Καλύτερο ματς ήταν φυσικά το main event με Omega και Moose να δίνουν έναν αρκετά καλό αγώνα, αλλά δε μου άρεσε καθόλου που δεν το γυρίσαν στο Impact, αλλά στο Daily's Place. Και μάλιστα το Daily's Place άδειο και πίσω είχε την εξέδρα από το Double or Nothing (λογικά γυρίστηκε εκείνες τις μέρες), αλλά άδεια, οπότε πάλευαν με ένα ακαλαίσθητο μαύρο φόντο που σου χαλούσε πολύ την οπτική. Γενικά αν θέλετε σκοτεινό φόντο, δείτε NXT.
To Dominion του NJPW δε θα το αναλύσω, μπράβο για το ότι μετά τον Ospreay έβαλαν πρωταθλητή τον εκπληκτικό φέτος Takagi και όχι τον Okada που έχει πολλές ήττες.
Κλείνουμε με NXT και κλασική ανάλυση. Το 6 man tag team δεν καταλαβαίνω γιατί έγινε έτσι, αλλά ήταν μια χαρά, ωραίο ματσάκι. Ο Reed βέβαια δεν πολυτραβάει το παιδί και φαίνεται. Xia Li και Martinez έδωσαν επίσης αξιοπρεπή αγώνα, αλλά η ιστορία της πρώτης με έχει κουράσει πλέον. Στο επόμενο ματς περίμενα κάκιστα πράγματα, αλλά ήταν κι αυτό ωραίο. Βέβαια θεωρώ ότι ο Grimes το άξιζε, αλλά έχουμε καλή ιστορία.
Γυναικείο ματς. Από μένα είναι όχι. Ο Triple H σε αυτό το θέμα Vinceίζει. Δεν ξέρω τι βλέπει στη Gonzalez, αλλά η Ember τράβηξε κουπί, την κουβαλούσε σε όλο το ματς. Η Raquel είναι το κλασικό άτομο που έχει εκπαιδευτεί στο WWE PC. Μία μπασκετμπολίστρια με Baron Corbinικό safe style, 5 κινήσεις μαξ, κάθε μία θέλει 5-10 δεύτερα να την εκτελέσει λες και είναι σέντερ φορ που θέλει 2 στρέμματα για κοντρόλ και σε κάθε ματς την κουβαλάνε οι πολύ καλύτεροι αντίπαλοι της. Όσο είχε έλεγχο η Ember βλέπαμε ματς. Όσο ήταν η Raquel νύστα.
Αλλά γενικά τι να μας πει η άχρωμη και άοσμη Raquel; Ειλικρινά για το NXT μιλάμε, το νούμερο ένα brand σε γυναικεία ματς. Έχω δει θρυλικό reign Asuka, τρομερό reign Bayley, Bayley εναντίον Sasha στα δύο πιθανώς κορυφαία γυναικεία ματς όλων των εποχών, διαρκή κυριαρχία Shayna, Kairi Sane, την Io Shirai που είναι ίσως η τοπ γυναίκα wrestler. Τι συγκίνηση να μου προσφέρει ο Μεξικανός θηλυκός Baron Corbin; Μέχρι και Bayley vs Nia Jax ξαναέβλεπα σε σχέση με εκείνη. Ευτυχώς έχει ακόμα πολλές να κάψει ο Hunter για να κουβαλήσουν το βύσμα.
Main event. Ας πούμε μία αλήθεια. Το main event ήταν σεναριακά ανύπαρκτο. Απλά κλείσανε πριν ένα μήνα μπόλικα storylines και ξαφνικά είδαν ότι έχουν Takeover. Σου λέει πάρτε 5 τοπ σταρς και μη μιλάτε. Δε με χάλασε καθόλου. Πάρα πολύ ωραίο ματς έδωσαν οι άτιμοι, χόρτασα κινήσεις και διαφορετικά στυλ. Δεν είναι classic, ούτε θα το ξαναδώ άμεσα αλλά είχε τις στιγμές του. Η πλάκα είναι που έβαλαν όλους τους μικρούς, ευκίνητους με το θηρίο τον Kross. Περίμενα να του πάρουν τη ζώνη και να τον τσιμπήσουν στο main roster. Επίσης να ξαναπώ ότι τα νέα theme songs είναι απαράδεκτα. Ακόμα δεν καταλαβαίνω γιατί διέλυσαν την UE, οκ έχουμε μία κόντρα, αλλά δεν πάνε πουθενά.
Συνολικά λοιπόν το Takeover ήταν συμπαθέστατο σόου. Το περσινό In Your House το είχα θάψει, αλλά κακά τα ψέματα, τα Takeover New York, Philadelphia, New Orleans δεν είναι πλέον ο κανόνας, αλλά η εξαίρεση. Κοινό δεν υπάρχει, η ποιότητα του ρόστερ έχει πέσει και οι ιστορίες δεν είναι εξίσου καλές με πριν 2 χρόνια. Και πάλι βλέπεις ότι είναι 10 επίπεδα πάνω από το Raw (ΓΤΧΣ κάντε κάτι να σωθεί το σόου, δε βλέπεται αυτός ο δευτεριάτικος εμετός) και 2 από Smackdown που τραβάει κουπί μόνος ο Reigns. Πλέον βαρέθηκα να περιμένω πεντάστερα ματς και ιστοριάρες, απλά λέω πάλι καλά που δε βλέπω rematches, ηλίθια gimmicks και 5/6 ματς να τελειώνουν με surprise roll up. Είμαι biased με ΝΧΤ γιατί τρελαίνομαι γι' αυτό; Χρόνια τώρα, οπότε 7,8/10 από μένα και ένα 6,8/10 στο solid ppv του Impact.