Έχουμε τελικό την Κυριακή στο Wembley του Λονδίνου. Εκεί θα βρεθούν η Ιταλία του Mancini και η Αγγλια του Southgate. Αυτές οι ομάδες έχουν αρκετούς φίλους στη χώρα μας αφού ο Διακογιάννης, να είναι καλά ο άνθρωπος, όλη τη δεκαετία του '80 μας έλεγε για τις αγγλικές ομάδες και τίποτε άλλο. Ευτυχώς που τότε έπαιζε στην Ιταλία ο Maradona και μάθαμε ότι υπήρχε ένα πολύ δυνατό πρωτάθλημα σε γειτονική χώρα (φοριέται πολύ αυτή η φράση τελευταία
). Αλλίως όλοι στην Ελλάδα θα ήμασταν Αγγλία
.
Τα φαβορί μάλλον καταποντίστηκαν (Γαλλία, Γερμανία) και έτσι δόθηκε χώρος στην Ιταλία, που συμπαθώ κιόλας, που δείχνει να αναγεννάται μετά από πολλά χρόνια αλλά και στην γηπεδούχο του τουρνουά Αγγλία (η μοναδική ομάδα που έκανε μόνο ένα ταξίδι).
Το τουρνουά νομίζω ότι με το μοντέλο των 12 χωρών δε με ενθουσιάσε, κάποιοι ταξίδευαν συνέχεια, κάποιοι γκουχου-γκουχου έμεναν στο σπίτι τους. Άλλο κλίμα το Μπακού, άλλο το Μόναχο και άλλο η Ρώμη. Κομμάτια τους έβλεπα ορισμένους ποδοσφαιριστές.
Στα των μεταδόσεων ο ΑΝΤ1 δεν ασχολήθηκε να στείλει έναν ρημαδοανταποκριτή ούτε στην τελική φάση. Χάναμε την ατμόσφαιρα των γηπέδων, δεν υπήρχε η μεταφορα του παλμού στις πόλεις το μόνο που υπήρχε ήταν μόνιτορ, μαντεψιές (οι Άγγλοι πανηγυρίζουν άρα έδωσε πέναλτι) και φυσικά το ντεμι-HD στην εικόνα.
Οι βραδυνοί δημοσιογράφοι που μετέδιδαν ήταν αγγλόφιλοι. Προς στιγμήν πίστεψα πως παίζει η Ελλάδα με τη Δανία, αλλά τελικά είδα το σκορ που έγραφε ENG-DEN και ανακουφίστηκα, γιατί θυμόμουν πως είχαμε αποκλειστεί
*Ελπίζω στον τελικό να μη μεταδόσει ο Πρίντεζης (όχι ο Γιώργος ευτυχώς). Είμαι σε ηλικία πλέον που βαριέμαι να ακούω συλλαβιστά και με δύο τονισμούς τις ελληνικές λέξεις
*Θα έχει όμως Καρπετόπουλο