mixalisgate7 έγραψε: ↑Κυρ Ιούλ 11, 2021 7:22 am
Σύντομος σχολιασμός για το UFC 264: Ξενέρωσα με το τελείωμα του main evennt, κρίμα γιατί σχεδόν όλος ο πρώτος γύρος ήταν διασκεδαστικός, το ίδιο είχα νιώσει και στο Anderson vs Weidman 2. Στην αρχή δεν κατάλαβα πως τραυματίστηκε ο Conor, νόμιζα ότι έπεσε λόγω knockdown του Dustin, αλλά μόλις έδειξαν το ριπλέι τι έγινε με τον αστράγαλο του πόνεσα και εγώ. Μέτριο το co-main event, μόνο ο τρίτος και τελευταίος γύρος άξιζε που είδαμε μπόλικη δράση και από τους δυο. Ο Burns θέλει ακόμη μία νίκη για να ξαναπάρει ματς τίτλου.
Εγώ πριν 2 ώρες είδα χάιλαιτς από τον αγώνα στη δουλειά, επειδή το έφερε η κουβέντα.
Δεν έδειξαν ριπλέι του τραυματισμού αν δεν κάνω λάθος. Πρέπει να πας αρκετά πίσω σε ένα τσεκάρισμα του Πουαριέ.
Έχει ξαναγίνει με τον Άντερσον και με κάποιον άλλον στις ΜΜΑ. Ο Άντερσον Σίλβα πρόερχεται από Γουίνγκ Τσουν κι ο Μακ Γκρέγκορ από Τε κουόν ντο και βασικα΄ΜΜΑ. Το λέω αυτό για να δείξω αυτό που είχα πει νομίζω σε άλλο ποστ μου. ΠΟλύ σκλήρό το κλουβί (ή το ρινκ παλιότερα) στις ΜΜΑ. Πολύ πολύ σκλήρο και φτιάχνει αθλητές θηρία με απίστευτη ανθεκτικότητα στο ξύλο.
Αλλά δεν έχει ποιότητα.
Τα λόου (αιτία των τραυματισμών ) είναι παρμένα από το Μουάι Τάι (γενικά στην Ινδοκίνα είναι αρκετά κοντά οι πολ.τέχνες). Στο Μουάι Τάι, έχει πολύ πιο πολλά λόου και πιο σκληρά. Δεν θυμάμαι τραυματισμό σε Λέτγουεϊ, Μουάι Τάι, Πραντάλ Σερέι και Μουάι Λάο. Ο λόγος; Εξασκούνται πιο πολύ και πιο σωστά. Τα λόου πρέπει να έρχονται από τα πάνω προς τα κάτω κι όχι το αντίθετο. Εφόσον ο αντίπαλος ξέρει να τσεκάρει με γόνατο. Αν δεν ξέρει οκ, μπορεί κανείς να ρίξει λόου κι από κάτω προς τα πάνω. Είναι και πιο γρήγορο. ΤΟ άλλο είναι πιο σαρωτικό και πιο ασφαλές γι' αυτόν που το ρίχνει.
Αυτά και καλή σύνταξη στον Μακγκρέκορ. Μετά κι αυτό το σπάσιμο, τελείωσαν οι αρπαχτές. Τουλάχιστον στο UFC,
Κακή ιστορία για τις ΜΜΑ ο Ιρλανδός. Ή μάλλον καλή ιστορία για τις ΜΜΑ (χρήμα/ promotion) κακή ιστορία για τις πολεμικές τέχνες/μαχητικά αθλήματα.
Σε αντίθεση με τον ταπεινό και πολύ καλό μαχητή Πουαριέ.
Κι εννοείται με τον κορυφαίο όλων, τον Καμπίμπ.