Charles Barkley - (by dizzy fingers & MZ13)

Συντονιστής: Captains

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
SteveNashidis

Captain
Reactions: 2382
Δημοσιεύσεις: 7022
Εγγραφή: Δευ Σεπ 20, 2010 11:36 pm
Τοποθεσία: Arizona
Αγαπημένη θέση: PG
Αγαπημένος παίκτης: Steve Nash, Devin Booker
Αγαπημένη ομάδα: Phoenix-Suns
Προειδοποιήσεις: 0

Τρί Ιουν 28, 2022 7:49 am

Aφιέρωμα από το αρχείο για τον Charles Barkley από dizzy_fingers + MZ13
Old Basketforum.gr https://dragon.mochahosted.com/basketfo ... ml?t2.html
Γραμμένο από τον MZ13
Εικόνα

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Full Name: Charles Wade Barkley
Height: 6'6"
Weight: 252 lbs
Position: PF, SF
Hand: Right
Nickname: Round Mound of Rebound, Sir
Born: 20 February 1963, Leeds, Alabama, U.S.A.
High School: Leeds (Alabama)
College: Auburn
Draft: #5, 1st Round, 1984, Philadelphia 76ers

Αν κάποιος έβλεπε για πρώτη φορά τον 2μετρο περίπου Charles Barkley, πολύ δύσκολα θα πίστευε ότι έπαιζε PF, νίκαγε θηρία πολύ ψηλότερα άπο αυτόν είναι ένας άπο τους καλύτερου και αποτελεσματικότερους rebounder στην ιστορία του NBA..... ένας παίκτης που "κατάπινε" τα rebounds, έπαιζε ασφυκτική άμυνα, σούταρε τρίποντα, κατέβαζε την μπάλα σαν point guard, μαχώταν κάτω άπο το καλάθι σαν center.......

Και αυτά - μαζί με πολλά ακόμα - ήταν το "κάτι παραπάνω" που έδωσε στον Barkley μια ξεχωριστή θέση στο πάνθεον των "μεγάλων" του NBA....

Θρασύς, αθυρόστομος, προκλητικός, επεισοδιακός, νταής, παλιοχαρακτήρας.......... άλλα και ενθουσιώδης, τσαμπουκάς, μαχητής, ακούραστος, συναισθηματικός........
Ενας χαρακτήρας γεμάτος αντιδράσεις, την μια προκαλούσε την αντιπάθεια και το μίσος με την συμπεριφορά του εκτός γηπέδων, την άλλη τον θαυμασμό και το αληθινό χειροκρότημα μέ την συμπεριφορά του μέσα στο παρκέ....... ήταν ένας συνδυασμός πραγματικός δυναμίτης......

-------------------------------------------------------------------------------------------

Στα 4 χρόνια που έπαιξε στο Auburn College δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο, χωρίς εντυπωσιακούς αριθμούς στο σκοράρισμα (μέσος όρος 14,1 πόντους) άλλα αυτό που "έβγαζε μάτι" ήταν η εκπληκτική ικανότητα του στα rebounds σε σχέση με το ύψος του (9,6 μέσος όρος) δίνωντας του το παρατσούκλι "Round Mound of Rebound".......
Η μη κλήση του στην Εθνική Ομάδα των Η.Π.Α. στους Ολυμπιακούς Αγώνας το 1984 είχε προκαλέσει έκπληξη....... Είχε αναδειχτεί "Southeastern Conference Player of the Year" το 1984 και όλοι περίμεναν να δουν τον νεαρό Barkley στην τελευταία του εμφάνιση πριν το μεγάλο βήμα στο ΝΒΑ.... ένα γεγονός πάντως που δεν απέτρεψε τους Philadelphia 76ers να τον επιλέξουν στο νούμερο 5 του draft εκείνης της εποχής.....
Σε μια ομάδα με θρυλικούς βετεράνους, όπως ο Julius Erving, ο Moses Malone και ο Maurice Cheeks, ο Barkley κατάφερε να αποδόσει 14,0 πόντους, 8,6 rebounds και 1,16 κλεψίματα σε 28,6 λεπτά, κερδίζοντας μια θέση στην καλύτερη rookie πεντάδα και αφήνωντας τα διαπιστήρια του για το τί επρόκειτω να ακολουθήσει στο μέλλον.........

Η επόμενη σεζόν ήταν σαφώς καλύτερη για τον "Sir", τα στατιστικά του ανέβηκαν εντυπωσιακά (20,0 πόντους, 12,8 rebounds, 2,16 κλεψίματα, 1,56 κοψίματα) και κατάφερε να πάρει θέση στην 2η καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ, ενώ για λίγο έχασε και την παρουσία του σε All-Star Game.....
Τα 6 χρόνια που ακολούθησαν στην Philadelphia ο Barkley έγινε ο star της ομάδας μετά τις αποχωρήσεις των Erving-Malone-Cheeks, είχε τους καλύτερους αριθμούς της καριέρας του, άλλα δεν κατάφερε να σώσει την ομάδα άπο την μετριότητα........
Δείγμα αυτού ήταν ότι η καλύτερη περίοδος της ομάδας άπο την στιγμή που ενσωματώθηκε ήταν στην rookie του χρονιά, όπου η ομάδα είχε ρεκόρ 58-24 και έφτασε μέχρι τους τελικούς της Ανατολικής Περιφέρειας όπου αποκλείστηκαν σε 5 παιχνίδια άπο τους Celtics....
Εκνευρισμένος ίσως άπο την μετριότητα ο Barkley άρχισε να δείχνει και το εξωαγωνιστηκό του πρόσωπο, ενώ άρχισαν και τα πρώτα συμβάντα εντός γηπέδου.......

Τα γεγονότα πολλά, πιο χαρακτηριστικό όταν σε έναν αγώνα απέναντι στο New Jersey έφτυσε προς τους οπαδούς, με την "φτυσιά" του να προσγειώνεται πάνω σε ένα μικρό κοριτσάκι......
Η απόδειξη ότι ο Barkley ήταν ένας απρόβλεπτος χαρακτήρας ήταν η τρομερή φιλία που ακολούθησε μετά με την οικογένεια του κοριτσιού..... πίσω άπο τις κάμερες......

Προκλητικές δηλώσεις, υποτιμητικές για αντιπάλους και συμπαίκτες, ήταν αυτές που πολλές φορές επισκίαζαν την όποια εντυπωσιακή εμφάνιση του Barkley..... ειρωνικά του είχε αποδοθεί ο τίτλος "Sir" - άσχετα αν στην συνέχεια αποκαλούταν έτσι άπο σεβασμό και έγινε το σήμα κατατεθέν του.... ο ίδιος πολλές φορές αδικούσε τον εαυτό του, καθώς με 5 κουβέντες μπορούσε να επισκιάσει μια εκπληκτική εμφάνιση........

Ιστορική παραμένει η εξήγηση που είχε δώσει όταν ρωτήθηκε για τις δηλώσεις του....... "Δεν είμαι εγώ αυτός που δημιουργεί τις κόντρες και τις προκλήσεις. Υπήρχαν πολύ πριν αρχίσω να ανοίγω το στόμα μου. Απλά εγώ τις φέρνω στην προσοχή σας".....

Ισως αυτός ο χαρακτήρα ήταν η αιτία που όπλισε τους διοικούντες των 76ers στις 17 Ιουνίου 1992 να ανταλλάξουν τον Barkley στους Phoenix Suns, με αντίτοιμο τους Jeff Hornacek, Tim Perry, Andrew Lang..... ο Hornacek ήταν ένας εκπληκτικός παίκτης και σουτέρ, άλλα οι Perry-Lang σε καμία περίπτωση δεν μπορούσαν να καλύψουν το κενό του Barkley, οπότε δεν υπήρχε άλλη λογική εξήγηση για την ανταλλαγή του......

Ομως αυτή η κίνηση ήταν που έκρινε την καριέρα του "Sir"......
Το Phoenix αποδείχτηκε η Ιθάκη του Barkley, αναγεννήθηκε, βρέθηκε σε μια ομάδα με καλύτερο υλικό όπου πλέον μπορούσε να διεκδικήσει περισσότερα πράγματα, ήταν πιο ώριμος άπο ποτέ και αποδοτικός, έστω και αν οι αριθμοί του δεν ήταν αυτοί των ημερών του στους sixers......

Απο την πρώτη κι όλα χρονιά το 1993 στο Phoenix ο Barkley έδειξε την αλλαγή του προς το καλύτερο....... οδήγησε τους Suns στο καλύτερο ρεκόρ του πρωταθλήματος με 62-20, αναδείχθηκε M.V.P. της κανονικής περιόδου, έπαιξε στο All-Star και - φυσιολογικά - ήταν μέλος της καλύτερη πεντάδας του ΝΒΑ, ενώ σε μια μνημειώδη σειρά τελικών - 6 αγώνες - έχασε στις λεπτομέρειες το πρωτάθλημα άπο τους Bulls του Jordan......

Στα επόμενα 3 χρόνια στο Phoenix ο Barkley μετέτρεψε την μέτρια μέχρι τότε ομάδα των Suns σε πρωταγωνιστή, την οδήγησε 2 φορές στους ημητελικούς της Ανατολής το 1994 και το 1995, όπου αποκλείστηκε άπο τους μετέπειτα πρωταθλητές - και τις 2 σεζόν - Houston Rockets του Olajuwon.

Στις 19 Αυγούστου 1996 ο Barkley έφυγε άπο το Phoenix για το Houston και τους Rockets..... το πλήρωμα του χρόνου σιγά-σιγά βάραινε τον "Sir" και στο μυαλό του πλέον υπήρχε μόνο η κατάκτηση ενός πρωταθλήματος..... ήταν το μόνο που του έλειπε....... δεν τον ενδιέφερε το χρήμα - υπέγραψε το χαμηλότερο συμβόλαιο στην καριέρα του - άλλα μόνο η προοπτική του δαχτυλιδιού...... και το Houston του πρόσφερε τις καλύτερες προϋποθέσεις..... με Olajuwon και Drexler οι οποίοι ήδη είχαν πάρει πρωτάθλημα, το Houston ήταν ένα άπο τα φαβορί για τον τίτλο του 1997......
Τα όνειρα του όμως γκρεμίστηκαν άπο τις Utah Jazz και το buzzer-beater του Stockton στο τελευταίο παιχνίδι της σειράς στους τελικούς της περιφέρειας...........

Αυτή ήταν ίσως και η μεγαλύτερη ευκαιρία που έχασε ο "Sir" για την κατάκτηση του δαχτυλιδιού, μετά τους τελικούς του 1993....... πλέον οι συμπαίκτες του άρχισαν να φθείρονται άπο τον χρόνο, ενώ και η παρουσία του Pippen την πρωτελευταία του χρονιά τη σεζόν 1998-1999 δεν έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα, κυρίως λόγω της κόντρας που υπήρχε ανάμεσα στους 2 παίκτες, που έφερε ως αποτέλεσμα την μετακίνηση του Pippen στο Portland την επόμενη σεζόν........

Και ο ίδιος όμως δεν μπόρεσε να αποδόσει τα αναμενόμενα τα 4 χρόνια που αγωνίστηκε στο Houston....... ήταν απίστευτα άτυχος αφού ταλαιπωρήθηκε άπο σοβαρούς τραυματισμούς....... απόδειξη ότι σε 4 χρόνια αγωνίστηκε μόλις σε 183 ματς........

Λίγους μήνες μετά την έναρξη της σεζόν 1999-2000 ο Barkley ανακοίνωσε την αποχώρηση του, έχωντας παίξει μόλις σε 20 παιχνίδια, αφού το αριστερό του γόνατο τον είχε προδώσει για άλλη μια φορά.........

Αφησε τον κόσμο του ΝΒΑ ως ένας άπο τους κορυφαίους rebounder της ιστορίας, μέλος της "Dream Team" στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992 (πήρε άλλο ένα χρυσό το 1996 στην Ατλάντα), άπο το 1996 είναι μέλος του club των 50 καλύτερων όλων των εποχών, ενώ είναι μόλις ο τέταρτος παίκτης στην ιστορία (μαζί με Jabbar, Karl Malone, Chamberlain) με τουλάχιστον 20,000 πόντους, 4,000 assists και 10,000 rebounds.......

Οι Philadelphia 76ers απέσυραν την φανέλα με το νούμερο 32 που φόραγε ο Barkley, απωκλείωντας έτσι την πιθανότητα οι sixers να αναδείξουν άλλον............ "SIR"....!!!!!












Οι τίτλοι του "Sir":
1 M.V.P. (1993)
10 All-Star Games (1987 ως 1996)
1 All-Star Game M.V.P. (1991)
5 All-NBA 1st Team (1988, 1989, 1990, 1991, 1993)
5 All-NBA 2nd Team (1986, 1987, 1992, 1994, 1995)
1 All-NBA 3rd Team (1996)
1985 1st Rookie Team

3 I.B.M. Award (1986, 1987, 1988)
1 Times Rebounds Leader: (1987)
6 Times "Player of the Week"
2 Olympic Gold Medals (1992, 1996)
1983 World University Games Bronze Medal

Ατομικά στατιστικά ρεκόρ (τα σημαντικότερα):
Points: 47 (vs Atlanta 9-2-1988)
Assists: 14 (vs Indiana 4-11-1986)
Rebounds: 33 (vs Phoenix 2-11-1996)
Steals: 7 (4 φορές)
Blocks: 7 (vs Portland 28-11-1986)

Τα στατιστικά επιτεύγματα του "Sir":
Games: 1,073
Points: 23,757 total (15th), 22,1 pg (22nd)
Assists: 4,215 total, 3,9 pg
Rebounds: 12,546 total (15th), 11,7 pg (22nd)
Steals: 1,648 total (16th), 1,54 pg
Blocks: 888 total, 0,83 pg
Minutes: 39,330 total (21st), 36,7 pg
Turnovers: 3,376 total, 3,1 pg
Fouls: 3,287 total, 3,1 pg
Field Goals: 8,435 made (19th), 15,605 attempted (35th), 54,1% (16th)
Free Throws: 6,349 made (9th), 8,643 attempted (8th), 73,5%
3 points: 538 made, 2,020 attempted, 26,6%

Στα playoffs είχε αντίστοιχα: 123 games, 2,833 pts, 482 asts, 1,582 rebs, 193 stls, 108 blks, 4,849 mins, 353 turns, 408 pfs, 1009/1965 fgs, 751/1048 fts, 64/251 3pts.

Σε 10 All-Star Games είχε αντίστοιχα: 113 pts, 16 asts, 60 rebs, 12 stls, 4 blks, 209 mins, 20 turns, 18 pfs, 45/91 fgs, 20/32 fts, 3/12 3pts.
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα

0
🏀Steve Nash. 2× NBA ΜVP (2005, 2006)🏀SSOL- Seven Second or Less Len
Εικόνα Εικόνα Εικόνα
Απάντηση

Επιστροφή στο “Retro NBA & History”