Βρίσκεται το μπάσκετ σε ελεύθερη πτώση;

[Sivas-hoop]

Κάθε πέρυσι και καλύτερα για το μπάσκετ στην Ελλάδα.

Θεωρώ τον εαυτό μου ρεαλιστή και όχι απαισιόδοξο άνθρωπο, αλλά πέρα από μία μικρή μερίδα άμεσα εμπλεκομένων (παίκτες, παράγοντες, προπονητές) σχεδόν κανείς δεν ασχολείται με το άθλημα.

Δεν θα σχολιάσω καν με την Α1 θα είναι σαν να κλέβω εκκλησία το να καταγράψω τα άπειρα προβλήματα που έχει το πρωτάθλημα.

Αλλά και ακόμα στις πιο κάτω κατηγορίες που θεωρητικά η ομάδα της περιοχής είναι κύτταρο της τοπικής κοινωνίας.... παιδιά δεν ασχολείται κανείς.

Ξεκινούν οι εθνικές κατηγορίες αυτό το Σ/Κ κι είναι όλοι στον κόσμο τους. Μιλούσα με φίλους που ασχολούνται παραγοντικά σε ομάδα που αγωνίζεται στη Β Εθνική (...national League ελληνιστί - ο θεός να βάλει το χέρι του) και μου έλεγαν οι άνθρωποι ότι έχουν δώσει 25 εισιτήρια διαρκείας και τα 10 τα έχει αγοράσει το ΔΣ.

Χορηγοί δεν υπάρχουν πέρα από τα κλασικά φαγαδικα, καφέ και τους πρώην αθλητές (δεν θα ασχοληθώ με χορηγίες -τιμολογια για μαύρο χρήμα).

Αύριο έχουν πρεμιέρα και περιμένουν καμία 50-70 αρια άτομα .


Τα ίδια και στο πρωτάθλημα γυναικών, ακόμη και στην Α1.

Τις μονές μέρες που τα γήπεδα σφύζουν από ζωή, είναι τα πρωινά του Σ/Κ που λειτουργούν ως ...parking παιδιών για να πάρουν μια ανάσα οι γονείς.

Το πρόβλημα είναι συνολικό, ξεκινάει πρωτίστως από τη ΓΓΑ και την ΕΟΚ που έχουν υπό την ευθύνη τους τον αθλητισμό και το μπάσκετ αντίστοιχα, αλλά ειλικρινά, συνειδητοποιεί κανείς πόσο *ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ* ο μέσος Έλληνας & η μέση Ελληνίδα με το μπάσκετ;

Τις πταίει και που πάει το άθλημα;

[AlexD]

Κάθε πέρυσι και καλύτερα για το μπάσκετ στην Ελλάδα.

Θεωρώ τον εαυτό μου ρεαλιστή και όχι απαισιόδοξο άνθρωπο, αλλά πέρα από μία μικρή μερίδα άμεσα εμπλεκομένων (παίκτες, παράγοντες, προπονητές) σχεδόν κανείς δεν ασχολείται με το άθλημα.

Δεν θα σχολιάσω καν με την Α1 θα είναι σαν να κλέβω εκκλησία το να καταγράψω τα άπειρα προβλήματα που έχει το πρωτάθλημα.

Αλλά και ακόμα στις πιο κάτω κατηγορίες που θεωρητικά η ομάδα της περιοχής είναι κύτταρο της τοπικής κοινωνίας.... παιδιά δεν ασχολείται κανείς.

Ξεκινούν οι εθνικές κατηγορίες αυτό το Σ/Κ κι είναι όλοι στον κόσμο τους. Μιλούσα με φίλους που ασχολούνται παραγοντικά σε ομάδα που αγωνίζεται στη Β Εθνική (...national League ελληνιστί - ο θεός να βάλει το χέρι του) και μου έλεγαν οι άνθρωποι ότι έχουν δώσει 25 εισιτήρια διαρκείας και τα 10 τα έχει αγοράσει το ΔΣ.

Χορηγοί δεν υπάρχουν πέρα από τα κλασικά φαγαδικα, καφέ και τους πρώην αθλητές (δεν θα ασχοληθώ με χορηγίες -τιμολογια για μαύρο χρήμα).

Αύριο έχουν πρεμιέρα και περιμένουν καμία 50-70 αρια άτομα .


Τα ίδια και στο πρωτάθλημα γυναικών, ακόμη και στην Α1.

Τις μονές μέρες που τα γήπεδα σφύζουν από ζωή, είναι τα πρωινά του Σ/Κ που λειτουργούν ως ...parking παιδιών για να πάρουν μια ανάσα οι γονείς.

Το πρόβλημα είναι συνολικό, ξεκινάει πρωτίστως από τη ΓΓΑ και την ΕΟΚ που έχουν υπό την ευθύνη τους τον αθλητισμό και το μπάσκετ αντίστοιχα, αλλά ειλικρινά, συνειδητοποιεί κανείς πόσο *ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ* ο μέσος Έλληνας & η μέση Ελληνίδα με το μπάσκετ;

Τις πταίει και που πάει το άθλημα;

Δεν έχω ιδέα αν και τι ισχύει, αλλά περιμένω με τρομερό ενδιαφέρον τις απαντήσεις από ανθρώπους που έχουν/ξέρουν κάτι να πουν.

Και εγώ από την μεριά μου σε κάποια μικρή πόλη που έχω μια κάποια επαφή (γιατί στο κέντρο της Αθήνας δεν μπορώ να το κρίνω) ακούω ότι στα παιδικά τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο αλλά εκεί τελειώνουν οι γνώσεις μου επί του θέματος.

[Reaper]

Oχι ιδιαιτερα, απλα συμβαδιζει με την γενικοτερη κατασταση και προοπτικη (μη προοπτικη δηλαδη) της χωρας.

Grassroots αναπτυξη κλπ. δεν προκειται να υπαρξουν ξανα στην Ελλαδα στο αμεσο μελλον.

Οι συλλογοι δεν θα επηρεαστουν απαραιτητα σε μεγαλο βαθμο διοτι δεν ειναι ιδιαιτερα συνδεδεμενοι με το παγοβουνο, μπορουν να ειναι στην κορυφη επειδη ανηκουν σε εκατομμυριουχους.

Αρεσει δεν αρεσει, μονο ετσι μπορει να πορευτει ανταγωνιστικα ο ελληνικος αθλητισμος, μεσω των ολιγαρχων και των κεφαλαιων τους.

Τα αλλα τα ορθολογικα ειναι για κρατη με αλλες δομες, με μελλον, με αλλα πραματα δηλαδη. Η Ελλαδα σε μια 10ετια θα ειναι Βουλγαρια και σε μια 20ετια Αλβανια, επομενως μονο ετσι γινεται ο (πρωτ)αθλητισμος της να μειναι σε επιπεδο πολυ ανωτερο του οργανικου για τη χωρα.

[shtarkws]

Το μπάσκετ δεν βρίσκεται πια σε ελεύθερη πτώση, έπεσε και είναι στο πάτωμα. Στο σημείο μηδέν.

Τις καλές εποχες το μπάσκετ εκτός από παιχνίδι ήταν κοινωνικό φαινόμενο, μοντέρνο καινοτόμο στο οποίο όλοι ήθελαν να συμμετέχουν;

Θυμάστε τα ασφυκτικά γεμάτα γήπεδα και τις διαφημίσεις κάθε 20 δευτερόλεπτα;

Το πρόβλημα είναι ότι δεν χτισαμε στις επιτυχίες, αφήσαμε να κυριαρχήσει η βία και η τοξικότητα, δεν επενδυσαμε σε υποδομές, σε καινοτομίες

Οπότε νομοτελειακα φτάσαμε στο σήμερα που μοιάζει την προ Γκάλη εποχή. Δύο ομάδες που ασχολούνται με το μπάσκετ και τέλος

Χρειαζόμαστε τον νέο Γκάλη, το νέο 87, νέα είδωλα νέες ιδέες και ανθρώπους που θα έρθουν να βάλουν χρήματα σε όλο αυτό.

Αν έπρεπε να εστιασω σε 2 λόγους αυτοί θα ήταν

1. Τα εγγυημένα συμβόλαια της EL που σκότωσαν το ενδιαφέρον στα εγχώρια πρωταθλήματα.

2. Η αλλαγή της κοινωνίας που βλέπει τον αθλητισμό σαν ένα ευκαιριακο χόμπι και όχι σαν τρόπο ζωής

[tarp7]

Κάθε πέρυσι και καλύτερα για το μπάσκετ στην Ελλάδα.

Θεωρώ τον εαυτό μου ρεαλιστή και όχι απαισιόδοξο άνθρωπο, αλλά πέρα από μία μικρή μερίδα άμεσα εμπλεκομένων (παίκτες, παράγοντες, προπονητές) σχεδόν κανείς δεν ασχολείται με το άθλημα.

Δεν θα σχολιάσω καν με την Α1 θα είναι σαν να κλέβω εκκλησία το να καταγράψω τα άπειρα προβλήματα που έχει το πρωτάθλημα.

Αλλά και ακόμα στις πιο κάτω κατηγορίες που θεωρητικά η ομάδα της περιοχής είναι κύτταρο της τοπικής κοινωνίας.... παιδιά δεν ασχολείται κανείς.

Ξεκινούν οι εθνικές κατηγορίες αυτό το Σ/Κ κι είναι όλοι στον κόσμο τους. Μιλούσα με φίλους που ασχολούνται παραγοντικά σε ομάδα που αγωνίζεται στη Β Εθνική (...national League ελληνιστί - ο θεός να βάλει το χέρι του) και μου έλεγαν οι άνθρωποι ότι έχουν δώσει 25 εισιτήρια διαρκείας και τα 10 τα έχει αγοράσει το ΔΣ.

Χορηγοί δεν υπάρχουν πέρα από τα κλασικά φαγαδικα, καφέ και τους πρώην αθλητές (δεν θα ασχοληθώ με χορηγίες -τιμολογια για μαύρο χρήμα).

Αύριο έχουν πρεμιέρα και περιμένουν καμία 50-70 αρια άτομα .


Τα ίδια και στο πρωτάθλημα γυναικών, ακόμη και στην Α1.

Τις μονές μέρες που τα γήπεδα σφύζουν από ζωή, είναι τα πρωινά του Σ/Κ που λειτουργούν ως ...parking παιδιών για να πάρουν μια ανάσα οι γονείς.

Το πρόβλημα είναι συνολικό, ξεκινάει πρωτίστως από τη ΓΓΑ και την ΕΟΚ που έχουν υπό την ευθύνη τους τον αθλητισμό και το μπάσκετ αντίστοιχα, αλλά ειλικρινά, συνειδητοποιεί κανείς πόσο *ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ* ο μέσος Έλληνας & η μέση Ελληνίδα με το μπάσκετ;

Τις πταίει και που πάει το άθλημα;

Δεν έχω ιδέα αν και τι ισχύει, αλλά περιμένω με τρομερό ενδιαφέρον τις απαντήσεις από ανθρώπους που έχουν/ξέρουν κάτι να πουν.

Και εγώ από την μεριά μου σε κάποια μικρή πόλη που έχω μια κάποια επαφή (γιατί στο κέντρο της Αθήνας δεν μπορώ να το κρίνω) ακούω ότι στα παιδικά τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο αλλά εκεί τελειώνουν οι γνώσεις μου επί του θέματος.

Αφού οι μικρές επαρχιακές πόλεις σβήνουν, λογικό είναι και το μπάσκετ ν ακολουθήσει και στο ποδόσφαιρο τα ίδια γίνονται. Στη πόλη που ζω το 2019 το λύκειο είχε 230 παιδιά και φέτος έχει 150. Οι ομαδες και οι πολιτιστικοί σύλλογοι στην επαρχία δυστυχώς σβήνουν.

[berry]

Πάντως ποδόσφαιρο τραβάει ακόμα

Έχω γιο 9 ετών και οι πιο πολλοί φίλου του πάνε σε ακαδημίες ποδοσφαίρου, ένας μπάσκετ και 3-4 ταε κβο ντο και στίβο

Στα γήπεδα μπάσκετ σε σχολεία και γειτονιές βλέπεις τους πιτσιρικάδες να παίζουν ποδόσφαιρο συνήθως

Οι δε μπαμπάδες που πάνε τα παιδιά μπάλα ονειρεύονται να τα.κανουν επαγγελματίες και να κάνουν ζωαρα

Επίσης πια έχει πιο πολλές ακαδημίες μπάλας από ότι μπάσκετ ενώ όταν εγώ ήμουν πιτσιρικάς ίσχυε το εντελώς αντιθετο

Το μπάσκετ δεν τραβάει πια

Αν κανουμε κάνα 2 μεγάλες εθνικές επιτυχίες ίσως αλλάξουν τα πράγματα

Μέχρι τότε δεν

[Sivas-hoop]

Εντάξει απλά η κατάσταση είναι σε οριακό σημείο, αν δεν το έχει ξεπεράσει ήδη.

Το μπασκετ έχει ένα ελάχιστο αποτύπωμα στην κοινωνία.

Και πλέον δεν φταίει η κακή ΕΟΚ του Βασιλακοπούλου κτλ, και η νέα διοίκηση ασχολείται με τα λουσα (αλλαγή ονομάτων κατηγοριών, αντετοκουνμπιαδες, προπονητοφαγια κ.α.) και αποφεύγει τη δύσκολη δουλειά (αύξηση αριθμού ενεργών αθλητών & σωματείων, εύρεση νέων χώρων -εστω και τα μπαλόνια που έλεγαν -, τιθάσευση της τοξικότητας των 2 μεγάλων κ.α.).

Φαίνεται σαν να έχουν παραδεχτει όλοι ότι αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν αλλάζει.

Επίσης ένα τρομερό πρόβλημα που δεν βλέπω κανέναν να το προσεγγίζει (εννοώ θεσμικούς παίκτες, ΓΓΑ,ΕΟΚ, ενώσεις) είναι η απουσία παραγόντων.

Το ερασιτεχνικό σωματείο χρειάζεται εργάτες (μέλη ΔΣ & έφοροι) που θα δουλεύουν αφιλοκερδώς και με μεράκι για να κρατήσουν τα παιδιά στον αθλητισμό. Πλέον είναι μετρημένοι στα δάχτυλα αυτοί οι παράγοντες και όπου υπάρχουν...Ε δεν τους λες και λυκόπουλα, συνήθως είναι over 60 ετών.

Χωρίς παράγοντες, δεν υπάρχουν σωματεία.

[shaq7]

υπηρχε ποτε εποχη που το ποδοσφαιρο δεν ηταν το πιο δημοφιλες αθλημα?? Εγω παντως σαν μαθητης (ειμαι 33 τωρα) δεν εβρισκα φιλους να παιξω μπασκετ ενω στην μπαλα περιμεναν και 20 ατομα να μπουν αλλαγη..Με το ζορι εβαζε ο γυμναστης να παιξουμε στο σχολειο..

Και τοτε ηταν εποχη και μετα το 87 αλλα και τις τεραστιες επιτυχιες με σπαν δδ παπαλουκα..

[ssoulliss]

Κάθε πέρυσι και καλύτερα για το μπάσκετ στην Ελλάδα.

Θεωρώ τον εαυτό μου ρεαλιστή και όχι απαισιόδοξο άνθρωπο, αλλά πέρα από μία μικρή μερίδα άμεσα εμπλεκομένων (παίκτες, παράγοντες, προπονητές) σχεδόν κανείς δεν ασχολείται με το άθλημα.

Δεν θα σχολιάσω καν με την Α1 θα είναι σαν να κλέβω εκκλησία το να καταγράψω τα άπειρα προβλήματα που έχει το πρωτάθλημα.

Αλλά και ακόμα στις πιο κάτω κατηγορίες που θεωρητικά η ομάδα της περιοχής είναι κύτταρο της τοπικής κοινωνίας.... παιδιά δεν ασχολείται κανείς.

Ξεκινούν οι εθνικές κατηγορίες αυτό το Σ/Κ κι είναι όλοι στον κόσμο τους. Μιλούσα με φίλους που ασχολούνται παραγοντικά σε ομάδα που αγωνίζεται στη Β Εθνική (...national League ελληνιστί - ο θεός να βάλει το χέρι του) και μου έλεγαν οι άνθρωποι ότι έχουν δώσει 25 εισιτήρια διαρκείας και τα 10 τα έχει αγοράσει το ΔΣ.

Χορηγοί δεν υπάρχουν πέρα από τα κλασικά φαγαδικα, καφέ και τους πρώην αθλητές (δεν θα ασχοληθώ με χορηγίες -τιμολογια για μαύρο χρήμα).

Αύριο έχουν πρεμιέρα και περιμένουν καμία 50-70 αρια άτομα .


Τα ίδια και στο πρωτάθλημα γυναικών, ακόμη και στην Α1.

Τις μονές μέρες που τα γήπεδα σφύζουν από ζωή, είναι τα πρωινά του Σ/Κ που λειτουργούν ως ...parking παιδιών για να πάρουν μια ανάσα οι γονείς.

Το πρόβλημα είναι συνολικό, ξεκινάει πρωτίστως από τη ΓΓΑ και την ΕΟΚ που έχουν υπό την ευθύνη τους τον αθλητισμό και το μπάσκετ αντίστοιχα, αλλά ειλικρινά, συνειδητοποιεί κανείς πόσο *ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ* ο μέσος Έλληνας & η μέση Ελληνίδα με το μπάσκετ;

Τις πταίει και που πάει το άθλημα;

Ωραίες οι σκέψεις σου.

Αυτό που χρειάζεται αρχικά είναι μια ρηξικέλευθη πρόταση από την κεφαλή της ομοσπονδίας, ένα καινοτόμο και πρωτοποριάκό πλάνο/αναπτυξιακό ανάλογο αυτού που έγινε στις αρχές της δεκαετίας του '80 από τον Βασιλακόπουλο, τον Κουλούρη και τον Πολίτη. Χρειάζεται κάτι αντίστοιχο το οποίο με μια μεγάλη εθνική επιτυχία, όχι σε συλλογικό επίπεδο ίσως αναζωογονήσει το άθλημα.

Σα δεύτερη παρατήρηση, θα σου πως ότι στη χώρα μας - στα ομαδικά σπορ πλην της υδατοσφαίρισης - υπάρχει ένα παρατεταμένο "όπισθεν" στο θέμα αγωνιστικής ποιότητας. Πλέον δε βγάζουμε ποιοτικούς φινετσάτους ποδοσφαιριστές στο ρυθμό που υπήρχαν πριν πολλά χρόνια, πλέον δεν έχουμε αντίστοιχης ποιότητας και ποσότητας βολλευμπολίστες σε σχέση με παλαιότερα και πλέον δε παράγουμε πολλούς ποιοτικούς παίκτες στο άθλημα του μπάσκετ. Σε αντίθεση στα ατομικά σπορ και παρόλο που είναι απελπιστικά υποχρηματοδοτούμενα υπάρχει ένα κάποιο φως, μια κάποια συνέχεια.

Σαν τρίτη διαπίστωση θα σου πω ότι τουλάχιστον πανευρωπαϊκά, ο ομαδικός αθλητισμός έχει ανέβει σε χώρες που κάποτε εμείς δεν τις "βλέπαμε". Η Φινλανδία είναι ένα μπασκετικό, ποδοσφαιρικό και πετοσφαιρικό (βόλλευ) παράδειγμα. Η Γερμανία επίσης σε μπάσκετ-βόλλευ, η Ισπανία στο γυναικείο μπάσκετ κάποτε δεν υπήρχε και πλέον είναι παντοδύναμη.

Δεν έχω εξήγηση για όλα αυτά, ίσως τελικά να μην το είχαμε ποτέ με τα ομαδικά σπορ και απλά να εκμεταλλευτήκαμε τις συγκυρίες. Πλέον δεν αρκεί ούτε ο αυτόματος πιλότος της προηγούμενης εικοσαετίας (για το μπάσκετ) και οδεύουμε μαθηματικά προς τα εκεί που πιθανότατα ανήκαμε εξ'αρχής. Δηλαδή κάπου ανάμεσα στο 10-15 της Ευρώπης και περίπου στην 20άδα-25άδα παγκοσμίως.

[berry]

υπηρχε ποτε εποχη που το ποδοσφαιρο δεν ηταν το πιο δημοφιλες αθλημα?? Εγω παντως σαν μαθητης (ειμαι 33 τωρα) δεν εβρισκα φιλους να παιξω μπασκετ ενω στην μπαλα περιμεναν και 20 ατομα να μπουν αλλαγη..Με το ζορι εβαζε ο γυμναστης να παιξουμε στο σχολειο..

Και τοτε ηταν εποχη και μετα το 87 αλλα και τις τεραστιες επιτυχιες με σπαν δδ παπαλουκα..

Υπήρχαν εποχές που έψαχνες ελεύθερη μπασκετα και δεν έβρισκες σε απόσταση χιλιομέτρων

Υπήρχαν εποχές που στο γήπεδο δίπλα στο σπίτι μου βάρουσαν 10 μπάλες στην ίδια μπασκετα και ήθελες κράνος ασφαλείας για να επιβιωσεις

[Reaper]

υπηρχε ποτε εποχη που το ποδοσφαιρο δεν ηταν το πιο δημοφιλες αθλημα?? Εγω παντως σαν μαθητης (ειμαι 33 τωρα) δεν εβρισκα φιλους να παιξω μπασκετ ενω στην μπαλα περιμεναν και 20 ατομα να μπουν αλλαγη..Με το ζορι εβαζε ο γυμναστης να παιξουμε στο σχολειο..

Και τοτε ηταν εποχη και μετα το 87 αλλα και τις τεραστιες επιτυχιες με σπαν δδ παπαλουκα..

Στα της ομαδας μας, για να γινει το μπασκετ οσο δημοφιλες οσο το ποδοσφαιρο, πρεπει να γινουν τα κατωθι:

- απολυτη επικρατηση στην Ελλαδα με καμια 10αρια σερι τιτλους
- απ τα 3 ευρωπαϊκα να παμε στα 6-7 (και δεν εννοω σε βαθος 20ετιας)

Αλλιως το ποδοσφαιρο παντα θα ειναι στην pole position, και πολυ ανετα.

Αρεσει δεν αρεσει, ετσι ειναι.

[Sivas-hoop]

υπηρχε ποτε εποχη που το ποδοσφαιρο δεν ηταν το πιο δημοφιλες αθλημα?? Εγω παντως σαν μαθητης (ειμαι 33 τωρα) δεν εβρισκα φιλους να παιξω μπασκετ ενω στην μπαλα περιμεναν και 20 ατομα να μπουν αλλαγη..Με το ζορι εβαζε ο γυμναστης να παιξουμε στο σχολειο..

Και τοτε ηταν εποχη και μετα το 87 αλλα και τις τεραστιες επιτυχιες με σπαν δδ παπαλουκα..

Προσωπικά δεν το συγκρίνω με το ποδόσφαιρο, η μαζικότητά του δεν παίζεται. Απλά όπως λέει και ο φίλος πιο πάνω, παλιότερα ο γονιός θεωρούσε πιο ευγενές (?), πιο καλό (?) Κάτι τέτοιο τέλος πάντων το να πάει το παιδί του μπάσκετ και όχι ποδόσφαιρο.

Πλέον αυτό δεν ισχύει, έχει χάσει αυτό το "κάτι" που είχε το άθλημα, το περιτύλιγμα ότι επρόκειτο για μέσο ανάπτυξης ολοκληρωμένου χαρακτήρα & καλής σωματικής υγείας.

[shaq7]

υπηρχε ποτε εποχη που το ποδοσφαιρο δεν ηταν το πιο δημοφιλες αθλημα?? Εγω παντως σαν μαθητης (ειμαι 33 τωρα) δεν εβρισκα φιλους να παιξω μπασκετ ενω στην μπαλα περιμεναν και 20 ατομα να μπουν αλλαγη..Με το ζορι εβαζε ο γυμναστης να παιξουμε στο σχολειο..

Και τοτε ηταν εποχη και μετα το 87 αλλα και τις τεραστιες επιτυχιες με σπαν δδ παπαλουκα..

Υπήρχαν εποχές που έψαχνες ελεύθερη μπασκετα και δεν έβρισκες σε απόσταση χιλιομέτρων

Υπήρχαν εποχές που στο γήπεδο δίπλα στο σπίτι μου βάρουσαν 10 μπάλες στην ίδια μπασκετα και ήθελες κράνος ασφαλείας για να επιβιωσεις

βεβαια ηταν και εποχες που τα παιδια το απογευμα παιζαν και οχι με ενα ταμπλετ στο χερι.. δεν νομιζω οτι φταιει μονο το μπασκετ δηλαδη πλεον τα παιδια προτιμουν να παιζουν φιφα και 2κ και οι γονεις δεν μπορουν να αφησουν ανεξελεκτα τα παιδια παρα μονο να τα πανε σε ακαδημιες..

[AlexD]

υπηρχε ποτε εποχη που το ποδοσφαιρο δεν ηταν το πιο δημοφιλες αθλημα?? Εγω παντως σαν μαθητης (ειμαι 33 τωρα) δεν εβρισκα φιλους να παιξω μπασκετ ενω στην μπαλα περιμεναν και 20 ατομα να μπουν αλλαγη..Με το ζορι εβαζε ο γυμναστης να παιξουμε στο σχολειο..

Και τοτε ηταν εποχη και μετα το 87 αλλα και τις τεραστιες επιτυχιες με σπαν δδ παπαλουκα..

Μμμ δε ξέρω γιατί εμάς μας σύστησαν και το μπάσκετ και έτυχε να έχω συμμαθητές που έπαιζαν και σε ομάδα οπότε ήμασταν λίγο πιο μπασκετικοί. Παίζαμε αγώνες μέσα στο σχολείο και γινόταν νταβαντούρι. Νομίζω ότι και ο γυμναστής ήταν "μπασκετικός" όμως οπότε μπορεί και να έτυχε.

Αλλά και όταν μετακόμισα, στο 2ο σχολείο πάλι παίζαμε εξίσου και μπάσκετ.

Η αλήθεια είναι πάντως ότι τα γηπεδάκια στους Αμπελόκηπους είναι συνέχεια γεμάτα με παιδιά που την σκάνε την μπάλα, αλλά είναι τόσο λίγα αναλογικά με τα παιδιά που υπάρχουν γύρω που δεν λέει και πολλά.

[yorgos]

Λίγα γήπεδα.
Πληθυσμιακά λιγότερα παιδιά.
Χειρότερο εθνικό πρωτάθλημα, που κάποτε ήταν εξωφρενικά δυνατό.
Αφυπνίστηκε και το ποδόσφαιρο, που κοιμόταν όρθιο, το πρωτάθλημα είναι πιο ανταγωνιστικό, φέτος έχουμε 4 ομάδες σε ομίλους κλπ.
Λείπει ένα μετάλλιο από την εθνική εδώ και χρόνια.
Αλλαγή γενικής κουλτούρας, πλέον τα παιδιά ψυχαγωγούνται και με άλλους τρόπους και κάνουν και φροντιστήριο από το δημοτικό , εμείς ξεκινούσαμε στη δευτέρα λυκείου, μέχρι τότε παίζαμε, παίζαμε και ξαναπαίζαμε, δεν είχαμε κινητά, ίντερνετ, tiktok.

Η νέα Ευρωλίγκα έχει τεράστιο ενδιαφέρον, αλλά αυτό περιορίζεται στους δύο αιωνίους. Τα παιδιά στη Θεσσαλονίκη πχ δεν έχουν σοβαρό κίνητρο να παρακολουθήσουν την ομάδα τους στο μπάσκετ.