Cleveland Cavaliers Draft Picks History (by BasketZilla)
OldBasketforum Αρχείο https://dragon.mochahosted.com/basketfo ... 17322.html
Οι φιναλίστ των φετινών τελικών του ΝΒΑ Cleveland Cavaliers δημιουργήθηκαν στο expansion του 1970 μαζί με τους Buffalo Braves (τους μετέπειτα San Diego και σήμερα Los Angeles Clippers) και τους Portland Trail Blazers. Στα δικά μου μάτια αν έπρεπε να επιλέξω τις 3 ομάδες που έχουν πραγματοποιήσει τις μεγαλύτερες γκάφες σε σχέση με ανταλλαγές draft picks ή επιλογές παικτών στο draft το τρίο του expansion του 1970 θα ήταν η επιλογή μου χωρίς δεύτερη σκέψη.
Ο πρώτος ιδιοκτήτης των Cavaliers , ο δικηγόρος-επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης πολλών ομάδων στο Cleveland σε άλλα σπορ Nick Mileti μαζί με τον coach της ομάδας τον σπουδαίο Bill Fitch συνέθεσαν ένα εξαιρετικό δίδυμο που οδήγησε τους Cavs από το 15-67 της πρώτης τους σεζόν 1970-71, στο 49-33 της σεζόν 1975-1976 και τους ανατολικούς τελικούς που τους απέκλεισαν οι πρωταθλητές της χρονιάς Boston Celtics με 4-2.
Μετά την επιλογή του Austin Carr στο Νο1 του draft του 1971, κάποια δυσάρεστη αίσθηση πρέπει να δημιουργήθηκε στην πόλη της πολιτείας του Ohio σχετικά με την διαδικασία επιλογής κολεγιοπαίδων του ΝΒΑ. Ο Carr , παίκτης της χρονιάς για το NCAA το 1971, και τρομερός σκόρερ με το κολέγιο της Notre Dame (δύο σεζόν με 38.0 πόντους μ.ο) θεωρείται μέχρι και σήμερα ένας από τους 10 καλύτερους παίκτες κολεγίων όλων των εποχών. Στο ΝΒΑ όμως αντιμετώπισε πολλά προβλήματα με το γόνατο του από την rookie χρονιά του κιόλας με αποτέλεσμα αντί να κάνει καριέρα GOAT όπως περίμεναν πολλοί στις ΗΠΑ να γίνει μόλις μια φορά All-star το 1974. Tην αίσθηση αυτή σίγουρα ενίσχυσε και η επιλογή στο Νο3 της επόμενης χρονιάς του 1972 του μετρίως μέτριου Dwight Davis.
Ο Fitch λοιπόν (πρώην εκπαιδευτής στους Πεζοναύτες, πρωταθλητής με τους Celtics το 1981, φιναλίστ με τους twin towers των Rockets το 1986 και αναγεννητής των Nets και των Clippers στα 90s), ακολούθησε μια διαφορετική οδό. Άρχισε να δίνει σε ανταλλαγές τα pick των επόμενων σεζόν 1973-1975, φροντίζοντας όμως να τα αντικαθιστά με άλλα της ίδιας χρονιάς προσθέτοντας συγχρόνως και τα γρανάζια που ήθελε για να φτιάξει την πιο καλή αμυντικά ομάδα του ΝΒΑ στα μέσα των 70s.
Με την επιτυχημένη αυτή στρατηγική ο Fitch (που ήταν και general manager των Cavs από το 1973 διαδεχόμενος τον Mileti) έφτιαξε ένα πολύ αξιόλογο κορμό για τους Cavs με τους Jim Cleamons, Dick Snyder, Campy Russell, Jim Brewer, Jim Chones, Bingo Smith τον Carr να είναι ο 6ος παίκτης και τον Nate Thurmond στα τελειώματα του. Το ‘’Miracle of Richfield’’ του 1976 ακολούθησαν δύο μέτριες χρονιές με αποκλεισμό στον πρώτο γύρο των playoffs όπου συνεχίστηκε η ίδια τακτική της ανταλλαγής των draft pick 1ου γύρου με βετεράνους. Ακόμη όμως και τα ευτυχέστερα πράγματα στην ζωή λαμβάνουν τέλος. Την σεζόν 1978-1979 οι Cavs θα έχουν ρεκόρ 30-52 και ο Fitch θα παραιτηθεί μετά από 9 σεζόν στο Cleveland. Την εξαετία 1973-1978 οι Cavs είχαν χρησιμοποιήσει μόλις μια φορά το αρχικό pick πρώτου γύρου και η λογική αυτή θα συνεχιζόταν και στα χρόνια που έρχονταν.
Το κακό είχε ξεκινήσει την σεζόν 1977-78 όπου οι Cavs έδωσαν τα πικ 1ου γύρου τους του 1981 και 1983 στους Sixers για τον Terry Furlow (ένας πολύ ταλαντούχος sg από το Michigan State, Νο12 στο draft του 1976, αλλά ιδιαίτερα προβληματικός χαρακτήρας που σφηνώθηκε κυριολεκτικά με το αυτοκίνητο του σε μια κολώνα το 1980) ο οποίος έμεινε μόνο ενάμισι χρόνο στο Cleveland και αυτό του 1979 στο Milwaukee για το Νο15 των Bucks στο draft του 1978. Το πικ του 1979 ήταν το Νο4 (όπου επιλέχθηκε ο Greg Kelser από τους Pistons), το πικ του 1981 το Νο4 επίσης (όπου επιλέχθηκε ο Al Wood του North Carolina από την Atlanta) και το πικ του 1983 το Νο3 (όπου επιλέχθηκε o Rodney McCray από τους Rockets). Δύο Νο4 και ένα Νο3 για ένα Νο15 και έναν ‘’τρελούτσικο’’ διόλου άσχημα για αρχή …..
Την επόμενη σεζόν 1978-79 προσπάθησαν να διορθώσουν οι Cavs τα κακώς κείμενα της προηγούμενης σεζόν στέλνοντας τον Furlow στην Atlanta για τον Πορτορικανό Butch Lee (No10 του draft του 1978, MOP του final four του NCAA το 1977, και σχεδόν νικητή των ΗΠΑ στην Ολυμπιάδα του 1976 όπου με 35 δικούς του πόντους το Πουέρτο Ρίκο έχασε από τους Αμερικανούς με 95-94 στο τελευταίο σουτ) και το πικ των Hawks το 1983. Φευ ! Ο Lee διέλυσε το πόδι του στην αρχή της επόμενης σεζόν και τέλειωσε την καριέρα του στο BSN.
Συνεχίζοντας την ίδια τακτική πριν την αρχή της σεζόν 1979-1980 θα δώσουν το πικ τους του 1980 στους Clippers για τον All-star Randy Smith. O Smith στα 31 του δεν θα κάνει τίποτα σπουδαίο 2 χρονιές στο Cleveland ενώ το πικ των Cavs θα είναι το Νο9 με το οποίο οι Clippers θα επιλέξουν το πολύ γνωστό μας Michael Brooks (της Limoges των 80s). Πταίσμα μπροστά σε όσα ακολουθούν. Στα μέσα της χρονιάς δίνουν τον τραυματία Lee στους Lakers και το πικ του 1982 για κάποιον Don Ford και το πικ του Los Angeles του 1980. Με το πικ των Cavs οι Λιμνάνθρωποι θα επιλέξουν τον James Worthy στο Νο1 του draft του 1982. Αυτό θα μπορούσε να σταθεί σαν γαμήλιο δώρο ακόμη και σε βασιλικό γάμο !
Η χρονιά 1979-1980 τελειώνει με ρεκόρ 37-45 , τους Cavs εκτός playoffs και με νέο ιδιοκτήτη από τον Απρίλιο του 1980 τον τιτανοτεράστιο Ted Stepien. Πρώτη του κίνηση να ξεφορτωθεί το γερό-Carr στο νεό expansion στο Dallas. Εδώ θα θυμίσω ότι ήδη οι Cavs είχαν ανταλλάξει μέχρι να αναλάβει ο Stepien όλα τα πικ της πενταετίας 1979-1983 που κατέληξαν να είναι ένα Νο1, ένα Νο3, δύο Νο4 και ένα Νο8. Να το δείξει κανείς αυτό στο Sam Hinkie να πάθει καρδιακό ο άνθρωπος …
Τι θα έκανε λοιπόν κάθε λογικός ιδιοκτήτης μιας μέτριας προς κακής ομάδας χωρίς draft pick πρώτου γύρου για την επόμενη τριετία ; E, o τρελο-Ted έκανε το ακριβώς αντίθετο ! Πριν ξεκινήσει η σεζόν 1980-1981 θα στείλει το πικ του 1984 στο Dallas για κάποιον Mike Bratz (το πικ θα είναι το Νο4 με το οποίο οι Mavericks θα επιλέξουν τον ‘’Big Smooth’’ Sam Perkins). Στην συνέχεια θα στείλει τον Bill Robinzine (αντάλλαγμα για τον Campy Russell) , το πικ της Atlanta του 1983 από την ανταλλαγή του Furlow και το πικ των Cavs του 1986 πάλι στους Mavericks για τους πουθενάδες Richard Washington και Jerome Whitehead. Με το Νο11 του 1983 το Dallas θα επιλέξει τον Derek Harper και με το Νο7 του 1986 τον Roy Tarpley. Τι απέμενε να κάνει ο Stepien ; Μα φυσικά να δώσει και το πικ του 1985 στο Dallas για τον μέτριο Geoff Huston και με το Νο8 να επιλέξουν τον οι Mavericks τον Detlef Schrempf. Για όσους είχαμε απορία πως έφτασαν οι Mavericks από expansion team το 1980 στον έβδομο τελικό της δύσης το 1988 η απάντηση είναι ο θείος Teddy!
Τις δύο μαγικές σεζόν του Stepien στους Cavs θα πετύχουν 28 και 15 νίκες , θα μείνουν χωρίς draft pick έως το 1986, θα ‘’λευκανθούν’’ γιατί όπως έλεγε ο Stepien οι μαύροι δεν αγοράζουν εισιτήρια , θα είναι τελευταίοι στα εισιτήρια στο ΝΒΑ , θα αποκτήσουν από τους φίλαθλους του Cleveland το νέο προσωνύμιο Cadavers (πτώματα ελληνιστί) και για να μην χρεγοκοπήσει το Richfield Coliseum οι ιδιοκτήτες του τα αδέρφια Gund (οι σημερινοί ιδιοκτήτες των Cavs) θα αγοράσουν και την ομάδα. Τα ‘’κατορθώματα’’ του Stepien θα αναγκάσουν το NBA να επιβάλει τον κανόνα ‘’Ted Stepien’’ , που ισχύει και σήμερα, βάσει του οποίου μια ομάδα δεν μπορεί να ανταλλάξει πικ δύο συνεχόμενων ετών.
Μπας και ορθοποδήσουν οι Cadavers και αξιωθούν να τους κρατήσουν οι Gund brothers o ‘’θειούλης’’ David Stern θα κάνει και ένα μικρό δωράκι στους Cavs με την σύμφωνη γνώμη των υπόλοιπων ιδιοκτητών του ΝΒΑ. Τέσσερα draft pick πρώτου γύρου, από ένα σε κάθε draft της τετραετίας 1983-1986. Οι γκάφες φυσικά θα συνεχιστούν και με την νέα ιδιοκτησία καθώς με το Νο9 του 1985 θα επιλέξουν οι Cavs τον Charles Oakley αλλά θα τον δώσουν στους Bulls για τους Keith Lee και Ennis Whatley (ποιους wink.gif, ενώ θα φροντίσουν να δώσουν και ένα πικ 2ου γύρου του 1986 στους Pistons με το οποίο το Detroit θα επιλέξει τον Dennis Rodman. Πραγματικά καταραμένη ομάδα !
Τελικό απότελεσμα λοιπόν για τους Cavs , για την άκρως επιτυχημένη αυτή περίοδο όπου έγιναν η ομάδα-περίγελος όλων των επαγγελματικών σπορ στις ΗΠΑ ήταν να ανταλλάξουν 8 συνεχόμενα top10 draft picks έναντι κυριολεκτικά πινακίου φακής και να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο γράφτηκε η ιστορία των 80s στο ΝΒΑ δίνοντας σημαντικά κομμάτια στο παζλ των Lakers και Rockets και δημιουργώντας ουσιαστικά τους πολύ δυνατούς Mavericks των τελών της δεκαετίας του 80. Τα κατορθώματα τους μόνο με τις θρυλικές επιλογές των Clippers μπορούν να συγκριθούν !
Όλα αυτά βέβαια θα τελείωναν το 1986 με την επιλογή των Brad Daugherty, Ron Harper και Mark Price στο draft της ίδιας χρονιάς και την δημιουργία της πολύ αξιόλογης ομάδας των Cavs στα 90s. Για να φτάσουμε στην σημερινή εποχή όπου κάθε φορά που μετέχουν οι Cavs στη λοταρία είναι σίγουρο ότι θα πάρουν το Νο1 ....
Steve Nash. 2× NBA ΜVP (2005, 2006)
