ACB 2021-22

[Belorin]

30+ χρόνια βλέπω μπάσκετ, τόσο άχρωμο, άοσμο και άνοιωθο Γιούγκο σαν τον Μίροτιτς δυσκολεύομαι να θυμηθώ. 120 κιλά PF και έβγαλε το παιχνίδι με σχεδόν μηδέν επαφές. Σάσα Πάβλοβιτς, συγγνώμη για όλα.

Στα της σειράς. Δεν πίστεψα δευτερόλεπτο ότι μπορεί να χάσει η Μαδρίδ τους τελικούς. Η ομάδα αυτή είναι σφυρηλατημένη στα πιο βαθιά μπουντρούμια της κολάσεως, παίχτες πιο σκληροί και από ατσάλι. Πάμπλο Λάσο, ότι είπαμε νερό και αλάτι. Από τους Νοτσιόνι και Ματσιούλις, στους Ντεκ και Γιαμπουσελέ. Δεν παίζεις με forward μπρο μου, με κομμάντο πάιζεις. Hats off στα γερόντια Γιουλ, Κοζέρ και Χάνγκα (ναι ο ίδιος Χάνγκα που έκανε προπόνηση μόνος του με τις μπουλντόζες πέρσι). Ταβάρες εξωγήινος.

Αρνούμαι οποιαδήποτε κριτική πρός τη λεγεώνα των μισθοφόρων από τη Βαρκελώνη. Σάρας υπήρξες τιτάνας στα παίχτης, το μυαλό σου δουλεύει με 400 στροφές το δευτερόλεπτο, αλλά σταμάτα να νομίζεις ότι είσαι ο σταρ της ομάδας. Και επιτέλους σταμάτα να παριστάνεις τον Ομπράντοβιτς. Μου θυμίζεις αυτά τα κακομαθημένα παιδάκια που τους αγοράζουν καινούριο παιχνίδι και αυτά ζητάνε και άλλο. Βγάλαμε ρίζες στον καναπέ ρε φίλε, άκομη ψάχνουν τα miss match οι παίχτες σου, μας πήρε ο ύπνος.

[basket72]

Η Ρεάλ τα εξευτέλισε όλα, σε μια εποχή που λέμε ότι την καθορίζουν οι μεγάλοι πλει-μεικερ, και το καλό σουτ, αυτοί το πήραν με ισχνή γραμμή άσσων, και έχοντας στους 3 από τους 4 τελικούς μέγιστο ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα 26 της εκατό!

΄Έχοντας μέσα 3 "άλογα" (Ντεκ, Χάνγκα, Γιαμπουσέλε) έναν από τους πληρέστερους κοντούς (στα ματς που καεί η μπάλα) που έχουμε δει τα τελευταία 10 χρόνια στην Ευρωλίγκα (Κοζέρ) κι έναν σέντερ με αντίκτυπο που έχουμε να δούμε από την τρομερή χρονιά του Ούντο με τη Φενέρ και μας κάνει να απορούμε γιατί δεν είναι στο ΝΒΑ να παίζει για 15εκ δολάρια τον χρόνο(Ταβάρες), ε, μπορεί να δώσει μια εξήγηση στα παράδοξα που σωστά υπογραμμίζεις.

Βάλε μέσα ότι έπαιξε ρόλο κι ο αντίπαλος σε όλα αυτά. Από το τέλος της Κανονικής Περιόδου, ο Σάρας "χάνει" όλο και περισσότερο την ομάδα του.
Πάντως εγώ δεν θα τον ξεγράψω ακόμα. Είναι πολύ μπασκετικός, στροφάρει, έχει το "άγγιγμα" που λένε και στα ξένα. Αν τα βάλει κάτω, αν έχει δίπλα του ανθρώπους που μπορούν να του πουν και τα στραβά του, ίσως όλο αυτό το κάζο (φέτος περί αυτού πρόκειται) μπορεί να του βγει σε καλό. Ακόμα στα ξεκινήματα είναι. Για το επίπεδο αυτό.

Πάντως, ο δρόμος του πια δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, όπως ήταν μέχρι τώρα. Λογικά θα το κατάλαβε πλέον.
Στο σημείο αυτό να δώσω και τα εύσημα στον @σσούλις που είχε όλον αυτόν καιρό τις ενστάσεις του για τον Σάρας (πέραν της κλάσσικ αλλεργίας του στο λιθουανικό μπάσκετ ).
Νομίζω ότι τον Σάρας πρέπει να τον κρίνουμε πέρα από το " Ολυμπιακός- Παναθηναϊκός¨.

[basket72]

Κουίζ:
α)Τι κοινό είχε η περσινή πρωταθλήτρια και η φετινή;
β)Τι κοινό είχε η περσινή φιναλίστ και η φετινή;

[basket72]

30+ χρόνια βλέπω μπάσκετ, τόσο άχρωμο, άοσμο και άνοιωθο Γιούγκο σαν τον Μίροτιτς δυσκολεύομαι να θυμηθώ. 120 κιλά PF και έβγαλε το παιχνίδι με σχεδόν μηδέν επαφές. Σάσα Πάβλοβιτς, συγγνώμη για όλα.

Στα της σειράς. Δεν πίστεψα δευτερόλεπτο ότι μπορεί να χάσει η Μαδρίδ τους τελικούς. Η ομάδα αυτή είναι σφυρηλατημένη στα πιο βαθιά μπουντρούμια της κολάσεως, παίχτες πιο σκληροί και από ατσάλι. Πάμπλο Λάσο, ότι είπαμε νερό και αλάτι. Από τους Νοτσιόνι και Ματσιούλις, στους Ντεκ και Γιαμπουσελέ. Δεν παίζεις με forward μπρο μου, με κομμάντο πάιζεις. Hats off στα γερόντια Γιουλ, Κοζέρ και Χάνγκα (ναι ο ίδιος Χάνγκα που έκανε προπόνηση μόνος του με τις μπουλντόζες πέρσι). Ταβάρες εξωγήινος.

Αρνούμαι οποιαδήποτε κριτική πρός τη λεγεώνα των μισθοφόρων από τη Βαρκελώνη. Σάρας υπήρξες τιτάνας στα παίχτης, το μυαλό σου δουλεύει με 400 στροφές το δευτερόλεπτο, αλλά σταμάτα να νομίζεις ότι είσαι ο σταρ της ομάδας. Και επιτέλους σταμάτα να παριστάνεις τον Ομπράντοβιτς. Μου θυμίζεις αυτά τα κακομαθημένα παιδάκια που τους αγοράζουν καινούριο παιχνίδι και αυτά ζητάνε και άλλο. Βγάλαμε ρίζες στον καναπέ ρε φίλε, άκομη ψάχνουν τα miss match οι παίχτες σου, μας πήρε ο ύπνος.

Καλά τα λες, αλλά αυτή τη φορά αδικείται ο Μίροτιτς. Τους έδωσε μια νίκη με παράσταση μία στις εκατό και το πάλεψε με τα θηρία (κυριολεκτικά όμως, δεδομένου ότι Γιάμπου- Έντι είναι δίδυμο ΝΒΑ κανονικά και με τον νόμο).

[Belorin]

Η Ρεάλ τα εξευτέλισε όλα, σε μια εποχή που λέμε ότι την καθορίζουν οι μεγάλοι πλει-μεικερ, και το καλό σουτ, αυτοί το πήραν με ισχνή γραμμή άσσων, και έχοντας στους 3 από τους 4 τελικούς μέγιστο ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα 26 της εκατό!

΄Έχοντας μέσα 3 "άλογα" (Ντεκ, Χάνγκα, Γιαμπουσέλε) έναν από τους πληρέστερους κοντούς (στα ματς που καεί η μπάλα) που έχουμε δει τα τελευταία 10 χρόνια στην Ευρωλίγκα (Κοζέρ) κι έναν σέντερ με αντίκτυπο που έχουμε να δούμε από την τρομερή χρονιά του Ούντο με τη Φενέρ και μας κάνει να απορούμε γιατί δεν είναι στο ΝΒΑ να παίζει για 15εκ δολάρια τον χρόνο(Ταβάρες), ε, μπορεί να δώσει μια εξήγηση στα παράδοξα που σωστά υπογραμμίζεις.

Βάλε μέσα ότι έπαιξε ρόλο κι ο αντίπαλος σε όλα αυτά. Από το τέλος της Κανονικής Περιόδου, ο Σάρας "χάνει" όλο και περισσότερο την ομάδα του.
Πάντως εγώ δεν θα τον ξεγράψω ακόμα. Είναι πολύ μπασκετικός, στροφάρει, έχει το "άγγιγμα" που λένε και στα ξένα. Αν τα βάλει κάτω, αν έχει δίπλα του ανθρώπους που μπορούν να του πουν και τα στραβά του, ίσως όλο αυτό το κάζο (φέτος περί αυτού πρόκειται) μπορεί να του βγει σε καλό. Ακόμα στα ξεκινήματα είναι. Για το επίπεδο αυτό.

Πάντως, ο δρόμος του πια δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, όπως ήταν μέχρι τώρα. Λογικά θα το κατάλαβε πλέον.
Στο σημείο αυτό να δώσω και τα εύσημα στον @σσούλις που είχε όλον αυτόν καιρό τις ενστάσεις του για τον Σάρας (πέραν της κλάσσικ αλλεργίας του στο λιθουανικό μπάσκετ ).
Νομίζω ότι τον Σάρας πρέπει να τον κρίνουμε πέρα από το " Ολυμπιακός- Παναθηναϊκός¨.

Συμφωνώ σε όλα. Ο Σάρας πίστεψε ότι με τη δουλειά που έκανε στη Ζαλγκίρις, με το μπασκετικό παρελθόν του και με το επικοινωνιακό του στυλάκι, θα τον περιμένει όλη η Ευρώπη με σκυμμένο το κεφάλι. Στη Μπαρτσελόνα έχει δουλέψει με πολύ λιγότερη πίεση σε σχέση με προκατόχους του και φαίνεται να το έχει χάσει - προς το παρόν - το παιχνίδι. Όχι τόσο από άποψη τίτλων, δεν παίζει μόνος του, αλλά κυρίως από άποψη νοοτροπίας και κατεύθυνσης. Πιστεύω ότι για τους λόγους που αναφέρεις θα βελτιωθεί, αλλά προς το παρόν είναι αρκετά πιο πίσω από τον Μάκη Γιατρά.

Ο Λάσο έφαγε μεγάλο σοκ από την απώλεια Καμπάτσο. Σταμάτησε ο Κάρολ, γέρασε ο Γιουλ και μετέφερε - πάλι - την δύναμη κρούσης του στα wings και στη ρακέτα. Εξάλλου του Κοζέρ, αυτός ο πιο ελεύθερος ρόλος του ταιριάζει καλύτερα. Το παιχνίδι ήταν σε κομβικό σημείο και αυτός έπαιζε στους 75 παλμούς, λες και μόλις ξεκίνησε να παίζει μονό σε σχολείο του χωριού του. Τρομερή δουλειά στη ψυχολογία από τον Βάσκο Πάμπλο, μόλις μερικές βδομάδες μετά το στραπάτσο του Βελιγραδίου, έτσι;

[Weekendman]

Η Ρεάλ τα εξευτέλισε όλα, σε μια εποχή που λέμε ότι την καθορίζουν οι μεγάλοι πλει-μεικερ, και το καλό σουτ, αυτοί το πήραν με ισχνή γραμμή άσσων, και έχοντας στους 3 από τους 4 τελικούς μέγιστο ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα 26 της εκατό!

΄Έχοντας μέσα 3 "άλογα" (Ντεκ, Χάνγκα, Γιαμπουσέλε) έναν από τους πληρέστερους κοντούς (στα ματς που καεί η μπάλα) που έχουμε δει τα τελευταία 10 χρόνια στην Ευρωλίγκα (Κοζέρ) κι έναν σέντερ με αντίκτυπο που έχουμε να δούμε από την τρομερή χρονιά του Ούντο με τη Φενέρ και μας κάνει να απορούμε γιατί δεν είναι στο ΝΒΑ να παίζει για 15εκ δολάρια τον χρόνο(Ταβάρες), ε, μπορεί να δώσει μια εξήγηση στα παράδοξα που σωστά υπογραμμίζεις.

Βάλε μέσα ότι έπαιξε ρόλο κι ο αντίπαλος σε όλα αυτά. Από το τέλος της Κανονικής Περιόδου, ο Σάρας "χάνει" όλο και περισσότερο την ομάδα του.
Πάντως εγώ δεν θα τον ξεγράψω ακόμα. Είναι πολύ μπασκετικός, στροφάρει, έχει το "άγγιγμα" που λένε και στα ξένα. Αν τα βάλει κάτω, αν έχει δίπλα του ανθρώπους που μπορούν να του πουν και τα στραβά του, ίσως όλο αυτό το κάζο (φέτος περί αυτού πρόκειται) μπορεί να του βγει σε καλό. Ακόμα στα ξεκινήματα είναι. Για το επίπεδο αυτό.

Πάντως, ο δρόμος του πια δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, όπως ήταν μέχρι τώρα. Λογικά θα το κατάλαβε πλέον.
Στο σημείο αυτό να δώσω και τα εύσημα στον @σσούλις που είχε όλον αυτόν καιρό τις ενστάσεις του για τον Σάρας (πέραν της κλάσσικ αλλεργίας του στο λιθουανικό μπάσκετ ).
Νομίζω ότι τον Σάρας πρέπει να τον κρίνουμε πέρα από το " Ολυμπιακός- Παναθηναϊκός¨.

Η Ρεάλ έχει τρομερό μέγεθος και μεταφορικά σαν ομάδα και κυριολεκτικά σαν ρόστερ. Και επειδή ο Ταβάρες άλλαζε στα σκριν περισσότερο από ότι μας έχει συνηθίσει στο σύνολο της καριέρας του, αύξησε ακόμα περισσότερο τον δείκτη δυσκολίας για την Μπαρτσελόνα κόβοντας παλιότερά κενά που εκμεταλλευόταν η Μπάρτσα όταν βυθιζόταν ο Ταβάρες. Από τα οποία θα μπορούσαν να ωφεληθούν με ψηλούς που σουτάρουν στο 5 σαν τον Ντέιβις και τον Σανλί. Τελικά όμως ο Γιασικεβίτσιους πήρε τον Σανλί για να κάνει ζημιά στην Εφές στην Ευρωλίγκα, και το μόνο που κατάφερε είναι να βοηθήσει να στεφτεί πρωταθλήτρια η Φενέρ και λόγο αδύναμου Τουρκικού κορμού της Εφές.

Νομίζω σιγα-σιγά ήρθε η ώρα να μην είναι στρωμένος ο δρόμος με ροδοπέταλα για τον Γιασικεβίτσιους. Ο Σάρας δεν μιμείται μόνο προπονητικά τους Σέρβους σαν τον Ζοτς, έχει πάρει και τα βουντού του Ζέλικο με αυτά που έχει περάσει η Ρεάλ τα 2 χρόνια που είναι προπονητής της Μπάρτσελόνα ο Λιθουανός. Αν και αποδείχθηκε ότι μπορεί να έχασαν παίκτες από ΝΒΑ, να ξέμειναν από πλει-μεικερ, και ο θάνατος να χτύπησε την πόρτα του Λάσο, αλλά το μόνο που φοβόταν πραγματικά ήταν μια επιστροφή του Ερτέλ στο ρόστερ τους!

[basket72]

Νομίζω σιγα-σιγά ήρθε η ώρα να μην είναι στρωμένος ο δρόμος με ροδοπέταλα για τον Γιασικεβίτσιους. Ο Σάρας δεν μιμείται μόνο προπονητικά τους Σέρβους σαν τον Ζοτς, έχει πάρει και τα βουντού του Ζέλικο με αυτά που έχει περάσει η Ρεάλ τα 2 χρόνια που είναι προπονητής της Μπάρτσελόνα ο Λιθουανός. Αν και αποδείχθηκε ότι μπορεί να έχασαν παίκτες από ΝΒΑ, να ξέμειναν από πλει-μεικερ, και ο θάνατος να χτύπησε την πόρτα του Λάσο, αλλά το μόνο που φοβόταν πραγματικά ήταν μια επιστροφή του Ερτέλ στο ρόστερ τους!

Χρήζει αναφοράς ότι η Μπαρτσελόνα μέχρι το φάιναλ φορ, "΄έτρεχε¨5-0 κόντρα στη Ρεάλ. Από κει και πέρα (από το Βελιγράδι και μετά, στα κρίσιμα, δηλαδή) το σκορ πήγε στο 4-1 για τη Ρέαλ. Οκ, συνολικό σκορ στα μεταξύ τους φέτος 6-4 για την Μπαρτσελόνα αλλά μηδέν εις το πηλίκο.

[Giwrgos_AEK]

Νομίζω σιγα-σιγά ήρθε η ώρα να μην είναι στρωμένος ο δρόμος με ροδοπέταλα για τον Γιασικεβίτσιους. Ο Σάρας δεν μιμείται μόνο προπονητικά τους Σέρβους σαν τον Ζοτς, έχει πάρει και τα βουντού του Ζέλικο με αυτά που έχει περάσει η Ρεάλ τα 2 χρόνια που είναι προπονητής της Μπάρτσελόνα ο Λιθουανός. Αν και αποδείχθηκε ότι μπορεί να έχασαν παίκτες από ΝΒΑ, να ξέμειναν από πλει-μεικερ, και ο θάνατος να χτύπησε την πόρτα του Λάσο, αλλά το μόνο που φοβόταν πραγματικά ήταν μια επιστροφή του Ερτέλ στο ρόστερ τους!

Χρήζει αναφοράς ότι η Μπαρτσελόνα μέχρι το φάιναλ φορ, "΄έτρεχε¨5-0 κόντρα στη Ρεάλ. Από κει και πέρα (από το Βελιγράδι και μετά, στα κρίσιμα, δηλαδή) το σκορ πήγε στο 4-1 για τη Ρέαλ. Οκ, συνολικό σκορ στα μεταξύ τους φέτος 6-4 για την Μπαρτσελόνα αλλά μηδέν εις το πηλίκο.

τη Ρεαλ τη βοήθησε πολύ και η επιστροφή του Ντεκ ο οποίος έδωσε επιπλέον ενέργεια και συνεισφορά σε πολλούς τομείς

[SteveNashidis]

MIROTIC manda un duro mensaje a SARAS. “La temporada es un fracaso. No estoy de acuerdo con que es falta de carácter, hacemos los planteamientos que nos dicen”. ¡¡Pam!!

Μεταφράστηκε από τη γλώσσα: Ισπανικά από

Ο MIROTIC στέλνει ένα σκληρό μήνυμα στον ΣΑΡΑΣ. «Η σεζόν είναι αποτυχημένη. Δεν συμφωνώ ότι είναι έλλειψη χαρακτήρα, κάνουμε ότι μας λένε». Παμ!!

Eνταξει. Αν η Μπαρτσελόνα διαλέξει Σάρας αντί Μίροτις σε αυτήν την κόντρα θα τα έχουμε δει όλα!!!

[Giwrgos_AEK]

Ιδανικο φιναλε στην ACB, με τον αλαζονα εγωμανη Γιασικεβιτσιους με το μεγαλυτερο μπατζετ της Ευρωπης να ταπεινωνεται απο τη Ρεαλ.

O Σάρας είναι η αδυναμία σου!!

[Giwrgos_AEK]

Ενδιαφέρον

Στην ACB θα παίζει από τη νέα χρονιά η Χιρόνα του προέδρου-παίκτη Μαρκ Γκασόλ!

Η καταλανική ομάδα, η οποία μετρά μόλις οχτώ χρόνια ζωής (2014-σήμερα), είχε τερματίσει στην τέταρτη θέση της κανονικής περιόδου στη LEB Oro, πριν αποκλείσει κατά σειρά στα playoffs την Κορούνια (3-0) και τη Γέιδα (68-77) και φτάσει να αντιμετωπίσει την ιστορική Εστουντιάντες στον τελικό του Final Four στη Χιρόνα.

Το τελικό 60-66 υπέγραψε την ιστορική άνοδο στην ACB.

Ο 37χρονος Ισπανός πρόεδρος-παίκτης της Χιρόνα, στην επιστροφή του στην Ευρώπη και στην Ισπανία μετά από 13 χρόνια στο ΝΒΑ, συνέβαλε με 11 πόντους (5/5δίπ., 0/1τρίπ., 1/1β.), 8 ριμπάουντ, 4 κλεψίματα και κανένα λάθος σε 27:56 στο κατάμεστο “Girona-Fontajau”, όπου παρών ήταν κι ο αδερφός του κι αντιπρόεδρος, Πάου.

Την άνοδο στην ACB είχε ήδη κερδίσει και η Πρωταθλήτρια Γρανάδα (σ.σ. Ανδόρα & Μπούργος οι δύο που υποβιβάστηκαν στη LEB Oro).

[basket72]

τη Ρεαλ τη βοήθησε πολύ και η επιστροφή του Ντεκ ο οποίος έδωσε επιπλέον ενέργεια και συνεισφορά σε πολλούς τομείς

Ο Ντεκ για μένα είναι μες τους 5 καλύτερους φόργουορντ στην Ευρώπη. Μαζί με Κλάιμπερν, Σιλντς, Λούτσιτς και Μπέικον.
Κάτσε μη γυρίσει και κανείς Καμπάσο και ψάχνει η ντριμ τιμ της Έφες τα αυγά και τα πασχάλια.
ΕΛπίζω να μην έρθει ο Αργεντίνος μάγος, γιατί αυτό θα καταστήσει απαγορευτικό έστω κι εκείνο το 5% που μπορεί να έχει για κατάκτηση κούπας η ομάδα μου ο Ολυμπιακός.
Το ίδιο λέω και για τον Μίτσιτς και το ΝΒΑ.
Αν αυτοί οι 2 προτιμήσουν ΝΒΑ, οι ομάδες τους είναι μεν τα φαβορί, αλλά "παλέυονται" κάπως.

[basket72]

Το κουίζ που έβαλα πιο πριν έχεις τις εξής απαντήσεις: α) κοινό σημείο μεταξύ της περσινής πρωταθλήτριας και της φετινής: Χάνγκα
β) κοινό σημείο μεταξύ της περσινής φιναλίστ και της φετινής : Λαπροβίτολα.

Και μάλιστα με τον Χάνγκα εν πολλοίς πληρωμένο. Κόλπο γκρόσσο.

Κι ένα ακόμη κοινό σημείο: Ο Ερτέλ πέρσι εκδιώχθηκε από την κατοπινή πρωταθλήτρια και φέτος κατάφερε να το επαναλάβει.

Γιατή η ζωή κύκλους κάνει.

[Quincy]

Ήταν δίκαιο, έγινε πράξη. Μπράβο στην Ρεαλ, περαστικά στον Λάσο, τεράστιος κόουτς, φάνηκε πόσο δουλεμένη έχει την ομάδα του με όλα όσα έγιναν μέσα στην σεζόν.

Για τον Σαρας εξακολουθώ να πιστεύω πως είναι το the next big thing στους πάγκους της ευρωλίγκας αλλά έχει να μάθει πολλά ακόμα. Αρχικά πρέπει να πάρει την ευθύνη για φέτος, και μετά να σταματήσει να συμπεριφέρεται στους παίκτες σαν κολεγιόπαιδα ή ρουκις. Κι ο Ιτούδης την μισή καριέρα του δίπλα στον Ζοτς την πέρασε αλλά δεν προσπάθησε ποτέ να γίνει ποτέ πιστή αντιγραφή, πήρε πολλά, έμαθε πολλά και βρήκε τον δικό του δρόμο πέρα από κει.

Από τον Σάρας περιμένω να δω πιο γρήγορο και απελευθερωμένο μπάσκετ, μοντέρνο, με περισσότερο βάρος στην επίθεση, όχι αυτό της παλιάς των Σέρβων σχολής. Ταιριάζει και περισσότερο στον ισπανικό τρόπο του παιχνιδιού. Ένα μπάσκετ πιο κοντά στην Μακάμπι επί των ημερών του (ihmo το καλύτερο που παίχτηκε ποτέ στην Ευρώπη), κι όχι το μπάσκετ που έπαιξε ο ΠΑΟ του Ζοτς. Ο Ζοτς στον ΠΑΟ είχε και τα κατάλληλα εργαλεία-παίκτες για να το κάνει αλλά και στην νοοτροποία του φιλάθλου/παίκτη ήταν πολύ κοντά. Αν περιμένει από ισπανικό κλαμπ το μπάσκετ της υπομονής με τις 10 πάσες μέχρι να βρεθεί το κατάλληλο μις ματς και οι ιδανικότερες συνθήκες για σουτ, καλά κρασιά. Ή τουλάχιστον αν θέλει να παίξει έτσι ας βρει άλλους παίκτες για κάτι τέτοιο, αυτή η Μπάρτσα θέλει περισσότερη τρέλα και ταχύτητα

[ssoulliss]

Ειλικρινά δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε ομάδα που είχε μαζεμένους αρκετούς καλούς παίκτες και δυο τουλάχιστον leaders, τελικά να παίζει δύο χρόνια τόσο αργό και αναχρονιστικό μπάσκετ. Στην Ελλάδα έχουμε και μια αλλεργία να γράψουμε για πρώην παίκτη μεγάλης ομάδας την πραγματικότητα ή αν έχει οικογενειακούς δεσμόυς με τη χώρα μας (πρέπει να υπάρχει δουλικότητα εώς το τέλος) με αποτέλεσμα να υπάρχει ένας περίεργος "θαυμασμός" για το έκτρωμα που παρουσιάσε 2 ολόκληρα χρόνια ο Jasikevicius.

Και με τον Pesic πλακωμένοι ήταν οι παίκτες, ωστόσο εκείνος τους έδινε μεγαλύτερη ελευθερία των κινήσεων στην επίθεση, έβλεπες κάτι πιο όμορφο, κάτι που τότε λέγαμε θα ήταν ωραίο σαν τελικός κόντρα στην Efes (ας όψεται ο covid-19). Μια χαρά τα είπε ο Mirotic και παρόλο που δεν του το είχα (θα μπορούσε να κάτσει στα πλουσιοπάροχα αυγά του) είπε αυτό που πίστευε/ένιωθε. Οποιαδήποτε συζήτηση για τον προπονητή Jasikevicius μετά το περυσινό συμβάν στην Κωνσταντινούπολη με τον Heurtel είναι περιττή. Τέτοια συμβάντα τις περισσότερες φορές τελειώνουν έναν προπονητή (έχουμε και στη χώρα μας αντίστοιχες ομορφιές), εκείνον όμως τον κράτησαν οι νίκες των παικτών και οι δικές του. Πάντοτε ο προπονητής θα πρέπει να κοιτάζει τους παίκτες σαν τα παιδιά του, ακόμη και αν χρειαστεί να πάει κόντρα στην τσέπη του.

Άντε και στην CSKA του χρόνου, για να τον βρίζουν μετά και οι συμπατριώτες του

*Μεγάλος παίκτης και μεγάλος προπονητής είναι πολύ δύσκολο να συμβεί. Στο μυαλό μου υπάρχουν οι Γιαννάκης και Djordjevic που το πλησιάσαν αλλά σε συγκεκριμμένα κομμάτια του αθλήματος.

* Η Ρεάλ από τότε που ασχολήθηκε σοβαρά με το τμήμα του μπάσκετ είναι πάντα φαβορί και κουβαλάει την αύρα του ονομάτος της. Και αυτοί έχουν πλακωθεί με τον Laso ωστόσο η ασθένεια του μας αποκάλυψε ότι ίσως οι καβγάδες που έχουν/είχαν να ήταν κυρίως οικογενειακοί, όχι ξεκατινιάσματα σαν των αντιπάλων τους.