Δεύτερος τελικός Ανατολής με νικητές τους Knicks με 96-91 και η σειρά οδηγείται στο 2-0. Κανονικά θα έπρεπε να το βάλουμε στο θέμα με τους Bulls, όμως αυτό το παιχνίδι είναι ύμνος για τους Knicks (έτσι δεν είναι φίλε ggr ;).
*Πολύ έμπειρη ομάδα είχαν τότε οι Knicks. Με τον παικταρά Ewing, τους πολύπειρους Doc Rivers και Rolando Blackman, τον φέρελπη Starks και τους σκληροτράχηλους (εώς ψιλοβρώμικους, γκουχου-γκουχου ) Mason και Oakley. Υπήρχε και ο Charles Smith όπου αν θυμάμαι καλά η καριέρα του "τελείωσε" μετά από αυτή τη σειρά.
*Μεγάλο παιχνίδι από τους Knicks με μπροστάρηδες τους Ewing και Rivers, προηγούνταν σε όλο το παιχνίδι σχετικά εύκολα. Στο τέλος όμως οι Bulls ανέκαμψαν με μπροστάρη τον Jordan και έφτασαν το παιχνίδι στο σουτ.
* Οι Bulls σε κάθε τρίτη χρονιά από τις τριετίες τους τα έβρισκαν μπαστούνια στα Play-offs, με αποκορύφωμα τους τελικούς της Ανατολής το 1993. Εκείνη η ομάδα ουσιαστικά αποχαιρέτησε τους Cartwright, Paxson και Grant για να δώσει τη σκυτάλη στους Harper, Longley, Rodman και Kukoc.
*Στο τελευταίο δίλεπτο γίνεται της κακομοίρας. Ο Paxson αρχικά ρίχνει το ματς στους 3 (2:01:30), ακολουθεί καλάθι με signature κίνηση από τον Ewing, τάπα από τον ίδιο στον Purdue, κλέψιμο του Jordan και δύο βολές του Paxson. Λάθος από τους Knicks, χαμένες βολές από τον Cartwright. Η διαφορά στους 3.
*Και μετά έρχεται το highlight των play-offs. Το μεγαλειώδες, απίστευτο κάρφωμα του Starks στη μούρη της άμυνας των Bulls (2:05:20 και μετά). Το σκορ έγινε 93-88. Ακολουθούν λάθη εκατέρωθεν και άστοχα σουτ του Jordan, με τον πρώην "Bull" Oakley να τελειώνει το παιχνίδι.
*Μετά το παιχνίδι ο Jordan είπε θα ξανάρθουμε και τότε θα νικήσουμε. Δεν τον πίστεψαν και πολλοί, φαίνεται .
*Νομίζω πως τα play-offs εκείνης της χρονιάς ήταν ίσως τα καλύτερα από πλευράς συγκινήσεων και ανατροπών (σε Ανατολή και Δύση). Δεν ήταν τα ποιοτικότερα σίγουρα αλλά υπάρχουν πολλές σειρές παιχνιδιών που έμειναν στην ιστορία.
*Πολύ έμπειρη ομάδα είχαν τότε οι Knicks. Με τον παικταρά Ewing, τους πολύπειρους Doc Rivers και Rolando Blackman, τον φέρελπη Starks και τους σκληροτράχηλους (εώς ψιλοβρώμικους, γκουχου-γκουχου ) Mason και Oakley. Υπήρχε και ο Charles Smith όπου αν θυμάμαι καλά η καριέρα του "τελείωσε" μετά από αυτή τη σειρά.
*Μεγάλο παιχνίδι από τους Knicks με μπροστάρηδες τους Ewing και Rivers, προηγούνταν σε όλο το παιχνίδι σχετικά εύκολα. Στο τέλος όμως οι Bulls ανέκαμψαν με μπροστάρη τον Jordan και έφτασαν το παιχνίδι στο σουτ.
* Οι Bulls σε κάθε τρίτη χρονιά από τις τριετίες τους τα έβρισκαν μπαστούνια στα Play-offs, με αποκορύφωμα τους τελικούς της Ανατολής το 1993. Εκείνη η ομάδα ουσιαστικά αποχαιρέτησε τους Cartwright, Paxson και Grant για να δώσει τη σκυτάλη στους Harper, Longley, Rodman και Kukoc.
*Στο τελευταίο δίλεπτο γίνεται της κακομοίρας. Ο Paxson αρχικά ρίχνει το ματς στους 3 (2:01:30), ακολουθεί καλάθι με signature κίνηση από τον Ewing, τάπα από τον ίδιο στον Purdue, κλέψιμο του Jordan και δύο βολές του Paxson. Λάθος από τους Knicks, χαμένες βολές από τον Cartwright. Η διαφορά στους 3.
*Και μετά έρχεται το highlight των play-offs. Το μεγαλειώδες, απίστευτο κάρφωμα του Starks στη μούρη της άμυνας των Bulls (2:05:20 και μετά). Το σκορ έγινε 93-88. Ακολουθούν λάθη εκατέρωθεν και άστοχα σουτ του Jordan, με τον πρώην "Bull" Oakley να τελειώνει το παιχνίδι.
*Μετά το παιχνίδι ο Jordan είπε θα ξανάρθουμε και τότε θα νικήσουμε. Δεν τον πίστεψαν και πολλοί, φαίνεται .
*Νομίζω πως τα play-offs εκείνης της χρονιάς ήταν ίσως τα καλύτερα από πλευράς συγκινήσεων και ανατροπών (σε Ανατολή και Δύση). Δεν ήταν τα ποιοτικότερα σίγουρα αλλά υπάρχουν πολλές σειρές παιχνιδιών που έμειναν στην ιστορία.