Οι Bucks για 3 12λεπτα ήταν εξαιρετικοί.
Παρά το ότι ο Γιάννης γύρισε τον αστράγαλο του στο πρώτο 12λεπτο και μέχρι το ημίχρονο φαινόταν να μην πατάει καλά ήταν μπροστά και σχεδόν έλεγχαν το παιχνίδι.
Ο Bud επιτέλους είχε κλείσει το ροτέισον χρησιμοποιώντας 8 παίκτες, ο Matthews πάλι έκανε εξαιρετική δουλειά στον Butler, ο Bledsoe που μπροστά ήταν κινούμενο mental breakdown πίσω είχε καταφέρει να περιορίσει τον Dragic, στην επίθεση χτύπαγαν τον Hero κάθε φορά που ήταν μέσα, έδειξαν κάποια δουλεμένα κοψίματα στην πλάτη του τοίχου κυρίως με DiVincenzo ώστε να περνάει εκεί τη μπάλα ο Γιάννης σαν δημιουργός από τις βολές κι όλα έδειχναν ότι εύκολα-δύσκολα θα γινόταν το 2-1.
Οι Heat έδειξαν τι είναι. Μια εξαιρετικά δουλεμένη ομάδα με κάποιους πολύ καλούς παίκτες κι έναν προπονητή που μαζί με τον Stevens είναι μάλλον οι καλύτεροι της λίγκας τακτικά αυτή τη στιγμή. Όμως τους λείπει ταλέντο για να πάνε μακριά, Dragic-Adebayo δεν είναι για νούμερο 2-3 σε ομάδα που θέλει να φτάσει μακριά.
Μετά...ήρθαν οι μέλισσες.
Βγάζει τον Matthews εκτός με αποτέλεσμα όπως και στο πρώτο παιχνίδι όταν βγήκε να πάρει φωτιά ο Butler.
Στην επίθεση βαράτε βιολιτζήδες μηδέν πλάνο μηδέν φαντασία.
Στο κρίσιμο σημείο βγάζει εκτός Γιάννη για ξεκούραση με τους Μπάκς στο +8 και όταν ξαναμπαίνει είναι πίσω, Αμερικάνοι κράζουν Bud για αυτό αφού και με Raptors έγινε το ίδιο ακριβώς στα Game 5 και 6 πέρσι.
Με τον πανικό επήλθε τρικυμία και στην άμυνα και καληνύχτα.
Οι Heat εξαιρετικοί και με πολύ καλό πλάνο. Επιμένω όμως ότι οι Bucks θα έπρεπε να περάσουν 4-1 ή 4-2 με σωστό κοουτσάρισμα. Στο Game 2 οκ το πάλεψαν και έχασαν στις λεπτομέρειες με τα χαζά φάουλ. Game 1 και Game 3 όμως είναι κατά 70% ευθύνη του Bud, εγκληματικό coaching και rotations κατά διαστήματα.
Χτες δε έβαλε από το πουθενά 38 λεπτά τον Brook των 26 λεπτών μέσο όρο ενώ οι Heat δεν είχαν δεύτερο ψηλό λόγω απουσίας Olynyk με αποτέλεσμα στο τέλος φυσιολογικά να μην μπορεί να κουνηθεί