Οι χειρότεροι/cult παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ

[basket72]

Haddadi βέβαια τα καλοκαίρια στα FIBA Tournaments μικρογραφία Λεμπρόν, να τα λέμε όλα :rofl: :crown:

Σωστός είσαι αναφορικά με την αξία του Ιρανού. Αλλά ως μορφή είναι καλτ. Άνετα θα μπορούσε να παίξει τον κακό (τρομάρα) σε παλεϊκή ταινία Τζέιμς Μποντ.

[ggr]

Μιας και διαβάζω το βιβλίο του Kobe και οδεύω προς τη διετία 2009-2010, ας θυμηθούμε τον 14ο-15ο παίκτη μας εκείνες τις σεζόν.



Κυρίες και κύριοι D.J. MBenga, ο οποίος μάλιστα έχει και δύο δαχτυλίδια πρωταθλητή.

Και δωράκι, ένας ακόμα πρωταθλητής το 2009 και καταλύτης των τελικών, ο Sun Yue.


'
Λόγω του ότι είμαι οπαδός των Lakers προφανώς, θα θυμηθώ κι άλλους παικταράδες που τίμησαν τη χρυσή και μωβ φανέλα.

O Phil Jackson είχε την τάση να μαζεύει κάτι "παλτά" στις ομάδες του, τόσο στο Σικάγο όσο και στο Λος Άντζελες. Buechler, Perdue, Medvedenko, Penberthy, Morrison και πάει λέγοντας...

[nikolas12]

O Phil Jackson είχε την τάση να μαζεύει κάτι "παλτά" στις ομάδες του, τόσο στο Σικάγο όσο και στο Λος Άντζελες. Buechler, Perdue, Medvedenko, Penberthy, Morrison και πάει λέγοντας...

Εδώ είχαμε το γιο του Karl για λίγο στο ρόστερ. Βρήκα και εκπληκτική cult φωτό μαζί με Walton:



Έχουν και πολλά κοινά: Γιοι γνωστών μπασκετανθρώπων, cult μορφές που έφαγαν τόσο πάγκο που μετεξελίχθηκαν σε προπονητές.

[ggr]

Αυτού του τύπου οι παίχτες που μάζευε, ήταν ο λόγος που δεν μπορούσα να συμπαθήσω πλήρως τις ομάδες του. Φυσικά και απολάμβανα το μεγαλείο των αστεριών τους όταν τους έβλεπα στην τηλεόραση αλλά δεν άντεχα να βλέπω δίπλα στους Jordan, Pippen, Shaq και Kobe, κάτι Longley, Buechler, Madsen κτλ. Μου προκαλούσαν εκνευρισμό λόγω της "αμπαλοσύνης" τους. Ειδικά οι σέντερ του Σικάγο την περίοδο 96-98 ήταν εντελώς "δύσπεπτοι", αν σκεφτείς κιόλας ποιοι σπουδαίοι ψηλοί μεσουρανούσαν εκείνη τη δεκαετία. Άλλωστε,μόνο στις ομάδες του Jackson απέδωσαν, έστω και μέτρια. Όταν έφυγαν, φάνηκε η πραγματική τους αξία...