαφώς πιο υγιές αυτό που βλέπουμε.

Έχει γλυκάνει την εικόνα ο Abrines. Και ευτυχώς για το παιδί, γιατί και εγώ είχα αρχίσει να πιστεύω πως δεν υπήρχε επιστροφή. Μπράβο του όμως. Κατά τ'αλλα συμφωνούμε. Με τον Pesic είχαν άλλα θέματα, εξωαγωνιστικά κυρίως. Προς το παρόν δεν ακούγεται κάτι αντίστοιχο με τον Jasikevicius, άρα και εδώ υπάρχει ένα σύν.

[basket72]

Έχει γλυκάνει την εικόνα ο Abrines. Και ευτυχώς για το παιδί, γιατί και εγώ είχα αρχίσει να πιστεύω πως δεν υπήρχε επιστροφή. Μπράβο του όμως. Κατά τ'αλλα συμφωνούμε. Με τον Pesic είχαν άλλα θέματα, εξωαγωνιστικά κυρίως. Προς το παρόν δεν ακούγεται κάτι αντίστοιχο με τον Jasikevicius, άρα και εδώ υπάρχει ένα σύν.

Τον Αμπρίνες δεν σταματήσαμε να τον πιστεύουμε γιατί μαθαίναμε ότι το αντιμετωπίζει το πρόβλημά του.
Σίγουρα είχαν θέματα συμπεριφοράς με τον Πέσιτς αλλά υπήρχαν και σοβαρά αγωνιστικά.
Η μπάλα στον Μίροτιτς να καθαρίσει, υπέρμετρη εμπιστοσύνη στον Τόμιτς, ψυγείο σε Σμιτς και τόσα ακόμα που άπτονται του προπονητικού.
Λάθος που τον πήραν τον Σέρβο.

Ο Γιασικεβίτισιους έχει πάει για να μείνει. Κι ας μην σηκώσει Ευρωλίγκα από φέτος.

[basket72]

Συνεχίζω την κουβέντα γύρω από την καταλανική ομάδα, εδώ.

Είναι σαφές ότι η μετάβαση για τον Γιασικεβίτσιους δεν θα είναι απλό πράγμα.
Αυτό έλειπε κιόλας.
Στην παρουσίαση το έθεσα ως βασικό ερώτημα, αν θα μπορέσει να τα καταφέρει από τη ¨δικιά" του πόλη όπου οι απαιτήσεις ήταν χαοτικά μικρότερες κλπ κλπ...

Από την άλλη όμως, το να μιλάμε για χάλια μπάσκετ, μηδέν βελτίωση χωρίς να έχουμε βγάλει τον Οκτώβρη, σε μια τόσο ιδιαίτερη εποχή που ζούμε, και με τόσα προβλήματα που πρόεκυψαν (μακριές απουσίες Χίγκινς, Κούρικ, κρούσματα στους 2 βασικότερους συντελεστές της ομάδας όπως είναι ο Σάρας κι ο Μίροτιτς) νομίζω ότι είναι εντελώς πρόωρο.

Είναι ομάδα που χτίζεται και θα χρειαστεί υπομονή. Και στη Βαρκελώνη ξέρουν από αυτά.

[Weekendman]

Είναι λίγο άδικα τα σχόλια για Πέσιτς, όσο και αν είναι σωστό να ειπωθεί ότι η συγκεκριμένη κίνηση δεν είχε πολύ μέλλον λόγω της προχωρημένης ηλικίας του και ενδεχόμενων προβληματικών σχέσεων με παίκτες του. Γιατί στην Μπαρτσελόνα ήρθε στα μέσα της περιόδου 2018-19, την συμμάζεψε πήρε Κύπελλο, το βραβείο του καλύτερου προπονητή στην Ισπανία το 2019 από τους συναδέλφους των Ισπανικών ομάδων, και δεν είχε την ευκαιρία να κριθεί ουσιαστικά για το 2019-20 στους 2 κύριους στόχους πέρα του Κυπέλλου που το έχασε, αλλά είναι θεσμός που συμβαίνουν παραδοσιακά εκπλήξεις.

- Τα πράγματα πάντως θα μπορούσαν να εξελιχθούν διαφορετικά για τον Πέσιτς και να έφευγε πιο πετυχημένος. Δικαιολογημένα δεν τον έχουμε τόσο ψηλά όσο άλλους κορυφαίους κοουτς επειδή δεν έχει περάσει τόσο μεγάλο μέρος της καριέρας του σε μεγάλες ομάδες. Παρόλα αυτά έχει δείξει ικανός να διαχειριστεί σύνολα με αστέρες, παίρνοντας 3 τρόπαια με την Μπαρτσελόνα το 2003 και σπάζοντας την κατάρα της Ευρωλίγκας έστω και εντός έδρας, και κερδίζοντας 2 χρυσά σε Ευρωμπάσκετ του 2001 και Μουντομπάσκετ του 2002 με την υπερομάδα της Γιουγκοσλαβίας, εκμεταλλευόμενος το κόλπο των σχημάτων χωρίς δεύτερο ψηλό και στις 2 εκείνες διοργανώσεις της FIBA. Οπότε δεν βλέπω τον λόγο να μην υπήρχε πιθανότητα να τα καταφέρει και στο Φάιναλ Φορ αν συνεχιζόταν η σαιζόν στην Ευρωλίγκα.
- Και ακόμη περισσότερο διστάζω να του ρίξω υπερβολικές ευθύνες για το φιάσκο στο πρωτάθλημα, στο οποίο είχαμε όχι μόνο ειδικές συνθήκες εξαιτίας της πανδημίας που άφησαν την Ρεάλ εκτός ημιτελικών στην φούσκα που διοργανώθηκε το καλοκαίρι, αλλά έπρεπε η Μπαρτσελόνα από εκεί που διέθετε υπερπληθώρα πλει-μεικερ με Ντιλέινι, Πανγκος και Ερτέλ να μείνει μόνο με τον τελευταίο με αμφίβολη νοοτροπία νικητή. Και αντιμετωπίζοντας μια ομάδα με πολύ δυνατή γραμμή γκαρντ την Μπασκόνια των Βιλντόθα, Χένρι. Σε μια εποχή που οι περιφερειακοί ως γνωστόν καθορίζουν την μοίρα του παιχνιδιού στο μπάσκετικό στερέωμα.

Σε κάθε περίπτωση δεν θεωρώ λανθασμένη τον ερχομό του Γιασικεβίτσιους στην θέση του, έχοντας μια ολόκληρη προπονητική καριέρα μπροστά του, και με πειστικά επιτεύγματα στην Ζαλγκίρις, όμως το ότι στηρίζεται λίγο περισσότερο στο σετ παιχνίδι από όσο ίσως θα έπρεπε , είναι κάτι το οποίο αληθεύει το βλέπουμε από το στατιστικό του pace για παράδειγμα με 69,7 όταν πέρσι η Μπαρτσελόνα είχε 72,7. Και φέτος δίπλα στους ανταγωνιστές ΤΣΣΚΑ, Εφές και Ρεάλ προστέθηκε και η Αρμάνι εαν δεν καταφέρει να πετάξει πάλι την σαιζόν της στα σκουπίδια.

Από την άλλη αν κάποιος θέλει το καλό του Σάρας, και να κοιτάει τα πράγματα με αισιοδοξία.
-Ο καλύτερος παίκτης του μεγαλύτερου εγχώριου αντιπάλου φλερτάρει με το ΝΒΑ, και αν συμβεί αυτό κάνει σχετικά σίγουρη την κατάκτηση του πρωταθλήματος σε μορφή κανονικών πλει-οφ, ένα βήμα μπροστά δηλαδή ότι και αν συμβεί στην Ευρώπη.
-Το τσουκου-τσουκου με την έμφαση στο σετ παιχνίδι μπορεί να φέρει την Εφές εκτός ρυθμού, και να ευνοήσει την Μπαρτσελόνα.
-Η Αρμάνι παρά τους επιμέρους σπουδαίους παίκτες έχει ξεχάσει σαν οργανισμός την εμπειρία του F4.
-Στο ματς με την ΤΣΣΚΑ ο Καλάθης να εκνευρίσει τον Τζειμς αυτός να πάει στις γνωστές απονενοημένες του ενέργειες, και να γείρει το ματς υπέρ των Καταλανών.
-Και βέβαια η Μπαρτσελόνα έχει στα χαρτιά το πιο ισορροπημένο ρόστερ ανάμεσα σε επίθεση και άμυνα, με την ΤΣΣΚΑ για παράδειγμα χάνοντας τον Χαινς και μην αντικαθιστώντας τον με ανάλογου τύπου ψηλό να έχει χάσει αρκετά στο αμυντικό κομμάτι των ψηλών, την Εφές να είναι περισσότερο επιθετικογενή ομάδα, και την Ρεάλ να έχει τα εργαλεία για άμυνα , αλλά στατιστικά να είναι από τις χειρότερες άμυνες φέτος. Την ίδια ώρα που οι αμυντικές δυνατότητες της Μπαρτσελόνα είναι στα όρια του overkill.

[basket72]

Είναι λίγο άδικα τα σχόλια για Πέσιτς, όσο και αν είναι σωστό να ειπωθεί ότι η συγκεκριμένη κίνηση δεν είχε πολύ μέλλον λόγω της προχωρημένης ηλικίας του και ενδεχόμενων προβληματικών σχέσεων με παίκτες του. Γιατί στην Μπαρτσελόνα ήρθε στα μέσα της περιόδου 2018-19, την συμμάζεψε πήρε Κύπελλο, το βραβείο του καλύτερου προπονητή στην Ισπανία το 2019 από τους συναδέλφους των Ισπανικών ομάδων, και δεν είχε την ευκαιρία να κριθεί ουσιαστικά για το 2019-20 στους 2 κύριους στόχους πέρα του Κυπέλλου που το έχασε, αλλά είναι θεσμός που συμβαίνουν παραδοσιακά εκπλήξεις.

- Τα πράγματα πάντως θα μπορούσαν να εξελιχθούν διαφορετικά για τον Πέσιτς και να έφευγε πιο πετυχημένος. Δικαιολογημένα δεν τον έχουμε τόσο ψηλά όσο άλλους κορυφαίους κοουτς επειδή δεν έχει περάσει τόσο μεγάλο μέρος της καριέρας του σε μεγάλες ομάδες. Παρόλα αυτά έχει δείξει ικανός να διαχειριστεί σύνολα με αστέρες, παίρνοντας 3 τρόπαια με την Μπαρτσελόνα το 2003 και σπάζοντας την κατάρα της Ευρωλίγκας έστω και εντός έδρας, και κερδίζοντας 2 χρυσά σε Ευρωμπάσκετ του 2001 και Μουντομπάσκετ του 2002 με την υπερομάδα της Γιουγκοσλαβίας, εκμεταλλευόμενος το κόλπο των σχημάτων χωρίς δεύτερο ψηλό και στις 2 εκείνες διοργανώσεις της FIBA. Οπότε δεν βλέπω τον λόγο να μην υπήρχε πιθανότητα να τα καταφέρει και στο Φάιναλ Φορ αν συνεχιζόταν η σαιζόν στην Ευρωλίγκα.
- Και ακόμη περισσότερο διστάζω να του ρίξω υπερβολικές ευθύνες για το φιάσκο στο πρωτάθλημα, στο οποίο είχαμε όχι μόνο ειδικές συνθήκες εξαιτίας της πανδημίας που άφησαν την Ρεάλ εκτός ημιτελικών στην φούσκα που διοργανώθηκε το καλοκαίρι, αλλά έπρεπε η Μπαρτσελόνα από εκεί που διέθετε υπερπληθώρα πλει-μεικερ με Ντιλέινι, Πανγκος και Ερτέλ να μείνει μόνο με τον τελευταίο με αμφίβολη νοοτροπία νικητή. Και αντιμετωπίζοντας μια ομάδα με πολύ δυνατή γραμμή γκαρντ την Μπασκόνια των Βιλντόθα, Χένρι. Σε μια εποχή που οι περιφερειακοί ως γνωστόν καθορίζουν την μοίρα του παιχνιδιού στο μπάσκετικό στερέωμα.

Σε κάθε περίπτωση δεν θεωρώ λανθασμένη τον ερχομό του Γιασικεβίτσιους στην θέση του, έχοντας μια ολόκληρη προπονητική καριέρα μπροστά του, και με πειστικά επιτεύγματα στην Ζαλγκίρις, όμως το ότι στηρίζεται λίγο περισσότερο στο σετ παιχνίδι από όσο ίσως θα έπρεπε , είναι κάτι το οποίο αληθεύει το βλέπουμε από το στατιστικό του pace για παράδειγμα με 69,7 όταν πέρσι η Μπαρτσελόνα είχε 72,7. Και φέτος διπλα στους ανταγωνιστές ΤΣΣΚΑ, Εφές και Ρεάλ προστέθηκε και η Αρμάνι εαν δεν καταφέρει να πετάξει πάλι την σαιζόν της στα σκουπίδια.

Από την άλλη αν κάποιος θέλει το καλό του Σάρας, και να κοιτάει τα πράγματα με αισιοδοξία.
-Ο καλύτερος παίκτης του μεγαλύτερου εγχώριου αντιπάλου φλερτάρει με το ΝΒΑ, και αν συμβεί αυτό κάνει σχετικά σίγουρη την κατάκτηση του πρωταθλήματος σε μορφή κανονικών πλει-οφ, ένα βήμα μπροστά δηλαδή ότι και αν συμβεί στην Ευρώπη.
-Το τσουκου-τσουκου με την έμφαση στο σετ παιχνίδι μπορεί να φέρει την Εφές εκτός ρυθμού, και να ευνοήσει την Μπαρτσελόνα
-Η Αρμάνι παρά τους επιμέρους σπουδαίους παίκτες έχει ξεχάσει σαν οργανισμός την εμπειρία του F4
-Στο ματς με την ΤΣΣΚΑ ο Καλάθης να εκνευρίσει τον Τζειμς αυτός να πάει στις γνωστές απενοημένες του ενέργειες, και να γείρει το ματς υπέρ των Καταλανών.
-Και βέβαια η Μπαρτσελόνα έχει στα χαρτιά το πιο ισσοροπημένο ρόστερ ανάμεσα σε επίθεση και άμυνα, με την ΤΣΣΚΑ για παράδειγμα χάνοντας τον Χαινς και μην αντικαθιστώντας τον με ανάλογου τύπου ψηλό να έχει χάσει αρκετά στο αμυντικό κομμάτι των ψηλών, την Εφές να είναι περισσότερο επιθετικογενή ομάδα, και την Ρεάλ να έχει τα εργαλεία για άμυνα , αλλά στατιστικά να είναι από τις χειρότερες άμυνες φέτος. Την ίδια ώρα που οι αμυντικές δυνατότητες της Μπαρτσελόνα είναι στα όρια του overkill

Εγώ αναφέρομαι στο τελευταίο πέρασμα του Πέσιτς και δη στην περσινή περίοδο.
Όταν τον υπογράψανε μπορεί κανείς να πει ότι ήταν λογική κίνηση κι ότι όντως έδωσε πολλά σε μια ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος.
Πέρσι όμως τα πήγε χάλια ( η φούσκα μπορεί να αλλοίωσε όντως την εικόνα του πρωταθλήματος εις βάρος της Ρεάλ, χωρίς να ισχύει το ίδιο για την Μπάρσα) όχι μόνο σε αγωνιστικό επίπεδο αλλά και σε κείνο της συμπεριφοράς/σχέσης με τους παίκτες του. Ο Χίγκινς ήταν με το ένα πόδι έξω από την ομάδα κι είχε ξεκινήσει κουβέντες για να σπάει το συμβόλαιο-συμβολαιάρα. Ο Ντέιβις ποτέ δεν αξιοποιήθηκε όπως πρόπερσι με Σάρας αλλά και φέτος με τον ίδιο κόουτς- τεράστια η διαφορά.

Ο Σμιτς ήταν εκτός ομάδας κι αν δεν είχε έρθει ο Γιασικεβίτσιους θα είχε φύγει και τυπικά.


Εγώ την Μπαρτσελόνα τη βλέπω να πηγαίνει όπως την περίμενα. Λάου- λάου με πολλά ζητήματα τα οποία θα δουλευτούν όμως.
Κάνει διαρκώς λάθη ο Λιιθουανός, αλλά είναι ακόμα σε επίπεδο δοκιμών. Είναι η πρώτη του φορά σε τέτοια ομάδα με τέτοια επάρκεια σε όλες τις θέσεις και το πράγμα είναι πολύ πιο δύσκολο απ΄ όσο μπορεί κανείς να φανταστεί.
Στον Λάσο πήρε χρόνια να μπορέσει να μανουβράρει τόσους παικταράδες μαζί.
Άλλοι δεν το κατάφεραν ποτέ.

Να τη δούμε σε ένα- δυο μήνες και κυρίως του χρόνου. Τότε νομίζω ότι θα αφήσει πίσω της συντρίμμια.
Η Ρεάλ θα φτιάχνει την καινούργια της ομάδα τότε, ενώ η ΤΣΣΚΑ θα είναι πάντα εκεί, με μέγα έλλειμα, όμως σε ντόπιους παίκτες (όχι καν "εργαλεία" πολυτελείας όπως ήταν οι Χριάπα, Βοροντσέβιτς και Φριτζόν αλλά ούτε σε ρολίστες, τύπου Κουλάγκιν και Κουρμπάνοφ).

Αναζητείται (για του χρόνου πάντα- αλλά και τα επόμενα χρόνια) η τέταρτη κι η πέμπτη μεγάλη ομάδα μιας και οι Τούρκικες ομάδες (όπως το φωνάζουμε από την περασμένη άνοιξη) θα μπουν σε υφεσιακή πορεία. Η οικονομική κατάσταση στη γείτονα θα επηρεάσει όλο το τούρκικο μπάσκετ.

Θα μου πει κανείς " μα είναι απαραίτητο να υπάρχουν 3-5 ομάδες πρώτης ταχύτητας και οι υπόλοιπες να είναι δεύτερης και τρίτης; Δεν θα διαφωνήσω καθόλου.

[Weekendman]

Είναι λίγο άδικα τα σχόλια για Πέσιτς, όσο και αν είναι σωστό να ειπωθεί ότι η συγκεκριμένη κίνηση δεν είχε πολύ μέλλον λόγω της προχωρημένης ηλικίας του και ενδεχόμενων προβληματικών σχέσεων με παίκτες του. Γιατί στην Μπαρτσελόνα ήρθε στα μέσα της περιόδου 2018-19, την συμμάζεψε πήρε Κύπελλο, το βραβείο του καλύτερου προπονητή στην Ισπανία το 2019 από τους συναδέλφους των Ισπανικών ομάδων, και δεν είχε την ευκαιρία να κριθεί ουσιαστικά για το 2019-20 στους 2 κύριους στόχους πέρα του Κυπέλλου που το έχασε, αλλά είναι θεσμός που συμβαίνουν παραδοσιακά εκπλήξεις.

- Τα πράγματα πάντως θα μπορούσαν να εξελιχθούν διαφορετικά για τον Πέσιτς και να έφευγε πιο πετυχημένος. Δικαιολογημένα δεν τον έχουμε τόσο ψηλά όσο άλλους κορυφαίους κοουτς επειδή δεν έχει περάσει τόσο μεγάλο μέρος της καριέρας του σε μεγάλες ομάδες. Παρόλα αυτά έχει δείξει ικανός να διαχειριστεί σύνολα με αστέρες, παίρνοντας 3 τρόπαια με την Μπαρτσελόνα το 2003 και σπάζοντας την κατάρα της Ευρωλίγκας έστω και εντός έδρας, και κερδίζοντας 2 χρυσά σε Ευρωμπάσκετ του 2001 και Μουντομπάσκετ του 2002 με την υπερομάδα της Γιουγκοσλαβίας, εκμεταλλευόμενος το κόλπο των σχημάτων χωρίς δεύτερο ψηλό και στις 2 εκείνες διοργανώσεις της FIBA. Οπότε δεν βλέπω τον λόγο να μην υπήρχε πιθανότητα να τα καταφέρει και στο Φάιναλ Φορ αν συνεχιζόταν η σαιζόν στην Ευρωλίγκα.
- Και ακόμη περισσότερο διστάζω να του ρίξω υπερβολικές ευθύνες για το φιάσκο στο πρωτάθλημα, στο οποίο είχαμε όχι μόνο ειδικές συνθήκες εξαιτίας της πανδημίας που άφησαν την Ρεάλ εκτός ημιτελικών στην φούσκα που διοργανώθηκε το καλοκαίρι, αλλά έπρεπε η Μπαρτσελόνα από εκεί που διέθετε υπερπληθώρα πλει-μεικερ με Ντιλέινι, Πανγκος και Ερτέλ να μείνει μόνο με τον τελευταίο με αμφίβολη νοοτροπία νικητή. Και αντιμετωπίζοντας μια ομάδα με πολύ δυνατή γραμμή γκαρντ την Μπασκόνια των Βιλντόθα, Χένρι. Σε μια εποχή που οι περιφερειακοί ως γνωστόν καθορίζουν την μοίρα του παιχνιδιού στο μπάσκετικό στερέωμα.

Σε κάθε περίπτωση δεν θεωρώ λανθασμένη τον ερχομό του Γιασικεβίτσιους στην θέση του, έχοντας μια ολόκληρη προπονητική καριέρα μπροστά του, και με πειστικά επιτεύγματα στην Ζαλγκίρις, όμως το ότι στηρίζεται λίγο περισσότερο στο σετ παιχνίδι από όσο ίσως θα έπρεπε , είναι κάτι το οποίο αληθεύει το βλέπουμε από το στατιστικό του pace για παράδειγμα με 69,7 όταν πέρσι η Μπαρτσελόνα είχε 72,7. Και φέτος διπλα στους ανταγωνιστές ΤΣΣΚΑ, Εφές και Ρεάλ προστέθηκε και η Αρμάνι εαν δεν καταφέρει να πετάξει πάλι την σαιζόν της στα σκουπίδια.

Από την άλλη αν κάποιος θέλει το καλό του Σάρας, και να κοιτάει τα πράγματα με αισιοδοξία.
-Ο καλύτερος παίκτης του μεγαλύτερου εγχώριου αντιπάλου φλερτάρει με το ΝΒΑ, και αν συμβεί αυτό κάνει σχετικά σίγουρη την κατάκτηση του πρωταθλήματος σε μορφή κανονικών πλει-οφ, ένα βήμα μπροστά δηλαδή ότι και αν συμβεί στην Ευρώπη.
-Το τσουκου-τσουκου με την έμφαση στο σετ παιχνίδι μπορεί να φέρει την Εφές εκτός ρυθμού, και να ευνοήσει την Μπαρτσελόνα
-Η Αρμάνι παρά τους επιμέρους σπουδαίους παίκτες έχει ξεχάσει σαν οργανισμός την εμπειρία του F4
-Στο ματς με την ΤΣΣΚΑ ο Καλάθης να εκνευρίσει τον Τζειμς αυτός να πάει στις γνωστές απενοημένες του ενέργειες, και να γείρει το ματς υπέρ των Καταλανών.
-Και βέβαια η Μπαρτσελόνα έχει στα χαρτιά το πιο ισσοροπημένο ρόστερ ανάμεσα σε επίθεση και άμυνα, με την ΤΣΣΚΑ για παράδειγμα χάνοντας τον Χαινς και μην αντικαθιστώντας τον με ανάλογου τύπου ψηλό να έχει χάσει αρκετά στο αμυντικό κομμάτι των ψηλών, την Εφές να είναι περισσότερο επιθετικογενή ομάδα, και την Ρεάλ να έχει τα εργαλεία για άμυνα , αλλά στατιστικά να είναι από τις χειρότερες άμυνες φέτος. Την ίδια ώρα που οι αμυντικές δυνατότητες της Μπαρτσελόνα είναι στα όρια του overkill

Εγώ αναφέρομαι στο τελευταίο πέρασμα του Πέσιτς και δη στην περσινή περίοδο.
Όταν τον υπογράψανε μπορεί κανείς να πει ότι ήταν λογική κίνηση κι ότι όντως έδωσε πολλά σε μια ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος.
Πέρσι όμως τα πήγε χάλια ( η φούσκα μπορεί να αλλοίωσε όντως την εικόνα του πρωταθλήματος εις βάρος της Ρεάλ, χωρίς να ισχύει το ίδιο για την Μπάρσα) όχι μόνο σε αγωνιστικό επίπεδο αλλά και σε κείνο της συμπεριφοράς/σχέσης με τους παίκτες του. Ο Χίγκινς ήταν με το ένα πόδι έξω από την ομάδα κι είχε ξεκινήσει κουβέντες για να σπάει το συμβόλαιο-συμβολαιάρα. Ο Ντέιβις ποτέ δεν αξιοποιήθηκε όπως πρόπερσι με Σάρας αλλά και φέτος με τον ίδιο κόουτς- τεράστια η διαφορά.

Ο Σμιτς ήταν εκτός ομάδας κι αν δεν είχε έρθει ο Γιασικεβίτσιους θα είχε φύγει και τυπικά.


Εγώ την Μπαρτσελόνα τη βλέπω να πηγαίνει όπως την περίμενα. Λάου- λάου με πολλά ζητήματα τα οποία θα δουλευτούν όμως.
Κάνει διαρκώς λάθη ο Λιιθουανός, αλλά είναι ακόμα σε επίπεδο δοκιμών. Είναι η πρώτη του φορά σε τέτοια ομάδα με τέτοια επάρκεια σε όλες τις θέσεις και το πράγμα είναι πολύ πιο δύσκολο απ΄ όσο μπορεί κανείς να φανταστεί.
Στον Λάσο πήρε χρόνια να μπορέσει να μανουβράρει τόσους παικταράδες μαζί.
Άλλοι δεν το κατάφεραν ποτέ.

Να τη δούμε σε ένα- δυο μήνες και κυρίως του χρόνου. Τότε νομίζω ότι θα αφήσει πίσω της συντρίμμια.
Η Ρεάλ θα φτιάχνει την καινούργια της ομάδα τότε, ενώ η ΤΣΣΚΑ θα είναι πάντα εκεί, με μέγα έλλειμα, όμως σε ντόπιους παίκτες (όχι καν "εργαλεία" πολυτελείας όπως ήταν οι Χριάπα, Βοροντσέβιτς και Φριτζόν αλλά ούτε σε ρολίστες, τύπου Κουλάγκιν και Κουρμπάνοφ).

Αναζητείται (για του χρόνου πάντα- αλλά και τα επόμενα χρόνια) η τέταρτη κι η πέμπτη μεγάλη ομάδα μιας και οι Τούρκικες ομάδες (όπως το φωνάζουμε από την περασμένη άνοιξη) θα μπουν σε υφεσιακή πορεία. Η οικονομική κατάσταση στη γείτονα θα επηρεάσει όλο το τούρκικο μπάσκετ.

Θα μου πει κανείς " μα είναι απαραίτητο να υπάρχουν 3-5 ομάδες πρώτης ταχύτητας και οι υπόλοιπες να είναι δεύτερης και τρίτης; Δεν θα διαφωνήσω καθόλου.

Και να έπαιρνε τα τρόπαια έχω την εντύπωση ότι ο Πέσιτς δεν θα παρέμενε στην Μπαρτσελόνα, και δεν θα επηρέαζε τον σχεδιασμό της επόμενης σαιζόν. Για τον Σάρας έχω όμως μια παρατήρηση υπήρξε ο πλει-μεικερ 2 από των πιο θεαματικών ομάδων που έχουμε δει στο μπάσκετ της Εθνικής Λιθουανίας του 2003-2004 και της Μακάμπι Τελ Αβιβ με τις 2 Ευρωλίγκες το 2004 και το 2005, προπονητικά όμως είναι ξεκάθαρα ότι έχει επηρεαστεί περισσότερο από τους Σέρβους προπονητές τον Πέσιτς και τον Ομπράντοβιτς, δεν τον αδικώ βέβαια γιατί η συγκεκριμένη μπασκετική σχολή είναι πολύ αξιόπιστη.

[basket72]

Και να έπαιρνε τα τρόπαια έχω την εντύπωση ότι ο Πέσιτς δεν θα παρέμενε στην Μπαρτσελόνα, και δεν θα επηρέαζε τον σχεδιασμό της επόμενης σαιζόν. Για τον Σάρας έχω όμως μια παρατήρηση υπήρξε ο πλει-μεικερ 2 από των πιο θεαματικών ομάδων που έχουμε δει στο μπάσκετ της Εθνικής Λιθουανίας του 2003-2004 και της Μακάμπι Τελ Αβιβ με τις 2 Ευρωλίγκες το 2004 και το 2005, προπονητικά όμως είναι ξεκάθαρα ότι έχει επηρεαστεί περισσότερο από τους Σέρβους προπονητές τον Πέσιτς και τον Ομπράντοβιτς, δεν τον αδικώ βέβαια γιατί η συγκεκριμένη μπασκετική σχολή είναι πολύ αξιόπιστη.

Συμφωνώ και στα 2 σκέλη (παικτικό/προπονητικό).
Για μένα, είναι αναπόφευκτο να επηρεαστεί τόσο από τον Ζοτς. Ήταν τότε, επί Ζοτς (λογικά) που πήρε και την απόφαση να γίνει προπονητής.

Πρέπει να γίνουν πολλά για να μην φτάσει στο κορυφαίο επίπεδο. Άλλωστε δεν υπάρχουν και πολλοί προπονητάρες όπως το 90' ή το 00' που ο ανταγωνισμός ήταν μεγαλύτερος.
Τον βοηθάει σημαντικά κι η προσωπικότητά του, η οποία είναι καταλυτικό κομμάτι στον πρωταθλητισμό και κυρίως στην προπονητική.
Τον βοηθάνε κι οι παραστάσεις του ως παίκτης σε 3 κορυφαίες ομάδες στον καιρό τους αλλά και το πέρασμά του από το ΝΒΑ. Ο χειρισμός σε αγγλικά κι ισπανικά επίσης.

[Weekendman]

Και να έπαιρνε τα τρόπαια έχω την εντύπωση ότι ο Πέσιτς δεν θα παρέμενε στην Μπαρτσελόνα, και δεν θα επηρέαζε τον σχεδιασμό της επόμενης σαιζόν. Για τον Σάρας έχω όμως μια παρατήρηση υπήρξε ο πλει-μεικερ 2 από των πιο θεαματικών ομάδων που έχουμε δει στο μπάσκετ της Εθνικής Λιθουανίας του 2003-2004 και της Μακάμπι Τελ Αβιβ με τις 2 Ευρωλίγκες το 2004 και το 2005, προπονητικά όμως είναι ξεκάθαρα ότι έχει επηρεαστεί περισσότερο από τους Σέρβους προπονητές τον Πέσιτς και τον Ομπράντοβιτς, δεν τον αδικώ βέβαια γιατί η συγκεκριμένη μπασκετική σχολή είναι πολύ αξιόπιστη.

Συμφωνώ και στα 2 σκέλη (παικτικό/προπονητικό).
Για μένα, είναι αναπόφευκτο να επηρεαστεί τόσο από τον Ζοτς. Ήταν τότε, επί Ζοτς (λογικά) που πήρε και την απόφαση να γίνει προπονητής.

Πρέπει να γίνουν πολλά για να μην φτάσει στο κορυφαίο επίπεδο. Άλλωστε δεν υπάρχουν και πολλοί προπονητάρες όπως το 90' ή το 00' που ο ανταγωνισμός ήταν μεγαλύτερος.
Τον βοηθάει σημαντικά κι η προσωπικότητά του, η οποία είναι καταλυτικό κομμάτι στον πρωταθλητισμό και κυρίως στην προπονητική.
Τον βοηθάνε κι οι παραστάσεις του ως παίκτης σε 3 κορυφαίες ομάδες στον καιρό τους αλλά και το πέρασμά του από το ΝΒΑ. Ο χειρισμός σε αγγλικά κι ισπανικά επίσης.

Έχω μια άλλη ενναλακτική ερμηνεία σχετικά με τον λόγο που αποφάσισε να γίνει προπονητής, σαν παίκτης ήδη του άρεσε να γκρινιάζει, και το επάγγελμα του προπονητή είναι απολύτως κατάλληλο για να συνεχίσει αυτήν την συνήθεια έχοντας και δικαιολογία για τέτοια συμπεριφορά!

[basket72]

Έχω μια άλλη ενναλακτική ερμηνεία σχετικά με τον λόγο που αποφάσισε να γίνει προπονητής, σαν παίκτης ήδη του άρεσε να γκρινιάζει, και το επάγγελμα του προπονητή είναι απολύτως κατάλληλο για να συνεχίσει αυτήν την συνήθεια έχοντας και δικαιολογία για τέτοια συμπεριφορά!

Δεν έχεις κι άδικο.
Η αλήθεια είναι ότι ως παίκτης και δη μετά την επιστροφή του από το ΝΒΑ, το είχε πάει σε άλλο λέβελ το πράγμα.
Ως προπονητής συνεχίζει μεν αλλά τον βλέπω σε πολλά να έχει ωριμάσει και σε κάθε περίπτωση δεν ξεπερνάει τον Ιτούδη. ενώ κι ο Μπαρτζώκας δεν πάει πίσω (για να μην ξεχνάω και τους δικούς μου ).

[shtarkws]

Στην σύγχρονη εποχή του μπάσκετ με το up tempo, του γρήγορου μπάσκετ, των πολλών κατόχων, των σύντομων επιθέσεων και άρα της λιγότερης τακτικής ο προπονητής δεν καλείται απαραίτητα να καταστρώσει μονο ένα στρατηγικό πλάνο παιχνιδιού, αλλά να διαχειριστεί χρόνους, usage, προσωπικότητες και να προσαρμόζεται σε άμεσο χρόνο στις κινήσεις του αντιπάλου. Ε σε αυτό ο Πεσιτς τα πήγε χάλια.

Αυτό το στυλ προπονητή μπαμπούλα/δασκάλου (ευτυχώς η δυστυχώς) πλέον δεν πιάνει ούτε στα εφηβικά.

[yorgos]

[/quote]

Έχω μια άλλη ενναλακτική ερμηνεία σχετικά με τον λόγο που αποφάσισε να γίνει προπονητής, σαν παίκτης ήδη του άρεσε να γκρινιάζει, και το επάγγελμα του προπονητή είναι απολύτως κατάλληλο για να συνεχίσει αυτήν την συνήθεια έχοντας και δικαιολογία για τέτοια συμπεριφορά!
[/quote]
Βρήκα τι δώρο θα κάνω στην αδερφή μου για τα Χριστούγεννα: εγγραφή σε σεμινάρια προπονητών για την πεθερά της, μπαίνω να δω αν δέχονται ακόμη εγγραφές.

Προσωπικά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο Γιασικεβίτσιους θα σκίσει ως προπονητής, θα εκπλαγώ αν συμβεί το αντίθετο, ήδη τα δείγματά του είναι φοβερά. Η ένστασή μου είναι στην παρότρυνση να παίξω την Μπαρτσελόνα σε βραχυπρόθεσμα στοιχήματα. Ακριβώς επειδή το στιλ που θέλει να ενσταλλάξει είναι βαρέως προπονητοκεντρικό, θα χρειαστεί μεγάλη περίοδος προσαρμογής, οπότε τουλάχιστον μέχρι το Γενάρη πληρώνουν μια χαρά οι ήττες της Μπαρτσελόνα και σε ACB και σε Ευρωλίγκα ή έστω το πλενόεκτημα στον αντίπαλο για όσους είμαστε των πιο safe επιλογών.

Όπως και να έχει, πίστωση χρόνου θα έχει μπόλικη, η Ρεάλ δε βλέπεται κι εδώ που τα λέμε και οι υπόλοιπες πλούσιες ομάδες της Ευρωλίγκας το ίδιο. Σε κανένα από τα ματς που κέρδισε στην Ευρωλίγκα δεν ήταν έστω στοιχειωδώς καλή , το οποίο δείχνει πάντως και το τι ταβάνι έχει.

[RipCity]

Οι άλλοι έκαναν δυο ήττες και θέλουν να φέρουν τον Ferrell.

[pan24]

Οι άλλοι έκαναν δυο ήττες και θέλουν να φέρουν τον Ferrell.

Αν ισχύει η καμπάνα χτυπάει πολύ για τον Heurtel που θα ήταν ο scoring pg.
Η αλήθεια είναι ότι αν δούμε την περιφέρεια της Μπάρτσα πολλοί παίζουν παρακάτω από εκεί που πρέπει.
Για ακρίβεια από όσους έχει από το 1 ως το 3 μόνο ο Καλάθης(7,6 πόντους και 6,9 ασσίστ),ο Κούρικ(10,3 πόντους με 69%!! τρίποντο) και ο Αμπρίνες(8,5 πόντους με 45% τρίποντο) παίζουν αυτό που περιμένεις από αυτούς.


Ο Ερτέλ 3,2 πόντους και 2,6 ασσίστ σε 15' με 35% δίποντο, 21% τρίποντο
Ο Χάνγκα 16 λεπτά με 3,5 πόντους και 2 ασσίστ έχοντας 47% δίποντο και 28% τρίποντο χωρίς αμυντικά να έχει την επίδραση που είχε.
Ο Κλαβέρ με 4 πόντους και 2,7 ριπάουντ σε 20 λεπτά.
Ο Χίγκινς με 10 πόντους και 2 ασσίστ σε 24' δεν είναι κακός αλλά δεν θυμίζει σε τίποτα τον παίκτη της ΤΣΣΚΑ και σουτάρει και με 30% τρίποντο.
Ο Μπολμάρο που δεν μπορεί να βοηθήσει χωρίς να φταίει.

Στον μεν Καλάθη δεν μπορείς να αναθέσεις το σκοράρισμα ούτε είναι σωστό να τον βάλεις να παίξει πάνω από τα 24 λεπτά που παίζει αν θες να τον έχεις φρέσκο ως το τέλος. Εδώ κι ο Μίροτιτς 24 λεπτά παίζει.
Κι ο Κούρικ λόγω των αδυναμιών του πίσω δεν είναι για πάνω από τα 15' που παίζει όπως κι ο Αμπρίνες.

Θεωρητικά έχουν μεγαλύτερη ανάγκη στους ψηλούς αλλά εφόσον ο Σάρας πίστεψε τον Σμίτς για τα ρεπό του Μίροτιτς κι ο Λετονός τον δικαίωσε με το παραπάνω(αχ και να τον άφηναν το καλοκαίρι να έρθει σε εμάς) με 7,5 πόντους και 3,8 ριμπάουντ σε 16' έχοντας μάλιστα 72% δίποντο και 61% τρίποντο με αποτέλεσμα ο Οριόλα να πάει μόνιμα στο 5 είναι ας πούμε οκ εκεί.

Όμως στην περιφέρεια δεν είμαι σίγουρος αν λύνεται το πρόβλημα με μια προσθήκη. Δεν πιστεύω ότι όλοι όσοι έχει ξέχασαν το μπάσκετ ούτε πέραν του Ερτέλ είχαν κάποιο σοβαρό τραυματισμό.
Είναι λίγο η προσαρμογή σε νέο στυλ μπάσκετ και λίγο η πολυκοσμία που δεν αφήνει να βρουν ρυθμό.
Είναι 8 παίκτες για 3 θέσεις εκ των οποίων οι 7 τουλάχιστον θέλουν 15+ λεπτά.
Μια προσθήκη ακόμα θα τα μπλέξει περισσότερο, μόνο αν είναι αντικατάσταση μπορεί να βοηθήσει που λογικά θα μιλάμε για αντικατάσταση του Ερτέλ.

[SteveNashidis]

Πολύ κακός ο Σαρούνας που άφησε τον Ερτέλ στην Πόλη.

Έχει βγει ολος ο ντουνιάς και κράζει στο τουιτερ.

[ssoulliss]

Μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο;



Ο Heurtel είναι καταξιωμένος αθλητής και δεν μπορώ να δεχτώ ότι η Barcelona του έστεισε τέτοιο χουνέρι. Μικροπρέπειες. Δεν είναι πουθενάς για να έχει τέτοια αντιμετώπιση, αλλά και Badio να τον έλεγαν πάλι δεν υπάρχει δικαιολογία. Μιλάμε για το club που πανευρωπαϊκά "λέει" πως εκπροσωπεί το διαφορετικό. Μπαρμπούτσαλα.

Δηλαδή αν στην Κωνσταντινούπολη του συμβεί κάτι άσχημο/ακραίο η Barcelona δεν θα έχει ευθύνες που τον παράτησε σα σακί με πατάτες;